Vrijheid van meningsuiting steeds meer gekortwiekt

Publiekelijk aanzetten tot haat tegen een religie of een aanhanger van een religie moet vanaf nu volgens een EU-kaderbesluit op dezelfde manier als racisme vervolgd en bestraft worden. De vrije mening komt daarmee in de hele Europese Unie nog meer onder druk. Ook de Raad van Europa, die de waakhond van de mensenrechten zou moeten zijn, propageert maatregelen tegen islamofobie. In de UNO bekokstoven de islamregimes zelfs een totaal verbod op godsdienstkritiek, op straffe van boete en/of gevangenisstraf. Tijd om uit al die instellingen te vertrekken?


Een godsdienst haten wordt even strafbaar als racisme

De lidstaten van de Europese Unie zijn verplicht, met ingang van maandag 28 november 2010, hun strafwetgeving in overeenstemming te brengen met de in het 'Kaderbesluit racisme en vreemdelingenhaat' opgenomen nieuwe Europese regels. (Voluit: 'Kaderbesluit 2008/913/JBZ van de Raad van 28 november 2008 betreffende de bestrijding van bepaalde vormen en uitingen van racisme en vreemdelingenhaat door middel van het strafrecht').

Het besluit begint met volgende woorden: 'Racisme en vreemdelingenhaat vormen een rechtstreekse schending van de beginselen van vrijheid, democratie, eerbiediging van de mensenrechten en de fundamentele vrijheden, en van de rechtsstaat, beginselen waarop de Europese Unie gegrondvest is en die de lidstaten gemeen hebben.' Punt (5) van het besluit: Racisme en vreemdelingenhaat vormen een bedreiging voor groepen mensen die het doelwit zijn van dergelijk gedrag. Dit verschijnsel moet door middel van een gemeenschappelijke strafrechtelijke benadering op EU-niveau worden aangepakt, zodat dezelfde gedragingen in alle lidstaten strafbaar zijn en dat er doeltreffende, evenredige en afschrikkende sancties kunnen worden opgelegd aan natuurlijke personen en rechtspersonen die dergelijke strafbare feiten hebben gepleegd of daarvoor aansprakelijk zijn'.

Alle 'zware vormen' van racisme en xenofobie moeten door alle lidstaten van de Europese Unie strafbaar worden gesteld met een gevangenisstraf van ten minste één tot drie jaar. Hiervoor kregen zij twee jaar de tijd om hun wetgeving aan te passen, tot 28 november 2010 dus. Met dit kaderbesluit sluipt het aanzetten tot haat tegen een godsdienst binnen als een categorie, bij de maatregelen tegen racisme en vreemdelingenhaat. Godsdienst was tot nu één van de categorieën in de anti-discriminatiewet, op basis waarvan discriminatie strafbaar is, zoals de discriminatie gebaseerd op leeftijd, seksuele geaardheid, burgerlijke staat, geboorte, vermogen, enz.. Godsdienst is met het nieuw Kaderbesluit niet meer een van de categorieën bij de anti-discriminatiewet, maar ze 'promoveert' op een slinkse manier naar racisme en vreemdelingenhaat. In de titel van het besluit is er alleen sprake van racisme en vreemdelingenhaat, niet van godsdienst. Ook in de overwegingen wordt geen motivatie aangeven waarom aanzetten tot haat tegen een godsdienst gelijk gesteld wordt met racisme.

Pas in de eigenlijke juridisch gedeelte, vanaf artikel 1, duikt dan plots 'godsdient' op als een van de categorieën die volgens die richtlijn over racisme en vreemdelingenhaat moeten beschermd worden, en het aanzetten tot haat moet bestraft worden:
Alle aantijgingen in verband met ras, huidskleur, afkomst, religie en andere overtuigingen, nationale of etnische oorsprong als factor die bepalend is voor de afkeer van mensen, moeten als racistisch en xenofoob worden beschouwd.

