Brinckman en Eeckhout, journalisten of sp.a-propagandisten?

Waarom schiet Bart Brinckman op Eva Brems, Bart Staes en Bart Caron, allemaal Groen!? Waarom noemt Bart Eeckhout Groen! zelfs fundi's? Zo bereiden ze de instap van alleen 'de redelijke' SP.A in de volgende regering voor, zonder Groen. Dat moet voor Bart De Wever makkelijker te slikken zijn dan sp.a en Groen samen.


Bart Brinckman (Mortsel, 1963) start eind 1989 op de Wetstraatredactie van De Morgen, waar hij vanaf 1995 aan het hoofd staat van de politieke redactie. In 2000 stapt hij over naar De Standaard waar hij gedurende een klein jaar de nieuwe redactie 'Cultuur en Media' leidt (nu onder leiding van Peter Vantyghem). In het najaar van 2001 wordt hij gepromoveerd tot chef van de Wetstraatredactie. Tot vandaag is hij dat nog steeds.

Donderdag 26 mei '11 had Bart Brinckman er nog behoefte aan De Wever te koppelen aan 'de methoden van een negationist' (een strafbaar feit) van de Tsjechische president Vaclav Klaus, want die methoden van een negationist gebruikt deze volgens Brinckman als klimaatscepticus. Klaus is weliswaar geen negationist, maar .. "hij gebruikte gisteren aan de Universiteit Antwerpen exact dezelfde methodiek om de huidige klimaatsverandering te betwisten." Brinckman verder: "Even voordien bouwde inleider Bart De Wever alvast een kleine verdedigingslinie op. 'Ik ben het zeker niet eens met de president over een aantal onderwerpen', stelde hij. Vervolgens brak hij, overigens zeer terecht, een lans voor het debat. 'In een echte democratie moeten wij vrij onze mening kunnen uiten, ongeacht datgene wat de maatschappelijke consensus zégt wat wij moeten denken.' Uiteraard heeft een Tsjechische president het recht om op vraag van het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond (KVHV) in Antwerpen zijn klimaatvisie te verkondigen. Dat de meningen verdeeld zijn over de opwarming van de aarde, ontkent niemand. Toch blijft het wat moeilijk om prietpraat als basis voor een debat te erkennen." (Artikel 'Als de president een kletsmajoor wordt', alleen voor abonnees).

Geschut keert richting Groen

Vrijdag 27 mei '11 schiet hij dan richting Groen via Eva Brems, in de wekelijkse rubriek 'De Handelingen', 'De wil van de meerderheid', in verband met het goedkeuren van een verstrenging van de wet op gezinshereniging:
'Een zwaluw maakt de lente niet, maar de Kamer etaleerde donderdag dat niet alles in dit land geblokkeerd hoeft te zijn. Motor van dit wetgevend werk zijn de coalitiepartijen van de huidige ontslagnemende regering, aangevuld met de N-VA. Zeker voor Franstalig België lijkt de goedkeuring dan ook de voorbode van de nieuwe, centrumrechtse coalitie waarin niet de PS maar wel de N-VA, of beter 'rechts', het hoge woord voert. La nouvelle majorité s'est imposée, kopte Le Soir gisteren duidelijk ontstemd. Uiteindelijk haakte donderdag ook SP.A haar wagentje aan deze coalitie vast.
Voor de ecologisten wordt een regeringsdeelname een stuk minder evident. Zij toonden zich de grootste tegenstander van een verstrenging en profileerden zich de facto als voorstanders van open grenzen (al mag het zo niet heten). Diverse politici ergerden zich aan de hooghartige en moraliserende tussenkomst van Eva Brems, die zich zonder enige voeling met de realiteit als een kamergeleerde profileerde. 'Spurt nu maar naar het Europees Hof van Justitie', daagde Francken haar uit. Voor een partij die bij monde van haar gewezen voorzitter Jos Geysels pas enkele dagen geleden de toenemende armoede in Vlaanderen terecht aanklaagde, blijf het merkwaardig dat ze met neoliberale principes een wetgeving bevechten die moet voorkomen dat migranten in de armoede belanden.'

