Het McKinsey-rapport over kernenergie (Politiek Incorrect)

Enkele weken terug heeft de federale minister van Energie Marc Verwilghen (VLD) opdracht gegeven aan het federaal Planbureau een studie te maken over het nut en de zinloosheid van de uitstapregeling uit kernenergie. Deze uitstapregeling is er gekomen ten tijde van de vorige paars-groene regering (1999-2003), en houdt in dat tegen 2015 de centrales Doel 1-2 en Tihange 1 gesloten dienen te worden; en tegen 2025 ook nog eens Doel 3-4 en Tihange 2-3.

De door Verwilghen bestelde studie van het Planbureau zal pas in het voorjaar van 2006 verschijnen, maar dat wil niet zeggen dat we thans in het ongewisse moeten blijven over al de mogelijke gevolgen van een uitstapregeling van kernenergie. Het onderzoeksbureau McKinsey had namelijk al eerder in opdracht van het Vlaams Parlement een gelijkaardige studie gemaakt, en werd er voor de Vlaamse volksvertegenwoordigers dan ook gepresenteerd in april 2005.

Economisch is de schade van de totale uitstapregeling desastreus. McKinsey raamt de kosten tegen 2025 - dus na de volledige sluiting van de kerncentrales - op zo'n 2,2% van het Bruto Binnenland Product. Een gigantisch bedrag dus. Bovendien is elektriciteit ook niet te onderschatten aan economisch toegevoegde waarde voor de maatschappij. De elektriciteitssector op zich is slechts goed voor een 'schamele' 0,9% van het BBP in de totale Belgische economie, en stelt ook maar amper 4.139 werknemers tewerk; haar potentiële impact op de economie is gigantisch: Zo betekent één uur stroompanne in België ongeveer 1,4 miljoen euro schade voor de niet-geleverde stroom, en nog eens 128 miljoen euro economische kosten voor de maatschappij. Voor daar nog eens aan toe dat op dit moment kernenergie goed is voor 52,6% van het totale elektriciteitsaanbod, en het plaatje is compleet wanneer de kerncentrales dienen te worden uitgedoofd.

Bieden de o zo geloofde hernieuwbare energiebronnen dan niet het hoofd aan het uitdagende energievraagstuk? Volgens McKinsey alleszins niet. Het aandeel van de hernieuwbare energiebronnen zou zeer spectaculair stijgen, en zou een aandeel van in totaal 6% krijgen in de totale elektriciteitsproductie, tegenover 1,7% in 2003 (laatst bekende cijfer). Vooral de opwekking van elektriciteit door biomassa zou tegen 2025 zeker met 15 keer zijn toegenomen. Maar de hernieuwbare energiebronnen volstaan uiteraard bijlange niet om aan de totale energiebevoorrading te voldoen: België verbruikt per jaar gemiddeld 85 TWh (TeraWattuur = 1.000 GigaWattuur), terwijl de hernieuwbare energiebronnen in totaal nog geen 6,5 TWh elektriciteit kunnen genereren. Bijlange niet genoeg dus.

Dus dat betekent dat er buiten de hernieuwbare energiebronnen ook nog gezocht moet worden naar andere energiebronnen indien kernenergie wegvalt. En volgens McKinsey zullen dat vooral fossiele brandstoffen zijn waarmee dan elektriciteit dient opgewekt te worden. Tegen 2025 zal de opwekking van elektriciteit d.m.v. kolen, gas en olie met maar liefst 83% toegenomen zijn, indien de kerncentrales tegen die tijd gesloten zullen worden. Dat betekent ook dat het aandeel van opgewekte elektriciteit d.m.v. fossiele brandstoffen in 2005 82,71% zal bedragen, tegenover slechts 38,30% nu. Erger is wel dat eveneens tegen 2025 de Kyoto-emissienorm met maar liefst 48% zal worden overschreden. De algemene conclusie die na doorneming van deze studie gesteld kan worden is dan ook dat de groenen niet alleen dwaze demagogen zijn die de bevolking een rad voor de ogen draaien wanneer zij stellen dat kernenergie zwaar vervuilend is, en de toekomst ligt in de hernieuwbare energiebronnen; veel erger is dat door deze demagogische en wilde plannen de toekomst van ons milieu gevaar dreigt te lopen. Tijd voor mevrouw Dua en consortium om de mond hieromtrent te houden, en de hele zaak over de laten aan experten.