Maingain zou als biljarter waarschijnlijk een groot kampioen drieband zijn

In de weekeindeditie van Le Soir (2/3 juli '11) bevestigt Olivier Maingain dat hij niets terugneemt van zijn eerdere uitspraak dat De Wever een negationist is. De joden André Gantman (Joods Actueel, 24.06) en Simon Gronowski (Le Soir, 29.06) zeggen daarentegen: 'De Wever is geen negationist'. En toch blijft Maingain het herhalen. Volgens MCC-voorzitter Gérard Deprez wil Maingain helemaal geen institutioneel akkoord, en is zijn enige doel de missie van formateur Elio Di Rupo laten mislukken, en speelt hij daardoor "louter om electorale redenen met het einde van België". Nu is er een risico voor Maingain dat Di Rupo met een compromis over BHV akkoord kan gaan waarbij er weinig of geen compensaties zijn voor het stemmenverlies van de Brusselse kopstukken in Halle-Vilvoorde. Maingain haalt er dus de holocaust bij om te proberen zijn stemmen bij de volgende federale verkiezingen maximaal veilig te stellen.

Wat vooraf ging

Het is een zaak die al enkele jaren oud is. Op 6 december '07 noemt Pierre Mertens (Brussel, 1939), een Franstalige Belgische schrijver, in Le Monde De Wever "een uitgesproken negationistische leider". Hij bevestigt in Knack (10 dec '07) dat hij niets terugneemt van die uitspraak. Eind oktober '07 had de Antwerpse burgemeester Patrick Janssens (SP.A) aan de Joodse gemeenschap excuses geüit voor de verantwoordelijkheden van het Antwerpse stadsbestuur en de politie bij de deportatie van Joden door de nazi’s tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij deed dat tijdens een congres van het Forum der Joodse Organisaties, 'Kinderen van de Shoah'. De Wever had de excuses van Patrick Janssens 'gratuit' genoemd. Dat was bij de joden in het verkeerde keelgat geschoten, en De Wever bood hen zijn verontschuldigingen aan: "Als door de perceptie die aan mijn woorden is gegeven, de joodse gemeenschap gekwetst is, heb ik mij daar voor verontschuldigd. Er zijn zeker fouten gemaakt en daar waren verontschuldigingen voor nodig. Als ik de verontschuldigingen van Patrick Janssens 'gratuit' heb genoemd, bedoelde ik daarmee dat het gemakkelijk is om 65 jaar na de feiten onze verontschuldigingen aan te bieden". De vertegenwoordigers van de joodse gemeenschap aanvaardden de excuses: "Wij vergeven, maar wat geschreven staat, kan je niet vergeten", zei Diane Keyser, secretaris-generaal van het Forum van Joodse Organisaties.

Dat Mertens hem hiervoor enkele maanden later als ontkenner van de jodenvervolging afschilderde was voor De Wever een brug te ver. Hij diende een klacht in voor laster en eerroof. (Op 24 mei '11 heeft de raadkamer in Brussel beslist de zaak te verdagen naar 13 december '11, op vraag van de advocaat van De Wever, omdat beide partijen meer tijd willen om te pleiten dan die dag was voorzien).

Op 8 juli 2008 publiceert Le Soir een editoriaal onder de titel 'We zijn allen Pierre Mertens', geschreven door Beatrice Delvaux. Daarin merkt ze op dat het 'democratisch nationalisme' van De Wever geen kritiek duldt. 'Nationalismen (en de dictaturen die eruit voortvloeien) hebben altijd de pers en intellectuelen, de vijfde colonne die infiltreert in hun ideologisch front, proberen muilkorven.' De krant drukt de hoop uit dat de klacht van De Wever uitmondt in een procedure voor een hof van assisen en wil ook daar solidair blijven met de schrijver. 'Daarom zeggen wij, eensgezind met Pierre Mertens: uw uitlatingen zijn negationistisch.'
We zitten dan in een periode waarin Le Soir jacht maakt op Leterme, en dus ook op De Wever. Toen was de N-VA electoraal nog niet zo sterk als vandaag, maar wel nog in kartel met CD&V. Na de verkiezingen van 2007 verketterde Béatrice Delvaux en andere redacteurs van Le Soir meer dan een jaar lang Yves Leterme. ('Monsieur 800.000 gaffes', 'Yves Leterme is een mol die alleen maar naar de '16' gestuurd werd om het einde van België te bespoedigen', enz). In haar editoriaal van 18 oktober '08, kort na het uiteenvallen van het kartel CD&V/N-VA in september '08 loofde Delvaux plots Leterme, die ondertussen wel zijn 'vijf minuten politieke moed' had ingeslikt. (Zie ook artikel 08.11.09: 'De Jeanne d'Arc van Dilbeek')

