13 januari 2007

Bij wijze van commentaar bij "Een brug te ver", hieronder (victa placet mihi causa)


[Omdat ik er niet meer in slaag een "comment" te plaatsen
schreef ik het onderstaande antwoord op mijn eigen blog]


Een collega-blogger, Vincent De Roeck, had laatst een boekbespreking die het waard is om gesignaleerd te worden. Zij gaat over "Een brug te ver : Turkije in de Europese Unie" van de Europarlementsleden Philip Claeys en Koenraad Dillen.
Van dit boek had ik geen weet, want het valt onder het cordon médiatique, zodat het in de régimepers wellicht geheel onbesproken werd gelaten. Misschien keek ik slecht, maar aangezien onze goede pers de gewoonte heeft om enkel de boodschappers en nooit de boodschap in aanmerking te nemen, zou het geen wonder zijn.
Toch had ik enkele bedenkingen bij De Roecks recensie:

Uitstekend overzichtsartikel collega Vincent, een echte status quaestionis, gebaseerd op een uitstekend boek vermoed ik. Zeer bedankt dus, maar een inhoudelijk antwoord van Belgische politici mogen wij helaas niet verwachten. Zij zullen er het zwijgen toe doen, misschien in het besef dat die toetreding al lang is toegezegd ...door Washington. Dit pure machts-aspect had, meen ik, wat meer aandacht verdiend, misschien ook in het boek (dat ik niet bezit).

Hoe krijgen wij dit bocht
aan het domme plebs verkocht?
lijkt nog de enige vraag die "democratische" Belgische en EU-politici zich stellen. Als wij mogen spreken van een bescheten Europese Commissie: al kennen zij ongetwijfeld alle fundamentele tegenargumenten, die mogen niet langer gelden.
Bush heeft immers al meer dan eens openlijk zijn steun betuigd, en Rice heeft nog stilletjes onderhandeld tijdens de laatste "Cyprus-kwestie", die naar goede gewoonte is opgelost door alles maar weer uit te stellen.
Diezelfde Bush, de man met de wijde blik (die echter pas tijdens zijn oorlog op de hoogte werd gebracht van het aloude en grondige verschil tussen shiïeten en sunnieten) ...zingt de lof van de Turkse "brugfunctie" tussen de wereld van de islam en die van het Westen. Dat pontifex Bush elders bruggen wil bouwen is buitengewoon deugdzaam, maar ...laat hem thuis misschien toch eerst die muur afwerken, waarmee hij een christelijk land als Mexico van het zijne hermetisch wil scheiden.
Het toverwoord "geopolitiek" komt vaak uit zijn mond. En al beseft nog een kind: that is far above his head! , Bush wordt toch braafjes gevolgd door mensen die beter kunnen weten, zoals Karel De Gucht, en natuurlijk door mensen als Louis Michel of Karel Pinxten, die ook graag eens een geleerd woord laten vallen. Hun lijfjournalistjes doen braaf mee, dat spreekt.
Van Miert is de enige niet-Belang-politicus die jouw standpunt met kracht verdedigt, maar hij staat aan de wal. Bij diegenen die nog wel op het ondemocratische EU-schip zitten, klinken de schaarse protestjes zwak en ongeloofwaardig.
.

Labels: , , , , , , , , ,

4 Comments:

At 13/1/07 17:11, Blogger Vincent De Roeck said...

Marc, het door mij aangehaalde boek werd geschreven door Koenraad Dillen en Philip Claeys (beide MEP voor het Vlaams Belang) en werd uitgegeven bij Uitgeverij Egmont.

Ik heb bewust de auteurs niet vermeld onderaan mijn artikel, omdat het boek daardoor aan waarde verliest in politiek correct Vlaanderen/België. Geen enkel boek van VB'ers kan immers goed zijn volgens De Morgen en de ganse progressieve multiculturele kaste binnen de Belgische samenleving.

Het boek verbaasde mij. Het stond eens niet vol met allerlei scheldtirades tegen het Belgische regime, en gaf uitsluitend verificeerbare feiten weer. Aangezien het VB ook de enige partij in Vlaanderen is die ronduit tegen een Turkse toetreding is, kunnen we tegenargumenten ook enkel maar in dat kamp terugvinden. Maar door dat te doen, maken we ons al snel tot prooi voor de roofdieren van KifKif, Blokwatch, De Morgen, Humo e.a. Het is toch triestig gesteld met het open politieke debat in Vlaanderen ...

