9 maart 2008

Het waanbeeld van de Islamisering van Europa (cleppe.be)


Op geregelde basis doemt in politieke en maatschappelijke commentaren het spookbeeld van de Islamisering van Europa op. West-Europa, de wieg van de huidige beschaving, zou ten prooi vallen aan de middeleeuwse levensbeschouwing van Islamitische immigranten die de afgelopen 50 jaar Europa in aanzienlijke aantallen zijn binnengekomen.

Van de verdringing van autochtone Europeanen in volkswijken door arme moslims, over de stijging van criminaliteit in de Europese grootsteden door onaangepaste derde generatie migranten tot het in gedrang komen van liberale verworvenheden zoals vrijheid van meningsuiting, de emancipatie van de vrouw en het recht om zelf ethische keuzes te maken. Allemaal zou dit het gevolg zijn van de oprukkende Islam die het geloof is van de meerderheid van de onderklasse in onze samenleving.

In een vorige tekst, “De ontkerstening van Vlaanderen en de nieuwe moraal”, stelde ik reeds enkele vraagtekens bij het verhaal van de islamisering, in die zin dat het niet de Islam is die meer en meer het Christendom als ideologische grondstroom van onze samenleving vervangt, maar wel een onbenoemde maar duidelijk te omschrijven individualistische moraal, die de onschendbaarheid van het individu als hoogste goed vooropstelt.

Iets te makkelijk wordt soms door critici van de doemdenkers opgeworpen dat ook in onze samenleving vrouwen vroeger kapjes droegen en de Katholieke Kerk een betuttelende instantie was, maar hoewel dit juist is, valt toch niet te ontkennen dat de Islam een veel grotere achterstand in te halen heeft dan de Katholieke Kerk van weleer, die op bepaalde punten trouwens net een baken is geweest in de strijd voor het individualisme, denk maar aan de recuperering en afzwakking van de gevaarlijke socialistische ideeën. West-Europa heeft het gevaar voor de communistische dictatuur, waar zeker grote massa’s voor te mobiliseren zouden zijn geweest, mede kunnen afweren door de inzet van de Kerk.

Waar de doemprofeten te weinig aandacht voor hebben, is dat ook religie, hoe determinerend dit voor een samenleving ook kan zijn, beïnvloed wordt door nog diepgaander factoren. Het is geen toeval dat de Christelijke religie als dominante religie in West-Europa sterk anti-communistisch was, gezien de dominante cultuur in het Westen sinds zeer lang het kapitalisme, eigendomsrecht en verlichtingsdenken in zich droeg.

Is het dan toeval dat in landen waar de economie niet veel meer is dan een landbouw- en grondstoffeneconomie, de heersende sociale opvattingen evenmin sterk ontwikkeld zijn, en de dominante religie hier nauw bij aansluit? De Islam is een product van zo’n maatschappij, maar gezien de veranderingen die de hele derde wereld op dit moment meemaakt, is het maar zeer de vraag of ook in de derde wereld de dominante religie zich niet zal moeten aanpassen aan de onderliggende maatschappelijke veranderingen. De Europese moslimfundamentalisten zouden wel eens een dolk in de rug vanuit hun thuislanden kunnen krijgen, waar de stad groeit en de massa’s naar vrijheid snakken.

Het blijft natuurlijk onmogelijk om de toekomst te voorspellen, maar feit is dat de tegenstanders van de vrijheid in de thuislanden er in de afgelopen 10 jaar een geduchte tegenstander hebben bijgekregen, en dat is het internet. De thuislanden kunnen bloggers dan misschien opsluiten indien ze te ver gaan, helemaal tegenhouden kunnen ze ze niet. Of de bloggers nu de legerdictatuur of de Islamisten aanklagen, feit is dat ze een nieuwe stem zijn in een debat dat lange tijd gedomineerd werd door de schijnbare keuze “Dictatuur of Islamisme”. Bovendien begint de kolonisering ook al verder en verder in het geheugen te liggen zodat pleidooien om terug te keren naar de zogenaamde “eigen identiteit” ook veel minder krachtig zullen worden. De militaire inmenging van het Westen in Irak en andere landen zal daarentegen een argument van de anti-Westerse krachten in de Islamwereld blijven, zoals de “blowback” – theorie van presidentskandidaat Ron Paul ook krachtig betoogt.

