De grijze bewolking van de vergrijzing (Politiek Incorrect)

Deze week presenteerde Studiecommissie voor de Vergrijzing haar jaarlijks rapport voor over de budgettaire meerkost van de vergrijzing van de samenleving. Voor het vierde jaar op rij diende de commissie haar projecties in de budgettaire hoogte te herzien. In 2002 werd de meerkost van de vergrijzing tegen 2030 geraamd op 3,1% van het BBP; in 2003 op 4,2%; in 2004 op 4,9% en anno 2005 wordt er zelfs gewag gemaakt van een knip van 5,6% in de portefeuille. Dar zijn uiteraard geen kleine sommetjes meer, en ook de sociale zekerheid in haar geheel zou tegen 2030 maar liefst 27,3% van het BBP opslorpen tegen 23,7% vandaag de dag. De meerkost van de vergrijzing zou dus tegen 2030 10,8 miljard euro meer bedragen dan vandaag de dag. En dan is de studiecommissie zelfs nog zeer optimistisch, want in haar budgettaire projecties ging ze uit van een arbeidsparticipatie van 67,5% tegen 2030; wat toch wel beduidend meer is dan de 60% heden. Ook is er een economische groei van minstens 1,75% nodig, wat dus beduidend meer is dan de weinig opbeurende stand die de economische barometer nu aangeeft (nog geen 1,5%).

Vooral de gezondheidszorg krijgt fikse budgettaire klappen. Terwijl er daar vorig jaar nog een een uitgavenpatroon van 9,8% gehanteerd werd, zou die tegen 2030 12,8% bedragen. Er is echter ook positief nieuws te melden. Het Planbureau berekende namelijk onlangs de meerwaarde van een afschaffing van het brugpensioen tegen 2011. Dat zou namelijk de kosten van de vergrijzing met 0,4% ofte 1,2 miljard euro kunnen doen afnemen, en zorgt voor een extra BBP-groei van 0,8%. Ook de werkgelegenheid zou hierdoor met 1,2% toenemen. Maar daar ziet het er nog niet echt naar uit, gezien Verhofstadt met zijn 'Globaal Plan' , zoals hij zijn sociaal-economisch plan wenst te noemen, alleen maar blijft morrelen aan de Canada dry-regeling en een doorschuifoperatie van arbeid op lasten naar BTW. Maatregelen die hoe dan ook weinig of niets opleveren.

Het is dus duidelijk dat het failliet van de sociale welvaartsstaat andermaal is aangekondigd, en de vergrijzing een enorme budgettaire bres zal slaan. Het is dan ook vanuit die optiek totaal onaanvaardbaar dat begrotingsminister Vande Lanotte deze week doodleuk komt verklaren dat een deficit op de begroting van 0,5% "geen budgettaire ramp" hoeft te zijn. Men zou nu op dit ogenblik juist moeten denken aan het creëren van extra budgettaire ruimte in de begroting, in plaats van het socialistische en budgettair expansief feestje zonder enige erg te laten doorgaan. Het wordt dus zeer dringend tijd voor actie.