6 januari 2010

Noch bij De Standaard, noch blijkbaar bij de NRC kennen ze het begrip al-Taqiyya (vpmc)

Zoals wij weten loopt het vaak mis met de rechtspraak in dit land. Er worden te veel blunders gemaakt, er wordt te traag gewerkt, terwijl justitie toch handenvol geld kost. Zulke dingen lees je vaak in De Standaard. Terecht misschien, maar omdat zij een kwaliteitskrant zijn, laten ze het gelukkig niet bij weeklachten maar stellen ze ook oplossingen voor.

Waarom bijvoorbeeld niet eens, zoals in het Verenigd Koninkrijk, de sharia ingevoerd? Lekker goedkoop en snel. De rechters zijn vrien-delijk bovendien. Er is ook niet de minste druk op de rechtsonder-horigen om zich aan zulke rechtbank te onderwerpen – want je hoort dat nog te vaak, van die sociale druk bij moslims, bijvoorbeeld met die hoofddoeken, maar net zoals een meisje volkomen vrij is om hem te dragen of niet te dragen, kan ook hier bij een shariarechtbank de vrouw te allen tijde beslissen om zich voor haar echtscheiding toch maar tot een saaie inheemse pruikenrechter te wenden.
Bij ons klinkt dit idee van De Standaard voorlopig nog krankzinnig, en sommigen van hun redacteurs zullen dat ook beseffen, want zelfs in de UK blijven er bij het publiek nog vooroordelen constateerbaar.
Niet zo echter bij Floris van Straaten, de NRC-journalist van wie De Standaard het artikel overnam (al schrijven zij zijn naam verkeerd met Van):

De Sharia Raad bestaat al sinds 1982, maar nog altijd schrikken veel Britten als ze met de term sharia - het islamitisch recht in al zijn facetten - worden geconfronteerd.
Mooi toch van Floris:  facetten! .zoals van een edelsteen.
Ook de rest van zijn artikel baadt in een gelukzalig glimmende kerstsfeer. Al is kerst een term die ik beter tactvol achterwege had kunnen laten.
Ik laat u lezer, het volledige artikel van Floris lezen, en het staat vol van eerbiedige termen zoals bv. “de heilige stad Medina” – waar onze Floris zelf geen toegang toe heeft, tenzij hij zich in het geheim bekeerd heeft. Dit laatste lijkt mij waarschijnlijk als ik hem lees.
Misschien kunnen de oenen van De Standaard het volgende artikel uit een echte kwaliteitskrant eens lezen, voor ze weer ergens een schunnigheid overnemen, om hun tabloid te vullen:


Beelden van een oproer 
Haideh Daragahi


Uit de massa’s filmbeelden, foto’s en verhalen die mij per email de laatste tijd bereiken in Stockholm, vanuit Iran, heb ik drie taferelen uitgekozen die op een bijzonder aangrijpende manier hun licht werpen op de oorzaken en de inzet van de huidige revolte. Alle drie zijn het voorbeelden van een nieuw fenomeen: “Burgerjournalistiek”. Deze ontstond, toen na de protesten tegen het kiesbedrog in juni 2009 in Iran de professionele journalistiek aan banden werd gelegd, en buitenlandse reporters werden uitgewezen.

De eerste foto komt van een openbare terechtstelling in het zuidoosten van de stad Sirjan, waar een boze menigte de veiligheidspolitie aanviel, en de beide veroordeelden, die al bewusteloos aan de strop hingen, van de galg lossneedt. Rechts in het beeld zie je nog de strop, in het midden van het beeld  herkent men, bedekt met een doek, een lichaam dat door helpende handen wordt opgevangen en in zekerheid gebracht.
Openbare terechtstellingen door verhanging of steniging maken deel uit van het voornemen van de Islamitische Republiek, om geweld tot iets normaals te maken, en om de betrekkingen tussen de mensen te brutaliseren. Het invoeren van de sharia in 1979 heeft de (straf-)rechtspraak herleid tot weerwraak voor een daad, tot oog om oog dus. Kleine dieven worden de handen afgehakt, en als iemand door toedoen van een ander een oog heeft verloren, wordt de dader het licht in zijn ogen ontnomen. Moord wordt minder als een maatschappelijk, maar eerder als een familiaal vergrijp bestraft, en als de “gemeenschap van hetzelfde bloed”, dit wil zeggen de familie van het slachtoffer, weigert om de zaak bij te leggen door middel van betaling van bloedgeld (de hoogte van de som wordt door de Staat bepaald), dan worden zij door de shariarechter gevorderd om bij de terechtstelling de stoel omver te stoten waarop de veroordeelde staat.
Het beeld van de daadwerkelijke redding van twee ter dood veroordeelden is de zichtbare uitdrukking van een eigenrichting, de mensen wensen zich niet langer aan te passen aan de gruwel van het vergeldingsrecht, zij eisen opnieuw hun waardigheid op, en stellen daarbij een fier voorbeeld aan de geciviliseerde mensheid in de VS, in China en in alle landen van de wereld waar de doodstraf nog legaal wordt toegepast.