Peter Vandermeersch, toen hoofdredacteur van De Standaard, reageert de volgende dag fel op het editoriaal van Le Soir: "De krant, die eerder vond dat je Bart De Wever en zijn volgelingen op een vlot moet zetten en de oceaan moet opsturen om het zaakje dan tot zinken te brengen, zegt nu zonder verpinken over dezelfde De Wever dat hij een negationist is. Le Soir steunt daarbij de - overigens nogal middelmatige - auteur Pierre Mertens die De Wever in een opiniestuk in Le Monde beschuldigt van het ontkennen van de Holocaust. Dat, beste vrienden van Le Soir, is niet alleen ongelukkig. Het is zonder meer kortzichtig. Toen De Wever in oktober vorig jaar de excuses van Patrick Janssens ten opzichte van de Joodse gemeenschap 'gratuit' noemde, was De Standaard bijzonder hard voor de man. We gebruikten woorden als 'lichtzinnig', 'tactloos', 'lapidair' en 'onthutsend'. Maar we schreven ook dat het 'grotesk' is om de man als een 'cryptofascist' te brandmerken. Dat de nogal kortzichtige Pierre Mertens hem in een grote krant van negationisme beschuldigde, was erger dan grotesk. Het was kwaadwillig en dom. Dat Le Soir in volle communautaire crisis in een commentaar schrijft dat we allen Pierre Mertens zijn, is meer dan kwaadwillig en meer dan dom."

Geert Van Istendael was ook niet te spreken over de aanval van Mertens. Naar aanleiding van de protestavond 'Niet in onze naam' eind februari '11 schrijft hij: "In de KVS sprak de grote Franstalige romancier Pierre Mertens. Ik betreur ten zeerste dat hij in Le Soir Bart De Wever zéér onheus behandeld heeft en ik druk me terughoudend uit. Maar ondanks dat blijft hij wel de grootste levende romanschrijver bij onze Franstalige medeburgers. Mogen wij ons misschien niet meer in hetzelfde theater bevinden als onze Franstalige collega's? Trouwens, onmiddellijk na Mertens' toespraak hoorde je deelnemers zeggen dat ze het grondig oneens waren met zijn ideeën". (DS 25 febr '11)

Maingain valt nu herhaaldelijk De Wever aan

Olivier Maingain rakelt nu het conflict tussen Mertens en De Wever op en beweert nu ook dat De Wever een negationist is. De Wever vindt dat Maingain die woorden moet intrekken en vraagt dat andere Franstalige partijvoorzitters zich van die uitspraak distantiëren. Tot vandaag hebben ze dat niet gedaan. Een chronologie:

Wie de chronologie wil overslaan kan meteen naar de laatste paragraaf: 'Wat beoogt Maingain?'

Zaterdag 18 juni
Maingain in Le Soir: "De N-VA? Dat is radicaal Thatcherisme. Dat is de som van al het conservatisme en al het egoïsme. Het is een anti-Europese partij. het is een partij die de sociale cohesie in de samenleving kapot maakt omdat het terugplooien op de eigen identiteit centraal staat. Ik ga nooit meedoen aan een coalitie waarvan de N-VA de piloot is. Ik zeg niet dat ze buiten de democratie staan. Ik zeg dat, op meer dan één vlak, hun democratisch gehalte wel eens mag worden onderzocht."

