4 oktober 2009

De ratificatie van het Lissabonverdrag is helemaal nog niet in kannen en kruiken (Vincent De Roeck)

Ierland heeft gesproken en ditmaal hebben ze de "juiste" keuze gemaakt. Meer dan twee op drie Ieren stemden vrijdag voor het Verdrag van Lissabon in het tweede referendum. Miljoenen Europees belastinggeld werden in de Ja-campagne gestort en elk politiek zwaargewicht in Europa steunde openlijk het Ja-kamp, net als alle grote Ierse politieke partijen en de voltallige Ierse media. Brussel is tevreden, en ook al is de stand nu stricto sensu 1-1, toch beschouwen de Eurocraten deze uitslag als de enige juiste en definitieve. Het referendumresultaat moet nu nog door de twee kamers van het Ierse parlement en de president met een statuutwet bevestigd worden, maar dat is gezien de uitgesproken voorkeur voor het Verdrag in die instellingen maar een formaliteit. Zelfs de grootste Euroscepticus in Ierland moet toegeven dat het Ierse volk duidelijk geweest is in haar voorkeur voor het Verdrag van Lissabon. Meer mensen zijn komen stemmen dan in het eerste referendum en in elke kieskring hebben er meer mensen voor het Verdrag gestemd dan in 2008. Dat Donegal, een gewest dat bijna twee keer zo groot is als Luxemburg, wel overtuigend Nee gezegd heeft, kan de pret van de Eurofielen niet bederven of de teleurstelling van de Eurosceptici compenseren. Het was een nederlaag voor vrijheid en democratie, en de uitslag is slecht voor Ierland én Europa. Maar we gaan ermee moeten leren leven.

Alle analisten zijn het er roerend over eens. Ierland heeft ervoor gekozen om "in het hart van Europa" te blijven. De Ieren hebben geopteerd voor een nog diepere Europese Unie in het licht van de heersende economische crisis en de zware problemen waardoor de Ierse economie de laatste maanden is moeten gaan. Wij weten dat de Europese Unie niets van economie begrepen heeft en er alles aan lijkt te doen om economische groei met overregulering, harmonisering en perverse herverdelingsmechanismen zo laag mogelijk te houden, toch heeft de Eurofiele tamtam haar werk goed gedaan. Euro-opperhoofd José Manuel Barroso kon zichzelf op de borst kloppen en zeggen dat het goede Europese beleid inzake de financiële crisis de Ieren heeft weten overtuigen. Guy Verhofstadt kon dan weer in een Ierse pub het mooie weer gaan maken en de "democratie" bejubelen. Waar hij in 2008 met die preek was toen de Ieren even democratisch Nee zeiden, zou ik bij God niet weten. Niet dat het mij shockeerde of zo. Europa fêteert immers al decennia enkel democratie als die haar Grote Gelijk bevestigt... Wat deze Europositivo's kennelijk echter niet willen zeggen, is dat het Verdrag van Lissabon NIETS met economie van doen heeft. In 2008 werden de Ieren verweten tegen het Verdrag gestemd te hebben voor redenen die buiten het Verdrag vielen. Daarom moesten ze trouwens opnieuw stemmen. Nu ze nog veel duidelijker verkeerde redenen gebruikt hebben om voor Lissabon te stemmen, is dat geen probleem meer. Europa laat weer zijn ware gelaat zien, dat van een autoritair en imperialistisch bewind. Ik vraag me luidop af hoelang het nog zal duren voor de Zwitsers hun grenzen gaan moeten sluiten om niet overspoeld te worden door de meutes Europese vluchtelingen die aan deze EUSSR willen ontkomen...

