19 augustus 2008

De vrije markt aan het werk (Vincent De Roeck)

We schrijven zaterdagochtend 2 augustus 2008, op de Avenue of the Americas in New York City. Wanneer ik het Hiltonhotel daar verlaat om een vijftal blokken verder de metro te nemen aan het Rockefeller Center worden de hemelsluizen opengezet en begint het te stortregenen. Luifels en afdaken zijn een zeldzame luxe in Midtown, maar bankgebouwen bieden gelukkig wel enig soelaas. Het duurt echter maar enkele minuten alvorens de eerste straatventers al komen aandraven met gigantische voorraden aan zwarte paraplu’s. Niet meteen de mooiste, maar kom, ze kunnen tenminste dienen. 10 USD is de vaste verkoopprijs en de paraplu’s verkopen als goede broodjes. Ook ikzelf schaf er mij één aan en zet mijn weg langs 6th Avenue verder naar de Rockefeller Center-metrohalte.

Onderweg wordt een vriend van mij, die mee onder mijn paraplu kon schuilen, nog verscheidene malen aangeklampt door parapluverkopers die als duivels uit doosjes overal de kop opsteken, en naarmate de metrohalte dichterbij komt, blijkt ook de verkoopprijs van de paraplu’s al drastisch gedaald te zijn. Uiteindelijk koopt die vriend van mij vlak aan de metrohalte voor amper 4 USD nog een paraplu. Wanneer wij een vijftiental minuten later de Subway alweer verlaten ter hoogte van Lafayette Street en Broadway, in hartje SoHo, is het weer helemaal opgeklaard en hebben we opnieuw helderblauwe luchten. De parapluventers zijn uit het straatbeeld verdwenen en enkel aan één van de vaste hotdogkraampjes is een eenzaam setje paraplu’s nog de stille getuige van de eerdere rush. Kostprijs: 2 USD per stuk, 5 USD voor drie!

Nadat we ’s middags rendez-vous gegeven hadden met enkele oude bekenden van ons die momenteel in Downtown stage lopen bij de filmproductiehuizen daar, ons ervan vergewist hadden dat de eerdere parapluventers-ervaring kennelijk de normale gang van zaken is in de “Big Apple”, en onze laatste uren in New York doorgebracht hadden in één van de trendy-eethuisjes in Greenwich Village en kuierend langs de rommelwinkeltjes van Canal Street, beseften we dat we die ochtend niets anders dan de vrije markt aan het werk gezien hadden. “In een New Yorkse minuut kan alles veranderen”, is inderdaad een populair gezegde in de Verenigde Staten, maar het is eigenlijk ook wel de werkelijkheid, en enkel de vrije markt is dynamisch genoeg om die voortdurende veranderingen het hoofd te kunnen blijven bieden.

Het was dan ook een koude douche om ’s anderendaags in het NMBS-station op de luchthaven van Zaventem te moeten vaststellen dat kredietkaarten niet aanvaard werden, buitenlandse valuta niet omgewisseld konden worden, de betaalkaartsystemen buiten dienst waren en er in de wijde omtrek van dat station geen enkele ATM-machine beschikbaar was. Een beter verschil tussen de dienstverlening van ongereglementeerde straatventers en die van gesyndiceerde loketbedienden van een overheidsbedrijf kon ik mij niet inbeelden! En dan blijven vele politici en opiniemakers in Europa verbaasd wanneer het oude overgereguleerde en overbelaste continent door het latente gebrek aan economische zuurstof alweer te kampen heeft met een “bear market” terwijl op Wall Street en elders in de Verenigde Staten nog steeds de stier heer en meester is.


Meer over "bear" en bull" markten op www.market-trends.com.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.


19 Comments:

At 19/8/08 14:18, Anonymous Anoniem said...

Een econoom die niet in de vrije markt gelooft, draai of keer het zoals je wil, maar dat is eigenlijk geen econoom! ;-)

 
At 19/8/08 14:22, Anonymous Anoniem said...

De vrije markt aan het werk, dat is iets wat pinko-links liever niet wil horen! ;-)

 
At 19/8/08 15:47, Anonymous Anoniem said...

Jammer dat ik nooit de kans heb gehad om die vriend van jou, die voor USD 4 een paraplu kocht, te ontmoeten. Die moet wel erg dom zijn, als hij vlak voor de metro ingang nog een paraplu koopt...

;-)

 
At 19/8/08 16:26, Anonymous Anoniem said...

Vanwaar al deze winks???
Verder: schitterende tekst, Vincent!

 
At 19/8/08 16:31, Anonymous Anoniem said...

Ik heb trouwens voor al de IFF-lezers die steeds in de bres springen voor het Belgische staatsonderwijs, vermomd onder het label "privaat gesubsidieerd" of wat dan ook, een interessant tekstje gevonden op de website van het "Prometheus Institute", een jonge denkgroep uit Californië die a.h.v. 10 elementen aantoont dat de vergelijking tussen staatsscholen en gevangenissen goed opgaat. En kom achteraf niet zagen dat de VS en België niet te vergelijken zijn!