De tweede foto is van 27 december, en komt uit Teheran. Ze toont een vrouw die om zich tegen het traangas te beschermen een wit masker draagt en fier voor de camera met haar vingers het V-teken maakt. Bloedsporen op haar gezicht en het doek. Haar houding is typisch voor miljoenen Iranese vrouwen,  die de laatste zes maanden in de grootsteden de straat opkwamen. Bij de demonstraties zag men hen in de voorste rijen, bij confrontaties met de oproerpolitie slaagden zij er met hun acties vaak in, om de aanhouding van de mannen te verijdelen.
Deze acties vandaag zijn enkel te begrijpen tegen de achtergrond van dertig jaren van vernedering en rechteloosheid. Dag na dag heerste  er voor hen de vernederende dwang van de sluier. Deze vrouwen moesten er mee instemmen om met nog drie andere vrouwen samen te leven, die het een man is toegestaan te huwen. Daarbij komt nog dat naar sjiitisch recht elke man een “tijdelijk huwelijk” kan afsluiten. Vooropgesteld dat hij het geld heeft om een imam te betalen, die het tijdelijke huwelijk legitimeert. Als echter een vrouw kiest voor een buitenechtelijke liefde wordt zij door steniging gedood. Vrouwen gelden als huwbaar vanaf de leeftijd van negen. Als zij haar man ver-laat heeft zij geen recht op een onderhoudsgeld, en evenmin krijgt zij de voogdij over haar kinderen. Voor elke reis en voor elke beroeps-arbeid heeft de vrouw een schriftelijke goedkeuring nodig van haar mannelijke voogd of haar echtgenoot. Het bloedgeld dat voldaan moet worden als er een vrouw is omgebracht, is de helft zo hoog als in het geval dat een man is omgebracht; haar erfdeel bedraagt de helft van dat der mannelijke erfgenamen; haar getuigenis telt maar voor de helft van dat van een mannelijke getuige. In een seculiere staat heb-ben de Iranese vrouwen bijgevolg alles in het leven te winnen – en niets te verliezen.

De derde foto, ook van 27 december, toont een jongeman, die zich aan een lantaarnpaal vasthoudt om een des te hardere schop te kunnen geven aan een politieman op de vlucht voor de oproerige menigte. In zijn woede zijn de dertig jaren van politieverdrukking te herkennen, de economische ontbering en de sociale en persoonlijke vernedering. Veel te lang al, worden de burgers van Iran behandeld als leefden zij in een bezet land. Een kleine klerikale elite houdt de macht, de rijkdom en ook de media in eigen handen, en ontzegt de rest van de bevolking het recht niet enkel op vrije politieke en artistieke  meningsuiting: zij beheerst ook nog eens volkomen het dagelijkse leven, inbegrepen de keuze tussen muziekgenres, dranken of het design van T-shirts; zij verbiedt jonge verliefden om hand in hand op straat te lopen. Op homoseksualiteit staat de doodstraf, ook voor minderjarigen.
Alle burgers hebben hun inkomen zien verschrompelen, wat er toe heeft geleid dat er in het land nu tienduizenden straatkinderen zijn, honderdduizenden prostituees, en miljoenen heroïne- of opium-verslaafden. Niemand hoeft bijgevolg verbaasd te zijn als de burger-journalistiek vandaag met zulke doodsverachting bedreven wordt. Dertig jaar lang hebben de Westerse media oppervlakkig bericht over Iran, en hebben zij geen acht geslagen op de ontwikkelingen die tot de huidige situatie hebben geleid. Wie de toestand van vandaag tot het kiesbedrog herleidt, in plaats van te erkennen dat hier frustraties naar buiten komen die in de laatste dertig jaar zijn opgestapeld, die ver-sterkt enkel de zichtbare radeloosheid. Met het kiesbedrog, dat ten-slotte ook in westerse democratieën voorkomt, kun je de hevigheid van het huidige oproer niet verklaren.