Het woord 'haat' wordt gemakshalve niet gedefinieerd, alleen wordt omschreven hoe het woord 'haat' in die context van vervolging en bestraffing moet begrepen worden:
'(9) Met "haat" wordt bedoeld haat, ingegeven door ras, huidskleur, godsdienst, afstamming of nationale of etnische afkomst.'
Handig toch: met 'haat' wordt ... haat bedoeld, en ze is strafbaar als ze ingegeven is door ras, enz..
Haat is een gevoel, een gevoel van diepe afkeer, van verachting. Eén bepaald gevoel wordt dus in heel Europa strafbaar gesteld, tenminste als het gericht is op een groep of een lid van een groep op basis van huidskleur, godsdienst, etc... Men mag dus ongestraft zijn familie haten, à la limite zijn buurman ook nog, zolang hij maar niet tot een of andere van de beschermde soorten behoort. Haat, een gevoel, betekent dus al een schending van de mensenrechten. Dat besluit wil dat een oproep tot haat strafbaar wordt gesteld met boetes en/of gevangenisstraffen, als de haat gericht is op een groep personen, of een lid van die groep, die op basis van ras, huidskleur, godsdienst, afstamming, dan wel nationale of etnische afkomst wordt gedefinieerd.

In de inleidende tekst wordt bepaald wat men onder 'godsdienst' moet verstaan. Hij is al even vaag als over 'haat', want onder 'godsdienst' moet worden verstaan ... 'een godsdienstige overtuiging': (8) Met "godsdienst" wordt in het algemeen gedoeld op personen die worden gedefinieerd op basis van hun godsdienstige overtuiging of geloof.
Zowel 'haat' als 'godsdienst' zij dus twee zeer rekbaar en vaag gedefinieerde begrippen: 'haat' is haat, en 'godsdienst' is een godsdienstige overtuiging. Niet direct een voorbeeld van goede regelgeving, want een strafbaar feit moet normaal gezien voldoende nauwkeurig zijn bepaald, zodat men vooraf behoorlijk goed kan inschatten of een daad al of niet strafbaar is. Bij haat tegen een godsdienst kan bovendien ook opgetreden worden als die haat mogelijk een andere haat zou verbergen, een voorwendsel zou zijn voor haat op basis van afstamming of nationale afkomst. Art 1. 3. bepaalt dat lid 1 ('de nodige maatregelen nemen om strafbaar te stellen' dus) ook mag toegepast worden 'als de verwijzing naar godsdienst beoogd ten minste die gedragingen te bestrijken welke als voorwendsel dienen voor handelingen tegen een groep personen, of een lid van die groep, die op basis van ras, huidskleur, afstamming dan wel nationale of etnische afkomst wordt gedefinieerd.' In eenvoudiger woorden: als u iemand aanzet tot haat tegen de islam, kan men dat ook zo interpreteren dat u eigenlijk Turken en/of Marokkanen bedoelt, en dus bent u zeker strafbaar, op basis van racisme en vreemdelingenhaat. Zo kan men een aanzet tot haat tegen de islam, ook al is dit op geen enkele wijze een ras maar een godsdienst, toch gemakkelijker bestraffen.

Een vorig besluit uit 1996 wordt hiermee ingetrokken: Gemeenschappelijk Optreden 96/443/JBZ . Dat 'Optreden' uit 1996 vermelde reeds de categorie 'godsdienst', maar in een context van een grotere en effectieve justitiële samenwerking tussen de lidstaten om op te teden tegen racisme en xenofobie:
'Bezorgd over de verschillen tussen bepaalde strafwetgevingen inzake het sanctioneren van bepaalde vormen van racistisch en xenofoob gedrag, die de internationale justitiële samenwerking belemmeren,
Erkennend dat de internationale samenwerking van alle Staten, met inbegrip van die Staten die intern niet met racisme en xenofobie geconfronteerd worden, noodzakelijk is teneinde te voorkomen dat de daders van deze misdrijven gebruik maken van het feit dat racistische en xenofobe activiteiten in de verschillende Staten strafrechtelijk niet steeds onder dezelfde categorieën vallen, en zich van het ene naar het andere land verplaatsen om te ontkomen aan strafvervolging of aan de strafexecutie en hun activiteiten ongestraft voort te kunnen zetten,..'
In TITEL I is er sprake van discriminatie, geweld of rassenhaat, mogelijk op basis van religie.