Dinsdag 21 juni
Maingain haalt in Matin Première (RTBF radio) opnieuw zwaar uit naar zowel de MR als naar de N-VA. Hij vergelijkt de N-VA zelfs met de partij van Jörg Haider in Oostenrijk. Hij herhaalt dat hij niet pikt dat de MR de N-VA ziet als een gepriviligeerde partner in het asiel- en migratiedossier. Volgens Maingain lijkt de N-VA te sterk op Vlaams Belang.

Woensdag 22 juni
Volgens MCC-voorzitter Gérard Deprez wil Olivier Maingain helemaal geen institutioneel akkoord en speelt hij zo met het einde van België. Het enige doel van Maingain is de missie van formateur Elio Di Rupo laten mislukken, waarschuwt Deprez woensdag in Le Soir. Bovendien is de eigengereide koers niets minder dan een "oorlogsverklaring" aan MR-voorzitter Charles Michel. Deprez vermoedt dat Maingain een soort cordon sanitaire wil optrekken rond N-VA, door de Franstalige kiezers ervan te overtuigen dat de partij een onaanvaardbare gesprekspartner en zelfs 'fascistische' partij is. "Gezien de positie van N-VA op het Vlaamse schaakbord en het feit dat de andere Vlaamse partijen niet zonder haar kunnen onderhandelen, heeft dit slechts tot bedoeling elke positieve onderhandelingsuitkomst tegen te gaan." Volgens Deprez speelt Maingain dan ook "louter om electorale redenen met het einde van België".

Donderdag 23 juni
Maingain blijft inbeuken op De Wever. In Le Soir trekt hij die dag nog eens alle registers open en haalt hij nu ook nog de beschuldigingen van negationisme aan die Pierre Mertens aan het adres van De Wever uitte: 'Hoe zouden waarnemers, media en Franstalige partijen reageren indien een van onze partijvoorzitters Jean-Marie Le Pen de hand zou schudden (De Wever heeft dat gedaan), aanwezig zou zijn op de begrafenis van de oprichter van de lokale extreem-rechtse partij (De Wever heeft die van Vlaams Belang-stichter Karel Dillen bijgewoond) en negationistische uitspraken zou doen, de shoah ontkennen, zoals de N-VA-voorman heeft gedaan en zoals onder andere een schrijver als Pierre Mertens terecht heeft aangekaart?'.

Vrijdag 24 juni
Ondanks de uitdrukkelijke vraag van Bart De Wever om afstand te nemen van de uitspraken van Maingain, wordt er niet gereageerd. Maingain krijgt wel opvallende tegenwind uit joodse hoek. In een scherpe opiniebijdrage op de website van Joods Actueel neemt de gewezen Antwerpse VLD-schepen André Gantman (Auteur van ‘Jood zijn is een Avontuur’) Maingain onder vuur. "Er zijn grenzen die door Maingain werden overschreden door Bart De Wever te beschuldigen van ontkenning van de judeocide (negationisme) en dus van antisemitisme. Maingain ontpopt zich tot een schoolvoorbeeld van de gevaarlijke populist die geen middel schuwt om via De Wever heel Vlaanderen te treffen: het oprakelen van de collaboratie - hoe crimineel ook - blijkt de laatste reddingsboei te zijn van een opdringerige francofonie die de Vlaamse cultuur en taal als 'quantité négligeable' blijft beschouwen." Hij vindt het, ‘als vriend van Bart De Wever’, zijn plicht om te reageren. "Telkens opnieuw wordt teruggegrepen naar het incident rond de excuses van Antwerps burgemeester Patrick Janssens (SP.A) omtrent de houding van het stedelijk apparaat tijdens de Tweede Wereldoorlog ten aanzien van de Joodse Gemeenschap die Bart De Wever als ‘gratuit’ had bestempeld. Hij bedoelde hiermede niet dat er geen deportaties hadden plaatsgevonden met participatie van de overheid maar dat het niet aanvaardbaar was het hele stedelijk apparaat over dezelfde kam te scheren. Hij had gelijk: trouwens het Forum der Joodse Organisatie heeft een bijzonder herdenkingscolloquium georganiseerd ter ere van de Antwerpse politieagenten die op gevaar voor hun eigen leven Joden hadden gered. Heeft het Forum zich dan ook aan negationisme bezondigd?"
(Vrijdag 24 juni '11: 'Monsieur Maingain: Vous faites fausse route')