Westerse politici, die maar al te goed weten dat een radicale politieke ommezwaai in Iran het politieke bestel in het Nabije Oosten, en de aangegane verbintenissen met de bestaande regeringen zou veran-deren, gedogen die oppervlakkige berichtgeving, en weigeren om meer te doen dan enkel de mensenrechtenschendingen van de laatste zes maanden te berde te brengen. Deze houding hebben zij gemeen met de zogenaamd hervormingsgezinde fractie, die op haar beurt tot de elite behoort en die zoals bekend de verkiezingen in juni verloren heeft.
In werkelijkheid doet de in zijn soort nieuwe en verrassende toestand in Iran vragen rijzen bij de westerse media, en toont hij hun hele zwakte aan, hun neiging tot fixatie op de macht. Op welke manier de huidige gebeurtenissen een antwoord vormen op de controle die het regime in het verleden heeft uitgeoefend, is binnen dit artikel moeilijk in woorden te vatten. In de specifieke, gedecentraliseerde vorm van de weerstand vandaag komen de recente ervaringen van de vrouwen-beweging naar voren: haar uitbouw van een netwerkachtige organisa-tie, net zoals haar communicatie via internet, hebben school gemaakt en hebben de verstrooide actievormen van vandaag voorbereid.

Niemand kan de afloop van de volksbeweging voorspellen. Wat er ook van zij, ieder compromis waarbij met de zegen van het westen ten-slotte de een of andere fractie aan de macht komt, zal in overeenstem-ming moeten worden gebracht met de minimale eisen van de schei-ding van religie en staat, met de eis van vrije meningsuiting en artis-tieke vrijheid, met de gelijkberechtiging van de vrouw, en met het volwaardige staatsburgerschap voor homoseksuelen en voor etni-sche, respectievelijk religieuze minderheden. Een regering gestoeld op het shariarecht, zal aan die eisen niet kunnen voldoen.

Haideh Daragahi is een Zweeds-Iranese auteur, journaliste en wetenschapster.





Labels: , , , , , , ,

14 Comments:

At 7/1/10 00:05, Anonymous fcal said...

Deze onmisbare informatie over de werkelijke toedracht van de gebeurtenissen in Iran zijn enkel mogelijk geworden door Internet.

De uitwerking van deze manier van communiceren op alle gebieden qua inhoud, snelheid, kwaliteit, diepgang... is pas begonnen.

 
At 7/1/10 02:09, Anonymous fcal said...

Ook interessant is volgende bijdrage over de "Studie van de Politieke Islam" op de webstek van "Het Vrije Volk" waarin het dualisme of de dubbele logica belicht wordt, dat zovelen verwart.

http://www.hetvrijevolk.com/index.php?pagina=10316

 
At 7/1/10 08:38, Anonymous traveller said...

Laat ons hopen dat Obama de ayatollahs geen zuurstof geeft door een vroegtijdig "akkoord".
Iran heeft de best ontwikkelde bevolking qua onderwijs van alle islamitische staten, samen met Tunesië en dit zal de clerus nekken.

 
At 7/1/10 15:59, Anonymous Anoniem said...

In een reactie op "Britse shariarechtbank beslecht geschillen snel en goedkoop" zei gerard antonissen: "Zonder de moslims zouden wij, in het westen, nog steeds in de middeleeuwen leven." http://www.standaard.be/meningen/forum/index.aspx?pagename=detail&forumid=1429541
---
Niets is natuurlijk minder waar! Waarom heeft de islam dan zichzelf NIET tot een Renaissance geïnspireerd?!
Parallel met de voorsprong die Europa tegen het einde van de middeleeuwen nam, tekent zich de evolutie tot een fanatiek, vrijheidsweerstrevend en gewelddadig islamisme af. De intellectuele stagnatie en neergang waarin de moslimwereld vergleed was het onvermijdelijke gevolg van het islamitisch geloof, dat een een ontwikkeling van institutionele kaders voor een scheiding tussen staatsgezeag en religieus gezag belet. Door de universele wet van de SHARIA is de individuele vrijheid geen na te streven hoogste goed. Het Westen heeft de inspiratie voor de vorming van autonome (niet-religieuze) politieke instituties zeker niet in de isla gehaald!

