De superminister van het Vlaams Belang (Politiek Incorrect)
Vorige week zondag hield het Vlaams Belang tijdens haar verkiezingscongres te Antwerpen een opmerkelijk pleidooi voor een “superminister voor de verdediging van de Vlaamse identiteit en de Nederlandse taal in Brussel en in Vlaams-Brabant”. Hoewel de vervreemding van Brussel, de Rand en zelfs Vlaanderen in het algemeen wel degelijk imminent is, is het idee van de partij ronduit dwaas. Niet omdat het “racistisch” ofzo zou zijn, maar omdat het Vlaams Belang hiermee het kwade met het kwade probeert te bestrijden. Immers, de hele multiculturele utopie (of dystopie…) waarmee Vlaanderen – en West-Europa in het algemeen – zit opgezadeld, is een vergiftigde uitvinding van de etatistische doctrine (net zoals een bloedzuiver en van vreemde smetten vrij volk dat zou zijn). Ook de toenemende verfransingsdruk in Vlaams-Brabant is dat. Dat je de kiem van het probleem – zijnde de staat – gaat aanpakken door een nieuwe staatsactie (het installeren van zo’n “superminister”) is dan ook ronduit absurd.
De vraag is trouwens of het Vlaams Belang doelt op een Vlaamse, danwel op een federale minister. Mocht het dat laatste zijn, dan zou dit natuurlijk wel heel ironisch zijn. Eerst en vooral moeten we natuurlijk erkennen dat de multiculturele maatschappij (ik gebruik hier opzettelijk de term ‘maatschappij’ – een term die ook een hiërarchische staatsstructuur impliceert – en niet het woord ‘samenleving’, wat niet meer is dan de onderlinge manier van handelen tussen mensen, al dan niet conform het Hayekiaanse concept van spontane ordevorming) en haar omliggende ideologie zoals we het vandaag kennen een door en door rot systeem is. En dat is het zeker, als we zien dat de werkloosheid onder allochtonen in België 18,3% bedraagt, tegenover ‘slechts’ 6% voor de autochtone Vlamingen en Walen. Hiermee behoort de Belgische ‘werkloosheidsspanning’ tussen autochtonen en allochtonen in tot de hoogste in de wereld! Landen waar het verschil tussen een allochtone en autochtone werkloosheidsgraad eveneens zeer groot is, zijn ondermeer Frankrijk, Duitsland en Zweden; terwijl in landen als de Verenigde Staten van Amerika, Canada, Australië en het Verenigd Koninkrijk beide werkloosheidspercentages min of meer gelijklopend zijn.
Je hebt dus enerzijds een groep van voornamelijk continentaal-Europese landen, en anderzijds voornamelijk Anglosaksische landen. Dat schisma is alleszins geen toeval: continentaal (West-)Europa zwelgt in het vet van de “sociale welvaartsstaat”, terwijl de Angelsaksische wereld bekend staat (doch, zoals de spijtige tendensen er nu naar uit zien zal het binnenkort ‘stond’ worden…) om haar (thans relatief) vrijheidslievende idealen. Dat heeft dan ook enorme implicaties op het soort en het aantal migranten dat naar die landen trekt. Het nieuwsgegeven van enkele weken terug dat de Marokkaanse gemeenschap de grootste migrantengroep vormt in België – en dus de Italianen in aantal voorbijsteken – is allerminst verbazingwekkend. Het is juist in de groep Maghrebijnen en Turken dat zich, volgens het recentste maandverslag van de VDAB, de grootste groep niet-werkende uitkeringsgerechtigden zit. Dat betekent dat niet minder dan 41,6% van deze etnische groep werkloos is! Een regelrechte sociaal-economische ramp dus.
