Is rechts wel zo onschuldig? (Frans Smeets)

Wie op het internet rondstruint op populaire “rechtse” blogs, ontmoet een bont gezelschap van schrijvers die moeilijk onder een naam of ideologie te vangen zijn. Vaak noemen ze zich vrijdenkers of soms libertariërs. In de praktijk gaan hun stukkies meestal over het gevaar van Islam, Overheid en Links, de Grote Drie-eenheid die zij als hoofdbedreiging zien van de Westerse beschaving en hun eigen persoonlijk vrijheid. Ik ga een flink stuk mee in de keuzes van hun onderwerpen. Als oeratheïst ben ik een groot voorstander van grof geschut op moslims of christenen en andere waarheidskenners. En het gevaarlijke ondier dat we Overheid noemen, kun je voor de goede vrede niet hard genoeg aanpakken. Daarnaast heeft Links na het grote stilzwijgen rond de moord op Fortuyn en van Gogh een flink pak slaag verdiend.

Maar het bonte gezelschap draaft door in haar antigedrag, gooit alles op een hoop en de bad guys zijn altijd duidelijk. De mensen achter deze blogs weigeren over hun eigen schaduw heen te kijken. Ze eisen een totale beweging- en gedachtenvrijheid voor zichzelf en van ieder individu, maar willen vervolgens een begrenzer inbouwen voor mensen uit islamitische landen, waarbij ze het liefst nog de fysieke dwang van de door hun bestreden overheid willen toepassen om hun eigen tuintjes vreemdelingenvrij te houden. En als deze vreemddenkers al in ons land zijn, eisen ze aangepast denken. Rechtse gedachtepolitie bestaat ook. Onder de sluier van deze blogs hangt een sfeer van de hoeders van westerse samenleving tegenover de barbarie van de islam, van het vrije individu tegenover de beknotting van socialisme en staat, Goed tegenover Slecht. Het heeft soms een bijna religieuze eenvoud.

In hun islamfobie schuren de schrijvers vaak tegen racistisch geleuter aan. Die grens wil ik niet over gaan, omdat niemand verantwoordelijk is voor zijn eigen geboorte. Zodra er een eenzame burka gesignaleerd wordt, (trouwens vaak een gefrustreerde katholiek of calvinist) zien ze de vijfde colonne al op de rug van het Links hinkend Trojaanse paard binnen marcheren. Elk probleem, hoe groot of klein ook, is verbonden met de Islam of Links. Van de nieuwe wereldorde tot winkeldiefstal. Van milieuproblematiek tot onderwijs. Zelfs hun eigen opkomst of bestaansrecht reflecteren ze als een antwoord op de islamisering en de Verlinksing van Nederland. Doet de ijskast het niet, dan wordt er zeker een linkse bureaucratische regel, een overactieve overheid of een islamitische monteur gevonden die hen dit ongekende leed heeft aangedaan...

Dit alles culminerend naar een complotoir hoogtepunt waarin De Grote Drie-eenheid in een soort 19e-eeuwse Protocollen van Zion besluit om de beschaving stapsgewijs te vernietigen en ons over te leveren aan de nieuwe vijand: De islam. Het bashen van Islam, Links en Overheid is een doel op zich geworden, dat voorbij gaat aan elke realiteitszin of relativering. Je identiteit bouwen op de afbraak van anderen is een zwaktebod. Je maakt jezelf ideologisch afhankelijk van datgene wat je bestrijdt. Waar zouden deze arme zielen zijn zonder de islam en zonder de PvdA? Ik adviseer hen ook maar PvdA te stemmen. Anders krijgen ze straks nog zingevingproblemen.

Ze gaan volledig voorbij aan de schuldvraag van Rechts. De ideologische motieven om grote groepen immigranten toe te laten vanaf halverwege vorige eeuw waren namelijk economisch van aard. Het waren RECHTSE motieven. De economie moest doordraaien en dit werd na de Tweede Wereldoorlog geleidelijk belangrijker geacht dan sociale cohesie of maatschappelijke verbanden. En dat is nog steeds zo. De tomaten moeten van het land, dus worden er hordes Oost-Europese arbeiders toegelaten. Eerst Polen en nu Roemenen en Bulgaren. De eerste Witrussen en Oekraïners zijn al gesignaleerd. Lekker goedkoop. En niemand is bezig met de gevolgen hiervan over 10, 20 of 30 jaar. Het dictaat van economische groei die niet tot stilstand mag komen. Vrijhandel als de basis van de welvaart. En wat is vrijhandel nou eigenlijk? Vrijhandel is het schuiven van de productiefactoren; goederen, kapitaal, diensten en arbeid en dit alles zonder belemmeringen. Het stokpaardje van Rechts, de basis van de westerse welvaart.

