18 augustus 2009

Mises University 2009 (Vincent De Roeck)

Alles wat ook maar een beetje anarcho-libertair denkt te zijn gaf van 26 juli tot 1 augustus opnieuw rendez-vous in Auburn voor de “Mises University”. Meer dan tweehonderd jongeren van over de ganse wereld kwamen in de “Deep South” samen om er een weeklang ingewijd te worden in de meest radicale vrijheidsfilosofie van het moment. Na een stadsbezoek aan Atlanta, de stad die niet voor niets de bijnaam “the city too big to hate” draagt, en een roadtrip langs Athens in Georgia en Birmingham in Alabama, vervoegde ook uw dienaar dit gezelschap in Auburn. Hoewel de organisator, het “Ludwig von Mises Institute” (LVMI), vooral bezig is met economie in de traditie van de Oostenrijkse School, was het toch niet alleen economie dat we in Auburn op ons bord kregen. Ook geschiedenis, filosofie en politiek beleid kwamen er uitgebreid aan bod. De docenten waren allemaal doorwinterde academici en als we alle geïnteresseerde donoren, medewerkers en passanten mee in beschouwing nemen, waren er in totaal zelfs meer dan 300 personen aanwezig. Ook Kyle Wingfield, redacteur van de Wall Street Journal, bezocht enkele jaren geleden Auburn en het LVMI. In zijn krant schreef hij toen het volgende: “Mises zelf mag dan al wel nooit in Auburn geweest zijn, toch zou ook hij zijn Instituut net in hetzelfde stadje gebouwd zou hebben, ver weg van het centrale gezag van Washington.” Ik ben bereid dat te onderschrijven.

Walter Block is economieprofessor aan “Loyola University” in New Orleans en één van de bekendste Amerikaanse anarchisten. Respect voor de verkeersregels of de vestimentaire regels van de lokale bibliotheek vindt hij al collaboratie met de staat. In Auburn verwierp hij de idee van perfecte concurrentie en de bestaande anti-monopoliewetgeving, maakte hij komaf met elk voorstel tot publieke gezondheidszorg, bekritiseerde hij elke vorm van staatsinterventie in de economie en analyseerde hij in detail de verspilzucht van de Amerikaanse overheid sinds de Tweede Wereldoorlog. Tom Woods, historicus en momenteel de celebrity van de bende met zijn boek “Meltdown” al tien weken in de bestsellerlijst van de “New York Times”, had het in zijn lezingen vooral over marketing (hoe de libertarische boodschap het beste verpakken en communiceren?) en economische geschiedenis. De economieprofessoren Jef Herbener van “Grove City College” en Joe Salerno van “Pace University” vertelden ons op hun beurt dan weer over Carl Menger en Eugen von Böhm-Bawerk, bespraken hun impact op het economische debat (de zogenaamde “marginal revolution”), analyseerden de redenen waarom Keynesiaans beleid nog steeds de basis vormt van de huidige macro-economie en weerlegden neo-klassieke dogma’s zoals perfecte competitie en reële waarde. Het socialistische calculatiedebat werd door beide heren eveneens uitgebreid behandeld.

Mark Thornton was als economieprofessor verbonden aan de “Auburn University” alvorens hij voltijds aan de slag ging bij het LVMI. Hij kwam op deze conferentie zijn recente paper voorstellen over de financiële crisis en over zijn vergelijkend onderzoek dat aantoont dat telkens men met de bouw van een nieuwe recordbrekende wolkenkrabber begonnen is, de economie kort daarop in elkaar stuikte. Volgens Thornton is er geen oorzakelijk verband maar is de bouw van zulke projecten doorgaans net gelieerd aan de verrotte grondslag van de ganse economie op dat moment. Art Carden, economieprofessor aan “Rhodes College”, kwam ons uitleggen waarom shortselling en “insider trading” perfect aanvaardbaar zijn, waarom consumentenbescherming in het beste geval nutteloos is (want de markt zou dat even goed geregeld kunnen hebben) en in het slechtste geval contraproductief (consumenten denken zelf niet meer na), waarom grote bedrijven nooit lang kunnen bestaan omwille van het prijsmechanisme (hoe groter men wordt, hoe meer intern men produceert én consumeert, en hoe minder men de juiste marktconforme prijzen kan verrekenen) tenzij wanneer ze met de overheid naar bed gaan, en waarom enkel de “private property approach” klimaat- en milieuproblemen kan oplossen.