Zoals de warfare – politiek de verwestersing van de Islamitische thuislanden hindert, zo hindert de welfare – politiek de integratie van Islamitische migranten in het Westen. Uitkeringen en werkloosheidsvallen duwen hen immers in getto’s, waar de woorden van de sektarische Tablighi Jamaat hoop kunnen bieden maar evengoed op de slechte weg zetten.

In Europa staan Islamitische intellectuelen op die een verzoening van de woestijnreligie beogen met de Europese verlichtingscultuur. Tariq Ramadan is een bekend voorbeeld, maar in zijn geval lijkt de “verzoening” toch voornamelijk een behouden van de eigen religie.

Gelukkig zijn er ook de talloze voorbeelden van Islamitische vrouwen die de sluier afwerpen, zoals Ayaan Hirsi Ali, en is er het ruchtbaar precedent van Ehsan Jami, die met de oprichting van het “Centraal Comité voor Ex-moslims” een uitermate fundamenteel recht opeist en afdwingt, en dat is de afzwering van zijn geloof.

Het is goed dat er aandacht is voor de moeilijke integratie van moslims in het Westen en de blijvende problematische situatie van de thuislanden, maar dit zou niet de aandacht mogen afleiden van de belangrijke signalen die de laatste jaren merkbaar zijn. Tien jaar geleden was er geen Ayaan Hirsi Ali, en tien jaar geleden was de economische ontwikkeling in de Moslimwereld ook niet zo groot als nu. Wahabistische Saudische prinsen hebben pakken geld verdiend om nu moskeeën in het Westen te financieren, maar de economische ontwikkeling zal wetmatig samengaan met een emancipatie van het individu in de Moslimwereld. Die signalen negeren zal de zaak van de overwinning op het obscurantisme vermoeilijken.

We maken ons misschien beter zorgen maken over de politieke centralisering van de macht in Europa. Die centralisering zal immers de integratie van moslims net hinderen, door de versterking die ze betekent voor de sclerotische Europese welvaartstaten en de mogelijkheid die ze biedt om een anti-ethisch buitenlands beleid naar Frans model te voeren, waarbij de fouten die de Amerikanen op vlak van buitenlands beleid maken slechts klein bier zullen zijn en we de weergaloze mogelijkheden die de “trek naar de stad” biedt in de hele derde wereld zouden verwaarlozen.

5 Comments:

At 9/3/08 23:44, Anonymous Anoniem said...

De auteur presenteert grotendeels een optimistische visie, die er natuurlijk mag zijn, maar die ik ook sterk bewijfel.

Enkele specifieke punten:

-- De groeiende islamisering is geen "waanbeeld", maar een realiteit die zich al op kleinere schaal elders heeft voorgedaan. Er zijn vergelijkingspunten tussen West-Europa vandaag en landen gelijk Lebanon en Turkije, die een generatie geleden veel meer sekulier waren dan vandaag. Vooral de demografische verschuivingen zouden er kunnen op wijzen dat Europa vandaag dezelfde weg aan het bewandelen is die Lebanon bijna heeft afgelopen.

-- De tegenstelling tussen "de (westerse) nieuwe moraal" (NM) en de islamisering lijkt me hier niet juist geformuleerd. Chronologisch is de NM wel eerst gekomen, maar NM heeft ook de deur voor multicul-illusies geopend en heeft dus de groeiende islamisering mogelijk gemaakt in Europa. Het is precies de "individualistische moraal" die geleid heeft tot wijdverspreid extreem moreel relativisme onder de 'autochtonen', en tot een gebrek aan bekommernis voor de 'inhoud' van de eigen maatschappelijke cultuur.

-- De notie dat de Europese islamfundamentalisten "een dolk in de rug gaan krijgen van hun thuislanden" lijkt me puur wishful thinking. De islam in die thuislanden is vandaag veel harder en radikaler dan een generatie geleden, terwijl die economieen vandaag veel meer 'gediversifieerd' zijn dan vroeger. Die trend kan men zelfs duidelijk waarnemen in relatief-ontwikkelde en rijkere moslemlanden (gelijk Maleisie bijvoorbeeld).

