Meerderheid PS–cdH eindelijk gebroken? (Hoegin)

Gisterenavond publiceerde de krant Le Soir de resultaten van een nieuwe peiling in Wallonië en Brussel, met als blikvanger dat de meerderheid van PS en cdH gebroken was. Of daarmee de weg vrij is voor een coalitie van MR en Ecolo is echter een open vraag: als de Waalse kiezer over een goede maand inderdaad zou stemmen zoals in deze peiling, dan zou het Front National wel eens op de wip terecht kunnen komen, en zijn er ook in Wallonië drie partijen nodig om een meerderheid te vormen.

Het is bekend dat het reeds lang de droom van Didier Reynders is om de rooms-rode meerderheid van PS en cdH in Wallonië te kunnen breken, en een coalitie te kunnen vormen met Ecolo. Voor het eerst sinds lang kan een peiling hem opnieuw wat hoop geven, want samen met Ecolo haalt zijn partij nu meer stemmen dan de coalitie van PS en cdH die op dit ogenblik de lakens uitdeelt in de Waalse regering. Daarmee is echter nog niet gezegd dat MR en Ecolo samen aan een meerderheid zullen geraken, want het Front National zweeft rond de kiesdrempel, en zou daarmee hier of daar in een kieskring misschien wel een zetel of twee uit de brand kunnen slepen. Als de partij daarmee op de wip komt, kan Didier Reynders zijn ultieme droom voor 2009 opnieuw opbergen, en dreigt hij zelfs alleen in de oppositie te belanden. Nu ja, samen met Front National dan…

Dat MR en Ecolo samen meer stemmen halen dan PS en cdH, is deze keer niet zozeer de verdienste van de liberale partij, maar wel van de groene. Inderdaad, de MR blijft onder haar niveau van 2007 scoren, en moet het leiderschap in het Waalse partijpolitiek landschap nog steeds afstaan aan de PS. Sedert de verkiezingen van 2007 zit de partij trouwens duidelijk in een dalende trend, maar anderzijds moet daar ook aan toegevoegd worden dat bij diezelfde verkiezingen in 2007 haar aanhang schromelijk onderschat werd door alle peilers. Misschien slaagt Didier Reynders er ook deze keer wel in een blauw konijn uit zijn hoge hoed te toveren?

Scoort de MR niet zo goed, dan zet ook de PS geen score neer waar ze tevreden mee zou mogen zijn. Eigenlijk klampt de partij zich vast aan de score van de vorige verkiezingen, die op zich al catastrofaal laag was voor een partij die nog niet zo lang geleden gemakkelijk ruim boven de dertig procent zat. Deze peiling vond trouwens plaats na de fameuze studiereis van enkele Waalse parlementsleden, voornamelijk van PS-signatuur, naar de Verenigde Staten, maar vóór de nieuwste schandalen in Charleroi. Het zou dus best kunnen dat er in de komende weken nog een procentje af zal gaan voor de socialistische partij. De partij werd in 2007 trouwens al evenveel overschat als de MR onderschat werd door de peilers, weliswaar met uitzondering van Vers l'Avenir.

Ook op de tweede rij wordt er gevochten voor het leiderschap, en bij alle drie de Franstalige peilers is Ecolo nu groter dan de cdH. Le Soir is echter voorlopig de enige krant bij wie het verschil tussen de twee partijen ook significant is. De groei van Ecolo op minder dan twee jaar tijd kan overigens niet anders dan spectaculair genoemd worden: in 2006 stond Ecolo in de peilingen immers amper iets hoger dan Groen! in Vlaanderen, terwijl de partij vandaag dubbel zo groot lijkt. De verdediging van Groen!-voorzitster Mieke Vogels dat Ecolo niet met Groen! te vergelijken zou zijn omdat Ecolo nu eenmaal Ecolo is, gaat dan ook maar moeilijk op, tenzij ze daarmee wou impliceren dat er een meetbaar verschil in competentie bestaat tussen de leidingen van de twee ecologische partijen.