Jörg Guido Hülsmann is als professor economie verbonden aan de universiteit van Angers en staat ook bekend als gevierd Ludwig von Mises-biograaf. Hülsmann leidde de seminarieweek in met een schets van het leven en werk van Mises om nadien in detail in te gaan op deflatie (hij ziet daar helemaal geen gevaar in, meer nog, hij beschouwt dit als de normale uitkomst van een functionerende vrijemarkteconomie) en “legal tender laws” (hij is hier sterk tegen gekant en beschouwt geld gewoon als elk ander goed op de markt). Hans-Hermann Hoppe is professor emeritus van de “University of Nevada” en wijdde ons in Auburn in de praxeologie in. Ook de economische nonsens van politieke centralisatie en verstaatste justitie kwam in zijn lezingen aan bod, net zoals zijn stokpaardjes: private veiligheid en private rechtbanken. LVMI-voorzitter Doug French besteedde in zijn uiteenzettingen dan weer tijd aan de geschiedenis van het geld en aan de gevolgen van een centrale bank.

Bob Murphy is oud-professor van “Hillsdale College” en vandaag werkzaam als econoom bij het “Institute for Energy Research”. Murphy is eveneens een “born again Christian” die rotsvast gelooft in de nauwe relatie tussen libertarisme en het Christendom. Hierin werd hij trouwens bijgesprongen door Gary North, professor emeritus van de “University of California” en de auteur van een economische detailanalyse van de Bijbel in 25 volumes, die in Auburn een gastlezing is komen geven over zijn carrière binnen de libertarische beweging. Murphy zelf onderwees ons over de verschillen tussen de Chicagoschool en de Oostenrijkse School, de basisconcepten van kapitaal en interest, en de verschillende analytische methoden en modellen in het economische debat. Ralph Raico, professor emeritus van “Buffalo State College”, sprak in Auburn over de intellectuele geschiedenis van het liberalisme en over het onmogelijk samengaan van “war” en “liberty”, zelfs wanneer vrijheid het argument is om de oorlog te rechtvaardigen. Roger Garrison doceert economie aan “Auburn University” en maakte van zijn tijd aan het LVMI gebruik om ons de volledige Oostenrijkse “business cyclus”-theorie uit de doeken te doen, ons de verschillen tussen Hayek en Keynes, en die tussen Wenen en Chicago, uit te leggen, en om ons ervan te overtuigen dat minimumlonen immoreel zijn én contraproductief werken.

Thomas DiLorenzo is professor aan “Loyola College” in Baltimore en een onvoorwaardelijke verdediger van de Confederatie ten tijde van de “Oorlog van de Noordelijke Agressie”, oftewel de Amerikaanse Burgeroorlog. In Auburn pleitte hij voor de afschaffing van anti-monopoliewetten (monopolies in een vrije markt zijn immers ofwel goed voor de consument, ofwel houden ze zéér kort stand) en analyseerde hij de verschillende Amerikaanse presidenten van goed naar slecht. Zijn conclusie: sinds George Washington was elke president erger dan zijn voorganger. Stephan Kinsella is oud-rechtenprofessor aan “South Texas College” en momenteel een befaamd IPR-advcaat. Kinsella verwerpt de idee van intellectuele eigendomsrechten en dat was ook het thema van zijn gastlezing op de “Mises University”. Deze seminarieweek bestond grotendeels uit samenlopende lezingen waaruit de deelnemers individueel een eigen keuze konden maken. Alle bovenvermelde professoren hebben ook nog tal van andere thema’s aangereikt, maar ik heb mij hier enkel beperkt tot de sessies die ikzelf bijgewoond heb. Het concept sprak mij zelf eveneens erg aan. Ik overweeg dan ook om volgend jaar opnieuw naar de “Mises University” af te zakken en mij dan minder in de politieke economie én meer in geschiedenis en filosofie te verdiepen. Alvast iets om naar uit te kijken dus, net als mijn sportschietplannen in Alabama die dit jaar in het water gevallen zijn omdat de “gun range” op zondag klaarblijkelijk gesloten was.


