21 mei 2008

In memoriam Irena Sendler, 1910-2008
(Vincent De Roeck)

Vorige week was ik geschokt door het overlijdensbericht van de Poolse katholieke verzetsactiviste Irena Sendler. Ook al had ik van haar tot voor dan nooit gehoord, toch was zij een vrouw met een ongeziene staat van dienst voor de menselijkheid. Haar moedig levensverhaal staat in schril contrast met het latente gebrek aan aandacht dat zij doorheen haar leven gekregen heeft van de pers, de politiek of de gewone man in de straat. Enkel in Israël en Polen werd zij naar waarde geschat en beloond voor haar werk. Een schande voor de mensheid.

Zij zocht nooit de schijnwerpers op, liet zich voor niemands kar spannen en bleef tot aan haar einde een lichtend voorbeeld voor velen, een onbekend voorbeeld dat wel, maar zeker een voorbeeld. Een eerste en laatste internationaal eerbetoon viel haar pas vorig jaar te beurt toen zij genomineerd werd voor de Nobelprijs van de Vrede, maar tot scha en schande van het Nobelprijscomité gepasseerd werd door de gebuisde politicus en zelfverklaarde klimaatprofeet Al Gore. Het huiveringwekkende palmares van een vrouw als Irena Sendler moest het afleggen tegen de paniekcultiverende verfilming van een gehyped buikgevoel. Als degradatie van de Nobelprijs en als miskenning van échte uitzonderlijke mensverheffende verwezenlijkingen kon dat tellen. Een pijnlijke vaststelling dus, een échte onaangename waarheid.

Irena Sendler was een Poolse verpleegster die er eigenhandig in geslaagd is om tijdens de Tweede Wereldoorlog meer dan 2,500 joodse kinderen uit de klauwen van de Nazi’s te redden door hen tijdig uit het getto van Warschau te smokkelen en bij vrienden en kennissen elders in Polen onder te brengen. De rest van haar leven wijdde zij aan het alles in het werk stellen om die kinderen met hun families te herenigen, met wisselend succes, daar het merendeel van hun familieleden door de Nazi’s omgebracht was in de kampen.

In 1943 werd Sendler door de Nazi’s betrapt en naar Treblinka gedeporteerd om er maandenlang gefolterd te worden. Zij weigerde - zelfs onder foltering - de namen van de geredde kinderen te geven en werd uiteindelijk door de Nazi’s ter dood veroordeeld. Gelukkig voor haar én de kinderen werd ook zij op haar beurt door verzetslieden gered, maar in plaats van nadien de schaduw op te zoeken en onder te duiken, zette zij haar werk gewoon verder. Ook na Treblinka zal zij nog honderden joodse kinderen redden uit het getto.

In het laatste kranteninterview voor haar dood liet Irena Sendler de wereld nog eens in het diepste van haar ziel en hart kijken.
Every child saved with my help is the justification of my existence on this Earth, and not a title to glory. (…) We who were rescuing children are not some kind of heroes. Being called a hero irritates me greatly. In fact the opposite is true - I continue to have qualms of conscience that I did so little. I could have done more. This regret will follow me to my death.
Net zoals Oscar Schindler bij de bevrijding in tranen uitbarstte omdat hij zich plots realiseerde dat hij nog meer kampgevangenen had kunnen redden, bleef het aan Irena Sendler knagen dat ze misschien nog meer joodse kinderen van een gewisse dood had kunnen redden. Dit soort van wroeging, hoewel in onze rationele ogen totaal onterecht, siert deze personen oneindig veel meer dan wij kunnen verwoorden. Dit typeert hen nog meer als mensen die in onmenselijke omstandigheden bovenal mens gebleven zijn, en aan zulke moed en sereniteit kunnen anderen zeker en vast nog een punt zuigen, Nobelprijswinnaar Al Gore op kop.

En het laatste wat wij vandaag nog kunnen doen om Irena Sendler en haar levenswandel te eren, is een film over haar leven maken, haar postuum een Nobelprijs geven en haar voorbeeld nooit vergeten.

En om hoe wij omgaan met Irena Sendler even te duiden: zij heeft niet eens een Nederlandstalig Wikipedia-artikel...


Meer over deze oorlogsheldin op www.irenasendler.org.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.


7 Comments:

At 21/5/08 12:39, Anonymous Anoniem said...

Vincent, het is inderdaad een schande dat Al Gore die Nobelprijs gekregen heeft. Misschien moeten ze voortaan politici uitsluiten van Nobelprijzen omdat hun invloed nooit recht-evenredig kan zijn met die van échte helden als Irena Sendler. Daarenboven vind ik het eigenlijk zelfs beter dat zij niet gewonnen heeft. Het laatste wat zo'n grote madam verdient is belachelijk gemaakt te worden door dezelfde prijs te krijgen als Jimmy Carter of Yasser Arafat.