Dinsdag 31 mei '11 neemt Brinckman Groen! twee keer onder vuur: eenmaal over de eerste reactie van Bart Staes op de vernietiging van een ggo-aardappelveld en eenmaal over Bart Caron die parlementsleden van Vlaams Belang had vergeleken met ongedierte.
- 'Groen! slikt Bart Staes snel door'
'Groen! zoekt heel uitdrukkelijk haar eigen plaats in het politieke landschap. Vorige week stemde ze als enige Vlaamse partij tegen strengere regels voor gezinshereniging. De opmerkelijke tussenkomst van Europarlementslid Bart Staes - 'de actie in Wetteren is een vorm van democratische strijd' - in een zee van afwijzende reacties, suggereerde even dat de partij zich ook in het ggo-debat dwars opstelt.'
- Interview Brinckman met Staes: 'Een plantje was voldoende'
Dat artikel begint met: 'Wie slecht wordt geïnformeerd, vertelt soms foute dingen. BART STAES ondervond het aan den lijve. 'Ik wist niet dat er geweld was gebruikt. Dit maakt een debat alleen maar moeilijker.' Eerst noemde Groen!-Europarlementslid Bart Staes de manifestatie van de Belgian Field Liberation Movement nog een 'vorm van democratische strijd' en 'een actie van burgerlijke ongehoorzaamheid'. Een dag later werden de kapitalen bovengehaald: 'VOOR ZOVER ZE VREEDZAAM VERLOPEN.'
- 'Ongedierte' in de rubriek 'Vlam'. (In ‘Vlam!' reageert een redacteur op een nieuwsfeit dat hem niet onverschillig laat). Die dag heeft dus Bart Caron Brinckman niet onverschillig gelaten met zijn opmerking dat parlementsleden van Vlaams Belang als ongedierte zijn:
‘Ze zijn onvermijdelijk, als ongedierte dat meereist in je jas.' Vlaams parlementslid Bart Caron (ooit Spirit, nu Groen!) heeft er een officieel reisje naar Amsterdam opzitten. Helaas voor hem trokken enkele Vlaams Belangers mee in zijn gezelschap.... ..
Ondertussen zijn we aan dat Vlaams Belang gewend geraakt. De partij is een vast onderdeel van het politieke landschap. Iedereen heeft het recht haar bestaan te betreuren. Maar ze schikt zich naar het Belgische democratische bestel. Het programma werd opgekuist en geactualiseerd. Vlaams Belang vertegenwoordigt een stroming die in heel Europa opgeld maakt.
Tien jaar geleden vergeleek de liberaal Karel De Gucht de mandatarissen van het Vlaams Blok nog met mestkevers. De term ongedierte gaat niet alleen verder, historisch gezien klinkt hij ook erg beladen. Ongedierte vraagt om te worden uitgeroeid. Van die intentie willen we Caron zeker niet verdenken, toch niet in de letterlijke betekenis. Maar wat brengt het in godsnaam de mensheid bij om politieke vijanden uit te schelden voor het vuil van de straat? Politici die het hardste schreeuwen tegen het Vlaams Belang, zijn meestal de zwaksten om die partij echt te bekampen.
Wie een partij wil bevechten, moet in de eerste plaatst de kiezers terugwinnen. Ooit vond Agalev-voorzitter Jos Geysels dat een taak voor de socialisten, zij hadden toch de meeste stemmen aan extreemrechts verkozen. Meteen hoefde het elitaire Agalev (de voorloper van Groen!) zich niet vuil te maken aan die onderkant van de Vlaamse samenleving.' (Bart Caron bood dezelfde avond op zijn blog zijn verontschuldigingen aan voor ‘onhandig woordgebruik').

Eeckhout: Groen in het kamp van de fundamentalisten

Eerder (28.10.10) had ik het al over 'Bart Brinckman: geen journalist maar propagandist'. Samenvatting van de tekst: de artikels van Bart Brinckman in De Standaard over de N-VA, Bart De Wever en nu Bart Maddens zijn zo tendentieus, dat men zich moet afvragen of hij op de loonlijst staat van het ABVV/FGTB als militant, eerder dan op de loonlijst van De Standaard als journalist.

Eerst heet het op vrijdag 27 mei '11: 'Uiteindelijk haakte donderdag ook SP.A haar wagentje aan deze coalitie vast,' en iets verder 'Voor de ecologisten wordt een regeringsdeelname een stuk minder evident'.De volgende dagen hakt hij plots verschillende keren op Groen! Zowel Brems, Staes als Caron krijgen een veeg uit de pan, zelfs de al lang geleden voorzitter van Agalev wordt er bijgehaald om de groenen elitair te noemen. Groen afhaken wordt zo eenvoudiger gemaakt bij de vorming van een regering.

