Vlaanderen als palinodie, CD&V als dronken schip (Vincent De Roeck)

Geroyeerd ambtenaar, zelfverklaarde klokkenluider en tricolore hardliner Rudy Aernoudt wil Wallonië veroveren met een LDD-achtig vehikel. Een naam heeft hij al, “Libéraux Démocrates” (of het bekbare “LiDé”). De valse zelfverzekerdheid en misplaatste arrogantie zijn er ook al. Een programma komt er niet, wel een nog volledig te bepalen tienpuntenprogramma. In 2009 wil hij met zijn partij deelnemen aan de regionale verkiezingen in het zuidelijke landsgedeelte. De status quo breken en Wallonië uit zijn staatslethargie opwekken, zouden de speerpunten van de immer bescheiden Rudy Aernoudt zijn. De MR ziet deze concurrentie niet graag komen, en ook bij LDD is niet iedereen laaiend enthousiast over het project. Enerzijds wil de MR geen tegenspeler op haar liberale of Belgicistische flanken in Wallonië, maar anderzijds biedt LiDé misschien wel de ultieme kans om het feitelijk kartel PS-CDH na juni te breken en een coalitie van MR, LiDé en ECOLO aan de macht te brengen. Aernoudt windt er zelf ook verder geen doekjes om. Tegen 2011 wil hij immers een volwaardige nationale partij op poten hebben staan. Dit tot groot ongenoegen van de Lijst Dedecker die zo misschien haar niet-flamingante vleugel dreigt te verliezen.

Het experiment zelf ben ik op zich wel genegen. Los van het communautaire verhaal verdient elk persoon, ongeacht mijn persoonlijke aversies en/of sympathieën, die zich de moeite wil troosten om de PS-staat te bekampen in Wallonië en er liberale principes ingang wil doen laten vinden mijn onvoorwaardelijke steun. En zeker op de korte termijn zie ik een meerwaarde in LiDé. Want het gaat niet goed met Wallonië en dat is eigenlijk een understatement. Wallonië kent momenteel een werkloosheidsgraad van 10,6% tegenover 4,5% in Vlaanderen. Vlaanderen kende het afgelopen jaar een daling van het aantal werklozen met 9,9% tegenover 7,2% daling in Wallonië. De kloof blijft met andere woorden verder groeien. En alle parameters tonen aan dat er zeker nog geen kentering in het verschiet ligt. “De Standaard” meldde deze maand dat Vlaanderen een historisch laag aandeel in het totale aantal Belgische faillissementen voor haar rekening neemt, namelijk 45,8%. Het aantal steeg afgelopen jaar in Vlaanderen met 2,5%. In Wallonië met 7,2%. Vlaanderen benadert met een werkgelegenheidsgraad van 66,1% de vooropgestelde Lissabonagenda die 70% tegen 2010 voorschrijft. Wallonië hinkt met een schamele 57% hopeloos achterop.

Verder kent Wallonië ook veel meer structurele armoede dan Vlaanderen, en dat zelfs ondanks de massale overheidstewerkstelling. In Vlaanderen is één op zeven families een éénoudergezin, in Wallonië loopt dat op tot één op vier. Het valt dan ook niet te verbazen dat cliëntelisme en corruptie hoogtij vieren in Wallonië, net door de alomtegenwoordigheid van deze economisch kwetsbare groep in de Waalse samenleving. De ministeriële kabinetten vormen verder een mooie “case study” om de overheidstewerkstelling aan te kaarten. De kabinetten van de Franse regering stellen 450 mensen te werk voor een bevolking van 60 miljoen zielen. Dat is net evenveel dan zowel de Vlaamse regering (voor 6 miljoen inwoners) als de Brusselse regering (voor 1 miljoen mensen). De Waalse regering heeft amper 3 miljoen burgers onder haar hoede maar heeft in totaal wel bijna 600 cabinettards in dienst. En ook de provincies bieden stof tot nadenken. In Wallonië kost dat niveau volgens “Het Nieuwsblad” elke burger 347 euro, in Vlaanderen slechts 130 euro. Vorige maand publiceerde de Nationale Bank van België dan ook nog eens haar studie over de interregionale transfers. Hun verdict houdt geen rekening met de openbare schuld, maar dat hoeft niet. Het is duidelijk. België zou jaarlijks 5,8 miljard euro van Vlaanderen naar Wallonië versluizen.

Zoals velen onder jullie al weten, ben ik een rechtenalumnus van de “Facultés Universitaires Notre Dame de la Paix” (Namen) en helemaal geen cultuurnationalist. Als liberaal vind ik bloed en grond ondergeschikt aan economische redelijkheid en individuele vrijheid. Ik zal altijd een liberaal België boven een collectivistisch Vlaanderen verkiezen, maar die keuze blijkt vooralsnog puur theoretisch. Men moet immers al ziende blind zijn om te ontkennen dat een onafhankelijk Vlaanderen socio-economisch intelligenter bestuurd zal worden dan België vandaag. En alleen in die eenvoudige vaststelling schuilt mijn Vlaamse reflex. Welk land op mijn paspoort staat, is in mijn ogen immers niet belangrijk voor zolang ik maar gewoon vrij mijn ding mag doen. En ik ben de mening toegedaan dat vele personen op diezelfde golflengte zitten, zowel in Vlaanderen als in Wallonië. Welvarende gebieden houden doorgaans niet krampachtig vast aan abstracte symbolen of voorbijgestreefde structuren als België, een koning of een centrale staat.

Wallonië duurzame welvaart bezorgen, is volgens mij dan ook de snelste weg naar een bespreekbare boedelscheiding. En net het autistische gedrag van Yves Leterme maakt die spontane evolutie naar méér welvaart, méér vrijheid, en uiteindelijk méér Vlaanderen, gewoon onmogelijk. Ik ben het dan ook eens met mijn oud-professor Paul Wynants van de FUNDP die in het jongste nummer van het academisch tijdschrift “Libre Cours” komaf maakt met huidig premier Yves Leterme en diens potsierlijke spierballenpolitiek.

Depuis juin 2007, le CD&V est un bateau ivre qui dérive, entraînant la Belgique dans son errance. (…) Il est temps que les chrétiens démocrates flamands se ressaisissent sous peine d’être sanctionnés, en juin 2009, par un électorat lassé de leurs palinodies.

Alleen is Wynants te optimistisch over het stemgedrag van het Vlaamse platteland. Die zitten stevig in de binnenzak van de katholieken en vinden dat hun koorknaap uit Ieper het al bij al nog niet zo slecht doet als ’s lands premier. Leterme zal in juni geen 800,000 voorkeursstemmen meer halen, dat is zeker, maar met iets van 650,000 preferentiestemmen achter zijn naam verandert er aan de machtsverhoudingen in wezen toch ook niet meteen zoveel.


Meer over de Belgische crisissituatie op www.ovv.be.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.