10 december 2006

Judasapplaus op de partijraad (Hoegin)

Niet dat Jean-Marie Dedecker bepaald de rol van verlosser op het lijf geschreven staat –daarvoor is hij iets te «vuilgebekt», zoals kwaliteitsjournalisten schrijven– maar het applaus dat hij gisteren van de partijraad van de N-VA mocht ontvangen heeft veel weg van een judasapplaus. En de vergelijking gaat verder…

Judas Iskariot werd voor zijn verraad beloond met dertig zilverlingen. Of de N-VA dertig postjes zal krijgen –zetels in de Kamer en de Senaat, een federale portefeuille en een kabinet dat bevolkt zal moeten worden– weet ik niet, maar dat er een beloning zal volgen is wel duidelijk. Jan Peumans zegt het trouwens ook met zoveel woorden in een reactie in De Standaard. Hij voegt er voor alle duidelijkheid nog aan toe dat hij zijn keuze «met de dood in het hart» maakte. Waar hebben we dat nog gehoord in een Vlaams-nationale partij?

Wat zeker is, is dat die zilverlingen zullen branden in de zakken van de N-VA, net zoals ze brandden in de handen van Judas. Vandaag reeds lopen er binnen de partij rond die het moeilijk hebben met de deelname aan de Vlaamse regering zonder dat Brussel-Halle-Vilvoorde gesplitst werd. Wat gaat dat worden als de N-VA midden volgend jaar in het bootje stapt met de PS van Elio di Rupo (en Jean-Claude van Cauwenberghe)? Frieda Brepoels ziet de bui vandaag al hangen, en doet een stap achteruit. Misschien kan Jean-Marie Dedecker haar wel opvissen als een Limburgse Cassandra?

Maar wat zullen de netto gevolgen zijn van de Dedecker-soap van de laatste dagen? Judas heeft ook zijn eigen evangelie waar hij niet alleen als verrader maar ook als held afgeschilderd wordt, maar ik vrees dat zowel N-VA als CD&V, wanneer het stof gaan liggen is, alleen maar verloren zullen hebben. Vlamingen hebben het altijd gehad voor de underdog, de naïeveling die verraden wordt, en Jean-Marie Dedecker heeft die rol perfect gespeeld. Als hij doorzet met zijn Cassandra-project kan het in ieder geval tellen als vliegende start. De CD&V heeft zich dan weer van zijn slechtste tsjevenkant laten zien, terwijl de N-VA de indruk geeft al op voorhand haar ziel verkocht te hebben om er toch maar bij te kunnen zijn bij de volgende communautaire onderhandelingen. Op zich wel eerbaar natuurlijk voor een politieke partij, maar tegen welke prijs en om er wat te gaan doen? In ieder geval hoeft iedereen die dacht of hoopte dat het met de N-VA anders zou lopen dan met de Volksunie vandaag hierover geen illusies meer te koesteren. Het valt niet vaak voor dat de ontnuchtering zich al aandient nog voor het feest begonnen is.

Op termijn kan dit zware gevolgen hebben, ook voor de CD&V. Yves Leterme en zijn Vlaams kartel dreven op de indruk van nuchterheid en zakelijkheid, de onwil om aan allerlei kleinzielige politieke spelletjes mee te spelen en een Vlaams imago. Vandaag blijft daar weinig of niets van over. Het Vlaams imago werd op bevel van het ACW in de Belgische kast gestopt, de zakelijkheid is ver te zoeken wanneer een partij zich inlaat met wat er gebeurt in de interne keuken van een andere partij, en dat Yves Leterme niet vies is van een rondje politique politicienne is nu voor iedereen zonneklaar. Ik betwijfel het dus sterk dat CD&V en N-VA in de volgende peiling van De Stemmenkampioen nog tegen de veertig procent zullen halen, en vermoed dat de derde hond, het Vlaams Belang, wel eens met een serieus deel van het been zal gaan lopen. Of zou Jean-Marie Dedecker er kunnen in slagen helemaal alleen dat been naar zich toe te halen?

