10 september 2009

Zomaar een lapje stof?

Johan Sanctorum

In de hectische discussie rond het hoofddoekenverbod in de Antwerpse athenea is het misschien interessant om ons te bezinnen waar dit echt allemaal om gaat. Laten we nu eens even achteruit gaan staan en de totaliteit onder ogen zien.
De houding van directrice Karin Heremans is moedig, temeer omdat ze tot een links-progressieve gezindheid behoort die het probleem steeds maar weer onder de multiculturele mat poogde te vegen. Zij verbindt het hoofddoekendebat namelijk opnieuw met het principe van democratisch pluralisme, de lekenstaat, gelijkheid van man en vrouw, en het intact houden van de publieke sfeer. Dat is een zeer belangrijke verwijzing naar een Europees cultureel erfgoed dat ons overgeleverd werd vanuit het oude Athene, de renaissance, het humanisme, en de 18de-eeuwse verlichtingsfilosofie. Goed dat iemand ons daaraan herinnert: dit gaat over cultuur en beschaving, niet over textiel of alternatieve tienermode.

Want om die vaststelling kan niemand heen: we hebben, op zijn Belgisch, decennia lang getreuzeld en onszelf wijsgemaakt dat het allemaal wel in orde komt als we de bloedneuzen stilletjes stelpen. Een eerlijke analyse leidt echter tot de onontkoombare vaststelling dat de hoofddoek, behalve een bescherming tegen de eerste herfstkou en een fetisj van pubers “op zoek naar hun identiteit”, vooral een tactisch wapen is in een poging om onze publieke sfeer te infiltreren met symbolen die pas achteraf hun volle inhoud zullen prijsgeven. Het beste bewijs is, dat de moslims er niét voor kiezen om zelf onderwijs in te richten (een grondwettelijk recht), maar de symbolen liever exporteren naar andere ruimtes die in hun vizier liggen. Zoals een gemeenschapsschool. “Iedere hoofddoek is een vlag, geplant in het hart van het westen”, zo luidt het in die middens. Elke believer van de Europese verlichtingstraditie moet dit met argusogen volgen
Hetzelfde doet zich voor met het bouwen van moskeeën: vrijheid van religie is een recht, en godsdienstbeleving heeft een architectuur nodig, zo dicteert ons het pluralistisch geweten. Voor de rest soll jeder nach seiner Fasson selig werden. Maar de agenda van de Europese islam ziet er helemaal anders uit. Wie daaraan twijfelt, moet maar eens wat websites uit die kringen gaan bezoeken. De bouw van een moskee is een door Allah bevolen acte met een onomkeerbaar karakter. Het is een plek die aan onze Westerse invloedssfeer definitief wordt ontrukt –we zeggen niét dat alle moskeeën oproepen tot terrorisme- en dus een bruggenhoofd vormt in een mondiaal veroveringsproject. Dat is gewoon de aard van het beestje: de islam is expansief, totalitair, onverdraagzaam, monothetisch en anti-modern. Hoe integreer je zo’n “levensvisie” in ons westers pluralisme?
Tijd dus om terug te keren naar het cultureel perspectief. Waarom gunt men overigens in dit levensbelangrijke debat het Vlaams Belang zijn rol niet van klokkenluider? Eerlijk is eerlijk, zij hebben ooit in tempore non suspecto het probleem op de politieke agenda gezet, en het is tot op vandaag een kernthema van hun programma, of men dat nu graag hoort of niet. Waarom mocht Bart Dewever op Canvas de studiostoel innemen van Bruno Valkeniers, die in zijn achtertuin werd geïnterpelleerd over een kindercrèche met nazi-symbolen? Dit geheel terzijde.
De argumentatie van het NVA-boegbeeld in Terzake (8/9) was overigens zwak en halfslachtig: de zoveelste politicus die zich verschuilt achter de vrijheid van onderwijs om geen verantwoordelijkheid te hoeven nemen. Dewever beweert dat dit een zaak is van de inrichtende macht, zijnde het Gemeenschapsonderwijs (optredend onder de hippe naam GO!), die de hete aardappel weer doorschuift naar de school in kwestie. Waarvan de directie wanhopig de politici om duidelijkheid vraagt. Zo kunnen we nog lang doorgaan.
Wat hier op het spel staat, is nochtans niet de vrijheid van onderwijs of het recht om met een lapje stof op het hoofd rond te lopen, zoals professor Vermeersch het ooit eens omschreef.