Als je het boek wilt lezen, kun je het bestellen op de website van Uitgeverij Egmont, of je kan het ook gewoon gaan halen in je lokale bibliotheek (waar ik mijn exemplaar gaan halen ben).

 
At 13/1/07 18:03, Anonymous Anoniem said...

1) Ik ga akkoord met de heren De Roeck en Vanfraeghem dat de aansluiting van Turkije bij de EU een 'slechte zaak' zou zijn voor de EU. Bij de eerste kan men een lange beredeneerde uiteenzetting vinden van redenen, of 'argumenten', om tegen te zijn. Bij de tweede, spijtig genoeg, vindt men weer niets anders dan het gebruikele schimpen om aan zijn Bush-obsessie uiting te kunnen geven via drie absurde affirmaties.

2) Het is waar dat officieel de US regering Turkije steunt in haar applicatie voor EU lidmaatschap. Dat doen praktisch alle andere landen die 'goede relaties' met Turkije willen onderhouden: China, Brazilie, Canada, Nigeria, enz...en inclusief een aantal EU landen zelf. Waarom? Omdat dat een formele publieke verzuchting blijft van de Turkse overheid. Het is echter ook enkel een formeel 'goedkope mooie-woorden standpunt' van die andere landen. In de praktijk weet iedereen dat geen enkel van die landen daarover enige beslissingsmacht heeft, ook niet de USA. Lidmaatschap van de EU wordt bepaald door politieke EU organen, en door niemand anders. De duistere verwijzing van Vanfraechem naar "machtsaspect" berust absoluut op niets. Het is gewoon een van zijn talloze parroterende 'pijlen' op zijn eeuwige boog om de USA te demoniseren. Het is ook een indicatie van een diep minderwaardigheidsgevoel, dat zich verbergt achter arrogante publieke uitingen van minachting voor 'cowboy' Amerikanen en dat zich ook manifesteert in de behoefte om een zondebok te kunnen besmeuren.

2) De affirmatie dat Bush "pas op de hoogte werd gebracht" van het verschil tussen shiieten en sunnis tijdens de oorlog met het leger van Saddam is te gek om los te lopen. Het is een absurde bewering, maar ze past volkomen in de Bush-demoniseringsdrang van Vanfraeghem. Ze is ook volkomen irrelevant voor het onderwerp van mogelijke Turkse toetreding tot de EU. Ze zegt dus wel degelijk iets over het woordkramende karakter van zijn nonsenskommentaren over geopolitiek.

3) De affirmatie dat Bush zijn land "hermetisch" zou willen scheiden van Mexico is ook absurd. Zij getuigt dat Vanfraechem ofwel (1) bewust liegt als onderdeel van zijn Bush-demoniseringsdrang, ofwel (2) uiterst slecht geinformeerd is over de USA politiek. Bush is altijd een grote voorstander geweest van NAFTA en van grotere economische integratie met Mexico. In feite, dat is waarschijnlijk de grootste klacht die men kan te horen krijgen, zowel aan de rechterzijde als de linkerzijde, dat Bush veel te veel een man van 'open borders' is. Er is geen land in de wereld dat zoveel illegalen tolereert als de USA. Tussen 10 en 15 % van de Mexicaanse bevolking leeft al in de USA, waaronder minstens de helft illegaal. Reeds als Texas goeverneur had Bush de reputatie van een laxe houding te hebben ten aanzien van illegalen. En na 6 jaren presidentschap heeft hij ook absoluut niets serieus gedaan om die stroom in te dijken. Het is pas heel recent, onder druk van het Amerikaanse parlement dat Bush begonnen is met 'lip service' te geven aan meer serieuse maatregelen. Zowel de linkerzijde als de rechterzijde is heel verdeeld over dit onderwerp. Bush heeft een substantieel deel van zijn 'rechtse' politieke basis verloren, precies omdat hij steeds heeft geweigerd van de bestaande federale immigratiewetgeving strict te implementeren. En het spreekt vanzelf dat een groot deel van de linkse vakbonden zich ook verzetten tegen lageloon concurrentie van illegalen. Bush verwijten van de grens "hermetisch" te willen sluiten is al even belachelijk als beweren dat de Vlaamse socialisten voor Vlaamse onafhankelijkheid zouden 'werken'. Met andere woorden, wie Vanfraechem leest om iets te leren die loopt verloren in de mist (van misinformatie en geparroteerde leugens).