 
At 19/8/08 17:32, Anonymous Anoniem said...

Goed om te zien dat je financieel vocabularium is uitgebreid, Vincent.

Wel opmerken dat ook de indices in de VS zich (weliswaar niet lang) in een berenmarkt bevonden. Dat de ravage in de VS beperkt gebleven is in vergelijking met de Eurozone heeft alles te maken met de vrije val van de dollar.

Fondsbeheerders (van pensioen-, staats- en privé –fondsen) zijn immers contractueel verplicht bepaalde percentages van hun portefeuilles geografisch te diversifiëren. Wanneer de dollar daalt, worden de percentages Amerikaanse beleggingen steeds kleiner en zien fondsbeheerders zich genoodzaakt om Amerikaanse activa bij te kopen en (voornamelijk) Europese activa buiten te gooien. Trouwens, als je wereldwijd de wisselkoerseffecten in rekening brengt, merk je dat er overal nog steeds een berenmarkt heerst. Europese beleggers die Amerikaanse activa bezitten, zijn door de dollardaling immers meer kwijt dan enkel de procentuele daling van hun aandelen. Bovendien worden de Amerikaanse bedrijfswinsten stevig gestut door de goede export, opnieuw met dank aan de dalende dollar.

De markten zijn vaak helemaal geen goede afspiegeling van de economische realiteit. Niet alleen worden de Amerikaanse markten kunstmatig in een bull market gehouden door de val van de greenback (meer dan 15% het laatste jaar), ook zijn de Amerikaanse markten steevast optimistischer dan de Europese en heeft de Fed de laatste maanden duidelijk laten uitschijnen dat ze zeer soepel is in het vervullen van haar rol als lender of last resort.

 
At 19/8/08 18:06, Anonymous Anoniem said...

-- terwijl op Wall Street en elders in de Verenigde Staten nog steeds de stier heer en meester is --

Hoe kan je zoiets hier nu beweren? Volg jij de actualiteit eigenlijk wel? Of zit je vast in de illusie van je eigen Grote Gelijk? Ooit van de kredietcrisis gehoord? Of van het faillissement van het Amerikaanse economische systeem? Als alles zonnegeur en maneschijn is, waarom is er dan angst en paniek voor de economie in de VS? Komaan, jongen, serieus blijven is de boodschap...

 
At 19/8/08 18:36, Anonymous Anoniem said...

@ anonieme betweter

Natuurlijk was er een kredietcrisis in de VS en natuurlijk kent ook de Amerikaanse economie ups en downs, dat is nu eenmaal inherent aan elke economie. Maar ondanks deze terugval, verkeert de VS niet in recessie en kunnen zij nog steeds economische groei optekenen, jaar na jaar. Dat is net de kracht van hun economie, en wat de monetaire redenen daarachter zijn, weet ik niet meteen, maar dat zal Christophe hierboven wel verder uitleggen als het moet. En is het niet vreemd dat Europa economisch zo afhankelijk is van de toestand in de VS? Duidt dat niet net op de zwakte van onze economie?

 
At 19/8/08 18:47, Anonymous Anoniem said...

@ 'moedige' laatste anoniemeling

Zoals u, zijn er er velen die "de actualiteit" volgen zonder er veel van te kunnen begrijpen. Trouwens, wat u "actualiteit" noemt is niet de actualiteit. Actualiteit is, strikt genomen, 'wat er feitelijk gebeurt'. Dat is niet hetzelfde als wat ideologisch-slecht-opgevoede journalisten allemaal vertellen. U verwart 'lawaai' met "actualiteit".

De dichste benadering van de economische realiteit is van, met enkele maanden vertraging, naar de kwartaalcijfers van de 'nationale rekeningen' te kijken. En die tonen (spijtig genoeg) een lichte daling in het bnp van de eurozone voor het tweede kwartaal van het huidige jaar. Voor de USA tonen die cijfers nog (steeds) een lichte stijging. En nu maar wachten op het 3de kwartaal, en het merendeel van het 'lawaai' best negeren....

 
At 19/8/08 22:34, Anonymous Anoniem said...

Niets nieuws onder de zon. De grote Marc Huybrechts die ons verblijdt met zijn nietszeggende mening en rijkelooskindje De Roeck dat vertelt over hoe hij vanuit zijn Hiltonkamer de vrije markt zag werken onder de straatarme verkopertjes. Potsierlijk, en ergerlijk!

 
At 20/8/08 00:04, Anonymous Anoniem said...

Marc Huybrechts, waarom spreekt u in hemelsnaam over die anonieme als een 'moedige'? Is dat ironisch bedoeld? Of vindt u het moedig dat men de linkse kranten in Vlaanderland napraat alsof ze meer van economie zouden weten dan een kind van zes?

 
At 20/8/08 00:45, Blogger Vincent De Roeck said...

Ter informatie: een lijstje van landen en hun Tax Freedom Days.

De "Tax Freedom Day" is de dag in het jaar waarop de burgers theoretisch voor zichzelf kunnen beginnen werken omdat hun inkomsten van de maanden daarvoor het equivalent van de takslast vormen. Dit is een populaire graadmeter voor de belastinggraad van landen en wordt doorgaans jaarlijks opnieuw berekend.

