14 januari 2007

The Taxpayers' Best Friend (Vincent De Roeck)

Het kabinet van Dr. Ron Paul, oud-presidentskandidaat voor de Libertarian Party en momenteel Congreslid voor de Republikeinen, heeft vrijdag aangekondigd dat de Texaanse veteraan zal deelnemen aan de primaries voor het presidentsticket in de verkiezingen van 2008. Ron Paul is al decennialang bekend als één van de trouwste bondgenoten van het liberalisme in de Verenigde Staten. Samen met Jeff Flake uit Arizona geldt hij als dé libertarische stem bij uitstek in het Amerikaanse parlement. Beide werden in november met overweldigende meerderheid herkozen als Congreslid. Hierdoor gesterkt, wil Ron Paul de uitdaging (nogmaals) aangaan om binnen zijn eigen partij te strijden voor het hoogste ambt een Amerikaan kan bekleden, het presidentsschap van de Vrije Republiek.

Ron Paul was de afgelopen maanden niet weg te slaan van het Amerikaanse televisiescherm of uit de krantenkoppen. Hij werd de spreekbuis van het anti-oorlogsplatform binnen de Republican Party. Maar dat is niet alles waarop Ron Paul zijn carrière stoelt. Verder wil hij de grondwettelijke vrijheden herstellen, de politiestaatwetten van Bush afschaffen en de gaggle of criminals (die volgens hem nu het Witte Huis zou besturen) aan de deur zetten. Paul beweert te staan voor de echte waarden van het Amerikaanse volk en verwijst graag naar illustere libertariërs als Thomas Jefferson en David Nolan. Ron Paul beseft dat het moeilijk zal zijn de nominatie binnen te rijven, maar is hoopvol. Hij omschrijft zijn gooi naar het presidentsschap als een gargantuan effort that needs to be backed by the people to mobilize all powers now to prevent Americans from being hoodwinked once again into electing a different puppet of the same dark establishment in 2008. Een duidelijker statement kan Dr. Ron Paul toch moeilijk maken, me dunkt.

Ron Paul nam voor het eerst mee aan de presidentiële verkiezingen in 1988 voor de kleine Libertarian Party. Hij eindigde als derde in de eindstrijd, met meer dan 400,000 stemmen achter zijn naam, een ongezien aantal voor een third party candidate. Om ditmaal nog beter te doen, tracht hij de steun te bekomen van alle libertariërs, "echte" liberalen, anti-oorlogsdemocraten en paleo-conservatieve republikeinen. Paul zetelt al meer dan 30 jaar in het Congres en heeft een voting chart die nauwelijks overeenkomt met wat we zouden verwachten van een doorsnee “Republikeins” verkozene. Hij maakte er steeds een erezaak van zijn eigen (libertarische) mening te volgen, en niet de directieven van de partij. Dit maakt Paul zo gehaat bij de Republican Party dat de partijtop maar al te vaak de kant koos van zijn democratische tegenstanders in de verkiezingen, weliswaar zonder succes.

Ron Paul diende als veldhospic in de Vietnamoorlog en geldt mede daardoor als één van de objectief meest geschikte politici om president te worden. Volgens Joseph Watson, een vooraanstaand journalist, moeten activisten van elke mogelijke politieke strekking Ron Paul helpen to shatter the power monopoly of the Republican and Democrat establishment who have worked together for decades to slit America's throat in the interests of power, greed, and ego, all working towards the realization of a new world order. Ron Paul wordt op handen gedragen door vrijheidslievende academici, maar ook door het gewone volk. Ron Paul is eizona een unicum geworden in de Amerikaanse politiek. Hij laat zijn stemgedrag niet beïnvloeden door lobbygroepen, maar kiest steeds in functie van zijn libertarische overtuiging. Volgens een andere journalist, Alex Jones, is Paul de incarnatie van een dying breed in het Amerikaanse parlement en gelijk heeft hij. Zoals Paul maken ze de politici niet meer.