Het gaat hier om een zwaar intercultureel conflict (om niet te zeggen: een kortsluiting) tussen een totalitaire theocratie die absolute onderdanigheid eist (waar het woord “islam” trouwens naar verwijst), die tegelijk zijn impact op de publieke sfeer voortdurend probeert te vergroten, en een gelaïciseerde samenleving die zich formeel op de principes van de verlichting beroept, maar daarbij elk externe bedreiging miskent.
De politiek kijkt als verlamd toe, gegijzeld als ze is door haar eigen principeloosheid,- en misschien ook wel door de cordonlogica die haar nu parten speelt, volgens dewelke je de thema’s van een geëxcommuniceerde partij zo min mogelijk aanraakt. Dat kan partijtactisch wel kloppen, maar voor het open publiek debat is het zonder meer nefast: hier moet duidelijk de vraag gesteld worden of de islam wel verenigbaar is met onze democratische grondprincipes.
Nochtans zijn er precedenten: het negationisme –om even bij onze fascistische onthaalmoeder terug te keren- is wél uit het pakket van de vrijemenigsuiting gelicht, omdat de achterliggende ideologie als bedreigend wordt beschouwt voor onze democratische rechtstaat. Wel, dat men dan ook maar eens de islam onder loep neemt en de koran tegen het licht houdt. Doorstaan die teksten de lakmoesproef van de democratische grondrechten, de mensenrechten, de verlichtingsfilosofie waarop onze pluralistische samenleving gegrondvest is? Kunnen de imams ons dat eens komen uitleggen? De paradox van de multiculturaliteit, door weldenkend links gecultiveerd, bestaat erin dat zij geen grenzen en geen scheidingslijnen meer kan trekken. Ze is normenloos en formalistisch. Tolerantie tegenover de islam is even onzinnig als tolerantie tegenover het fascisme. De hoofddoek – of godbetert, de boerka- toelaten in het straatbeeld, is even naïef als de swastika gedogen. Maar het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding ziet dat helemaal anders, en is nog eerder geneigd om mevrouw Heremans aan te klagen, die even ons collectief geheugen opfrist, dan de intimidatiepraktijken binnen de moslimgemeenschap zelf.
Het is dat soort mensenrechtenformalisme dat ook mevrouw Eva Brems parten schijnt te spelen: door geen symbolen te willen lezen, een inhoudelijke discussie te vermijden en alle “levenbeschouwingen” gewoon op één lange rij te plaatsen, holt ze het wezen van de diversiteit zelf uit.
De opzettelijk geënsceneerde verwarring tussen de bezorgdheid van Karin Heremans, en de stigma’s “islamofobie” en “racisme”, verschuift het debat semantisch, en maakt van de agressors slachtoffers. Dat is al decennia lang aan de gang, en daar trappen wij niet meer in. Op de erfenis van Rousseau, Voltaire en Montesquieu valt niets, maar dan ook niets af te dingen. Het intact houden van de publieke sfeer –en daar hoort ook een gemeenschapsschool bij- is de conditio sine qua non om een pluralistische ontmoetingsruimte te vrijwaren. De lekenstaat is de enige waarborg voor onze vrijheid, voor ons mag het gerust naar Frans model. Als we in dit dominospel één stukje prijsgeven, valt al de rest. Dat de “fanatieke laiciteit” het moslimfundamentalisme zou aanwakkeren, zoals die brave cultuurwetenschapper Jakob De Roover beweert, is zelfs misschien niet onjuist. Maar het is niet dom om essentiële tegenstellingen onder ogen te zien en keuzes te maken. Het is vooral dom om ze niet te willen zien en te denken dat we het allemaal wel weer met wat pragmatistisch lapwerk zullen kunnen repareren.
We staan voor een enorme uitdaging, trek het debat open, ga naar de grond van de zaak, het is tijd om nagels met koppen te slaan. Dat is de inconvenient truth waar onze politici vandaag mee te maken krijgen. Graag een antwoord, en liefst een duidelijk. En liefst ook een duidelijk signaal vanuit de academische en culturele wereld, om Karin Heremans enige ruggensteun te geven.


