26 januari 2008

De agenda van Guy Verhofstadt en de Open Vld (Hoegin)

Guy VerhofstadtEr wordt deze dagen nogal wat gespeculeerd rond de magisch datum van 23 maart, en of die dag een regering-Leterme I zal brengen dan wel een regering-Verhofstadt IV. Zo is het nog helemaal niet duidelijk hoe Yves Leterme aan een communautair akkoord over een staatshervorming zal kunnen raken, en welke richting dat akkoord zou kunnen uitgaan. Bovendien lijken Karel de Gucht en Patrick Dewael vandaag olie op het communautaire vuur te gooien door middel van een interview in De Standaard en Le Soir. Maar wat is eigenlijk de agenda van Guy Verhofstadt, en bij uitbreiding de Open Vld?

Marc Hooghe maakte in zijn analyse in De Standaard enkele dagen geleden een kapitale fout over de ambities van Guy Verhofstadt, waardoor meteen ook het grootste deel van de rest van zijn betoog naar de prullenmand verwezen kan worden:
[Guy Verhofstadt] kan dan een paar maanden rondtrekken in het multiculturele Europa van de toekomst om zich daarna voluit toe te leggen op de Europese verkiezingen van 2009.
Het klopt dat Guy Verhofstadt Europese ambities heeft, maar zitten vegeteren in het Europees Parlement als een nieuwe Annemie Neyts is niet één plank misgeslagen, maar een heel houtmagazijn. Er bestaat immers geen twijfel over dat Guy Verhofstadt de post van Permanente Voorzitter van de Europese Raad (vulgo «President van de Europese Unie» of «EU-president») ambieert, en als dat niet lukt in tweede instantie die van Europees Commissaris, maar het Europees Parlement is echt niet meer dan vangnet om niet helemaal werkloos –en vooral zonder inkomen!– te komen zitten in Gent of Toscane. Die ambities van Guy Verhofstadt maken meteen ook dat de kalender die hij volgt een andere is dan die waar Marc Hooghe van uitgaat: de president van de Europese Unie begint zijn mandaat op 1 januari 2009, en moet dus al dit najaar benoemd worden. De Europese Commissarissen dan weer beginnen pas in de herfst van volgend jaar aan hun termijn, en worden dus veel later benoemd, al valt natuurlijk niet uit te sluiten dat zo'n benoeming al in de herfst van dit jaar vastgelegd wordt als troostprijs voor de verliezers in de strijd om de post van EU-president. Europees Commissaris voor het Klimaatbeleid is bijvoorbeeld een post waar Guy Verhofstadt zich wel tevreden mee zal kunnen stellen als hij dan echt geen EU-president kan worden.

Wat dan met de agenda van de Open Vld? Die valt natuurlijk volledig samen met die van Guy Verhofstadt, toch wat de top van de Open Vld betreft, want Guy Verhofstadt moet zo snel mogelijk plaats maken voor een andere federale Open Vld-minister. (De lezer mag trouwens driemaal raden over welke Mechelaar ik het dan heb.) Dat betekent dat de Open Vld er alles aan zal doen om de Europese kansen van Guy Verhofstadt zo gaaf mogelijk te houden, en zelfs een Yves Leterme en Didier Reynders hebben er persoonlijk belang dat Guy Verhofstadt zo snel mogelijk zijn Europese zin krijgt. Maar hoe past het interview van vandaag met Karel de Gucht en Patrick Dewael in deze agenda's?