Werpen we tot slot nog even een blik op de score van het Front National. Veel nieuws valt er bij die partij eigenlijk niet te rapen: ze blijft het namelijk buitengewoon ellendig doen. Dat neemt niet weg dat ze, zoals reeds aangegeven, er desondanks wel eens in zou kunnen slagen in een kieskring hier of daar toch een zetel uit de wacht te slepen, waardoor ze op de wip terecht zou kunnen komen. Of beter gezegd, ervoor zou kunnen zorgen dat niet alleen in Vlaanderen maar ook in Wallonië na de verkiezingen drie partijen nodig zullen zijn om een werkbare meerderheid te kunnen vormen. Theoretisch geeft dit vier mogelijkheden, maar twee daarvan (PS–MR–Ecolo en MR–Ecolo–cdH) kunnen eigenlijk onmiddellijk al uitgesloten worden omdat het weinig waarschijnlijk lijkt dat PS en cdH niet samen in de regering zouden willen zitten. Daarmee blijven alleen nog een afspiegeling van de federale regering (PS–MR–cdH) of een olijfboomcoalitie (PS–Ecolo–cdH) over. Kiezen PS en cdH voor de laatste optie, zou de federale regering wel eens snel in de moeilijkheden kunnen raken, met misschien wel nieuwe, federale verkiezingen in de herfst tot gevolg.

Read more...

Bart Somers, for a few votes more (Hoegin)

Bart Somers, zinnebeeld van de overloperij, en Rik Daems die het bestond als fractieleider een parlementslid van een andere fractie te bezwangeren nog voor hij van zijn vrouw gescheiden was, allebei lid van de partij die de laatste twee jaren vooral uitblonk in het spelen van platte politieke spelletjes, pleitten verleden week voor meer transparantie en ethiek in de economie. Zij maakten zich daarmee al even geloofwaardig als een Bernard Madoff die voor voor meer transparantie en ethiek in de politiek zou pleiten, maar erger is nog dat de inhoud van hun voorstel helemaal bol stond van het platte populisme.

Een Bart Somers die pleit voor meer ethiek en moraal in de economie, wat moeten we ons daarbij voorstellen? Wil hij bedrijven die instrumenten maken om abortus uit te voeren of middelen om euthanasie te plegen van de beurs halen? Waarschijnlijk niet, want nog niet zo lang geleden hield hij een pleidooi om euthanasie ook voor minderjarigen toegankelijk te maken. Vermoedelijk zullen we het dus in een andere richting moeten zoeken.

En inderdaad, op een wat hoger niveau klaagt Bart Somers vooral het teveel aan hebzucht en het gebrek aan ethiek aan, als dé oorzaak van de huidige financiële crisis. En hij heeft warempel nog gelijk ook, alleen om een totaal andere reden dan hij zelf vermoedt. Het is immers niet moeilijk aan te duiden wat de échte oorzaak van de problemen van vandaag is: de uitschakeling van het geweten zowel aan de basis als aan de top van enkele Amerikaanse banken om leningen te kunnen verkopen aan mensen waarvan men op voorhand wist dat ze die nooit zouden kunnen afbetalen, waarbij die leningen dan nog zo geconstrueerd werden dat er van niets anders sprake kan zijn dan bedrog en oplichterij. Een paar christelijke waarden zouden de financiële crisis van vandaag dan ook zonder veel problemen hebben kunnen tegengehouden – een lastige vaststelling, zeg maar een inconvenient truth, die in de kwaliteitsmedia die anders toch zo gebeten zijn om te weten en vooral ook te duiden vrijwel totaal ontbreekt. Ik vrees echter dat de Open Vld, overigens net als die kwaliteitsmedia, in die zin met haar ideologie van individualisme en nihilisme eerder een deel van het probleem is dan van de oplossing.

Gaan we echter in op de concrete voorstellen waar Bart Somers en Rik Daems mee op de proppen komen, wordt het al helemaal huilen met de pet op. Blijkbaar heeft het Liberaal Kenniscentrum Prometheus in haar studie vooral onderzocht welke argumenten het plebs het best in de oren zou klinken, niet wat economisch zin zou hebben of vandaag enig soelaas zou kunnen bieden. Kop van jut is natuurlijk het zogenaamde short selling, en Bart Somers, Rik Daems en Prometheus tonen op bijzonder overtuigende manier aan dat zij van short selling niets, maar dan ook werkelijk niets begrepen hebben.