Johan Sanctorum
In verkorte vorm gepubliceerd in De Standaard van 10/9/09
Mede ondertekend door Benno Barnard en Wim Van Rooy


6 Comments:

At 10/9/09 10:00, Anonymous Anoniem said...

Om aan de islamitische provocatie het hoofd te bieden zou de directie er ook kunnen op wijzen dat het dragen van een hoed of een pet in de klas ook verboden is - zij het om hygiënische redenen.

Maar de enige rechtmatige oplossing voor het vraagstuk over het al dan niet toestaan van een hoofddoek is de erkenning van elkeens eigendomsrecht (dit impliceert op zijn beurt een kapitalistische maatschappij) want in een vrijemarkteconomie grijpt er alleen een massa-immigratie plaats van 'dicht' bevolkte gebieden naar 'dun' bevolkte gebieden (cfr. J. Novicow, "L'avenir de la race blanche : critique du pessimisme contemporain" - 1897). De talrijke moslims die hier aanwezig zijn is het directe gevolg van de dirigistische economie die ons tijstert.

Maar alhoewel ze nu hier eenmaal zijn en het hun streven is het Westen naar hun hand te zetten (te islamiseren dus), is gelukkiglijk voor mensen van goede wil(!) toch nog een uitweg uit dit dilemma. Inderdaad, het probleem van de hoofddoek is enkel het gevolg van de gemeenschapseigendom van scholen. Omdat die "gemeenschap" niet rechtstreeks scholen kan besturen wordt die taak door politici waargenomen. Overheidsbemoeinis met het onderwijs leidt noodzakelijkewijze tot uniformiteit. Als politici beslissen is het voor iedereen. Dit staat in schril contrast met de vrije markt waar de consument de keuze heeft tussen alle mogelijke formules.

De enige goede oplossing is dus het onderwijs uit de handen van de politici en de bureaucraten te nemen en het terug te geven aan het volk! Laat de mensen de scholen kiezen of zélf opzetten die ze voor hun kinderen willen. Ouders die hun kinderen in scholen willen zonder hoofddoek zullen dit vrij kunnen kiezen en vice versa. De mensen worden 'wijs' genoeg geacht om hun parlementsleden te verkiezen. Zou het kunnen dat deze parlementsleden de kiezer darentegen te dom achten om het onderwijs van hun kinderen te bepalen?!

Om nog even op Novocow terug te komen, hij zegt niet enkel dat in een vrijemarkteconomie "Les émigrations vont toujours des pays fortement peuplés vers les pays faiblement peuplés" maar stelt ook duidelijk dat wat huidig voor immigratie wordt aanzien, in wezen een invasie is, "c'est-à-dire la mainmise sur un pays, en vue de jouir du produit des impôts payés par ses habitants." Deze pseudo-immigranten kwamen naar hier afgezakt "parce que les richesses des voisins excitaient leur convoitise (...) et pour pouvoir vivre du travail des autres."

 
At 10/9/09 10:18, Anonymous Anoniem said...

"het negationisme –om even bij onze fascistische onthaalmoeder terug te keren" : voor zover ik de tekst las beweerde ze dat er onder die zes miljoen gedoden ook heel wat niet-joden zaten zoals zigeuners en gehandicapten. Goed, ze overdreef in haar uitspraak (het merendel waren joden), maar dit is geen negationisme. Het is hoogstens even fout als al diegenen die beweren dat het uitsluitend joden waren. Heeft iemand hier cijfers over?