Wel mogen we zeker ook niet uit het oog verliezen dat het Verdrag van Lissabon nog steeds niet helemaal rond is. In Duitsland moet het nog geratificeerd worden nadat het Hooggerechtshof het Verdrag daar ongrondwettelijk verklaard heeft, maar na het doorvoeren van enkele bijkomende democratische garanties op Duits binnenlands vlak heeft ook het Hooggerechtshof daar het licht op groen gezet. Verder houden voorlopig ook nog de presidenten van Polen en Tsjechië, Lech Kaczynski en Vaclav Klaus, hun been stijf. Kaczynski doet dit in hoofdzaak om de Eurofiele regering van eeuwige concurrent Donald Tusk te enerveren, maar bij Klaus zijn het ideologische redenen die hem ervan weerhouden om de ratificatie van de Protocollen van de Wijzen van Brussel, of de Duivelsverzen van Angela Merkel als u dat liever hoort, te bekrachtigen. Ook de Äland-eilanden, een autonome archipel tussen Zweden en Finland, moeten het Verdrag van Lissabon formeel nog ratificeren maar hun beslissing is niet opschortend of bepalend in het ratificatieproces. Een afwijzing daar kan het morele gezag van Lissabon wel aantasten, maar de wettelijke of juridische afdwingbaarheid ervan zeker niet. Jammer want ook daar stond een klare afwijzing eigenlijk al lang in de sterren geschreven...

Verder loert er ook nog een nieuw referendum in Denemarken om de hoek. De Denen hebben ten tijde van het Verdrag van Maastricht een hele resem garanties gekregen, maar die zijn nadien stuk voor stuk door de EU met de voeten getreden. Ierland kende die historie en heeft van de EU ditmaal bindende garanties weten afdwingen. Denemarken wil nu een referendum houden over de Maastricht-garanties en als de Denen die nu toch zouden willen behouden, dan zou een groot deel van het acquis communautaire van de laatste twintig jaar zwaar onder druk komen te staan. Dit zou dan niet enkel het Verdrag van Lissabon kaduuk maken maar ook grote delen van andere verdragen. Of het ooit zo ver zal komen, is natuurlijk onzeker, maar het blijft wel leuk en inspirerend om volgen. Idem trouwens in Tsjechië waar Vaclav Klaus de teugels nog steeds sterk in handen heeft. Had men hem kunnen afzetten als president, men had het al lang gedaan. Klaus is een libertariër van vrij zuiver water en een overtuigd Euroscepticus. Hij verklaarde in augustus in Aix-en-Provence zelfs dat hij Lissabon "nooit" zou tekenen. Ik hoop dat hij zich die belofte van toen nog herinnert en hij aan zijn principes trouw zal blijven. Ik heb ook geen redenen om daaraan te twijfelen.

Daarbij bestaat er geen enkel middel om hem te dwingen de ratificatie te bekrachtigen, want in tegenstelling tot mickey mouse-democratieën als Polen, Italië, Bulgarije, Frankrijk en Duitsland waar de presidentsmacht zwaar beperkt is door het parlement is dat in Tsjechië niet het geval. Tsjechië heeft een presidentieel regime dat veel meer geënt is op dat in de Verenigde Staten. De president is er m.a.w. vrij om wetten al dan niet te ondertekenen. Daarbij heeft president Klaus momenteel ook nog altijd de steun van het gros van zijn partij, de ODS, en heeft het Tsjechische Hooggerechtshof nog steeds geen definitieve uitspraak gewezen in deze zaak. Tenslotte lijkt ook in het Verenigd Koninkrijk de strijd nog niet helemaal gestreden te zijn. De leider van de Conservatieve Partij, David Cameron, had voor het referendum in Ierland verklaard om ook een referendum in Groot-Brittannië te houden moest Lissabon daartegen nog niet door de Ieren geratificeerd zijn. Vorige week kondigde Cameron echter aan dat hij het referendum ook na een Ja in Ierland zou organiseren als het Verdrag nog niet in alle landen geratificeerd zou zijn. Gisteren maakten echter verscheidene Britse kranten gewag van alweer een nieuwe koers. David Cameron zou nu bereid gevonden zijn om, zelfs als het Verdrag al overal geratificeerd zou zijn, toch zo wie zo een referendum in het VK te houden. Volgende week komen de Britse Tories trouwens samen in Manchester voor hun jaarlijkse partijconventie. Waarschijnlijk weten we dinsdagavond hierover dus meer. De EUSSR is, alle Eurofiele geluiden in pers en politiek ten spijt, nog helemaal geen werkelijkheid geworden. Gelukkig maar.