Het begint eigenlijk bij de voorstelling van de term short selling al: «Short selling is wellicht de meeste bekende speculatieve praktijk.» O ja? Ik durf nochtans wedden dat 99% van de bevolking tot voor kort nog nooit de term gehoord had, inclusief Bart Somers en Rik Daems, en het simpele feit dat het rapport vervolgens een halve paragraaf nodig heeft om de term uit te leggen kan dat alleen maar bevestigen. Aandelenfondsen, indexfondsen en klikfondsen zullen al een pak beter bekend zijn bij het grote publiek, en de meest bekende speculatieve praktijk is gewoonweg de volgende: vandaag een aandeel of vreemde munt kopen en hopen dat het morgen meer waard is. Bart Somers, Rik Daems en het Liberaal Kenniscentrum Prometheus (let op het woordje kennis!) zijn echter een totaal andere mening toegedaan. Misschien kenden ze die laatste techniek zelf helemaal niet, of vermoedden ze dat ze net iets te ingewikkeld is voor gewone stervelingen om ze te snappen? Jammer dat ze verzuimden op een transparante wijze aan te tonen hoe ze tot hun bevindingen kwamen.

Vervolgens stapelt de studie de enormiteiten op. Ik citeer: «Niet enkel gaan shorters dus om met aandelen die niet de hunne zijn, zij hebben enkel baat bij een waardedaling van de activa.» Wat het eerste deel betreft: of speculanten nu speculeren met aandelen die de hunne zijn of niet doet niets ter zake, zo lang zij op het einde van de beursdag hun eventuele schulden maar kunnen aflossen. Wat het tweede deel betreft: wie aan long selling doet heeft alleen maar baat bij een waardevermeerdering van de activa, zelfs als het bedrijf in feite al op de rand van het failliet staat. Theoretisch valt er over de moraliteit van short en long selling weinig of niets te zeggen, en in het concrete voorbeeld is het duidelijk dat long selling ethisch al even «fout» kan zijn als short selling.

Tussendoor zaagt Prometheus ook al eens planken van dik hout. «Wanneer dit type speculanten grote volumes geleende aandelen ter beschikking hebben, kunnen ze hevige koersschommelingen veroorzaken,» schrijven ze, alsof long sellers geen hevige koersschommelingen zouden kunnen veroorzaken. «Bovendien zal een shorter bij dalende koersen als gevolg van een reële economische neergang die neerwaartse spiraal enkel versterken door extra te drukken op de vallende prijzen,» maar dat is natuurlijk uiteindelijk niets anders dan wanneer een long seller bij stijgende koersen als gevolg van een reële economische expansie de zeepbel enkel vergroot door de stijgende prijzen op te jagen. Dat een short seller niet altijd wint en een reëel risico neemt komt bij de heren blijkbaar niet op, en dat short sellers op voldoende lange termijn tot nu toe altijd al aan het kortste eind hebben getrokken zal hen ook wel totaal vreemd zijn.

En dan komt de aap uit de mouw: «Vandaar dat landen zoals het Verenigd Koninkrijk en ook ons land short selling aanvankelijk tijdelijk hebben verboden bij de financiële crisis in de tweede helft van 2008,» maar gelukkig zijn zij ondertussen tot beter inzicht gekomen. Niet zo Bart Somers, Rik Daems en Prometheus, want zij eisen dat «pensioenfondsen, banken en andere instellingen die houder zijn van aandelen van derden moet men verbieden deze uit te lenen in het kader van beursspeculatie, zonder voorafgaandelijk akkoord van de houder, en te verbieden wanneer het kadert in short selling of speculatie op waardedaling.» Wie even doordenkt begrijpt natuurlijk dat dit verbod ronduit rampzalig zou zijn voor de economie: wanneer beursspeculanten zich alleen maar afzijdig kunnen houden wanneer zij vermoeden dat een bedrijf minder waard is dan wat haar aandeel vandaag aangeeft, zou in tijden van economische neergang de liquiditeit vrijwel volledig verdwijnen uit de markten, waardoor ze niet meer geleidelijk zouden kunnen dalen, doch alleen maar catastrofaal. Gaan Bart Somers en Rik Daems later dit jaar bij het vallen van de bladeren ook de zwaartekracht verbieden? Ik wens hen veel geluk bij het opruimen van de rotte bladeren die dan in de lucht zullen blijven rondzweven, maar persoonlijk verkies ik dat ze in mijn tuintje toch maar op de grond blijven vallen.