Voor de Open Vld is het van belang dat Guy Verhofstadt zo snel mogelijk vrij komt zodat hij kan beginnen lobbyen voor de post van EU-president. De beste optie is dat hij rond Pasen de macht op een ordelijke wijze kan overdragen aan zijn opvolger, zodat hij dit zelfs nog zou kunnen uitspelen als een extra troef op zijn CV. Een andere optie is dat er desnoods dan maar nieuwe verkiezingen gehouden worden, maar dan liefst zo snel mogelijk, met in ieder geval een nieuwe regering nog voor de zomer. Wat absoluut vermeden moet worden is dat België opnieuw in een communautair moeras terecht komt dat de kansen van Guy Verhofstadt torpedeert, bijvoorbeeld omdat hij vast blijft zitten in zijn post van interim-premier of, erger nog, opnieuw premier van een regering van lopende zaken, of dat het land zelfs uiteen zou vallen. In het laatste geval rijst immers het probleem dat zowel een Vlaming als een Waal Europees Commissaris zouden moeten worden, en er dus een 28ste portefeuille verzonnen moet worden, terwijl dit net de laatste keer is dat elke lidstaat vertegenwoordigd zal zijn in de Europese Commissie. Wie zegt dat de Europa een uiteenvallen van België niet zou aangrijpen om gewoon de 27ste, Belgische Commissaris onmiddellijk al te schrappen, deels als straf voor alle politiek-interne problemen die het uiteenvallen van België zou schapen in de Europese Unie?

Als de Open Vld dus wil dat 23 maart de sleuteldatum blijft, wordt het meteen ook logisch waarom de Open Vld vandaag Yves Leterme en de CD&V een ferme pad in de korf heeft gezet. Het is trouwens niet de eerste keer dat de Open Vld deze taktiek toepast: vlak voor Kerstmis deed zij immers precies hetzelfde. Maar de partij heeft eerder al geprobeerd het communautaire compromis op te zoeken, door de nota-Verhofstadt, zonder dat dit enig effect had. Volgend poging was die van de communautaire toegeving, waarvoor Roland Duchâtelet uitgestuurd werd. Het enige gevolg daarvan was dat de partij aan Vlaamse zijde zowat de hele publieke opinie over zich heen kreeg, waarna de partij die koers verliet. Daarmee rest nog slechts één optie: die van het communautaire opbod, in de hoop dat Yves Leterme eindelijk kleur bekent. Ofwel bieden Yves Leterme en de CD&V over, en dan kan het Octopusoverleg eigenlijk meteen opgedoekt worden en gaan we rechtstreeks naar nieuwe verkiezingen, waarvoor de schuld echter niet in de schoenen van de Open Vld maar wel die van de CD&V zal geschoven worden, ofwel biedt CD&V onder en is het meteen ook die partij die de Vlaamse toegevingen zal moeten verklaren, vooral tegenover de achterban van de N-VA.

Er bestaat geen twijfel over dat Open Vld liefst van al zou hebben dat CD&V en N-VA onder de beruchte lat doorgaan, maar dat moet dan wel zo snel mogelijk gebeuren. Wachten tot bijvoorbeeld aan de zomer is voor de Open Vld geen optie – dan nog liever snel nieuwe verkiezingen in de hoop dat op die manier het communautaire van tafel geveegd kan worden, of er dan een snelle oplossing gevonden kan worden. Bovendien wil de Open Vld vermijden de zwarte piet toegeschoven te krijgen, hetzij in de ene, hetzij in de andere richting, wat natuurlijk begrijpelijk is. Het interview van vandaag moet dan ook begrepen worden als een schot voor de boeg van Yves Leterme en de CD&V: er moet vooruitgang geboekt worden, want anders zal de Open Vld desnoods zelf de stekker uit de huidige regering trekken. En dat kan bovendien door een eenvoudige verwijzing naar het regeerakkoord: de houdbaarheidsdatum van de interim-regering. Dat Yves Leterme en de CD&V in dat geval maar eens proberen uit te leggen waarom zij Guy Verhofstadt dan toch absoluut in de Wetstraat 16 zouden willen behouden.

Labels: , , , , , ,

10 Comments:

At 26/1/08 21:36, Anonymous Anoniem said...

de magisch datum => de magischE datum

 
At 26/1/08 22:11, Blogger Marc Vanfraechem said...

Diezelfde passage bij dr. Hooghe had blijkbaar uw oog getroffen collega!

 
At 27/1/08 01:01, Blogger Nicolas Raemdonck said...