Zondag 26 juni
De Vlaamse partijvoorzitters reageren voor het eerst op de aanvallen van Maingain aan het adres van De Wever in de Zevende Dag op Eén.
'Ik distantieer me van de uitspraken’, zegt CD&V-voorzitter Wouter Beke. ‘Maingain is een provocateur pur sang. Hij haalt alles uit de kast om de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde te verhinderen. De vraag is: wie is er bereid om de splitsing van BHV door te duwen op basis van wat er nu op tafel ligt. MR zal kleur moeten bekennen.’
SP.A-voorzitster Caroline Gennez stelt vast dat ondanks de reputatie van Maingain als provocateur hij via de MR toch weer bij de onderhandelingen betrokken is geraakt.
Volgens Wouter Van Besien, voorzitter van Groen!, kunnen de uitspraken van Maingain niet door de beugel.
Open VLD-voorzitter Alexander De Croo benadrukt dat het FDF geen integraal deel uitmaakt van de liberalen. ‘Maingain doet die uitspraken om aandacht te trekken. Maar moet je hem dan ook die aandacht geven? Als MR deel wil uitmaken van de regering én een oplossing wil voor BHV, moet er een cruciale keuze worden gemaakt.’

Dinsdag 28 juni
Een van de brave dienaars van de Franstalige 'politiek correcte' standpunten is Pascal Delwit, politicoloog aan Cevipol, het studiecentrum van het politieke leven (ULB). Hij kwam in De Standaard van dinsdag 28 juni verklaren 'dat Olivier Maingain een dubbele aanval op de N-VA opende omdat uitlekte dat MR en N-VA samen eerder overleg hadden gepleegd over enkele wetsvoorstellen met betrekking tot gezinshereniging. Hierbij verweet hij De Wever negationistische uitspraken en vergeleek hem met Haider'. Delwit weet waarom de Franstalige partijvoorzitters zich niet distantieerden van de uitspraken van Maingain dat De Wever een negationist is, want De Wever had een dubbelzinnige reactie op de excuses van Patrick Janssens: "Welke houding moet men in dergelijke omstandigheden aannemen? In het Franstalige kamp hebben PS, CDH, Ecolo en tot op zekere hoogte ook de liberale vleugel van de MR, gekozen voor het stilzwijgen. Die houding wordt geschraagd door een dubbele onderliggende reden. Ten eerste is het niet evident de nuance te bewaren terwijl het debat in alle hevigheid woedt. Het is moeilijk je politiek te distantiëren van de uitspraak dat De Wever een negationist is, wanneer de N-VA-voorzitter zelf een dubbelzinnige reactie klaar had na de excuses van Patrick Janssens (SP.A) voor de ijver van het Antwerps stadsbestuur bij de deportatie van Joden in 1942. Auteur Pierre Mertens noemde De Wever na die verklaringen openlijk 'negationist' in de krant Le Monde en daagde hem zelfs voor het gerecht. Beide mannen lieten intussen weten mekaar voor het hof van assisen te brengen. Het tweede en belangrijkste element is dat de Franstalige partijen de polemiek niet willen voeden en daardoor het veld goeddeels vrij laten voor de 'extremen' in het communautaire kamp." (Artikel 'Polariseren om te blokkeren')

Dinsdag 28 juni
De enige die aan Franstalige kant wel een klein beetje reageerde was ontslagnemend federale minister van Energie Magnette (PS), voor de RTBF-radio 's morgens. Wil hij toch een beetje de N-VA zalven, om de kansen van PS-chef Di Rupo op het eerste ministerschap niet al te zeer te hypothekeren? Niet dat hij zich distantieerde van de uitspraken van Maingain. Hij speelde het heel geraffineerd, en merkte vooreerst op dat Bart De Wever al enkele 'kwetsende' uitspraken heeft gedaan over de Walen, en de Franstaligen daarom dus niet hoeven te gehoorzamen, nu De Wever heeft opgeroepen om de uitspraken van Maingain te veroordelen: 'We dansen niet wanneer De Wever fluit.' Het enige wat hij over zijn lippen kreeg was dat hij vond dat de vergelijking die Maingain maakte tussen De Wever en Jörg Haider 'excessief' was, want men hoeft de N-VA niet op dezelfde hoop te gooien als xenofobe partijen.