Nochtans is dat de prijs die het welvaartsstaatsysteem moet betalen: zij trekt immers vooral werkonwillige migranten aan die liever genieten van de overheidsgesubsidieerde melk en honing. En kan iemand hun dat eigenlijk kwalijk nemen? In feite niet. Wat een verschil dan ook met bijvoorbeeld Ierland, waar de overheidsuitgaven slechts 34% van het BBP opslorpen (wat ook wel veel is, maar toch nog aanzienlijk minder dan de meer dan 50% in België en Frankrijk). Welk is daar de grootste migrantengemeenschap? De Poolse! Gevolgd door de Litouwers, de Tsjechen en de Letten. In het licht van het vrij verkeer van werknemers uit de nieuwe Oost-Europese lidstaten in mei 2004 is het alleszins zonneklaar wat deze Oost-Europese migrantengemeenschap komt doen in Ierland: werken. België – vooral onder druk van de PS en dat onder het mom van “het tegengaan van sociale afbraak” – heeft er toen voor gekozen de grenzen dicht te houden. Zij wisten maar al te goed waarom! Al die kapitalistische vlijt uit Oost-Europa is toch waarschijnlijk geen spek voor het socialistisch bek. Of waarom denkt u dat de traditionele – thans allemaal socialistische – partijen ervoor kiezen zoveel mogelijk de Noord-Afrikaanse en Turkse gemeenschap op te vrijen? En waarom is het vreemdelingenstemrecht voor niet-Europeanen er gekomen? Zeer zeker: Belgisch zelfverklaard progressief-links beschikt over zeer goede rekenmachines!
Ondertussen moeten we wel in koor het lof zingen van de “multiculturele verrijking”. Wie niet meezingt is “verzuurd” of een “racist”, en wordt in het slechtste geval voor het multiculturele Sanhedrin gebracht – zijnde het door de staat gefinancierde “Centrum voor Gelijkheid voor Kansen en Racismebestrijding”. Op die manier zaagt de staat actief de poten van iedere Vlaamse identiteit af, en maakt ze een harmonieus samenleven van de verschillende bevolkingsgroepen gewoon onmogelijk. Jan Modaal en zijn Geertrude worden vandaag de dag voortdurend om oren geslagen met de alomtegenwoordige staatsondersteunde “anti-racismecampagnes”. Je kunt het openbaar vervoer niet nemen, of je moet wel op een van de vele “bussen en trams zonder discriminatie” nemen. Uw schoolgaand kind kan langs geen schoolpoort gaan, of hij/zij wordt begroet door een “school zonder racisme”-plakkaatje. Je kunt geen bushalte passeren, zonder er een propaganda-affiche voor het stedelijke “meldpunt discriminatie” te zien. En je kunt niet een wandelingetje maken, zonder een van de vele “Zonder Haat Straten” die Vlaanderen rijk is. Nochtans wordt die hele straatnaambordcampagne mee ondersteund door organisaties zoals de Nationale Loterij, het ACW, de socialistische overheidsvakbond, Oxfam wereldwinkels, de Unie Vrijzinnige Verenigingen en andere groepuscules die rijkelijk uit het overheidsmanna putten.
De staat en de daarmee samenhangend haar multikuldoctrine is dus door en een door slecht. De staat moet er eindelijk eens mee ophouden haar zogezegd “verdraagzame” moraal aan ieder individu op te dringen. En ook het socialezekerheidsvet moet van de staat, en dat dankzij een heel straffe dosis terpentine. Op die manier blijven alleen die migranten over die willen werken, en op die manier deel wensen uit de maken van de Vlaamse cultuurgemeenschap. Ierland is alvast een goed voorbeeld, want ondertussen zijn er ook al (Oost-Europese) migranten die niet alleen vloeiend Engels spreken, maar zich ook verdiepen in het Gaelic.