En hier zit ook de hypocrisie van Rechts. Bij de eerste drie productiefactoren staan ze te juichen, maar als de arbeid gaat schuiven schieten ze in een Not in my Backyard-stuip. De profiteurs van vrijhandel die achter hun alarmsystemen op buitenlanders zitten te mokken. Wel de goedkope producten en het persoonlijk gewin, maar niet de gevolgen. En deze verschuiving van Arbeid heeft zich in alle West-Europese open economieën voorgedaan. Het zou wel erg veel eer voor de PvdA zijn om hiervoor verantwoordelijk te worden gemaakt. Alle partijen in Europa hebben aan deze migratiestromen meegewerkt. Van Rechts naar Links, waarbij in Nederland trouwens in die tijd vooral Rechts georiënteerde kabinetten aan de macht waren. Wat verwacht Rechts dan? Zelfbewuste en belezen mondiale burgers die na 10 uur tomaten plukken voor hun vrijheidsbeleving een homoseksuele meet en greet bezoeken? Natuurlijk niet. Failliete boeren en analfabetische geitenhoeders krijg je. Lekker goedkoop, maar ook oerconservatief. En daar betalen we nu de prijs voor. Een prijskaartje voor een Rechtse economische ideologie.

En daarmee schieten de blogs vaak op het huis dat ze zelf gebouwd hebben. Ze kiezen uit prijsoverwegingen voor een rode steen en gaan vervolgens eisen dat die steen blauw moet zijn. De hypocrisie ten top. En daarbij is de islam natuurlijk een leuk focuspunt, omdat deze zo’n Fremdkorper is in hun beeldvorming van de gezonde wereldburger. Een heerlijke schietschijf van ontevredenheid. Eigen schuld is Rechts vreemd. Daar hebben ze Links namelijk voor, met haar vaak debiele maatregelen die bijna uitnodigen om afgebrand te worden. Links die haar emancipatie en bevrijdingsdrive heeft opgeofferd aan haar cultuurrelativisme van de jaren ’70 en geen enkel tegenwicht heeft geboden aan de emigratiegolven. ‘We zullen die arme zwartjes en bruintjes wel even redden.’ Een narcistische whitemansburden van eigen bodem. Een hele industrie van naïeve helpers en profiteurs die 30 jaar een bombardement van achterlijke maatregelen en subsidies de samenleving in gegooid heeft, die als een anker op de emancipatie van de conservatieve immigranten heeft gewerkt.

De maakbare samenleving met de allochtoon als proefkonijn. Van fietslessen voor Marokkaanse moeders tot gemeentelijke folders in 10 talen, behalve Nederlands. Links dat, opgestuwd door de jaren ’70, haar elitair grachtengordelgelijk ging halen over de ruggen van de door Rechtse hebzuchtmensen binnengehaalde immigranten. Een ideale samenwerking, waarbij de prijs is betaald door de autochtone arbeider die zich gedwongen zag te verhuizen richting Almere. En nu wrijft Rechts haar handen schoon in het conservatieve badwater van de Islam, de stuurloosheid van Links, en een angstige Overheid die de weg kwijt is. Hoofddoekjes, PvdA en te hoge belastingen als de veroorzakers van alle ontevredenheid. Halleluja.


De auteur is een Nederlandse kunstenaar en een frequente lezer van rechtse en libertarische weblogs in Vlaanderen en Nederland. Hij bezorgde mij gisteren via e-mail deze tekst, en omdat ik de analyse wel kan smaken, citeer ik zijn tribune hier ook integraal. Ik denk wel dat Frans Smeets aan één nuance-element voorbijgaat: libertariërs zijn inderdaad economisch rechts, maar ethisch blijven zij links.