Maingain verder ten aanval

Maandag 27 juni
Schrijver Pierre Mertens vindt dat de politieke klasse de rechtszaak die De Wever tegen hem is begonnen misbruikt voor communautaire doeleinden. Hij kan er niet mee akkoord gaan dat zijn juridische strijd met de N-VA-voorzitter gebruikt wordt zonder zijn medeweten, of zonder overleg misbruikt wordt om belangen te verdedigen die er niets mee te maken hebben. Het debat over negationisme verdient iets anders "dan het potje dat we de voorbije dagen gezien hebben".

Dinsdag 28 juni
Olivier Maingain benadrukt dat ook hij verontwaardigd is door de 'resoluut negationistische' uitspraken van De Wever. In een communiqué verduidelijkt hij dat hij zich net zo vrij voelt om zijn standpunt uit te drukken als Mertens. 'Want hoe eminent de intellectuele autoriteit van Pierre Mertens ook zou zijn door de verklaringen van De Wever als 'resoluut negationistisch' te beschouwen, hij is niet de enige geweest om zich verontwaardigd te tonen en ze op die manier te bestempelen. Het is nodig voor de democratie dat dergelijke verontwaardiging gedeeld wordt'.

Woensdag 29 juni
Een direct slachtoffer van de holocaust, de jood Simon Gronowski ('Evadé du 20e Convoi, ancien président de l’Union des déportés juifs, lauréat 2006 du Grand prix Condorcet-Aron pour la démocratie, avocat'), mengt zich in de zaak, en tegen Mertens in, zegt hij dat De Wever helemaal geen negationist is. In een opiniestuk in Le Soir dan nog:
"Le fait que Bart De Wever aurait tenté d’atténuer la responsabilité d’une personne déterminée (Leo Delwaide, bourgmestre d’Anvers en 1942) ou d’une autorité communale déterminée (Anvers), comme le lui reproche Pierre Mertens, est-ce nier le génocide nazi en général, accompli dans toute l’Europe ? A ce compte-là, le tribunal israélien qui acquitta en 1993 Demanjuk, «Yvan le Terrible», le tueur du camp nazi de Sobibor, condamné ensuite en 2011 en Allemagne, serait négationniste. Ne faut-il pas se méfier aussi des propos qu’on attribue à Bart De Wever et qu’il n’a pas tenus ? Le CCLJ (Centre Communautaire Laïc Juif), l’un des plus importants centres communautaires juifs, dit carrément que Bart De Wever n’est pas négationniste: «Le débat est légitime et on peut comprendre que Simon Gronowski et d’autres considèrent que les propos inacceptables de De Wever ne peuvent être rangés dans la catégorie négationniste» (Regards, du 23/6).... Je ne supporte pas que quiconque, même Bart De Wever, soit victime d’une calomnie commise au nom de ma famille assassinée, sans parler des autres victimes des nazis."