Nee, ik laat me niet brainwashen tot het aanvaarden van een stapvoetse islamisering van Europa. Waat het ooit bon-ton was in de linkse middens om de spot te drijven met het katholicisme; het vlaamse volk dat van het platte land naar de steden afzakte te bestoken met anticlericale propaganda en karikaturen; waar men ongegeneerd pastoors en "ander ongedierte der papen" (Julius De Geyter) kon beschimpen, of hen ongestoord in de tang te nemen door er bvb. vanuit een doosje vlooien te laten op springen, gaan die linkse missionarissen nu plat op de buik voor die vermaledijde islam.

Herinneren zich de vrijzinnige kontdraaiers niet meer de tijd toen Hugo Claus de islam raak typeerde als "die walgelijke godsdienst die ooit Europa heeft bedreigd..." (Het verdriet van België).

- "De islam is een mes dat tweedracht zaait, dat wonden slaat waarvan we niet meer kunnen genezen." Maryse Condé

- Hafid Bouazza laakt de LAFHEID waarmee diegenen die de eigen Europese cultuur, waarden en normen in bescherming nemen, worden bekritiseerd.

 
At 7/1/10 17:48, Anonymous hel decker said...

@ fcal
Uw link naar Het Vrije Volk: zeer interessant artikel

 
At 7/1/10 18:58, Anonymous Anoniem said...

@ fcal: "het dualisme of de dubbele logica"

Wat is daar verkeerd aan?

I would like to introduce you to Sir Arthur Keith, father of modern Nationalism and the single most important thinker of the Twentieth Century. Keith (1866-1955) was made president of the Royal Anthropological Institute, and was knighted by King George for his work in 1921. Keith's lasting contribution to Western Civilization was performed between 1943 and 1947, in the years surrounding his 80th birthday. These contributions are, "Evolution and Ethics," originally published in 1945 and "A New Theory of Human Evolution," first published in 1947.

Sir Arthur observed that the evolutionary heritage of modern Man has given him an inherent tendency to form groups and to apply one code of morals, that of amity, to his own group, and a completely different set of morals, that of enmity, to outsiders. He observed that this behavior serves an evolutionary purpose. Races and tribes with a high degree of group awareness and who follow this "dual code" have a distinct survival advantage over those which lack this awareness.


He also believed that this evolutionary heritage, when properly understood and openly admitted, would enable man to tailor his political institutions and national boundaries in such a way as to reduce the probability of the enormously destructive conflicts - made possible by modern industrial technology - that have, in the recent past, been waged under the equally destructive universalist masks of "equality," "liberal democracy" and "universal brotherhood". And for this offense against the modern and universal, he has been consigned to obscurity.

http://www.whitenationalism.com/etext/index.htm

 
At 7/1/10 22:10, Anonymous Anoniem said...

Ik zei: " Waar het ooit bon-ton was in de linkse middens om de spot te drijven met het katholicisme;..."

Ik had er moeten aan toevoegen: "in een 'à bas la calotte' - stijl."
---

"A bas la calotte ! : La caricature anticléricale et la Séparation des Eglises et de l'Etat." Editions Alternatives ( 2005)

A la fin du XIXe siècle, l'Eglise catholique et la République s'affrontent pour la domination des institutions du pays. Réactionnaire, conservateur et monarchisant, le clergé, véritable Etat dans l'Etat, s'arc-boute sur le considérable budget du culte qui lui est alloué, régente l'école et refuse la loi civile. Philosophes, rationalistes , libres-penseurs et républicains dénoncent avec vigueur cette oppression et réclament des mesures de laïcisation, militant pour la séparation de l'Eglise et de l'Etat. Les deux camps se livrent alors une véritable guerre idéologique en utilisant, notamment, la puissance de l'image. Elaborant un langage trivial et violent, la caricature anticléricale, imprimée sur les supports les plus variés, devient une arme de combat aux mains du milieu libre penseur, très actif depuis l'affaire Dreyfus. Volontiers effrontée et blasphématoire, cette imagerie satirique envahit la rue, comment les crises et les alimente, diffusant non seulement une vision infamante du clergé mais attaquant aussi, pour la première fois, les " saintes " Ecritures et les dogmes. Si les Républicains au pouvoir font finalement voter, en 1905, la loi de séparation de l'Eglise et de l'Etat, l'imagerie anticléricale s'était donner pour tâche de séparer l'Eglise de toute la société, sur le terrain moral, affectif et idéologique. Elle continue aujourd'hui, d'œuvrer en ce sens au travers de journaux comme Charlie-Hebdo ou Le Canard Enchaîné. Une œuvre immense et passionnante d'une étonnante actualité qui aura inspiré certains des meilleurs dessinateurs de la Belle Epoque comme André Gill, Pépin, Grandjouan, Delannoy...