Van 23 landen is bekend dat zij deze "Tax Freedom Day" berekenen. Enkel in Hongarije staat het statistisch bureau van de overheid in voor de berekening van de "Tax Freedom Day" en enkel in België is die in handen van een privé-bedrijf. In de 21 andere landen nemen telkens onafhankelijke denktanks de vaststelling van deze dag voor hun rekening.

De Indiërs zijn de kampioenen. Zij vieren hun "Tax Freedom Day" het vroegste; op 14 maart. Hun takslast bedraagt amper 20%. Australië (22 april) en de Verenigde Staten (23 april) vervolledigen het podium, en Estland is het eerste Europese land met een takslast van 31%. Zij vieren deze dag op 24 april.

In mei is het vervolgens de beurt aan Zuid Afrika (12de), Hongarije (20ste), Nieuw Zeeland (21ste), Spanje (21ste), Slowakije (22ste), Brazilië (27ste) en Litouwen (30ste). Het Verenigd Koninkrijk viert haar "Tax Freedom Day" op 2 juni, wat neerkomt op een takslast van 42%. België en Tsjechië staan beide voor een belastinggraad van 44% maar vieren dit op twee verschillende dagen: 10 en 11 juni. Verder wordt juni afgemaakt door Kroatië (13de), Canada (14de), Slovenië (17de) en Polen (25ste).

De twee Europese grootmachten Duitsland (51%) en Frankrijk (54%) vieren deze dagen op 5 en 16 juli. De twee Scandinavische modelstaten Zweden en Noorwegen scoren met 57% niet goed. Zij vieren dit allebei op 29 juli. De slechtste leerling van de klas is Israël dat haar "Tax Freedom Day" pas op 2 augustus kan vieren. De Israëlische takslast bedraagt immers 59% van het nationaal inkomen.

 
At 20/8/08 00:46, Blogger Vincent De Roeck said...

De situatie in Nederland?

Ook al houdt in Nederland naar verluidt niemand zich echt bezig met de berekening van de "Tax Freedom Day" (corrigeer mij hier indien nodig!), toch bestaan er rudimentaire berekeningen van de Nederlandse takslast. Volgens de libertarische weblog "De Vrijspreker" valt de Nederlandse belastingvrije dag op 6 juli. Volgens de libertarische denkgroep "Stichting Meer Vrijheid" valt die pas op 13 juli. Volgens het studiebureau "Van Dijk" zou die op 3 juli vallen. En volgens de Belgische tak van het bedrijf "Price Waterhouse Coopers" zou de "Tax Freedom Day" van Nederland al op 27 mei vallen. Moest dit laatste juist zijn, hebben de Nederlanders nog niet eens zo hard te klagen... Maar is dit wel waar natuurlijk?

 
At 20/8/08 00:47, Blogger Vincent De Roeck said...

En voor de volledigheid: hier het lijflied van de Tax Freedom-beweging!

 
At 20/8/08 03:15, Anonymous Anoniem said...

Is die 'Tax Freedom Day' in Nederland niet gewoon zo'n gigantische m-as-tu-vu bedrijvenhappening in juli? En heeft dat überhaupt nog wel iets te maken met de initiële doelstellingen van het TFD-concept?

 
At 20/8/08 03:17, Anonymous Anoniem said...

Sorry, koppeling vergeten:
http://www.taxfreedomday.nl/

 
At 20/8/08 03:19, Anonymous Anoniem said...

En dan nog een vraag (en sorry dat ik deze reactielijst in het holst van de nacht aan het volspammen ben) Mea culpa dus

http://www.workforall.org/drupal/en/node/80

Hoe komt de bende van WorkForAll aan totaal andere data dan uw lijst? Volgens WFA viert belgie zijn TFD pas op 11 oktober...

 
At 20/8/08 06:07, Anonymous Anoniem said...

@ evelyne

Het was inderdaad ironisch bedoeld. Daarom stonden er ook 'single tekens' rond het woord "moedige". Valt het u niet op dat ironie veel meer gebruikt wordt in contemporele 'Belgische' teksten dan in Amerikaanse, die doorgaans veel directer zijn? Daarenboven, ironie wordt zelfs tegenwoordig dikwijls gebruikt als een soort 'noodrem' of als een leeg all-purpose excuus in Vlaamse debatten, wanneer men zonder argumenten is komen te vallen. Het wordt door velen gezien als zijnde 'gesofistikeerd'.

Blijkbaar weet ik niet goed meer hoe Belgische ironie te gebruiken. Uw uitdrukking van "anonieme betweter" was veel beter, want directer en dus duidelijker.

 
At 21/8/08 19:51, Anonymous Anoniem said...

1) kredietkaarten worden aanvaard door de conducteurs op de trein zelf
2) de VS staan op de rand van de afgrond, een haarbreedte verwijderd van een depressie- zie http://theautomaticearth.blogspot.com/

 

Een reactie posten

<< Home

<<Oudere berichten     Nieuwere berichten>>