Wordt de EU-president niet eerder Tony Blair. Sarkozy en Barosso steunen hem al, en Merkel zal wel snel volgen. Dan zal Guy eerder voor EU-commissaris gaan en eerlijk gezegd, ik gun het de man.

Zijn toekomstige opvolger toont immers dan hij er niets van bakt. Het is verkeerd om te denken dat hij niets toegeeft, hij kan het gewoon niet.

 
At 27/1/08 01:40, Blogger Marc Vanfraechem said...

Psychologiseren van Leterme (kan hij het of kan hij het niet?), zoals alle paarse journalisten graag doen, staat ver van ernstige politieke analyse, Nicolas, maar ik zie jou ondertussen nog een redelijke carrière bij de (weliswaar gedecimeerde) opvolger van de VLD tegemoet gaan ;-)

 
At 27/1/08 16:24, Blogger Filip van Laenen said...

Tony Blair is nogal vroeg met zijn kandidatuur, komt van een land dat de euro niet heeft willen invoeren en niet toegetreden is tot het Schengen-akkoord, en heeft nog uitgebreid de kans om lelijk op zijn bek te gaan in het Midden-Oosten. Ik ben daar dus zo zeker nog niet van dat hij EU-president zal mogen worden.

 
At 27/1/08 19:47, Blogger Nicolas Raemdonck said...

De reden waarom Tony Blair naar voor wordt gedragen, is omdat ze Engeland dan in de klem hebben. De grootste tegenstander die het dan onrechtstreeks moet leiden.

 
At 29/1/08 21:22, Blogger Marc Vanfraechem said...

Hoe geweldig diepzinnig lijkt deze strategie! maar je begrijpt, Nicolas, dat een schaker zijn neus er voor zal ophalen.
Blair, voor zover die geëxalteerde leugenaar (remember Kelly...) zelf al iéts is - behalve een creatuurtje van spindokters -, is een bewezen knecht van de VS, en ...ten gronde een vijand van Europa, overigens net zoals de EU ten gronde een vijand van Europa is.
Mét Blair wordt bv het oude en volgehouden Amerikaanse plan om een niet-Europees land als Turkije in die club binnen te smokkelen kinderspel.

 
At 30/1/08 22:37, Blogger Nicolas Raemdonck said...

Wel, de mening die ik hier poneer, is eigenlijk afkomstig van de Daily Telegraph, niet onmiddellijk een Engelse Tabloid.

Het is inderdaad juist dat Blair geen liefhebber van de EU was, maar stellen dat Verhofstadt de president van de EU zou worden, is eveneens een opvatting waarvoor een schaker zijn neus zou ophalen. De Engelsen hebben hem juist gekelderd bij de opvolging van Prodi, omwille van zijn steun aan een Europese federatie.

Turkije binnensmokkelen, dat is inderdaad wel het risico, maar de USA wil het om Turkije als bondgenoot te behouden en Engeland om de EU te verzwakken. Maar Blairs benoeming rust op de steun van Sarkozy, die juist tegen de toetreding is.

(PS: ik ben een fervent schaker en ik haal me neus er niet van op) ;)

 
At 30/1/08 23:18, Blogger Marc Vanfraechem said...

@nicolas: ik dacht dat de Britten dat gedaan hadden omdat ze bij hun illegitieme oorlog het Belgisch grondgebied niet mochten overvliegen (de enige verdienste die ik Verhofstadt inderdaad toeken).
En de toetreding van Turkije dan een risico? Een zékerheid, en een dodelijke. Sarkozy is van plan zijn woord te breken op dat punt, en hij deed trouwens al een proefje in die richting, om te kijken wat de binnenlandse reactie zou zijn. Die was ongeveer nul.
Wij moesten misschien eens een partijtje schaken inderdaad, Nicolas ;-)

 
At 2/2/08 12:24, Blogger Nicolas Raemdonck said...

We zouden dat idd eens moeten doen, Marc.;)

Maar even nog een link naar een artikel over de ambities van Blair
http://politics.guardian.co.uk/tonyblair/story/0,,2251169,00.html

 

Een reactie posten

<< Home

<<Oudere berichten     Nieuwere berichten>>