-- Twee andere vormen van wishful thinking in het Westen, die al geruime tijd tot de 'conventionele wisdom' behoren, zijn de noties dat economische rijkdom en het internet 'normaal' zouden leiden tot economische en culturele liberalisering. Die illusies zullen nog wel een tijdje langer blijven leven, maar de empirische observaties blijken ze meer en meer tegen te spreken. China is economisch snel vooruitgegaan, maar is vandaag cultureel en politiek even autoritair als voorheen. Totalitaire/autoritaire overheden beginnen meer en meer ook het internet te 'beheersen', zowel technologisch als 'politiek' (via internationale organisaties als de UN). Als Europeanen vandaag zich niet meer druk willen maken over het eigen verlies van constitutionele vrijheden als het vrijemeninsguitingsrecht, dan moet men zich geen illusies maken dat ze zullen opkomen in internationale fora voor een 'vrij' internet. En van private multinational corporations moet men dat ook niet verwachten, want die zijn geinteresseerd in winsten (dat vereist doorgaans 'sucking up to power' en competitie beperken), niet in moraal.

-- De "blowback theorie" van Ron Paul is ook fantasie, die berust op 'interne' politieke calculaties maar niet op empirische historische obesrvaties. Het radikale islamisme is al veel langer aan het heropleven , en het ermeesamengaande terrorisme ook, vooraleer er westerse legers in Afghanistan en Irak verschenen. Islamistische radikalen zullen altijd eender wat aangrijpen om populariteit te kunnen winnen binnen hun beschaving door op anti-westerse en anti-infidel gevoelens te spelen. De blowback theorie is de wereld op zijn kop gezet. Westerse legers in sommige moslemlanden zijn een gevolg, geen oorzaak, van het islamitische radikalisme. Moslems in het algemeen hebben een andere conceptie van 'respect' dan Westerlingen. Zij respecteren macht, in de zin dat zij kunnen angst hebben en tot voorzichtigheid kunnen aangezet worden. Zij hebben geen 'respect' voor culturele, inclusief militaire, zwakheden. Vandaar dat 'excuses' en dergelijke meer, juist het tegenovergestelde effect hebben. 'Deterrence' kan evenzeer werken tegenover moslems als vroeger tegenover de soviet unie, maar dan moeten Westerlingen ook terug van hun nog-vrij-recente dominante "individualistische moraal" terug af geraken.

-- Er zijn misschien vele voorbeelden van islamitische vrouwen die de sluier afwerpen, maar er ze nog veel meer voorbeelden van vrouwen die de sluier terug opnemen, zowel in het Westen als in de moslemwereld zelf. Het is ook waar dat er 10 jaar geleden geen Ayaan Hirsi Ali was, en vandaag wel, maar dat is grotendeels omdat er 10 geleden geen 'reden' was voor een Ayaan van in het nieuws te komen. Het huidige 'feit' van Hirsi Ali is geen teken van vooruitgang, maar wel van ontstellende maatschappelijke achteruitgang in de Westerse maatschappij. Maar de 'tekenen' daarvan waren al duidelijk, voor wie de ogen en geest, kon openhouden 10 of 15 jaren vroeger i.v.m. de onverschilligheid in het Westen ten overstaan van de Rushdie Affaire.

Tenslotte, dat "de economische ontwikkeling wetmatig zal samengaan met een emancipatie van het individu in de moslemwereld" is een vurige westerse droom. Of die ooit 'realiteit' zou kunnen worden is waarschijnlijk een kwestie van tijdsperspectief. Op korte termijn, bijvoorbeeld voor de rest van deze eeuw, doet men er best aan van zich daar niet op te verlaten. In de eigen westerse geschiedenis van de laatste 2 eeuwen, en in Japan ook, zijn er belangrijke voorbeelden geweest van economische ontwikkeling die is samengegaan met vreselijke totalitarismen. Dat betekent zeker niet dat het de 'economie' zou zijn die het totalitarisme veroorzaakt (nee dat is een kwestie van 'cultuur'), maar wel dat economische ontwikkeling de nefaste gevolgen van ideologisch totalitarisme dramatisch kan versterken.