Ron Paul was één van de weinige Republikeinen die tegen de Irakoorlog stemde, in de eerste plaats omdat volgens hem de Amerikaanse Grondwet geschonden was. Volgens Paul mag enkel het Congres oorlog verklaren en niet de president. Van legitimering achteraf kon er voor Ron Paul dan ook geen sprake zijn. Ron Paul fulmineerde ook reeds vanaf het prille begin tegen een eventuele invasie en voorspelde een bloedbad en een nederlaag. De Iraq Study Group gaf hem onlangs daarin over de gehele lijn gelijk. Het verzet tegen deze oorlog was groter bij Ron Paul dan bij alle Democraten samen, die liever zoete broodjes bakten met George Bush.

Volgens de Associated Press heeft Ron Paul zelfs meer kans op het ticket dan Jeb Bush of zelfs Rudolph Giuliani. Beide Republikeinen zouden teveel old school zijn, en teveel teren op hun financiële vermogens. Paul geldt volgens AP als een compromisloos citizen politician die geen banden heeft met de Amerikaanse politieke elite. Dat zou volgens AP ook één van zijn grootste troeven zijn, naast zijn ongeziene rechtlijnigheid natuurlijk. De National Taxpayers Union riep Ron Paul al ettelijke jaren op rij uit tot "The Taxpayers' Best Friend". Ook voor tal van andere organisaties, van de National Rifle Association over de John Birch Society tot het Cato Institute, is hij een held.

Toch slaagt Ron Paul er ook in om het gewone volk aan te spreken met zijn unieke standpunten. Hij weet als geen ander het utopisch theoretisch libertarisme te koppelen aan de everyday issues of national importance waar hij steevast voor een rechtse populistische koers kiest. Hij is voor hermetisch afgesloten grenzen, tegen vrije migratie, tegen de almacht van de nationale bank, tegen de hoge belastingen en tegen elke vorm van internationale machtsoverdracht die de Amerikaanse soevereiniteit aantast. Zo pleitte en stemde Paul tegen de Patriot Act en tegen de dienstplicht, maar wel voor een vermindering van de belastingen, voor de herinvoering van de goudstandaard en tegen de VN, de CAFTA en de FTAA. Ook is hij voor gelegaliseerd druggebruik, voor een ongereguleerd internet en voor het behoud van het recht op vrij wapenbezit. Tenslotte stelde Ron Paul onlangs op nationale televisie voor, meer bepaald in The Alex Jones Show, om tegen president George W. Bush de impeachment-afzettingsprocedure aan te vatten wegens tal van grondwettelijke inbreuken. Het hek is sindsdien helemaal van de dam. De kaarten zijn grondig herschud. De dobbelstenen zijn geworpen, en wie weet, misschien vallen ze wel eens goed voor het libertarisme en wordt Ron Paul onverwacht president.

Volgens Paul Watson kan Ron Paul het schip Amerika terug op koers krijgen na de fouten uit het verleden. President Ron Paul could truly return America to the great nation it once was and his decision to run is an exciting development that we should all embrace and stand beside him in the fight to restore some form of dignity to the office of President that has been completely absent since the assassination of John F. Kennedy in 1963. Watson neemt ons, libertariërs, de woorden uit de mond, of zoals Alex Jones op zijn website liet weten. Congressman Ron Paul is a dream candidate, a super patriot, a total Constitutionalist and an American hero. We must elect him President. Ik houd alvast mijn vingers gekruist, want de hoogste bomen vangen ook het meeste wind, en als Paul niet doorbreekt in 2008, is zijn kans op het presidentsschap voorgoed verkeken.


Meer teksten van Vincent De Roeck vind je op Libertarian.be

1 Comments:

At 15/1/07 01:35, Anonymous Anoniem said...

@ De Roeck

Mag ik u op vriendelijke wijze terug naar onze planeet loodsen?

