30 november 2005

LIBERALISME IS GEEN FASCISME (vrijhaven)

OP 29-11-2005 verscheen een artikel van mijn hand als opiniestuk in de tijd.

Het liberalisme wordt tot het ongenoegen van het Liberaal Vlaams Studentenverbond Leuven (LVSV Leuven) in bepaalde berichtgeving gelinkt aan het Vlaams Belang. Het Vlaams Belang is geen liberale partij maar wel een extreem-rechtse partij. Het LVSV Leuven wenst dan ook aan te tonen dat het liberalisme ten onrechte in een slecht daglicht wordt geplaatst. Het liberalisme heeft niets te maken met een racistische partij, als het Vlaams Belang.

Doch toch is er een berichtgeving waarin door allerlei misverstanden het liberalisme toch ten onrechte gelinkt wordt aan het Vlaams Belang. Deze berichtgeving wordt daarin geholpen door Hugo Coveliers die met zijn vlootje tracht zogenaamde rechtsliberalen naar het Vlaams Belang te leiden. De partij van Coveliers en het Vlaams Belang zijn echter niet liberaal maar extreem-rechts en zelfs anti-liberaal.

In dit artikel wenst het LVSV Leuven aan te tonen dat er geen sprake is van connecties tussen het Vlaams Belang en het libertarisme dat haaks staat op al waar het Blok voor staat. Het Belang zal wel misschien connecties hebben met bepaalde groeperingen in de USA maar dat zijn dan vooral ethisch conservatieve denktanks zoals the Heritage Foundation, maar het Belang heeft geen contact met libertarische denktanken zoals the Cato Institute of The Stockholm Network.

Bepaalde linkse verenigingen, zoals Blokwatch, proberen dit te weerleggen door telkenmale op de connecties van Paul Beliën te wijzen. Volgens Blokwatch draagt het netwerk van de man van Alexandra Colen veel bij tot de internationale promotie van het Belang. Dit is een onjuiste bewering omdat Beliën niet meer op goede voet staat met de partij van zijn vrouw. In ieder interview of artikel van de hand van Beliën geeft hij kritiek op het Belang dat hij populisme verwijt. Het Belang houdt derhalve geen contacten met libertarische verenigingen via Beliën. De enigste belangrijke internationale contacten die het Belang heeft is met extreem-rechts in Bulgarije en deze laatste zijn zeker niet welkom in de Verenigde Staten.

Ondanks zijn connecties met enkele libertarische denktanks in het buitenland, zoals de Mount Pélérin Society, is Beliën geen libertariër. Op ethisch vlak is hij oerconservatief, wat niet strookt met het ethisch progressieve karakter van libertarisme. Het Amerikaanse libertarische Institute of Humane Studies bijvoorbeeld is van dat laatste het voorbeeld. Het is vrije markt gericht maar ook pro-abortus, pro gelijke rechten voor homoseksuelen en heteroseksuelen, pro legalisering van drugs.

Organisaties zoals het Stockholm Network, de Mont Pélérin Society of the Cato Institute zijn derhalve geen organisaties die gelinkt kunnen worden met het Belang omdat ze volledig haaks staan op de ideologie van het Belang.

Libertarische verenigingen bouwen bijvoorbeeld voort op de liberale filosoof Friedrich Hayek. De Mount Pélérin Society werd zelf onder meer door Hayek opgericht. Het is ook dezelfde Hayek die als inspiratiebron diende voor Tony Blair en premier Guy Verhofstadt, zoals in de Factor Verhofstadt werd aangetoond. Een gezond mens kan moeilijk stellen dat Verhofstadt of Blair geestesverwanten zijn van extreemrechts. Hetzelfde geldt ook voor de liberale econonoom Buchanan, die ook inspiratiebron was van Verhofstadt was en ten onrechte een paleoconservatief in bepaalde berichtgeving wordt genoemd.

Bovendien wees Hayek in zijn boek ‘The road to serfdom’ op het feit dat collectivistische ideologieën als het fascisme en het communisme onvermijdelijk falen en leiden tot een dictatuur. Hayek pleite voor individuele vrijheid en respect voor de medemens.