4 Comments:

At 11/12/06 01:50, Blogger David Vandenberghe said...

De N-VA gaat blijkbaar weer voor de postjes 'om beter te kunnen wegen bij de onderhandelingen van 2007'. Moest het Kartel een koppel zijn dan is het duidelijk dat de CD&V de broek draagt. Ik meen mij een knieval voor de PS te herinneren voor de politieke subsidiëring; BHV-fiasco...nu nogmaals principes overboord voor postjes. De N-VA mag zichzelf aanschouwen als terechte opvolger van de VU. Hoe sneller ze met hun politiek gezang eindigen, hoe beter meen ik. De CD&V verliest extra pluimen op het V aspect nu ze het dictaat van het ACW &co volgen voor solidariteit…toch opvallend dat solidariteit het nieuw codewoord is voor crypto-belgicisme.

JMDD...een partij op poten zetten op korte termijn lijkt onmogelijk. Nodige signatures verzamelen om te mogen meedingen bij de federale verkiezingen zal hij niet moeten gaan halen bij de zelfverklaarde 'democraten'. Bij het VB zou men wellicht wel willen helpen op voorwaarde dat JMDD vooral die kiezers gaat opjagen die niet klaar zijn voor een overstap naar het Vlaams Belang maar ook niet bij de troep willen blijven. Probleem: Deuk in de groei van het VB, is dat aanvaardbaar? Ik denk dat JMDD zijn show tegen het VB soms puur toneel is; soms denk ik dat ik me daarin vergis…ben wel ergens blij met de stand van zaken.

 
At 11/12/06 08:09, Blogger view without a name said...

Ben spijtig voor JMDD dat hij geen deftig onderkomen gevonden heeft. Dat er bij de NVA geen komedie gespeeld werd kan blijken uit het interview van BDW gisteren (plus beelden na de vergadering) en het "ontslag" als ondervoorzitter van Frieda Brepoels. Als het opgezet is en als men zo tevreden is met de ontwikkeling doet een topper van de partij zo iets niet.

Maar, Filip, ik begrijp uw "harde" taal niet. Of is het bedoeld opdat Filip Dewinter nu eens eindelijk uit het cordon zou stappen en zijn kiezers te gelde zou maken. Ja, 24% VB-ers en 32% Kartel-isten dan ligt die onafhankelijk toch voor het grijpen ? Paars breken ? Toch geen probleem. Waarom doet hij het niet? Dan moet er niet gekneuterd worden over het al dan niet overstappen van één parlementslid, over het feit of die peilingen geloofwaardig zijn of niet, of die NVA-ers al dan niet voor de postjes gaan. Waar wacht men op ? Is die grote partij niet staat om politiek te wegen ? Heeft ze voor enige invloed gezorgd in het B-H-V discussie, heeft ze het afgeremd of vooruit geduwd ? Brengt ze de paarse regering in gevaar ? Kan ze een vuist maken tegen Elio Di Rupo ? Waarvoor dient ze dan wel ?

Ja, FDW zijn sirenenzang was gisteren "goddelijk". "Kom Jean Marie we moeten elkaar niet bestrijden we moeten samenwerken !". Van een Judas-kus gesproken ! De cordon-partij dus nog wat groter en dit enkel ter onderstreping van de grote prestaties van de leider, maar ondertussen de "democratische" partijen nog meer in één groot fauteuil. Op hun gemakje regeren zonder oppositie (die naam waardig).

Een kleine twee maand geleden was de algemene commentaar van veel kiezers de dag na de verkiezingen :"Waarom moeten wij nog stemmen ? Er verandert toch niks! Wat voor een zin heeft dat nog !"