Bij latere richtlijnen, in het jaar 2000, wordt een duidelijk onderscheid gemaakt tussen racisme en discriminatie, want elk soort krijgt een eigen een richtlijn, waarbij alleen bij de richtlijn over discriminatie 'godsdienst' wordt vermeld:
Richtlijn 2000/43/EG houdende toepassing van het beginsel van gelijke behandeling van personen ongeacht ras of etnische afstamming
Richtlijn 2000/78/EG tot instelling van een algemeen kader voor gelijke behandeling in arbeid en beroep zonder discriminatie op basis van leeftijd, seksuele geaardheid, handicap, godsdienst of overtuiging. Deze richtlijn heeft tot doel met betrekking tot arbeid en beroep een algemeen kader te creëren voor de bestrijding van discriminatie op grond van godsdienst of overtuiging, handicap, leeftijd of seksuele geaardheid zodat in de lidstaten het beginsel van gelijke behandeling toegepast kan worden.

Met het nieuw kaderbesluit uit 2008 wordt dus aanzetten tot haat tegen godsdienst gelijkgesteld met racisme. Een zeer rekbaar begrip, dat door de ene rechter al iets strenger kan geïnterpreteerd worden dan een andere. De opstellers van het kaderbesluit zijn zich daar blijkbaar wel van bewust, want ze voegen een artikel 7 toe dat het grondrecht van de vrijheid van meningsuiting gevrijwaard moet blijven. We hebben hiermee wel weer wetten die met elkaar kunnen botsen, en waarbij een rechter alle kanten uit kan: oproep tot haat tegen een godsdienst versus het recht van vrije meningsuiting.

Een grote nieuwe kluif voor het CGKR

Het is hoe dan ook geen evolutie ten gunste van de vrijheid van meningsuiting, nu ook 'godsdienst' opgenomen werd bij de mogelijke vervolgingen op basis van racisme. Allerhande verenigingen, stijl CGKR, zijn weer wat meer gesterkt om al wie niet in het gelid loopt van hun 'politiek correct' denken aan te klagen bij rechters.
Het CGKR kan nu nog meer op jacht gaan tegen gevoelens van haat, zeker van zodra dit Kaderbesluit in Belgisch recht is omgezet. Dat is blijkbaar nog niet het geval. In het Memorandum van het CGRK voor de Federale verkiezingen van 13 juni 2010 ter attentie van de politieke partijen kan men lezen:
'3.5. Het Kaderbesluit 2008/913/JBZ van de Raad “betreffende de bestrijding van bepaalde vormen en uitingen van racisme en vreemdelingenhaat door middel van het strafrecht” moet nog in Belgisch recht omgezet worden. Het Centrum dringt aan, gelet op de reeds bestaande wettelijke instrumenten, om precies na te gaan welke bepalingen in het Belgische recht dienen aangepast te worden.'

EU wordt steeds dictatorialer

In januari '11 publiceerde het CGKR een bericht over de ratificatie door de Europese Unie van het VN-Verdrag over de rechten van personen met een handicap:

"Het Centrum verheugt zich over de recente ratificatie door de Europese Unie van het VN-Verdrag over de Rechten van Personen met een Handicap. Dit is de eerste keer dat een conventie rond mensenrechten ondertekend wordt door de Europese Unie als politieke entiteit, een overwinning voor het Belgische voorzitterschap. De recente ratificatie maakt dit verdrag bindend voor de lidstaten van de EU die dit intussen nog niet hadden onderschreven. België maakt deel uit van de 16 Europese lidstaten die het verdrag wel al hadden ondertekend. Landen die deze conventie hebben getekend, engageren zich om de rechten van personen met een handicap te vrijwaren door onder meer antidiscriminatiemaatregelen in te voeren in hun beleid. Het VN-Verdrag over de Rechten van Personen met een Handicap is baanbrekend in die zin dat het streeft naar een volledige integratie van personen met een handicap in de samenleving."