 
At 7/1/10 23:57, Blogger Marc Vanfraechem said...

Beste Philippe: natuurlijk, honderd procent gelijk heb je. De citaten die jij geeft (en vandaag was er weer een artikel van diezelfde kerel) zijn beslissend, en niet eens samen: elk op zich al.
Het wordt mij vaak kwalijk genomen, maar ik geloof in de afgrondelijke dwaasheid van de mens: zelfs een Peter Vandermeersch zou niet als dhimmi willen leven ...als hij van zijn schepper tenminste de intellectuele mogelijkheid had meegekregen om dat statuut ook te doorgronden, het op zijn waarde te schatten, nog vóór hij het aan de lijve ondervindt.

 
At 8/1/10 00:37, Anonymous fcal said...

@ traveller

Inderdaad, het is me indertijd ook opgevallen dat het intellectuele niveau van de geschoolde Iraniërs beduidend hoger lag dan van de gelijkaardige bevolkingsgroepen uit de omringende landen. Dit kan men ook merken aan de diaspora in het Westen.

Ik kan me vergissen maar ik heb de indruk, dat Obama bot vangt bij de molla's en in eigen land onvoldoende ruimte heeft om nog het initiatief te nemen. Laten betijen is anderzijds ook nefast.

 
At 8/1/10 11:36, Anonymous traveller said...

@ fcal

Hij moet de Mujahedeen-i- Khalq ondersteunen, ze zitten officieel in Parijs.
Mijn vriend Yves Bonnet, auteur van een boek over VEVAK(Iraanse geheime dienst) is aangevallen in een proces wegens smaad aan Iran door een Iraanse idioot die in Frankrijk leeft.
De Mujahedeen-i-Khalq hebben in de hoofdpost van Teheran een brief onderschept van die Iraanse idioot aan Ahmedinejad waarin hij geld en steun vraagt voor het proces tegen Bonnet.
Je kunt je voorstellen hoe die Iraniër als een gieter afging op de eerste dag van het proces. Hij verloor zijn kalmte, begon de Franse justitie aan te vallen en werd door de rechter buiten gezet.
Dat die organisatie zelfs brieven aan Ahmedinejad kan onderscheppen is tamelijk straf.

 
At 8/1/10 12:13, Blogger Marc Vanfraechem said...

Via de onvolprezen Perlentaucher vond ik een interessante discussie over de rol van blogs en sociale netwerken onder dictatoriale regimes.

 
At 8/1/10 23:19, Anonymous fcal said...

@ traveller

Zijn de volksmoedjahiedisten wel te vertrouwen? Ze waren toch eerder uiterst "links"?

Anderzijds is het ook zo dat de vijand van mijn vijand de mogelijkheid geboden dient te zijn mijn vriend te worden.

 
At 9/1/10 00:29, Anonymous Marc Huybrechts said...

1) Dat er in De Standaard naieve dingen verschijnen m.b.t. sharia dat ligt in de lijn van de verwachtingen, als we ons zouden laten leiden door wat daar in recente jaren allemaal in die nonkwaliteitskrant verschijnt. Maar, dat betekent nog niet automatisch dat de Frankfurter Rundschau een kwaliteitskrant zou zijn.

2) Het is ook normaal dat Westerse 'democraten' sympathie zouden opbrengen voor de strijd van een deel van de Iraanse bevolking tegen de theocratische tyrannie van de ayathollahs. Tegelijkertijd zou men goed moeten beseffen dat de vorige generatie van Iranezen (de ouders van de huidige jeugd) met veel enthoesiasme voor een islamitische theocratie ijverden, en het blijft ook onduidelijk in hoeverre de Iraanse bevolking in haar geheel voor een echte democratie zou willen opkomen (in plaats van voor een andere specifieke groep binnen de islamitische oligarchie). Men moet dus voorzichtig blijven om de opinies van een "Zweeds-Iranese auteur" niet te verwarren, of te laten samenvallen, met die van de Iraanse bevolking. Ik kan alleszins vaststellen dat in buurland Irak, na de verwijdering van het affreuse Saddam Baath-partij regime, de bevolking nu al drie keren relatief-vrije verkiezingen heeft kunnen houden, en dat de politiekers aldaar in het algemeen voorlopig nog steeds geen echt 'democratische' gedragspatronen vertonen, maar eerder sectaire belangen laten voorgaan op het algemene belang en ook van 'islamitische' trekjes blijven getuigen.