Als men er nog een artikel van Bart Eeckhout, chef nieuws, in De Morgen van 31.05.11 bijneemt wordt het nog duidelijker. Want volgens Eeckhout heeft Groen! op één middag haar omzichtig opgetrokken beeld van ernst en verantwoordelijkheid aan diggelen laten slaan:

'Groen! is erin geslaagd om het met zoveel omzichtigheid opgetrokken beeld van ernst en verantwoordelijkheid op één middag aan diggelen te laten slaan. Wie er niet spontaan in slaagt geweld af te keuren, verliest de sympathie. Dat geldt voor het VB, maar dus ook voor de groenen. En dat heeft meer met emotie dan met Wetstraatstrategie te maken.
Het heeft tot gisterenmiddag 13u11 geduurd vooraleer een communiqué van Groen! binnenliep in de mailbox waarin de vernieling van genetisch gemanipuleerde aardappelen op een proefveld in Wetteren ondubbelzinnig werd afgekeurd. Een dag eerder had volksvertegenwoordiger Dirk Peeters - partijwoordvoerder in het ggo-debat - nog smalletjes opgemerkt dat hij het geweld "niet goedkeurde" - het zou er nog aan ontbreken. Ook partijgenoot Bart Staes mocht 24 uur lang "in eigen naam" de veldslag op het aardappelveld minimaliseren.
Zoveel halfslachtigheid verwondert. Natuurlijk moet Groen! pertinente vragen blijven stellen bij de risico's van genetisch gemanipuleerde teelt in de open ruimte, maar even vanzelfsprekend en kordaat had het de aanval moeten veroordelen. Om principiële redenen - met geweld win je geen debat - maar ook om strategische redenen: agressie schrikt kiezers af. Groen! heeft zich in het kamp van het fundamentalisme laten dwingen, en nu zul je zien dat de rechtse krachten in Vlaanderen met de zweep klaarstaan om de groenen in die hoek te houden.
Voor Groen! gaat zo op één middag de volgehouden investering in geloofwaardigheid domweg verloren. Stukje bij beetje bouwden de Vlaamse groenen het voorbije jaar enig krediet op, met voorzitter Wouter Van Besien als wat onverwachte trekker van het no-nonsense-ecologisme. Tot niet geringe frustratie van de sp.a-concurrentie werd Van Besien een graag geziene mediaklant, altijd klaar voor een woordje of een weetje. Al die moeite is nu verloren....
De voorkeur van vele kiezers zit in hun buik. Met hun buikgevoel zullen nogal wat Vlamingen Wouter Van Besien best wel sympathiek gevonden hebben, maar die charme is weggespoeld door de beelden van de veldslag en de associatie die Groen! daarmee over zichzelf afgeroepen heeft. "Toch fundi's", dat gevoel overheerst nu....' ('De eeuwige onderschatting van emopolitiek')

De moraal

Tezelfdertijd krijgt de SP.A in De Standaard (30.05.11) een volle welwillende bladzijde - hoeveel in De Morgen weet ik niet - over haar ledendag op zondag 29 mei in het dierenpark Pairi Daiza in het Henegouwse Brugelette: 'Gennez, die volgens geruchten geen kandidaat meer is voor de voorzittersverkiezingen in het najaar, heeft duidelijk nog heel wat krediet bij haar achterban. Na haar toespraak wordt ze omstuwd door militanten, en regent het kussen, schouderklopjes en zelfs knuffels. Iedereen wil met haar op de foto..... Over de aanslepende formatiegesprekken houdt Gennez zich op de vlakte. Geen grapjes over de Nieuwe Vlaamse Arrogantie deze keer, zoals in haar omstreden 1mei toespraak. Gennez vraagt vertrouwen voor Di Rupo en solidariteit. 'We willen het niet alleen gezellig hebben voor onszelf', klinkt het. 'Als onze buur het niet goed heeft, worden wij daar ook niet gelukkig van.'

Dat is toch erg zwart-wit, zoals Groen hier door Brinckman en Eeckhout voorgesteld wordt, overdreven. Is Groen! nu op één middag de volgehouden investering in geloofwaardigheid domweg verloren? Zo kan Eeckhout natuurlijk gemakkelijk stellen dat het de rechtse krachten in Vlaanderen zullen zijn die met de zweep klaarstaan om de groenen in die fundamentalistische hoek te houden. Met fundi's ga je niet in een regering zitten, wel met een SP.A die haar wagentje al aan de coalitie hing voor een verstrenging van de gezinshereniging. Dus sturen Brinckman en Eeckhout de boodschap naar de lezer en naar de N-VA: laat Groen! gerust vallen, maar aanvaardt de SP.A in een regering. Geen Groen! is ook geen Ecolo. Dat zal Di Rupo gemakkelijker aanvaarden, ook al is Ecolo een coalitiepartner van de PS en CdH in alle Franstalige en Brusselse regeringen, als de SP.A er bij is.

Brinckman en Eeckhout: geen onderzeeërs of mollen voor de SP.A, maar propagandisten van de SP.A, op de loonlijst van een 'kwaliteitskrant'. Toen de pers nog een duidelijke politieke kleur had, was het gemakkelijker te weten waarom een reporter dit of dat schreef. Nu moet je al verbanden gaan leggen in verschillende kranten.