Waar het CGKR zich over verheugt is juist mijn zorg: de Europese Unie ondertekent een internationale conventie die hierdoor bindend recht wordt in 11 landen die het nog helemaal niet ondertekend hadden. De parlementen van deze landen worden dus helemaal buiten spel gezet. Het gaat hier dus nog niet eens over directe democratie waarbij de burgers het laatste woord hebben, maar zelfs de zogenaamde 'participatieve' democratie met afgevaardigden heeft helemaal niets meer te zeggen. Zo kunnen dus zaken dwingend opgelegd worden waarover in eigen land niet eens een debat gevoerd werd, en al zeker kunnen geen alternatieven meer toegepast worden voor wat in een of andere internationale conventie als visie wordt doorgedrukt en opgelegd. Zelfs in landen waar de conventie dus niet werd goedgekeurd kan iedere gehandicapte nu naar de rechter stappen om zijn gelijk te halen op basis van een dergelijke conventie, en bijvoorbeeld eisen om les te mogen volgen in het regulier onderwijs. De rechtbanken worden zo de uitvoerders van buiten elke volkswil om opgelegde opinies van bepaalde specialisten.

Raad van Europa: islamofilie, of dhimmitude?

Met de eenparige goedkeuring van Resolutie 1743 (2010) op 23 juni 2010 rond islamofobie gaat de Raad van Europa nog een stap verder dan het EU-Kaderbesluit, want het stelt het moslimgeloof in Europa zelfs volledig gelijk met een rassenminderheid, gezien de Raad oproept maatregelen te nemen 'tegen economische uitsluiting van moslims en andere minderheden in Europa'.
(Engelse tekst: 'Islam, Islamism and Islamophobia in Europe'
Franse tekst: 'Islam, islamisme et islamophobie en Europe')

In de resolutie wordt de 'Islamic Educational, Scientific and Cultural Organization' (ISESCO) en de 'Arab League Educational, Cultural and Scientific Organization' (ALECSO) - die deel uitmaken van de Organisatie van de islamitische Conferentie (OIC) - opgeroepen samen met de Raad van Europa te strijden tegen islamisme en kritiek op de islam (islamofobie), of tegen elke andere vorm van discriminatie op basis van godsdienst, alsook de eerbiediging van de universele rechten van de mens te bevorderen in Europa. Ook dringt het erop aan de hele bevolking van Europa zowel op school als met een “levenslang voordurende educatie” onderricht over de islam te geven, naast over jodendom een christendom. (20.... A cet égard, l’Assemblée... invite les Etats membres à veiller à ce que la connaissance de l’islam, du judaïsme et du christianisme soit enseignée à l’école et au moyen d’une éducation dispensée tout au long de la vie.)

De Raad van Europa roept dus ISESCO en ALECSO op om met hen samen te werken om de eerbiediging van de universele rechten van de mens te bevorderen in Europa, terwijl de Raad in diezelfde resolutie aanklaagt dat sommige regeringen die lid zijn van beide verenigingen nationale wetten hebben uitgevaardigd die in tegenspraak zijn met internationale verdragen over burgelijke en politieke rechten, tot en met het invoeren van de doodstraf voor wie een andere godsdienst wil aannemen dan de islam (Punt 25).

Terwijl de Raad van Europa er zelf alles aan doet om 'islam' gelijk te stellen met 'ras', betreurt hij dat in de Commissie voor Mensenrechten van de VN resoluties worden aangenomen die de belediging van godsdiensten, in het bijzonder de islam, willen verbieden, omdat ze een bedreiging vormen voor de vrijheid van meningsuiting.
(Punt 5: Elle déplore toutefois les initiatives prises par un certain nombre d’Etats membres des Nations Unies qui ont abouti à l’adoption par le Conseil des droits de l’homme de résolutions portant sur la lutte contre la diffamation des religions, et notamment de l’islam, dans la mesure où cette orientation constitue une menace pour la liberté d’expression.)