3) Mogen we veronderstellen dat deze auteur een Iranese in ballingshap is, en niet echt ge-emigreerd is naar Zweden? In het tweede geval zou men beter van een Iranees-Zweedse auteur spreken, en niet van een "Zweeds-Iranese auteur. Wat er ook van weze, het is spijtig - maar niet verbazend - dat deze auteur een aantal naief-linkse misvattingen en vooroordelen van haar huidige culturele omgeving reflecteert.

...

 
At 9/1/10 00:31, Anonymous Marc Huybrechts said...

....

4) Ter illustratie, in haar commentaar omtrent de eerste foto maakt ze de absurde fout van een morele ekwivalentie te zien tussen de rechtspraak van een democratisch politiek bestel (e.g. de VS) met dat van een (formeel) marxistische tyrannie (China). Dat betekent dat ze geen duidelijk onderscheid kan maken tussen (A)'gewone' (soms onmenselijke) criminaliteit en (B) politieke criminaliteit of eerder 'afrekeningen' in de context van totalitaire vervolging. Het ligt wel voor de hand dat ze met deze verwarring gemakkelijk applaus zal kunnen oogsten bij het contemporele lezerspubliek van de Frankfurter Rundschau, maar deze gratuite 'sneer' getuigt niet van veel gezond verstand. Het is ook helemaal niet duidelijk dat deze "boze menigte", die wel enkele veroordeelden heeft gered, zelf geen 'vergeldingsrecht' zou aanhangen. Vermits er een machtstrijd aan de gang is binnen een totalitair politiek bestel is het te verwachten dat men de 'eigen' vrienden zal trachten te redden van de ondergang waar dat mogelijk is. Op zich zegt deze foto niets omtrent het democratisch gehalte van die "menigte".

5) De commentaar bij de tweede foto behandelt de gekende uitbuiting van de vrouw door de man in de islamitische wereld. Dat klinkt allemaal mooi in de oren van Westerlingen. Niettemin, maak ik me geen illusies. Als Iran morgen zou bevrijd worden door de Amerikanen - horreur voor de lezers van de Rundschau! - gelijk de Belgen werden bevrijd door de Amerikanen in 1944, dan ben ik er min of meer zeker van dat Iran, na echt-vrije verkiezingen, nog steeds zal insisteren van zichzelf de "Islamitische Republiek van Iran" te willen noemen, ongeacht wat verzweedse auteurs daarover zouden denken.

6) De auteur klaagt terecht de berichtgeving aan in het gros van de Westerse media over de laatste paar dekaden m.b.t. Iran. Maar, dat is precies omdat een groot deel van die Westerse media naief-links is en en dus voor lange tijd geneigd was van 'revolutionaire' overheden in de Derde Wereld absurdelijk "het voordeel van de twijfel" te geven, en vooral dan wanneer ze de Grote Satan als boeman gebruikten. Die media doen dat vandaag nog steeds tegenover Cuba en sommige 'nieuwe' linkse latijnse dictators, om van de China-adoratie (tot recentelijk) maar te zwijgen. De auteur zou moeten weten dat een selectief (en 'conservatief') klein deel van de Westerse media niet meeliep met die naief-linkse groupthink, maar ik betwijfel wel dat de Rundschau daaronder zou vallen. Tenslotte, op het einde geraakt de auteur volkomen verloren in de naief-linkse mist door te beweren dat er uiteindelijk in Iran "een fractie" aan de macht zou kunnen komen "met de zegen van het Westen". Dat getuigt van een verkeerde inschatting van het Westen vandaag. De auteur zou er beter aan doen van de Westerse geschiedenis te leren kennen in plaats van naief-linkse mantras te parroteren.

 

Een reactie posten

<< Home

<<Oudere berichten     Nieuwere berichten>>