 
At 10/9/09 10:58, Anonymous Anoniem said...

Homosexuals 220,000
Gypsies 258,000
http://www.hawaii.edu/powerkills/NAZIS.TAB1.1.GIF

----


Adolph Hitler and Nazism is, as it should be, a target for moral condemnation. Not only was Nazism responsible for the murder of 6 million Jews, but also the genocidal murder of millions more in nations they occupied. Annual ceremonies are held, and museums have been erected to commemorate Hitler's victims. Covering these events, media people chime in with their condemnation.

Here's my question: When have you heard; what annual ceremonies are held; and what museums have been erected to commemorate the victims of communism and socialism? Leftists around the world give communists and socialists a free ride, but let's see whether it's justified.

The former Union of Soviet Socialist Republics is the world's premier murderer. Between 1917 and 1987, the USSR murdered 65 million people. Red China comes in second place with a murder count of 35 million. That number is being revised upward with more information coming out of China. If we include Cambodia, North Korea, Vietnam, Bulgaria, Romania, Yugoslavia and other socialist/communist countries, the murder toll exceeds 97 million people. These are not victims of war but murder, or what some researchers call democide and genocide.

But, you say, "you said leftists give these people a free ride."

What do you mean?" Back during the '60s and '70s, campus radicals and flower children marched around waving Chairman Mao Zedong's "Red Book" and chanting praises to him. What happened when President Ronald Reagan declared, and accurately so, that the Soviet Union was an evil empire? Leftists in America and Europe, including those in the media, went ballistic in their condemnation of him. I doubt whether leftists support the murderous actions of these regimes, but they do support their philosophy of human control and obedience. Implementation of that philosophy, however, requires massive brutality.

Leftists also give murdering regimes in Africa a free ride. Between 1934 and 1987, an estimated 12,000 South African blacks lost their lives at the hands of the South African government. Black and white leftists have roundly condemned South Africa. But there's silence and even praise for murdering governments to the north. Between 1966 and 1979, Nigeria murdered over 400,000 of its own citizens; between 1975 and 1987, Mozambique murdered 200,000; between 1960 and 1987, Uganda murdered 579,000; between 1956 and 1987, the Sudan murdered over a million. Since 1960, over 2.2 million black Africans have been murdered by their own governments. But for America's black and white leftists, it's only the 12,000 blacks murdered by South African whites that count.

Communism and socialism is seductive. It promises us that people will contribute according to ability and receive according to needs. Everybody is equal. Everybody has a right to decent housing, decent food and affordable medical care.

History should have taught us that when we hear people talk this stuff -- watch out!
http://www.jewishworldreview.com/cols/williams051700.asp

 
At 10/9/09 13:23, Anonymous Anoniem said...

Bij deze gelegenheid wil ik tevens de politiek-correcte illusie dat de islam zich op termijn best wel kan inpassen in een westers, democratisch bestel de kop indrukken. Want nog steeds zijn er naïevelingen de mening toegedaan dat de uitgesproken tegenstelling 'islam'-'westerse democratie' niet zo extreem hoeft te blijven, dat m.a.w. een 'westerse islam' mogelijk is. Onderstaande brief die ik gisteren nog mailde naar Lawrence Auster (een devout christen en waarop hij tot op heden het antwoord schuldig bleef) zal een en ander verduidelijken waarop deze dwaling berust.

----- Original Message -----
From: Gilbert De Bruycker
To: Lawrence Auster
Sent: Wednesday, September 09, 2009 3:32 PM
Subject: Western Islam


Larry,

You are a staunch critic of Islam. This is good. But do you know that in criticizing Islam, you are also criticizing "authentic Christianity" - without being aware of this! Ironic, isn't it?
Indeed, Christianity as exercised in the West is a water-downed version of "authentic Christianity". But the factors that made possible that water-downed version of "authentic Christianity", have no power to change Islam, have no influence in Islam - even if this religion is practiced in the West! Rather the reverse is true: with increasing numbers of Muslims, it is Islam that will change the West!! And this on his turn explains also why a “Western Islam” (or a Western version of Islam) will never exist in the future neither.

