FEE Advanced Austrian Economics 2009(Vincent De Roeck)

Van 3 tot 8 augustus 2009 was ondergetekende weer te gast bij de “Foundation for Economic Education” in Irvington, een mooi pittoresk historisch stadje aan de Hudson ten noorden van New York. Na er vorig jaar de “Freedom University” gevolgd te hebben, was het dit jaar de beurt aan hun “Advanced Austrian Economics” seminarie. FEE ligt mij nauw aan het hart en mijn verblijf daar heeft dat gevoel nog verder versterkt. Na eerder al een week blootgesteld geweest te zijn aan pure Oostenrijkse ideeën bij het “Mises Institute” in Auburn was het wel even wennen aan de gematigdheid van FEE, maar uiteindelijk bleken de ideeën daar toch minstens zo zuiver én merkelijk minder sektarisch. FEE betrekt nog steeds een statig domein met landhuis in Westchester County, één van de rijkste en mooiste counties van de Verenigde Staten, en de gastsprekers van dienst waren andermaal zéér ervaren en erudiet. De joviale academische sfeer was identiek aan vorig jaar en ook vele oude bekenden hadden dit jaar voor het geavanceerde seminarie gekozen. Het was dan ook een leuk weerzien. Jammer genoeg lijkt de financiële crisis ook FEE niet te sparen. Zij zouden momenteel immers overwegen om hun landgoed te verkopen en naar Atlanta of Salt Lake City te verhuizen. Deze zomer kan dus wel eens mijn laatste bij de “oude” FEE geweest zijn...

Mario Rizzo doceert economische wetenschappen aan “New York University” en is de grondlegger van het “Austrian Economics”-programma daar. In Irvington verschafte hij ons fundamentele inzichten in “time and economics”, de studie van tijdspreferenties en hun impact op de geaggregeerde economie, en in de nieuwe vormen van paternalisme. Rizzo staat een minimale staat voor en ziet nog mogelijkheden voor de overheid om soft-paternalistisch op te treden. De utilitaristische kijk van Rizzo, hoewel op zich zeker niet onaanvaardbaar, werd door velen echter niet gevolgd. Professor Roger Garrison van “Auburn University” kwam in Irvington nogmaals zijn “Austrian Business Cycle” theorie en zijn comparatieve kijk op Hayek en Keynes uit de doeken doen. Zeer interessant, maar de presentaties waren wel identiek aan die op de “Mises University” van de week daarvoor. Bill Butos geeft les aan “Trinity College” in Connecticut en is gespecialiseerd in het werk van F.A. Hayek. Op het FEE-seminarie gaf hij een uiteenzetting over de verbanden en verschillen tussen de ideeën van Hayek en die van Polanyi. Professor Peter Lewin van de “University of Texas” in Dallas onderwees ons over de kapitaalstructuren in de economie en trachtte de Austrians onder ons te bekeren tot de leer van zijn mentor Ludwig Lachmann.

Larrie White verhuisde vorig jaar naar “George Mason University” en is één van de belangrijkste denkers op vlak van “free banking”. Dit thema kon in Irvington dan ook niet in zijn lezingen ontbreken. Verder had hij het over de financiële crisis en haar legislatieve en regulatieve grondslagen, en over de economische geschiedenis van de 20ste eeuw. Voor de Austrians had White enkel maar respect, maar de volgelingen van Murray Rothbard konden bij hem op veel minder begrip rekenen. Bruce Caldwell is verbonden aan “Greensboro College” en is één van de meest gevierde Hayek-biografen. Aan FEE kwam hij zijn magnum opus “Hayek’s Challenge” bespreken en gaf hij ons enkele interessante kijken op het leven en werk van F.A. Hayek. Steven Horwitz doceert aan “Saint Lawrence University” in New York en verdedigde in zijn lezingen de idee van monetair evenwicht, de gevaren en kansen van een transitie-economie, en de totale menselijke en economische kosten van inflatie. Horwitz is overtuigd anti-Austrian en dat werd hem aan FEE zeker niet door alle aanwezigen in dank afgenomen. Hij blijft natuurlijk een degelijke vrijemarkteconoom, maar op zulke zomerseminaries was ik duidelijk niet de enige die een iets radicalere economische visie verwacht had.

Gelukkig was het ook niet alleen maar het academische dat mij aan FEE aansprak, maar ook de goede contacten met personen zoals een Larry Reed, de nieuwe voorzitter, of een Sheldon Richman, de hoofdredacteur van hun maandblad “The Freeman”, die ik daar heb kunnen opbouwen of onderhouden, maakten de midweek echt wel de moeite waard. De vele vrije avonden werden naar aloude gewoonte met rijkelijk vloeiende dranken doorgebracht, ofwel in het seminariehotel in Tarrytown zelf, in de bars van het nabijgelegen White Plains of Dobbs Ferry, in de trendy nachtclubs van New York City, of in mijn favoriet plekje, de jachthaven van Washington Irving aan de Hudsonrivier met zicht op de verlichte skyline van New York in de verte. Nadien spendeerde ik zoals elk jaar ook nog enkele dagen extra door in “the big apple” en maakte ik van de gelegenheid gebruik om enkele oude kennissen op te zoeken en terug te zien. Een Canadese wist me zelfs te overtuigen om met haar naar een Broadway-musical te gaan. Ik liet mij de laatste theatersensatie “In The Heights”, winnaar van drie Tonies, welgevallen, maar of de opvoering uiteindelijk het prijzige ticket waard was, laat ik toch liever in het midden. Een ervaring rijker, dat wel natuurlijk, en ook dat is iets waard, al moet ik bekennen dat ik meer van mijn “surf ’n turf” of mijn namiddag nietsen op “The Meadow” in Central Park genoten heb dan van de musical. Ik ben dan ook een cultuurbarbaar.


Bovenaan op foto de FEE-bibliotheek waar het seminarie doorgang vond. Onderaan uw dienaar bij de ingang van het FEE-landgoed.


Meer over deze economische zomerseminaries op www.fee.org.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.