De vraag is dan natuurlijk de volgende: weet men bij de Open Vld en Prometheus werkelijk niet beter dan dit? Ik zou zulke simplistische voorstellen immers eerder van een Mieke Vogels, Caroline Gennez of een Olivier Besancenot verwachten. De Open Vld zou wat betreft economische dossiers toch het groene hout moeten zijn in het politieke spectrum, en ik kan me dan ook de wanhoop van Philippe de Backer, voorzitter van de Jong Vld, voorstellen. Zijn verwijt dat de Open Vld zich gewoon aansluit bij het populistisch non-debat in plaats van het te overstijgen is terecht. Speculatie in het algemeen –was het kopen van KBC-aandelen, weliswaar als «goede huisvader» tien jaar geleden in tempore non suspecto dan geen speculatie op de waarde ervan?– en short selling in het bijzonder zijn vandaag de geslagen hond, net zoals die onzalige Tobintaks aan het begin van deze eeuw het uitverkoren speeltje was van een reeks vermaarde doch vooral ideologisch verdwaasde economici en andere onbevoegden. De Tobintaks stierf een stille dood – gelukkig maar. Hopelijk zal het met het verbod op short selling ook zo gaan.

Read more...

Peiling Het Laatste Nieuws: Winst voor LDD en separatisme (Hoegin)

Gisteren publiceerde Het Laatste Nieuws de resulaten van een nieuwe peiling. Voor slechts één partij werd een significante wijziging gemeten: Lijst Dedecker, dat vooruitgaat tegenover de verkiezingen van verleden jaar. Voor de andere partijen zijn de verschuivingen kleiner dan de foutenmarge.

Het Vlaams Kartel en het Vlaams Belang gaan lichtjes achteruit tegenover de verkiezingen van bijna één jaar geleden, maar over significante verschillen hebben we het nog lang niet. Open Vld en sp.a-Vl.Pro gaan dan weer lichtjes vooruit, en voor die partijen zijn de verschillen zelfs nog kleiner. Al bij al zijn dit dus eigenlijk geen resultaten om over naar huis te schrijven, maar zo verkoopt men natuurlijk geen kranten, en dus heeft de krant het over het Vlaams Kartel dat «licht van zijn pluimen zal verliezen» en het Vlaams Belang dat «de neergang niet kan stoppen». Vooral dat laatste is opmerkelijk: de krant publiceert voor het eerst in meer dan een jaar een peiling, maar wil dus wel even aan trendanalyse doen…

De enige partij die dus wel een significante sprong maakt is Lijst Dedecker, maar de partij blijft problemen hebben om de kaap van tien procent te overschrijden. De partij laat wel concurrent Groen! duidelijk achter zich, en die laatste lijkt maar niet weg te kunnen komen uit de buurt van de kiesdrempel. Partijvoorzitster Mieke Vogels mag dan in het Vlaams Parlement wel beweren dat de bevolking de communautaire problemen spuugzat zou zijn, voorlopig valt er echter nog geen stormloop richting haar partij waar te nemen…

Tot slot nog een ander opmerkelijk resultaat uit de peiling van Het Laatste Nieuws: 49,7% van de Vlamingen is voor een splitsing van België, terwijl 45,7% België voorlopig nog wil behouden. Volgens de krant is het de allereerste keer dat een peiling een meerderheid voor separatisme aantoont, maar in december 2005 tekende De Stemmenkampioen, dat nota bene ondersteund werd door Het Laatste Nieuws, in een peiling een erg gelijkaardig resultaat op, ook met een meerderheid voor separatisme. Dat belet natuurlijk niet dat iemand als een Dave Sinardet hardnekkig zal blijven beweren dat er in Vlaanderen maar tien procent separatisten rondlopen, ook al probeerde Matthias Storme hem onlangs nog op betere –en correcte– gedachten te brengen. Nu ja, Dave Sinardet raadpleegt voor zijn stelling het degelijke onderzoek –schrijft hij toch– en peilingen die meer dan tien procent separatisten aantonen zijn misschien gewoonweg per definitie al ondegelijk voor het lid van de Pavia-groep?