 
At 14/1/07 19:36, Blogger David Vandenberghe said...

K'moet het boek nog kopen. Heb wel een boek van Annemans over etniciteit & criminaliteit. Redelijk goed boek maar ik heb het niet uitgekregen wegens tijdsgebrek.

 
At 15/1/07 00:44, Blogger Xavier Meulders said...

Ik heb het boek van Claeys en Dillen over Turkije enkele jaren geleden (het is reeds in 2004 uitgegeven) ook gelezen, en was eveneens zeer aangenaam verrast door de vakkundigheid waarmee de auteurs het onderwerp hebben behandeld. Ik moet zelfs zeggen dat, in tegenstelling tot hun verkiezingsfolders, de boeken van Vlaams Belang-auteurs dikwijls van een eclatant niveau zijn. Zo heb ik vorig jaar ook nog een boek over de zaak-Dutroux gelezen (geschreven door Gerolf Annemans) en een over de scheiding der Nederlanden in 1830 (door Karim Van Overmeire), en beide werken waren zeer verhelderend. Alleen Filip Dewinter mijd je het best indien je nog eens een goed boek ter hand wil nemen...

Maar om terug te komen op de kwestie rond Turkije en de EU: ik ga akkoord met de these van de heren Dillen en Claeys (en bijgestaan door Vincent) dat Turkije de rechtsstaat niet respecteert; dat het een demografische tijdbom onder Europa zou vormen; dat het een economische woestenij is; dat er teveel EU-fondsen naar (Turkse) plattelandsontwikkeling zouden gaan; dat de Turkse weigering tot erkenning van Grieks-Cyprus ronduit schandalig is; dat het een islamitisch land is; enzovoort enzoverder.

Welaan, deze beschouwingen in gedachten genomen, lijkt het mij dan juist een opportuniteit om Turkije tot de EU toe te laten treden. Persoonlijk (mijn excuses dat het wat egocentrisch overkomt, maar het is nu eenmaal mijn eigen mening) ben ik immers een zeer koele minnaar van de Europese Unie. De EU is immers niets meer of niets minder dan een België-in-het-groot; een artificieel, antidemocratisch en corporatistisch gedrocht dat de soevereiniteit van haar lidstaten op haast onmerkbare doch sluwe manier usurpeert.

Het is denk ik dan ook geen toeval dat het Verenigd Koninkrijk - een van de "afstandelijkste" lidstaten van de EU; meer dan terecht overigens - tevens een van de vurigste pleitbezorgers is van Turks lidmaatschap. Hierin wordt het VK (evenzeer niet toevallig) gesteund door haar bondgenoot aan de andere kant van de Grote Plas. En waarom dan wel? Welaan, de EU lijkt op een 'project of no return', waarin je - eenmal erin - niet meer uitkunt. In dat geval is de hulp van een externe factor (i.e. Turkije) nodig. Turks lidmaatschap zal de EU en haar instellingen immers dermate destabilliseren dat het hele monster vanzelf uiteen zal spatten. En dan kunnen we eindelijk die bureaucratische stoffige bureautjes in "Brussels" voor nuttigere doeleinden gebruiken!

Een andere optie voor ons kan eventueel ook zijn om, wanneer Vlaanderen ooit onafhankelijk zou worden (onverwijld dus...), en we derhalve genoodzaakt zijn onze kandidatuur voor EU-lidmaatschap in te dienen, dit niet te doen (maar in de plaats daarvan bijvoorbeeld lid worden van de Europese Vrijhandelsassociatie; waar momenteel Zwitserland, Noorwegen, IJsland en Liechtenstein toe behoren).

Kortom; weest welkom Turken! (maar blijf a.u.b. ook niet langer dan nodig...)

 

Een reactie posten

<< Home

<<Oudere berichten     Nieuwere berichten>>