4 Comments:

At 4/10/09 20:21, Blogger Pieter Cleppe said...

Onderschat nooit wat een individu kan doen om die machts-machine tegen te houden. En onderschat nooit in het bijzonder President Klaus, een groot liberaal intellectueel die mijlen boven zijn collega-politici en staatshoofden uitsteekt.

 
At 5/10/09 09:24, Anonymous Vincent De Roeck said...

The Lisbon Treaty's ratification is not yet complete
(Een persbericht van de Eurofractie "European Conservatives and Reformists" die met zowel de partijen van David Cameron, Lech Kaczynski en Vaclav Klaus in haar rangen een doorslaggevende rol in dit verhaal kan spelen)

The ratification of the Lisbon Treaty is not yet complete and European leaders should not pre-judge the constitutional processes of the Czech Republic or Poland, the European Conservatives and Reformists Group (ECR) in the European Parliament, said today after the Irish people voted in favour of ratification of the Lisbon Treaty.

ECR chairman, Michal Kaminski MEP, said:

"The Lisbon Treaty still has hurdles to pass before it is ratified and we must not pre-judge the constitutional processes in Poland or the Czech Republic.

"The European institutions have funnelled a great deal of time and resource into securing a yes vote and the interventions of the European Commission in this internal debate have been extremely regrettable and undemocratic. The Irish have not given a full-throated support for the Treaty; they have been forced into accepting it."

Timothy Kirkhope MEP, Deputy Chairman of the ECR Group, said:

"The Irish people have been given two opportunities to voice their opinion on this treaty, yet the British people are still being denied their say. In the UK, the Conservative Party will continue to call on Gordon Brown to honour his manifesto commitment to put the treaty to a referendum.

"We still believe that the Lisbon Treaty takes European integration too far. The British people want the EU to focus on areas where it adds value to their lives, but they do not want to see this ongoing creep towards a federal Europe. The British government has acted without a mandate from the people and forced through a document that should have been declared dead the three times it was previously rejected in referendums."

Jan Zahradil MEP, Vice-President of the ECR Group, said:

"The Czech constitutional court is still to make a ruling on the compatibility of the Lisbon Treaty and we should not treat the Irish vote as the final event in Lisbon's ratification.

"The problems that the EU faces mainly relate to its policies, not its institutions. We have wasted years on this constant institutional navel-gazing, rather than focusing the EU on the priorities of the people who want to see it change direction."

 
At 5/10/09 13:00, Anonymous Anoniem said...

Het artikel is niet helemaal juist: Duitsland heeft al geratificeerd. Ierland en Polen zullen dit zeker gaan doen, kwestie van tijd.
Blijft over Tsjechië. Natuurlijk kan hij nee blijven zeggen, maar ik denk dat het wel een andere situatie is dan een week geleden. Tot die tijd kon hij nog verschuilen achter redenen als: waarom zou ik tekenen? In andere landen is het ook niet geratificeerd.

Dat gaat nu niet meer op: hij zal zeer binnenkort de laatste zijn en er zal flink druk worden uitgeoefend.
De EU staat ook niet machteloos hier tegenover: men kan een zak extra geld aanbieden (Europese subsidiepot) voor de komende jaren als Klaus toch tekent. Het is crisis en dan is wat extra geld mooi meegenomen voor een land die niet de rijkste is in de EU.

Slimme politicus of niet: hij blijft een politicus, die zeggen wel vaker andere dingen dan ze uiteindelijk doen. Zou me niet verbazen als het gewoon zijn bedoeling om er meer uit te slepen voor zijn land, dat is niet ongebruikelijk in de EU.

 
At 5/10/09 15:03, Anonymous Vincent De Roeck said...

Beste Vincent,

Naar aanleiding van je, zoals altijd, uitstekende artikel, de volgende korte opmerking vanuit juridisch (=natuurrechtelijk) oogpunt.

Ik heb reeds eerder betoogd dat het Verdrag van Lissabon, net als alle overige EUSSR verdragen, geen geldigheid bezit. Het verdrag beoogt namelijk de overdracht van van de nationale soevereiniteiten aan een regionale organisatie (dus niet eens aan een andere soevereine staat!), en daaraan kleven belangrijke juridische haken en ogen.