Bijlage: Alle Vlaamse peilingen sedert 2006 (PDF)

Read more...

Peiling De Standaard/VRT: vooruitgang voor Groen! (Hoegin)

Gisterenavond publiceerden De Standaard en de VRT de resultaten van een nieuwe politieke opiniepeiling. Terwijl de twee media vooral inzoomden op het verlies van Vlaams Belang –de partij blijft eigenlijk stabiel op een verlies tegenover de laatste verkiezingen hangen– werd er minder aandacht geschonken aan de enige bijna-significante verschuiving die opgetekend werd: de vooruitgang van Groen!.

Beginnen we bij de grootste politieke formatie in Vlaanderen, het Vlaams Kartel. Die formatie blijft duidelijk op een hoog niveau en maakt een kleine winst tegenover de laatste verkiezingen, maar echt significant kan die winst nog niet genoemd worden. Voor Open Vld geldt precies hetzelfde: een kleine, stabiele vooruitgang tegenover de verkiezingen, maar nog niet significant. Gemeenschappelijk voor de twee partijen is bovendien dat de andere peiler, La Libre Belgique, die twee formaties een kleine achteruitgang gaf. Het wordt uitkijken naar de resultaten voorjaarspeiling van die krant (misschien in de loop van volgende week al?) om te zien hoe de evolutie daar verloopt.

Die bedenking kan ook gemaakt worden voor het Vlaams Belang, dat op 10 juni nog de tweede partij van Vlaanderen was, maar volgens de peiling van De Standaard/VRT vandaag de vierde partij zou zijn. Dit is de derde peiling van De Standaard/VRT op rij waarin de partij een fors verlies tegenover de laatste verkiezingsuitslag laat opmeten. Bij La Libre Belgique bleef de partij echter rond haar verkiezingsuitslag hangen, een duidelijk verschil dus.

sp.a-SPIRIT blijft het slecht doen bij deze peiler, nu opnieuw met een klein verlies tegenover de verkiezingsuitslag, en deed het ook in de peiling van La Libre Belgique niet bepaald schitterend.

Lijst Dedecker en Groen! doen het alletwee goed in deze peiling. De eerste gaat wel achteruit tegenover de vorige twee peilingen, maar boekt nog steeds een grote vooruitgang tegenover de laatste verkiezingen, al is die vooruitgang nu geslonken tot op het randje van de foutenmarge. Groen! doet dan weer een stap voorwaarts vergeleken met de vorige twee peilingen, en zit nu meer dan een foutenmarge van de kiesdrempel verwijderd. Dit is ongetwijfeld een opsteker voor nieuwbakken partijvoorzitster Mieke Vogels, maar er moet toch opgemerkt worden dat de partij verleden jaar in mei nog hoger genoteerd stond bij deze peiler, en dat was amper een maand voor de verkiezingen waarin de partij slechts met de hakken over de kiesdrempelsloot raakte.

Twee weken geleden publiceerde de krant Vers l'Avenir ook de resultaten van een opiniepeiling, maar dan voor de Franstalige partijen. Die peiling bracht vooral slecht nieuws voor de Franstalige liberalen van de MR, die hun voorsprong op de PS zien slinken tot minder dan een foutenmarge. Volgens de peiling hebben ze bovendien al meer dan vijf procent kiezers verloren tegenover de laatste verkiezingsuitslag. De lange regeringsonderhandelingen hebben die partij duidelijk geen goed gedaan. Bovendien gaat de grootste concurrent, de PS, ook achteruit, maar lang zoveel niet, en het verschil tussen de twee wordt voor de MR langzaamaan oncomfortabel klein.

