De kristallen bol van Manpower (Politiek Incorrect)

Het uitzendbureau Manpower heeft onlangs een enquête vrijgegeven over de tewerkstellingsvooruitzichten in Belgische openbare en particuliere ondernemingen naar het laatste kwartaal van 2005 toe, alsook een vergelijking met andere landen in Europa en de wereld. Voor België werd de peiling uitgevoerd bij 791 werkgevers, en het spreekt voor zich dat enkele markabele vaststellingen aan het licht komen (anders zou er geen artikel over verschijnen op deze webstek, uiteraard)

Vooreerst blijkt dat de gemiddelde Belgische ondernemer overwegend positief staat tegenover een uitbreiding van zijn of haar personeelsbestand. 14% van de ondervraagden meent meer personeel in de onderneming toe te kunnen laten, tegenover slechts 6% verzuurde fatalisten die een inkriming van de tewerkstelling tegemoet zien. 76% verwacht geen wijziging, en nog eens 4% heeft er geen flauw benul van. Dat maakt dat er een positieve groeiprognose van 8% in de Belgische ondernemingen mag verwacht worden voor de komende maanden. Maar ook hier duiken de communautaire demonen weer op. Wanneer we naar de resultatenlijst kijken, blijkt dat dit groeirato maar liefst 16% bedraagt in Brussel (+5% in vergelijking met vorig kwartaal); 11% in Vlaanderen (-2% t.o.v. vorig kwartaal) en slechts 2% in Wallonië (-2% t.o.v. vorig kwartaal). Het is dus ronduit ontzettend dat er zulk een grote kloof bestaat tussen Brussel en Vlaanderen enerzijds, en het Waals Gewest anderzijds. Het is inderdaad zo dat een kwartaalbevraging slechts een momentopname is, en dus geen echt betrouwbaar beeld geeft van welke de onderliggende oorzaken dat de verwachtingen in Wallonië minder hooggespannen zijn, maar afgaande op de resultaten van vorige jaren dient wel vastgesteld te worden dat de groeiprognoses in Wallonië steeds een vijftal percent lager lagen dan in andere gewesten.

Een verklaring waarom de Waalse werkgever zo pessimistisch is, staat niet te lezen. Maar veel kan bijvoorbeeld al gezocht worden in de hoogte van de loonkost, vergeleken tussen Vlaanderen en Wallonië. Want de globale loonkost ligt in Vlaanderen dan wel 7% hoger dan in Wallonië, hier dient wel aan toegevoegd te worden dat de productiviteit in eerstgenoemd gewest ook 13% hoger ligt. Dit betekent dus dat de eigenlijke loonkost (per eenheid product) in Vlaanderen 5% lager ligt dan ten zuiden van de taalgrens. En/of misschien heeft de modale Waalse ondernemer ondertussen wel door dat het met veel poeha uitgepakte Marshallplan van de Waalse regering eigenlijk bij voorbaat reeds een dode mus is, waardoor de mentale barometer bij de gemiddelde werkgever dan ook de nabijheid van een laagdrukgebied aangeeft.

Gesplitst naar de sectorale prognoses is de enquête van Manpower nog frappanter. Daaruit moge namelijk blijken dat er slechts één sector is waar een echte 'boom' aan tewerkstelling zal plaatsvinden. En die sector is de... sector van de openbare en sociale diensten! Daar wordt namelijk een positieve groei van 15% verwacht, terwijl die groei maar de helft is in bijvoorbeeld diensten aan bedrijven. Het is onrustbarend te moeten vaststellen dat de overheid de grootste pool begint te worden van tewerkstelling, gezien dit juist een sector is die economisch nauwelijks meerwaarde biedt en bovendien de belastingbetaler extra in de kosten drukt, gezien de overheidsweddes en royale ambtenarenpensioenen toch ergens mee moeten worden gefinancierd. Het is alleszins te hopen dat de werklieden van Manpower zelf maar niet in opdracht van de overheid opereren.