 
At 21/5/08 13:56, Anonymous Anoniem said...

Politici kunnen wel degelijk bijdragen tot "vrede" zoals bedoeld binnen de Nobelprijswereld, dus hen per definitie uitsluiten is een brug te ver. Natuurlijk zijn er in het verleden met politici veel gaffels gebeurd naast Arafat en Carter: corrupte Ghanees Koffi Annan, satanszoon Henry Kissinger, terrorist Mandela, enz.

Maar misschien was het nog schandaliger en meer laag-bij-de-grond van het Nobelcomité om de prijs aan Irena pas in 2007 te geven, 62 jaar na een einde van WO-2. Als ze het echt niet vroeger konden geven, moet het voor mij eigenlijk niet. Misschien moeten ze een soort van "lifetime achievement"-Nobelprijs in het leven roepen om iedereen die er tussendoor gevallen is te belonen...

 
At 21/5/08 14:39, Anonymous Anoniem said...

Als we alle Poolse oorlogs- en verzetshelden moeten gaan lauweren met Nobelprijzen kunnen we geheid de ganse boel opdoeken. Duizenen Polen hebben immers hun best gedaan om de joodse medeburgers te helpen, ondanks de idée-fixe in het Westen dat de KZ precies in Polen geplaatst werden omdat daar de grootste jodenhaat bestaan zou hebben. Postoorlogse prietpraat is dat. Per capita hebben de Polen het meeste afgezien én het meeste verzet geboden van alle bezette landen uit WO-2.

 
At 21/5/08 17:10, Anonymous Anoniem said...

De Nobelprijs stelt de laatste jaren geen ene moer meer voor. Ik denk dat Alfred Nobel zich in zijn graf omdraait. Wanneer de CO2-hype voorgoed gedebunked is zal iemand aan Gore moeten vragen de nobelprijs vrijwillig terug te geven zodat deze postuum aan deze dame kan gegeven worden, met excuus van het nobelprijscomite, dat daarna voorgoed kan besluiten de nobelprijs voor de vrede te schrappen.

 
At 21/5/08 18:13, Anonymous Anoniem said...

@ F&B

Gaat niet gebeuren. Nog los van het klimatisme verhaal is Gore al een crimineel vanwege zijn aanbidding van Rachel Carson, voor wie hij nog een voorwoord in haar boek geschreven heeft. Wie Rachel niet kent: zij is direct verantwoordelijk voor honderdduizenden, inmiddels waarschijnlijk al weer miljoenen malaria-doden door haar succesvolle kruistocht tegen DDT, één van de veiligste, minst schadeijke en meest effectieve anti-malaria middelen ooit. Het werd alleen wat overdreven kwistig gebruikt, maar in plaats van dat te matigen werd het verbannen. Gore had daarna nog het gore lef om de toename van malaria-slachtoffers aan Global Warming te wijten, terwijl hij dus beter weet. Dus Gore past eigenlijk best wel goed in het rijtje Nobel-kandidaten en -winnaars...

 
At 22/5/08 03:18, Blogger A. Griffon said...

Slechts één enkele reactie als de jouwe betekent meer dan de nobelprijs. Ook ik kende haar tot voor kort niet, en eigenlijk te laat; al zou ze nooit hebben wakker gelegen van wie haar wel of niet kende.
Een naam om te noteren in het boekje van grote mensen.
En daarin staan niet Gore, Arafat of Perez, daarvoor is het boekje te klein.

 
At 22/5/08 13:39, Anonymous Anoniem said...

Vincent, je hebt er weer een profetische beschouwing meer op je palmares staan ;-) Vandaag op het internet gelezen dat ze in Hollywood begonnen zijn met een filmproject rond het leven van Irena Sendler. Nu de Nobelprijs nog...

Jeff Rice and Jeff Most Bring Irena Sendler's Story to the Big Screen (Movieweb.com)

Jeff Rice and Jeff Most are teaming with Lawrence Spagnola to bring the story of Holocaust hero Irena Sendler to the big screen.

The Hollywood Reporter notes Sendler was a Polish social worker who, during World War II, was part of the Polish underground where she helped save about 2,500 Jewish children by smuggling them out of the Warsaw ghetto. She kept track of them, as well as their original and new identities, with names hidden in jars. Sendler, a Catholic, was arrested in 1943 by the Gestapo, tortured and sentenced to death but was saved on the way to her execution; she then continued her work while in hiding.

Spagnola is writing the script; producers intend to take it out to studios after a preliminary draft is completed.

 

Een reactie posten

<< Home

<<Oudere berichten     Nieuwere berichten>>