In Europa staat Hayek bekend als een liberaal, in de USA daarentegen als libertariër. De term liberaal is echter in de USA dermate aangetast doordat de sociaal-democraten in de USA deze term hebben toegeëigend, zodat de Amerikaanse liberalen een andere benaming zochten. Dit werd het libertarisme. Dus in werkelijkheid is het libertarisme een synoniem voor het liberalisme.

Het Vlaams Belang staat daarom ook lijnrecht tegen het libertarisme. Waar het libertarisme progressief is, namelijk op het ethisch vlak, is het Vlaams Belang oerconservatief. Het libertarisme staat, zowel in de USA als in Europa, voor een vrije migratie, voor een behoud van de eigen cultuur want dat is een individuele keuze. Libertariërs pleiten ook voor het vrije keuzerecht in belangrijke levenskwesties. Het recht op abortus en euthanasie worden als essentieel beschouwd.

Waar het libertarisme staat voor economische vrijheid en liberalisme, staat het Belang voor een corporatistische ideologie. Het sociaal-economisch congres dat onlangs door het Belang werd georganiseerd was een rookgordijn, om hun ware gelaat van populisme te verbergen. Het Belang is in werkelijkheid tegenstander van het generatiepact. De partijleiding had zelf moeite om Anke Vandermeersch in toom te houden toen die zich achter de staking van het ABVV schaarde.

Ook het partijprogramma van het Belang toont onmiddellijk aan dat het Belang geen liberale of libertaire partij is. Onder meer stelt het Belang dat "een ultraliberale benadering - laissez-faire - tot tal van misbruiken kan leiden, waardoor de welvaart van een kleine groep toeneemt ten koste van de welvaart van de gehele samenleving. De overheid moet misbruiken voorkomen en de economische ontwikkelingen zonodig bijsturen op cultureel en sociaal vlak."

Het Vlaams Belang stelt dus de controlerende rol van de overheid in onze maatschappij centraal. Voor extreem-rechts speelt het individu geen rol, maar de staat moet de grote rol spelen. Verder in het partijprogramma pleit het Belang voor protectionisme om ‘delokalisering’ van bedrijven te vermijden en de handel uit de derde wereld tegen te gaan. Dit gaat regelrecht in tegen het libertarisme dat pleit voor open grenzen en een onmiddellijke afschaf van het protectionisme en de landbouwsubsidies van de Europese Unie. Het protectionisme van de EU ontneemt namelijk elke vorm van eerlijke handel tegenover de derde wereld die worden geconfronteerd met Europese goederen aan dumpingprijzen.

Bovendien gaat in een manifest van twee kamerleden van het Belang (een socialer Vlaanderen) het Belang zelf nog een stap verder in haar anti-liberalisme en populisme. Daarnaast toont het ook een totaal gebrek van economische realiteit aan. In de brochure pleit men ongebreideld voor de verhoging van allerlei uitkeringen, zoals het minimumloon, zonder zich af te vragen of dit wel betaalbaar is.

Guy Verhofstadt had dan ook gelijk toen hij Gerolf Annemans links van Xavier Verboven plaatste. Het Belang staat niet voor liberalisme of het libertarisme maar voor extreem-rechts en populisme.

Toch wil bepaalde media dit niet inzien en probeert men het libertarisme aan het Vlaams Belang te linken. Zo betogen in Leuven nu op 1 december de communistische COMAC en de LSP tegen het extreem-rechtse NSV, niet omdat deze laatste fascistisch is, maar omdat deze zogezegd staat voor het ultraliberalisme. Ook meer gematigden linkse verenigingen en media, zoals Blokwatch, tappen uit hetzelfde vaatje.

Naar dat het LVSV Leuven dacht was Blokwatch toch bedoeld om de bevolking te wijzen op de gevaren van het racisme en de intolerantie van het Belang, en niet de eigen agenda van bepaalde mensen er door te duwen. Om ons sociaal-zekerheid-stelsel betaalbaar te houden zijn er economisch hervormingen nodig. Deze voorstellen zullen en mogen niet tegengehouden worden door de mensen, zowel de gematigden als de radicalen, die pleiten voor economisch hervorming af te schilderen als een stel fascisten of als extreem-rechts. Dit is intellectueel oneerlijk.

<<Oudere berichten     Nieuwere berichten>>