In feite is het idee van een ‘superminister’ voor Vlaamse identiteit zelfs een belediging aan het adres van het Vlaamse volk. Want daardoor gaat het Vlaams Belang er immers vanuit dat zonder een staat, de Vlaamse identiteit en cultuur ten dode opgeschreven is. Is dat wel zo? Zou het wel zo zijn dat zonder staat, een cultuur verwordt tot een nihilistische grijze mix zonder enig normbesef? Het Vlaams Belang toont juist zelf aan dat dit niet zo hoeft te zijn. Zo wijst de partij er ieder jaar in augustus met trots op dat de alternatieve IJzerwake in Steenstrate een succes is. Die IJzerwake wordt echter met privé-fondsen gespijsd, want gezien de radicale boodschap zal zij zeker niet moeten aankloppen bij Bert Bleitsmoel.
Ook voor de Vlaamse rand rond Brussel geldt dezelfde redenering. De vraag die men zich eerst moet stellen is hoe Vlaams-Brabant nou verfranst kon geraken. Dat is een gevolg van uitgeweken, gegoede Franstalige bourgeoisie vanuit Brussel. En Brussel is op haar beurt in ijltempo verfranst geraakt na de Belgische onafhankelijkheid in 1830 – de enige keer dat “tribalistisch separatisme” van Guy Blauwzuur blijkbaar gerechtvaardigd was… De staat heeft actief gecollaboreerd in die verfransing door de introductie van faciliteitengemeenten en de invoering van het kies- en gerechtelijk arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde. Neem deze twee bronnen des kwaads weg, en de Franstalige druk in Vlaams-Brabant verdwijnt als sneeuw voor de zon. Het risico dat er genomen wordt met zo’n “superminister”, is dat deze ook zou tussenbeide komen in materies die louter privaat van aard zijn. Zo’n voorbeeld is de schandalige beslissing van de gemeenteraad van Merchtem in oktober 2005 dat marktkramers verplicht hun koopwaar in het Nederlands moeten aangeven. Aan sommige kramen werden producten immers ook in het Frans en soms zelfs in het Arabisch aangeboden. Laat er geen twijfel over bestaan: dat er al Arabisch wordt gebruikt als omgangstaal in een tamelijk landelijke gemeente als Merchtem is gewoon onthutsend, en bewijst mijn stelling dat het de corporatistische welvaarsstaat is die islamitische vreemdelingen naar hier lokt. Maar een marktkramer is en blijft een privé-onderneming die volledig autonoom dient te beslissen in welke taal hij of zij de klanten bedient. Maar het staat eveneens een vereniging als het Taal Aktie Komitee vrij om met vaandels, vlugschriften en megafoons actie te voeren tegen desbetreffende marktkramers, en zelfs op te roepen tot een algehele boycot. In tegenstelling tot een ‘superminister’ nog veel ludieker ook.
2 Comments:
Xavier, dus het VB verschaft zelf het alibi om in het cordon gestoken te worden en teert daar met volle teugen van. Terecht uw opmerking dat een partij die zich op haar Vlaams-zijn beroept vraagt achter een Vlaamse minister is totaal ongeloofwaardig.
Net zoals de "IJzerwake" niet meer of minder is dan een onderstreping van haar onvermogen om aan volwaardige politiek te doen, zelfs op Vlaams vlak slaagt ze er niet in om in groepsverband een gemeenschappelijk standpunt in te nemen en de andere partijen te overtuigen. Conclusie, met een dergelijke partij is de Vlaming op voorhand verloren.
Ik betwijfel ten stelligste dat de 'verfransing voor de zon zal smelten' door het afschaffen van de taalfaciliteiten en het splitsen van BHV als kies & gerechtsdistrict.
Je zult het BHG complex moeten ontmantelen en volledig reïntegreren in het Vlaams Gewest, waarna een gelijkaardige politiek moet toepassen zoals nu & vroeger van toepassing was voor de Vlamingen in het Brusselse.
Ik ben dan nog zo vriendelijk om de huidige anderstalige inwoners taalfaciliteiten aan meerkost geven. De rest moet zich maar behelpen. Alleen zal het kot ineens te klein worden en zal men schermen met referenda en 'democratie' en 'laat de burgers zelf beslissen'.
Hoe je het ook gaat doen, vereist een overheidsingreep.
Een reactie posten
<< Home