Nu is het zo dat de staat de verenigingsvorm van een volk is, en als publiekrechtelijke vereniging onderscheidt de staat zich nauwelijks van een privaatrechtelijke vereniging. Dat betekent onder meer dat de staat de eigendom is van dat volk en dat de eigendomsrechten op de staat dus uitsluitend bij het volk berusten. Een overdracht van de soevereiniteit, hetgeen de jure de opheffing van de staat betekent, mag daarom alléén dóór het volk plaatsvinden, en met de expliciete toestemming van het gehéle volk.

De regering, het door het volk aangestelde bestuur van de staat, bezit de eigendomsrechten op de staat niet: ze bezit hoogstens beheers- of bestuursrechten, waarvan de wijdte door het volk bepaald is. Een recht dat zeker geen deel uitmaakt van de bestuursrechten is het recht om de staat (en dus de soevereiniteit) te vervreemden, want dat is uitsluitend een eigendomsrecht.

Omdat de staat een publiekrechtelijke vereniging is, heeft de fascist Balkenende dus een misdaad gepleegd door zonder expliciete toestemming van het volk, zelfs tegen de zin van het volk in (referendum 2004)!, de soevereiniteit over te dragen en dus de staat te verkwanselen. Feitelijk is deze nietsnut gewoon een vulgaire lands- en volksverrader, zoals er tijdens de jaren 30 en 40 zovelen rondliepen.

Echter, omdat de soevereiniteitsoverdracht op onrechtmatige wijze heeft plaatsgevonden (de regering heeft gebruik gemaakt van een recht dat ze niet bezat, en ook nooit had kunnen bezitten), is het verdrag van Lissabon in juridische zin, ondanks dat het getekend en geratificeerd is, nietig. Dat betekent dat het helemaal niet bestaat!

Dat is ook het geval met het verdrag van Maastricht en alle andere EUSSR verdragen. Hieruit vloeit dat de gehele EUSSR regelgeving geen geldigheid bezit en dus geen niet bindend is. Dat betekent onder meer óók dat de euro een onwettig (beter: onrechtmatig) betaalmiddel is!!! Juridisch gezien bestaat die hele verdomde EUSSR niet eens! (maar zie volgende paragraaf).

Het bovenstaande is op alle zgn. lidstaten van de EUSSR van toepassing, met uitzondering van de Ieren, die zich uiteindelijk per referendum wél over de overdracht hebben mogen uitlaten. Op grond van het Ierse Ja is de overdracht van de Ierse soevereiniteit is dus wel rechtmatig geschiedt, hetgeen betekent dat de EUSSR uit slechts één lidstaat bestaat, namelijk ... Ierland!

(Strikt natuurrechtelijk gezien kan een soevereiniteitsoverdracht alleen geldig zijn indien 100% van de autochtone bevolking expliciet daarmee ingestemd heeft).

Legisten, de specialisten in het positief recht, zullen hier ongetwijfeld anders tegenaan kijken, maar zij zijn dan ook niet meer dan slechts slaven van het systeem. En dat systeem voedt hen, en de hand die je voedt die bijt je niet. Legisten missen absoluut elk gevoel voor wat recht is (mogen ze dus ook niet), en ze hebben slechts kennis van de wet. Doch de wet is niet recht, maar krom, en daarmee is het ongeluk geboren.

Ik hoop, Vincent, dat je iets aan deze informatie, die je zeker met anderen mag delen, hebt.

Overigens ben ik de laatste hand aan het leggen aan de statuten ten behoeve van het juridisch genootschap dat ik wil trachten op te richten, en dat volledig op basis van het natuurrecht moet gaan opereren. Echter, wil het genootschap haar taak behoorlijk kunnen vervullen dan zijn er naast mij nog 8 juristen nodig, en die zijn er niet ... Ik geloof dat er in de gehele Nederlanden (inclusief Vlaanderen dus) slechts 5 juristen bestaan, de overige 99.995 zijn legisten.

Met vriendelijke groeten,

Bert Uiterweer

 

Een reactie posten

<< Home

<<Oudere berichten     Nieuwere berichten>>