And here is the reason why:

Islam adopted Christian practices in all departments of life. The state, society, the individual, economics and morality were thus collectively under Christian influence during the early period of Muhammedanism.

Thus in every department we meet with that particular type of Christian theory which existed in the East during the seventh and eighth centuries.
This Christian theory of life was subjected to many compromises in the West, and was materially modified(!) by Teutonic influence and the revival of classicism.

However, in Islam, this Christian theory underwent NOT a similar modification. Why? Because Muhammedan scholars were accustomed to propound their dicta as utterances given by Muhammed himself, and in this form Christian ideas also came into circulation among Muhammedans. When attempts were made to systematise these sayings, all were treated as alike authentic, and, as traditional, exerted their share of influence upon the formation of canon law. Sayings of Muhammed became part of canon law and therefore binding for all time!! Thus the process of development which was continued in Christendom, came to a standstill in Islam, thus questions of temporary importance to Christianity became PERMANENT elements in Muhammedan theology. Here began the development of Muhammedan jurisprudence or, more exactly, of the doctrine of duty, which includes every kind of human activity, duties to God and man, religion, civil law, the penal code, social morality and economics.

All human acts are thus legally considered as obligatory or forbidden when corresponding with religious commands or prohibitions, as congenial or obnoxious to the law or as matters legally indifferent and therefore permissible. The arrangement of the work of daily life in correspondence with these religious points of view is the most important outcome of the Muhammedan doctrine of duties.

It will thus be immediately obvious to what a vast extent Christian theory of the seventh and eighth centuries(!) still remains operative upon Muhammedan thought throughout the world. cf. Carl Heinrich Becker Christianity and Islam (1909).

http://books.google.be/books?id=aabborseR84C&pg=PA4&lpg=PA4&dq=becker+islam+christianity&source=bl&ots=yAgd4IG-rY&sig=R7N-6c2YlpHJ-NTRi7KJUVGHAPM&hl=nl&ei=4qqnSufqIsefjAeJze25CA&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=5#v=onepage&q=&f=false

Kind regards,

Gilbert

 
At 10/9/09 14:29, Anonymous Steven said...

Eerlijk is eerlijk : dit is meesterlijk geschreven van Johan Sanctorum.

Eén nuance (niet altijd makkelijk in dit debat) :

de onontkoombare vaststelling dat de hoofddoek, behalve een bescherming tegen de eerste herfstkou en een fetisj van pubers “op zoek naar hun identiteit”, vooral een tactisch wapen is in een poging om onze publieke sfeer te infiltreren met symbolen die pas achteraf hun volle inhoud zullen prijsgeven.

De realiteit is complexer dan eendimensionele redeneringen kunnen bevroeden. De hoofddoek heeft inderdaad een andere betekenis voor de 16-jarige die overtuigd is van haar keuze om een hoofddoek te dragen, de islamist die meisjes onder druk zet om dè (!) hoofddoek te dragen en de niet-moslim die de toename van de hoofddoek in het straatbeeld vaststelt. Nogmaals, de realiteit is complexer dan we (soms) zouden willen. Jammer maar helaas.

 
At 10/9/09 18:56, Anonymous Anoniem said...

Een citaat uit Al-Sharq Al-Awsat (London, 19 juli 2003).

"It has been determined by Islamic law that the blood and property of people of Dar Al-Harb is not protected. Because they fight against and are hostile towards the Muslims, they annulled the protection of [their] blood and [their] property.

http://memri.org/bin/articles.cgi?Page=archives&Area=sd&ID=SP54203

 

Een reactie posten

<< Home

<<Oudere berichten     Nieuwere berichten>>