1) De naam "Ron Paul" betekent absoluut niets voor minstens 95 procent van Amerikaanse kiezers. Het voordoen alsof hij in recente maanden "een belangrijke spreekbuis" zou geworden zijn (voor eender wat) beantwoordt niet aan de observeerbare realiteit, maar misshien wel aan uw selectieve informatiebronnen. En als zijn taalgebruik even 'extremistisch' overkomt als het uwe - in casu: "grondwettelijke vrijheden herstellen, politiestaatwetten, en gaggle of criminals in de white house" - dan zal hij door de gewone (gezond verstand) kiezers ook als dusdanig herkend worden, en heeft hij dus geen toekomst als presidentskandidaat in de USA.

2) Ron Paul is zeker ook NIET "de spreekbuis" van het "anti-oorlogsplatform binnen de Republikeinse partij". Als er zulk een respectabele spreekbuis zou bestaan, dan is dat senator Chuck Hagel, en die zijn taalgebruik is veel redelijker dan dat van Paul (en van u) bij het uiten van kritiek op beleidsopties en implementatie door Bush. Ook de notie dat iemand gelijk Ron Paul stemmen zou kunnen vergaren van "ant-oorlogsDemocraten en paleoconservatieve Republikeinen" is onwerelds, i.e. van een andere planeet dan de onze. Die twee groepen hebben bitter weinig gemeen met zijn utopische 'libertarische' agenda, die zeker geen 'vrijheid' zou kunnen brengen op een planeet als de onze.

3) Er valt natuurlijk A PRIORI altijd veel te zeggen voor pogingen om het "power monopoly of the Republican and Democratic establishment" te doorbreken. En echte onafhankelijkheid van lobbygroepen zou, op zich, ook zeer positief zijn. Maar, echte revoluties komen doorgaans van binnenuit dat establishment, en van mensen met meer 'redelijke' posities dan die van Paul. Althans zo is dat in het verleden gebeurd.

4) Twee belangrijke FEITELIJKE CORRECTIES in verband met 'Irak'.

Ten eerste, het Amerikaanse Congress heeft in 1998 formeel een wet gestemd, de "Iraq Liberation Act", die de federale overheid (toen nog onder Clinton) expliciet opdroeg van 'regime change' te bewerkstelligen in Irak. En het Congress heeft in November 2002 expliciet aan Bush de authorisatie gegeven om Saddam te verwijderen met alle middelen (inclusief militaire, de enige echte middelen natuurlijk om Saddam te kunnen verwijderen) en liet het aan de Commander-in-chief over om het meeste gepaste moment zelf te bepalen natuurlijk. De bewering dat "de grondwet werd geschonden" is pure fantasie en onredelijke woordkramerij, en de Supreme Court heeft dat ook expliciet (en herhaaldelijk) bevestigd.

Ten tweede, de notie dat de "Iraq Study Group" gelijk zou gegeven hebben aan Ron Paul op enig punt - laat staan "over de gehele lijn" - is puur uit de lucht gegrepen (of eerder geparroteerd uit selectieve bronnen). Het zou alleszins 'nieuws' zijn voor de serieuse leden van die study groep.

Serieuse kritiek leveren op het onderwegezijnde conflict in Irak, of ruimer op de ganse strategie in de huidige 'long war' met het radikale islamisme, is iets heel anders dan zo maar allerlei onnozele ongegronde affirmaties parroteren.

5) Als men zo het lijstje overloopt van de standpunten van Ron Paul over een heleboel onderwerpen, dan moet men inderdaad beamen dat het zeer eclectisch is. Maar vele punten op dat lijste getuigen ook van weinig 'gezond verstand' en zeker van onbegrip omtrent "everyday issues of national importance".

Gelukkig heeft de man geen schijn van kans om ooit USA President te kunnen worden.

 

Een reactie posten

<< Home

<<Oudere berichten     Nieuwere berichten>>