Gek zijn doet geen pijn

Het CGKR meent dat ook bejaarden Ketnetwrapper moeten kunnen worden. Het steunt ook een campagne tegen discriminatie gebaseerd op obesitas. Le ridicule ne tue pas. Maar men moet toch wel iets vinden om een club van een honderdtal personen elke dag bezig te houden!

DS2, een artikel met de titel 'Ook bejaarden mogen ketnetwrapper worden': 'De Jury voor Ethische Praktijken Inzake Reclame (JEP) oordeelt dat Ketnet geen reclame mag maken voor een talentenjacht met een leeftijdsbeperking. De jongerenzender van de VRT had dat gedaan voor een zoektocht naar ‘ketnet-wrappers'. Daarin werd een leeftijdsbegrenzing tussen 16 en 25 als voorwaarde gesteld. De JEP won advies in bij het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor Racismebestrijding (CGKR) en besloot dat een leeftijdsbeperking maar gewettigd is als dat nodig is voor het beroep. Een leeftijdsvereiste moet bovendien berusten op een legitieme doelstelling. Ketnet heeft de campagnespot en de leeftijdsvermelding daarom aangepast op de website.' (De Standaard 2, maandag 2 juli '12).

Een Ketnetwrapper is volgens de Ketnet-website (Artikel: 'Wie wordt Ketnetwrapper') 'hét uithangbord van Ketnet, op televisie, op de website en op heel wat evenementen. Je bent een vriend, een gids en een entertainer voor kinderen. Jij straalt uit waar Ketnet voor staat. Heb je frisse ideeën en schrikken sociale media je niet af? Ben je stoer en avontuurlijk aangelegd?'

Dat bejaarden ook Ketnetwrapper moeten kunnen worden is een insteek als een goudmijn voor het CGKR dat een hondertal mensen aan de slag moet kunnen houden met het openen van dossiers en het indienen van klachten bij de rechtbanken. Waarom zouden ze geen dossiers openen wanneer Akela's de opname bij de Welpjes beperken tot jongens en meisjes onder pakweg 11 jaar. Ook oma's en opa's moeten kunnen toetreden, zoniet gaat het om discriminatie, een van de kernopdrachten van het CGKR. Het actiedomein kan uitgebreid worden naar alle jeugdbewegingen en andere jeugdverenigingen: een oudere moet ook het recht hebben om jong-verkenner of verkenner te worden (of eender hoe die leeftijdsgroepen vandaag heten), anders is er sprake van discriminatie. Ook sportclubs kunnen aangepakt worden, en de jongerenwerking van de voetbalclubs. Waarom geen dossier openen tegen VijfTV (ook WijfTV genoemd) die zich een 'vrouwenzender' noemt, en zich specifiek richt op vrouwen tussen de 20 en 49 jaar? Een berg dossiers openen in het vooruitzicht! Waarop wacht het CGKR?

Obesitas, het CGKR en discriminatie

Recent meldde het CGKR dat het meewerkt aan een sensibiliseringscampagne van de Franstalige vzw Question Santé (die ook steun krijgt van de 'Fédération Wallonie-Bruxelles') 'over de stigmatisatie en discriminatie waarvan personen met overgewicht vaak het slachtoffer zijn'.

In die context meldt het CGKR dat de Antidiscriminatiewet van 2007 discriminatie verbiedt op basis van niet minder dan 18 beschermde criteria, waarvan drie in juridisch opzicht met gewicht in verband gebracht kunnen worden: de gezondheidstoestand, handicap en fysieke eigenschap. Het Centrum definieert ‘fysieke eigenschap’ als kenmerken die aangeboren zijn of buiten de wil van de persoon tot stand gekomen die (potentieel) stigmatiserend zijn in een publieke sociale context. En het CGKR is er blijkbaar fier over dat België op dit moment het enige Europese land is dat dit criterium aldus heeft opgenomen in zijn wetgeving in de strijd tegen discriminatie. Als enige, men zou daar eerder beschaamd moeten over zijn, dat men ook discriminatie op basis van obesitas een strafbaar feit noemt.

Verder lezen we dat het CGKR tussen 2009 en 2012 een dertigtal dossiers opende over gewicht. Alle beetjes helpen bij de tewerkstelling.
Het Centrum nam in 2009 deel aan een colloquium over ‘fysieke eigenschap als discriminatiemotief’. Uit het verslag van dat colloquium blijkt onder meer dat “er maar weinig rekening gehouden wordt met de moeilijkheden i.v.m. hun uiterlijk waarmee personen met overgewicht geconfronteerd worden, omdat veel mensen ervan uitgaan dat zij met de juiste ingesteldheid en levensstijl (…) kunnen beantwoorden aan de gewichtsnormen. Bovendien klagen de personen in kwestie daar zelden over uit schuldgevoel omdat ze niet het nodige doen om te vermageren en dus krijgen wat ze verdienen”.

Obesitas kan als een chronische ziekte wordt beschouwd, met een verhoogd risico op hart- en vaatziekten of diabetes en is, behalve wellicht enkele grote uitzonderingen, niet aangeboren of betreft het geen buiten de wil van de persoon tot stand gekomen fysische eigenschap. Het is een thema voor werkers in het domein van de gezondheid.
Maar toch houdt een voor 100% gesubsidieerde gedachtenpolitie zich bezig met het proberen criminaliseren van bedrijven die geen medewerkers met obesitas aanwerven, en de voorkeur geven aan slankere kandidaten.

In plaats van het CGKR om te vormen tot een 'interregionaal' centrum kan men het beter afschaffen. Bij strafbare discriminatie en racisme kan men zelf naar de politie of het parket stappen, zonder afhankelijk te zijn van de eigen prioriteiten van dit centrum, dat anders zelf beslist of het al of niet een klacht indient.

Artikel CGKR 'Overgewicht en discriminatie: sensibiliseringscampagne' 05/06/2012