 
At 10/3/08 00:05, Blogger Luc Van Braekel said...

Grotendeels akkoord met de reactie van Marc Huybrechts.

"Islamisering" is mijns inziens niet zozeer een kwestie van numerieke meerderheden of demografie, maar wel van reële invloed, macht en visibiliteit.

Landen als België en Frankrijk zullen op islamitische wereldkaarten ingekleurd worden als behorend tot de 'Oemma', lang voordat moslims in die landen een numerieke meerderheid zullen uitmaken, voor zover die numerieke meerderheid er überhaupt al zou komen. Dit beeld komt niet van mij, maar van professor Urbain Vermeulen, niet meteen een demagoog, maar een eminent wetenschapper.

Islamisering is mijns inziens wel een kwestie van een groeiende assertiviteit van de islam, die een prominente plaats in het publieke domein opeist en tegelijk een aantal westerse verworvenheden weigert te aanvaarden.

De hypothese van een verminderende radicalisering door economische groei blijkt niet uit de praktijk. Derde-generatie-migrantenjongeren zijn radicaler dan hun eerste- of tweedegeneratievoorgangers die op minder begrip konden rekenen en met meer discriminatie te maken hadden.

Saudische oliesjeiks verdienen al 30, 40 jaar fortuinen aan de olieproductie, de tijdsschaal van tien jaar die in het artikel wordt gehanteerd is niet gepast. Een halve eeuw olierijkdom heeft daar niet geleid tot emancipering of tot meer burgerrechten. Wahabistische financiële steun aan moskeeën is hier ook al langer dan 10 jaar bezig.

 
At 10/3/08 13:06, Anonymous Anoniem said...

Ik ben niet zo een grote intellectueel als al die mensen hierboven maar ik vond het artikel (en de reacties) interessant. Ik wou er alleen aan toevoegen dat ik meen dat zelfs de luidste Eurabia-schreeuwers de zaak onderschatten. Een zaak als Belliraj is in deze zowel verhelderend als hallucinant. Het feit dat de vijfde kolonne van de islam al in 1988(!)- toen ik nog lustig tegen de raketten en de apartheid aan het betogen was en het Vlaams Blok nog niet op de kaart stond- met dergelijke zware operaties bezig was maakt de ware intenties zeer duidelijk. Het feit dat de meerderheid der moslims niet staat te springen om de bommengordel aan te trekken, betekent niet dat men niet stilzwijgend met de radicalen sympatiseerd. Het feit dat moslims het westers materialisme omarmen heeft niet voor gevolg dat hun religieuze opvattingen minder streng zouden worden (integendeel, zie de Saoudis, allen miljonair en allen fundamentalist).

Ik ben ervan overtuigd dat er ons nog wat te wachten staat.

 
At 10/3/08 15:56, Blogger David Vandenberghe said...

Ik moet me aansluiten bij Huybrechts en LVB.

Iedereen lijkt wel te staren op het voetvolk, mensen uit de armere socio-economische lagen van de bevolking, het kleine grut. Niemand die zich richt op het grove geschut.

Het grootste exportproduct van Saoedi-Arabië is olie, hun tweede grootste? Wahabisme. Ze zijn niet de enigen die de 'Islamisering' ondersteunen. We hebben dan nog eens extra last van multiculi's en een laks nationaliseringsbeleid waardoor er meer Belgisch kiesvolk binnenstroomt.

Maar die 'Islamisering' vertaalt zich nog niet in numerieke meerderheid, wel in toenemende invloed. Ach, het is dwijlen met een dijkbreuk aan uw voordeur.

 
At 19/9/08 15:43, Anonymous Anoniem said...

het grote gevaar van de islam is
dat het niet alleen een godsdienst is
maar ook een staatsgedachte,een politiek wapen.een cultureel denken.een economisch stelsel Natuurlijk zijn alle moslims geen terrorist,maar ook alle Duitsers waren geen Nazi.>Wat niet belette dat ze mee marcheerden

 

Een reactie posten

<< Home

<<Oudere berichten     Nieuwere berichten>>