18 maart 2009

Fortisgate

De Fortis-commissie baart een muis, zo blijkt. Jammer, want er valt uit Fortisgate heel wat te leren. Carl Devos (1) stelt enkele van de vragen, maar geeft geen antwoorden. Een goed overzicht van de vragen en mogelijke antwoorden is te vinden op de webstek van John de Wit: "Welke aanbevelingen zou de Fortiscommissie kunnen doen?" (2). Wat jammer dat enkel de Gazet van Antwerpen nog een journalist schijnt te hebben die zo grondig justitie verslaat, en wat jammer dat zelfs in de GvA dit op papier maar enkele regeltjes krijgt, zodat er moet worden uitgeweken naar een blog om die analyses toch gepubliceerd te krijgen. Bon, ik ben een stukje aan het schrijven voor De Standaard dat hopelijk morgen verschijnt, maar een drietal prioriteiten voor hervorming. Na publicatie kan U, beste lezer, het ook hier vinden. Een van mijn prioriteiten overlapt in belangrijke mate met een opiniestuk van Yves Desmet: "Haal het parket uit de rechtbank" (3) Voor de andere aspecten kan ik verwijzen naar mijn eerder stuk, dat nog niets aan actualiteit heeft verloren: "Bedenkingen over de “scheiding der machten”" (4).

(1) "De commissie die er niet had mogen zijn", http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=3627OEMJ
(2) http://www.gva.be/dekrant/experts/johndewit/welke-aanbevelingen-zou-de-fortiscommissie-kunnen-doen.aspx
(3) De Morgen 14 maart 2009, http://www.demorgen.be/dm/nl/2461/De-Gedachte/article/detail/767337/2009/03/14/Haal-het-parket-uit-de-rechtbank.dhtml
(4) http://vlaamseconservatieven.blogspot.com/2009/01/bedenkingen-over-de-scheiding-der.html

6 Comments:

At 18/3/09 22:37, Blogger Alex said...

La plume est serve mais la parole est libre…

Waar Tim Pauwels en zijn collega’s telkenmale opnieuw ‘te licht’ overgaan in hun duiding omtrent Fortisgate is het –mijn inziens ook in de juridische beschouwingen- onderbelicht gebeuren op niveau van de behandeling van het dossier in eerste aanleg. Zoals geweten heeft de rechtbank van koophandel te Brussel een voor de regering ‘gunstig’ vonnis uitgesproken ondanks het (voor de regering) ongunstig advies van substituut procureur des konings D’HAEYER. De media volgen blijkbaar de volgende argumentatie: het advies was reeds geschreven en elke beïnvloeding was derhalve uitgesloten. Waarom dan toch nog telefonische contacten voor de zitting waarop het advies werd uitgebracht ? De media doen dit gemakkelijk af als ‘dom’ doch schijnen zelf het antwoord niet te kunnen formuleren. Zij gaan voorbij aan het adagium ‘la plume est serve mais la parole est libre’ dat –bij mijn weten- in Fortisgate nog niet werd aangehaald. Deze rechtsbron houdt in dat de hiërachisch lagere procureur –in casu D’HAEYER- ten opzichte van zijn oversten (en als substituut heeft D’HAEYER er wel een aantal) ondanks een geschreven conclusie of advies ter zitting totaal vrij en naar eigen inzicht een vordering of advies kan aansterken dan wel afzwakken. D’HAEYER kon dus ter zitting van de rechtbank van koophandel te Brussel naar eigen opvatting en overtuiging afwijken van de schriftelijke nota over de wijze waarop de wet dient te worden toegepast. In casus roept dit meteen een aantal bemerkingen op. Vooreerst –zo kan toch worden aangenomen- is er van zijn overste(n) geen enkele geschreven opdracht of voorgekauwd advies geweest dat verdacht kan worden van beïnvloeding, noch is er inmenging geweest voor zover D’HAEYER van meet af aan de vrije hand hierin zou hebben gehad. Dit pleit mijn inziens alleszins in voordeel van D’HAEYER zowel als in voordeel van zijn direct hiërarchisch overste BULTHE –waarvan ik meen te mogen weten dat hij van liberale ‘origine’ zou zijn.
Alleszins dit schriftelijk advies (dat wellicht in het dossier zat) is alleszins ter kennis gekomen van 'een' kabinet. Enkele uren voor de zitting zijn er telefonische contacten geweest waarbij onmiskenbaar de maat van D’HAEYER werd genomen, rechtstreeks én via zijn overste BULTHE. Op dat ogenblik was het zeer zeker nog mogelijk dat D’HAEYER tot ‘voor de regering meer gunstige’ inzichten zou komen die hij mondeling nog perfect zou hebben kunnen toelichten. Als er al iets positief te vertellen is over het ganse gebeuren is toch het gegeven dat D’HAEYER als laagste in graad niet gezwicht is voor het politiek geweld en nog minder –al dan niet geruggesteund door BULTHE- voor de grote bazen: het parket generaal. Een punt van aanbeveling lijkt me dan ook een betere bescherming van de lagere parketmagistraat, al was het maar door het onderschrijven van het adagium. Dàt het Openbaar Ministerie overigens omtrent alle andere reeds aangehaalde punten letterlijk en figuurlijk stikter afgescheiden dienen te worden van zittende magistratuur én politiek is een oud zeer dat (opnieuw) pijnlijk tot uiting is gekomen. Justice is not only to be done but also to be seen to be done.

 
At 19/3/09 07:03, Blogger matthias e storme said...

volledig akkoord

 
At 19/3/09 22:14, Anonymous Anoniem said...

mooie bedenkingen.

in de marge wou ik even onderschrijven dat de prestaties van john de wit inderdaad journalistiek buitengewoon zijn. Af en toe komt mij een stukje onder ogen van die man; ongeloofelijk lang geleden dat een journalistieke werkjes nog zo'n indruk op me maakten.

 
At 30/6/09 23:33, Anonymous Anoniem said...

Voor een interessante en andere kijk op Fortisgate, zie: http://fortisgate.blogspot.com/

 
At 1/7/09 08:47, Anonymous M.E.Storme said...

Die kijk zou interessant kunnen geweest zijn indien ze niet volledig anoniem was.

 
At 1/7/09 09:18, Blogger matthias e storme said...

Ik weet niet of de auteur de publieke stukken heeft gelezen. Op de stek van knack staan er een hele reeks, o.a. ook de brief van Blondeel op http://cmp.roularta.be/cmdata/Attachments/site72/kevin/OpmaakBRIEF10-53-23.pdf (ook via http://www.knack.be/nieuws/belgie/coup-de-theatre-van-paul-blondeel/site72-section24-article30494.html).
Wat de stelling van Blondeel betreft dat : “La dernière chose à faire dans un référé c’est de s’agripper aux règles de droit. On n’est pas dans le droit et la cour de la cassation n’a cessé de le répéter.”, die is niet zo bijzonder als ze voor een leek lijkt. Het ging immers om een kort geding, waarin het er niét om gaat de rechten vast te stellen, maar de voorlopige maatregelen te bevelen die noodzakelijk geacht worden om de mogelijke rechten te vrijwaren.

 

Een reactie posten

<< Home

<<Oudere berichten     Nieuwere berichten>>