Vertwijfeling dat er men hen gesold wordt. Dat er geen oppositie meer is die de regering uit die fauteuil kan krijgen. Stemt "dat" niet tot nadenken ?

Terechte kritiek op Leterme, Dewever en Co ? Akkoord. Maar dan moet je eerst Filip Dewinter in de grond boren, want zijn strategie beperkt zich tot wat achterklap (gisteren was hij overduidelijk tevreden, want het grote gevaar voor zijn partij, een gevreesde algehele terugval van enkele procenten was voorbij). De problemen waarmee we nu geconfronteerd werden zijn uiteindelijk maar het gevolg van Filip Dewinter zijn onwil om de democratische rechten van zijn kiezers te verdedigen. Of heb je nog altijd die conclusie niet kunnen maken ?

Hoe Vlaams is Dewinter eigenlijk ?

Moet de CD&V een handje geven aan het VB ? Om ze uit de sloot te trekken ? Waarom ? Dewinter is er toch met beide voeten ingesprongen. Hij wist dat hij er niet meer uit zou geraken. Dat hij in de modder terecht kwam. Waarom heeft hij het gedaan ? Waarom zou de CD&V zich vuil moeten maken om Dewinter te helpen als Dewinter geen aanstalten maakt om eruit te geraken ? Waarom zouden de andere partijen zich wel vuil moeten maken ? Om samen te werken met een onbetrouwbare ? Om zelf gedumpt te worden in de sloot ? Of gewoon om van plaats te wisselen ? Je zou gek moeten zijn.

 
At 11/12/06 10:04, Anonymous Anoniem said...

Ach ach ach...
Een politicus moet in de eerste palats zorgen dat hij niet verkozen wordt, geen postje bekleedt en enkel vanop de zijlijn staat te roepen wat tegendraads is?

Komaan zeg, laat ons eerlijk wezen. In politiek telt eerst de regel om verkozen te worden en vervolgens om deel uit te maken van de macht. Enkel op die manier kan je in een democratie iets betekenen en kan je iets veranderen.

Ik heb net zoals Hoegin vroeger dorpskranten volgeschreven, betoogd tegen vanalles en nog wat, maar ik heb het meest effectief bereikt sinds ik mij verkiesbaar heb gesteld en heb deelgenomen aan dat vuile politieke spel.

N-VA heeft een verstandige keuze gemaakt. Een klein trio heeft zich vergallopeert, had nooit gedacht dat CD&V zo principieel ging zijn en njet zou zeggen...
Enkel een idioot verandert nooit van mening, schreef ik al menigmaal. De Wever mag nu afgemaakt worden, maar hij heeft gedaan wat hij moest doen als voorzitter: een fout rechtzetten.

Ik schreef het al op mijn blog (http://www.davidgeens.be/item/200) dat het opblazen van het kartel negatief was voor Vlaanderen.
Met het opnieuw samenstellen van het kartel, is er een pijnlijke pagina omgeslagen. Dit is pijnlijk voor de N-VA, die wonden moeten helen, maar over enkele maanden/jaren zal hopelijk blijken dat enkele mensen, misschien zo'n 61-tal, hebben ingezien wat de juiste keuze was voor Vlaanderen.

Ik ben dus enorm fier op de N-VA: geizchtsverlies lijden in het belang van Vlaanderen: dat is pas een Vlaamse partij!

 
At 11/12/06 17:07, Blogger Bernhard De Muynck said...

Ik stel me de vraag: wie is hier de Judas?

Bart De Wever en het partijbestuur die hun meermaals bevestigde vertrouwen in Dedecker zaterdagmorgen opzegden na diens tussenkomst?

Of Dedecker, die het perslek organiseerde, die z'n mond niet hield en zo de afspraken aan z'n laars lapte, en die de vriendschappelijke arm rond de schouder van De Wever en Bourgeois verengd heeft tot een wurggreep...

 

Een reactie posten

<< Home

<<Oudere berichten     Nieuwere berichten>>