26 februari 2009

Piet Huysentruyt is geen dief: de absurditeiten van intellectuele eigendomsrechten

Het concept van SOS Piet is niet gestolen:

De burgerlijke rechtbank in Brugge heeft vandaag beslist dat Piet Huysentruyt geen schadevergoeding moet betalen aan televisiemaker Willy Mateusen uit Oud-Turnhout. Zij beweerden allebei het format van het kookprogramma SOS Piet te hebben bedacht.Mateusen eiste van de televisiekok en van het Brugse Do-Produkties 250 euro per aflevering, wat tot een bedrag van 25.000 euro had kunnen leiden, omdat het programma een aantal seizoenen loopt.De rechter oordeelde dat het programma een format van Do-Produkties is. De eisende partij had onvoldoende bewijs voorgelegd.

En wat hebben we nu geleerd?

Punt 1. De rechtbank zegt dat het geen diefstal is omdat er onvoldoende bewijs is dat het format wel degelijk van Willy Mateusen is.

Punt 2. De rechtbank zegt dus dat het idee van Piet Huysentruyt is en dat hij er de rechtmatige eigenaar van is.

Punt 3. Wat de rechtbank helaas niet zegt is dat een idee zoals een format voor een televisieprogramma geen schaars goed is. Zowel Mateusen als Huysentruyt beweren het format te hebben bedacht, en ze kunnen allebei gelijk hebben. Het ene sluit het andere niet uit. Hetzelfde format kan door verschillende personen uitgedacht zijn. Diegene die het meeste bewijs kan voorleggen dat het format van hem is, mag het uitwerken en krijgt een monopolie. De andere(n) zit(ten) op droog zaad.

Punt 4. Wat de rechtbank helaas niet zegt, is dat een goed dat niet schaars is, niet kan gestolen worden. Het gebruik van een idee dat niet van mij is en dat ik niet bedacht heb, is geen diefstal, want de oorspronkelijke bedenker bezit dat idee nog steeds. Kopiëren is niet stelen. Mijn gebruik van dat idee is geen diefstal, maar ondernemerschap.

Punt 5. Televisiemaker Willy Mateusen mag al dan niet een schitterend idee voor een succesvol programma hebben gehad, veel heeft hij er niet mee aangevangen blijkbaar. En die man heeft dan het lef om via de rechtbank een vergoeding te vragen aan een echte ondernemer. Vijfentwintigduizend euro, omgerekend 1 miljoen Belgische frank, enkel voor een idee waar hij niets mee heeft gedaan? Zelfs indien het echt om diefstal zou gaan, lijkt me dat buitensporig.

En punt 6. Misschien mag ik dit format van blogpost ("En wat hebben we nu geleerd...") niet langer gebruiken, omdat het eigendom is van Piet Huysentruyt.

Labels: , ,

1 Comments:

At 1/3/09 15:37, Anonymous Anoniem said...

Beste Ivan Janssens,

Het auteursrecht beschermt geen ideeën op zich, wel hun concrete vormgeving, zeg maar uitdrukkingswijze.
Dit geldt in theorie ook voor formats, maar in de praktijk is dit niet zo evident.

Lees hiervoor dit artikel (4 blz): http://www.scribd.com/doc/398268/Artikel-Auteursrecht-en-Formats1

De situatie in België is nagenoeg identiek aan wat daarin voor Nederland wordt beschreven. (Bijvoorbeeld bij ons zou de aanvullende bescherming eerder steunen op de Handelspraktijkenwet dan op het leerstuk van de onrechtmatige daad.)

Met vriendelijke groeten,

Pierre Saelen

 

Een reactie posten

<< Home

<<Oudere berichten     Nieuwere berichten>>