Zaterdag 2 juli
Beatrice Delvaux interviewt Maingain in Le Soir. Hij neemt niets terug van zijn uitspraken. Het interview (2 blz) met Maingain begint met het citeren van zijn uitspraken in Le Soir van 23 juni: "Quelle serait la réaction des observateurs, des médias et des partis francophones si l’un de nos présidents de parti devait serrer la main à Jean-Marie Le Pen – De Wever l’a fait –, assister aux funérailles du fondateur d’un parti d’extrême droite local – De Wever a assisté à celles de Karel Dillen, fondateur du Vlaams Belang – et tenir des propos négationnistes, nier la Shoah comme l’a fait le leader de la N-VA ?". Iets verder, na een lange inleiding, de eerste vraag van Delvaux: 'Alors, une semaine et toute une avalanche de réactions et d’indignations plus tard, toujours pas de regret ? Une petite envie de revenir en arrière, de s’excuser ? Un petit « j’ai exagéré ? »' Antwoord van Maingain, kort en duidelijk: 'Alors là, pas du tout'. Verder geeft hij ook een nieuwe definitie aan het negationisme: 'je n'ai jamais dis que De Wever nie l'existence des chambres à gaz. Mais la grande avancée de la loi mémorielle de 1995 est que minimiser, banaliser les crimes liées à la Shoah, c'est déjà être négationiste.'
'Un terroriste armé, moi? Franchement!')

Wat beoogt Maingain?

Volgens mij speelt hij een politieke partij drieband. Belgen waren lang grote specialisten in driebandbiljard, een spelsoort in het carambolebiljarden, waarbij men met de speelbal probeert de andere 2 ballen te raken. Omgezet in politieke termen: Maingain speelt op De Wever, om vooral Di Rupo en Milquet te raken. Maingain moet geen stemmen halen in Vlaanderen, behalve in Halle-Vilvoorde. Met zijn stemmen in BHV zit hij sinds 1991 ononderbroken in de Kamer. MR/FDF haalt in Halle-Vilvoorde de meeste stemmen op de Franstalige lijsten. (Allen Franstalige stemmen samen zijn er goed voor 80.000 stemmen). Dat zou zo kunnen blijven, ook na de splitsing van BHV, alleen zouden die niet meer naar de Brusselse Maingain gaan, maar naar andere Franstalige kandidaten, bijvoorbeeld de 'kandidaat-burgemeesters' van drie faciliteitengemeenten. Het politiek soortelijk gewicht van Maingain (52 jaar) zou dus serieus dalen. Dat is riskant voor zijn politieke carrière op Belgisch niveau, die toch nog een tiental jaar moet duren, tenzij hij zich zou tevreden stellen met het burgemeesterschap van Sint-Lambrechts-Woluwe. Nu is het risico groot dat Di Rupo met een compromis over BHV akkoord kan gaan waarbij er weinig compensaties zijn voor dat stemmenverlies van de Brusselse kopstukken (de PS haalt veel minder stemmen in Halle-Vilvoorde dan de MR/FDF), en Milquet hem volgt, bijvoorbeeld om zeker te zijn van een plaatsje in de federale regering, maar ook om de aanwezigheid van CDH in de regionale regeringen met de PS veilig te stellen.

Voor Di Rupo is het binnenhalen van 500 miljoen euro voor het Brussels Gewest belangrijker dan de stemmen van Maingain in Halle-Vilvoorde, want die 500 miljoen beloofde Di Rupo in zijn verkiezingsprogramma, en de Brusselse PS-ers, zoals Piqué en Moureaux zitten daar natuurlijk op te wachten. Di Rupo moet dus deze belofte eerder nakomen dan Maingain stemmen te bezorgen 'dans la périphérie'. Het hele circus van Maingain de laatste weken heeft niets met Vlaanderen te maken, want daar moet hij zoals gezegd geen stemmen halen. Dat hij nog verder inbeukt op De Wever, zelfs nadat de joden André Gantman en Simon Gronowski (deze zelfs in Le Soir) duidelijk stellen dat hij geen negationist is, maakt toch wel de stelling van Gérard Deprez zeer aannemelijk, dat Maingain helemaal geen institutioneel akkoord wil en hij daarvoor zelfs bereid is het einde van België te riskeren. Het enige doel van Maingain is volgens Deprez de missie van formateur Elio Di Rupo laten mislukken. Dus speelt hij op de man De Wever, om de Franstalige politici in verlegenheid te brengen: je sluit toch geen akkoord met een negationist! Als je dat doet, zal het jullie stemmen kosten die ik zal binnenhalen! Maingain zou als biljarter minstens Belgisch kampioen drieband zijn.