Bovenaan op de foto alle 230 deelnemers in het buitenauditorium, onderaan mezelf onder Ludwig von Mises in de instituutsbibliotheek.

Meer over deze jaarlijkse zomerschool op www.mises.org.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.


7 Comments:

At 19/8/09 10:01, Blogger Xavier Meulders said...

"LVMI-voorzitter Doug French besteedde in zijn uiteenzettingen..." --> Sinds wanneer is Lew Rockwell van zijn troon gestoten in Auburn? Dat is het eerste dat ik erover hoor... :-p

 
At 19/8/09 11:29, Blogger Vincent De Roeck said...

http://mises.org/faculty.aspx

Doug French is de nieuwe "President" (uitvoerend comité), Lew Rockwell blijft de titel "Chairman" (raad van bestuur) dragen. Tot vorig jaar combineerde Rockwell beide titels/functies maar met het oog op het werven van (nog) meer sponsors heeft het LVMI een professionele "corporate governance" structuur op poten gezet. Rockwell was wel aanwezig op de Mises University maar heeft er zelf niet gesproken.

 
At 19/8/09 13:00, Anonymous Anoniem said...

Tja de gun range op een zondag, dat is een overtreding van het zondagsgebod nietwaar ?

 
At 19/8/09 16:36, Anonymous Marc Huybrechts said...

@ Anonieme

Als de winkels in Belgie gesloten zijn op zondag zou er dan geen "zondagsgebod" in werking zijn? En van wie komt dat gebod/verbod? Van de vakbonden?

Wanneer een eigenaar van een "gun range" zijn zaak sluit op basis van zijn persoonlijke overtuiging dan blijft hij een vrije mens. Er zijn geen politiemannen van God die hem een boete komen opleggen.

Wanneer een Belgische winkelier zijn zaak moet sluiten op straffe van..... Is dat dan een 'vrije mens', of is dat een slaafje van een groepskabaal?

 
At 19/8/09 17:14, Blogger Vincent De Roeck said...

Even verduidelijken. De "gun range" zelf was wel open op zondag, enkel de "gun rental" was gesloten. Maar dat laatste was voor deze buitenlander net cruciaal.

 
At 20/8/09 12:50, Anonymous Anoniem said...

@ M. Huybrecht,

Ik wilde eigenlijk gewoon vragen of zo een gun range wegens religieuze overtuigingen op zondag gesloten is (zou kunnen in kleinere gemeenschappen) ? Blijkbaar is dit dus niet het geval. Vergeef me mijn archaïsche uitdrukking van zondagsgebod.

 
At 20/8/09 16:12, Anonymous Marc Huybrechts said...

@ Anoniem

De vraag heeft weinig of geen zin, omdat het antwoord afhangt van wie de eigenaar is van die "gun range", en men kan toch niet redelijkerwijze verwachten dat Vincent die eigenaar persoonlijk zou kennen.

In Georgia bepalen winkeliers zelf wanneer ze open of gesloten zijn. Dus, er zijn vele mogelijkheden. Misschien gaat het om een 'strikte religieuse' eigenaar. Misschien gaat het om een slimmerik die zijn clienteel goed kent en die weet dat er op zondag weinig effectieve vraag naar de diensten van zijn "range" zal zijn in zijn "kleine gemeenschap". Misschien gaat het om een interne bedrijfsbeslissing op basis van een constellatie van factoren (waaronder ook bepaalde wettelijke voorschriften die tot keuzes dwingen). Misschien was een cruciaal personeelslid (i.v.m. de "rental") afwezig...Who knows? And who cares?

 

Een reactie posten

<< Home

<<Oudere berichten     Nieuwere berichten>>