In tegenstelling tot MR en PS gaan de twee achtervolgers cdH en Ecolo wel vooruit, allebei met ongeveer drie procent, met cdH ook drie procent groter dan Ecolo. Ecolo zit daarmee duidelijk in een stijgende lijn, maar een merkwaardigheid is wel dat cdH eigenlijk al meer dan twee jaar stabiel rond de 18% scoort in de peilingen, maar bij de laatste verkiezingen net onder de 16% uitkwam. Front National ten slotte komt in deze peiling net boven de kiesdrempel uit.

Bijlagen: Alle Vlaamse peilingen sedert 2006 (PDF) en Alle Franstalige peilingen sedert 2006 (PDF)

Read more...

Rooms-blauw-groen? (Hoegin)

Na de mislukking van Yves Leterme als formateur duiken er stemmen op om de cdH aan Franstalige zijde te vervangen door Ecolo. De inspiratie voor zo'n coalitie komt natuurlijk voort uit de openlijke sollicitatie van Jean-Michel Javaux eerder deze week, maar hoe zo'n rooms-blauw-groene coalitie er precies zou kunnen uitzien is toch maar zeer de vraag.

Naar het schijnt zou de relatie tussen Didier Reynders en Jean-Michel Javaux uitstekend zijn, dat wil zeggen: stukken beter dan tussen Didier Reynders en Joëlle Milquet, om over de PS nog maar te zwijgen. Maar een scenario waarbij de cdH ingewisseld wordt voor Ecolo roept toch wel enkele vragen op:

1. Als Ecolo toetreedt tot de coalitie, betekent dit dan dat ook Groen! toetreedt tot die coalitie? Mieke Vogels liet alvast weten dat zij niet bereid is om rooms-blauw zonder meer te depanneren, maar anderzijds vormen Groen! en Ecolo wel één fractie in Kamer en Senaat. Benieuwd hoe dat zal uitdraaien.
2. Langs Franstalige zijde hebben Ecolo en MR samen geen meerderheid: zij beschikken immers over slechts 31 zetels in de Kamer, net zoals PS, cdH en Front National samen, en dat in de veronderstelling dat Didier Reynders erin slaagt het FDF aan boord te houden. Zal men voor alle gemak Front National buiten beschouwing laten, of zal men willen redeneren dat de helft van de stemmen ook al een meerderheid is? Technisch is dit natuurlijk geen probleem, maar psychologisch zal dit een grote handicap vormen voor zo'n coalitie aan Franstalige zijde.
3. Jean-Michel Javaux liet al meerdere malen optekenen dat hij slechts wil toetreden tot een coalitie indien de N-VA uit de coalitie wordt gezet. Is de CD&V bereid haar kartelpartner aan de deur te zetten –ongetwijfeld niet zoals blijkt uit de gebeurtenissen van de laatste dagen– of komt Jean-Michel Javaux vandaag terug op die eis? Dat wordt meteen al een goed begin.

Ongetwijfeld nog het meest interessant is hoe zo'n coalitie in de praktijk zou kunnen samenwerken. Ik kan me bijvoorbeeld inbeelden dat men bij Open Vld niet bepaald staat te springen om Groen! terug in de regering te halen. Ook bij N-VA zal men waarschijnlijk niet al te enthousiast zijn bij dat vooruitzicht: was het niet Tinne van der Straeten die zich als enige onthield bij de stemming over de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde op 7 november? En was Groen! niet die partij waarvan het bestuur «spontaan» de Brabançonne begon te zingen toen een prinsenkind geboren werd?

Ook de basisdemocratische principes van Ecolo kunnen nog voor enkele interessante ogenblikken zorgen. Hoe gaat men bijvoorbeeld die fiscale incentives voor de bedrijven door de partijraad jagen, wanneer de mandatarissen diep van binnen nog het liefst van al alle sectoren zouden willen nationaliseren? Daar gaat veel volk naar komen kijken. Als het ooit al zo ver zal kunnen komen.

Read more...