Daarnaast werd nog een andere aanbeveling goedgekeurd op 23 juni 2010, met dezelfde titel, maar een ander nummer: 'Recommendation 1927 (2010) Islam, Islamism and Islamophobia in Europe'
Daarin wordt ondermeer Zwitserland opgeroepen een moratorium in te voeren, of beter nog de beslissing te herroepen over een algemeen bouwverbod van minaretten, omdat dit de moslims zou discrimineren. Dat de Zwitserse burgers bij referendum beslisten dit te doen, hindert de Raad er blijkbaar niet van te vragen dat de bestuurders een besluit van het volk zouden annuleren. Ook een algemeen verbod op hoofddoeken ziet deze resolutie niet zitten. In tegendeel moeten de lidstaten er voor zorgen dat de vrouwen uit vrije wil een hoofddoek kunnen dragen en hierbij garanderen dat ze gelijkwaardig kunnen deelnemen aan het openbaar leven, opvoeding en beroepsactiviteiten. Beperkingen kunnen alleen goedgekeurd worden op basis van veiligheidsredenen of in functies waar religeuze neutraliteit vereist is.

De Raad van Europa koestert de ambitie om voor te schrijven hoe wij over zaken moeten denken

Historica Amanda Kluveld hierover in De Volkskrant, 25.06.2010 'Wat moeten we in de Raad van Europa'

"Gelukkig is een resolutie van de Raad van Europa niet bindend. Als dat wel zo zou zijn, hadden we een probleem. Onlangs werd het rapport Islam, Islamism and Islamophobia in Europe gepubliceerd door de Commissie Cultuur, Wetenschap en Educatie van de parlementaire vergadering van de Raad van Europa. Daarin wordt gesteld dat de intolerantie ten opzichte van de islam en moslims groeit. Ook het islamisme, gedefinieerd als een religieus vermomde vorm van politiek extremisme, neemt toe. Het is voor beide beweringen onduidelijk op welke gegevens en onderzoeken ze zijn gebaseerd....
De Raad plaatst een kritische kanttekening bij ISESCO en ALESCO. Die organisaties kennen lidstaten die soms de sharia in hun nationale wetgeving hebben geïncorporeerd en daarmee mensenrechten schenden. Maar goed, dat is voor de Raad verder geen beletsel om beide organisaties uit te nodigen om deel te nemen aan de strijd tegen zowel islamisme als islamofobie. Van dat laatste staat kennelijk onomstotelijk vast dat het bestaat. Weer is onduidelijk hoe men dat weet.
Wat doet Nederland eigenlijk in die Raad van Europa? Waarom zou je je binden aan een orgaan dat wil bepalen wat moslims en niet-moslims van de islam moeten vinden? Dat wil dat er onderwijs wordt gegeven net zolang totdat iedereen onderschrijft dat de drie wereldgodsdiensten gelijk zijn? De Raad van Europa koestert de ambitie om voor te schrijven hoe wij over zaken moeten denken. Als Nederland zichzelf respecteert, doet het daar ook financieel niet langer aan mee."

VN: "Allahu akbar!“ (Allah is groot!“)
Over pogingen om islamofobie strafbaar te stellen

In de Verenigde Naties maken sinds 1999 de moslimstaten (the Organization of the Islamic Conference – OIC) zich sterk voor de resolutie ‘Combating Defamation of Religions’. De resoluties die uitgaan van islamlanden en smaad tegen godsdiensten strafbaar wil stellen, vooral tegen de islam uiteraard, worden jaarlijks herhaald, zowel in het derde Commité van de VN als in de Raad voor Mensenrechten (in Geneve) en in de algemene vergadering van de Verenigde Naties. In de loop van 2008 en 2009 hebben zij hun best gedaan om de resolutie bindend te maken. Landen zouden dan verplicht worden anti-blasfemie-bepalingen in hun eigen wetgeving op te nemen. In februari 2009 was de vrees groot dat de aanvaarding vlot zou gebeuren. Voorlopig is het niet zover gekomen. Westerse landen hebben hun argumenten opgepoetst en zich verzet tegen het onaantastbaar maken van beliefsystemen (mensenrechten zijn er voor mensen, niet voor geloofssystemen). Op 18 december 2009 is er bij de Verenigde Naties (ondanks alle opgepoetste argumenten dus) een resolutie goedgekeurd die de ‘defamation of religions’ betreurt. Een dergelijke betreuring heeft weinig directe gevolgen, maar ondanks alle voortschrijdend inzicht heeft die betreurings-resolutie veel stemmen pro gekregen: 80 voor, 61 tegen en 42 onthoudingen.

In 2010 werd opnieuw een zelfde soort resolutie goedgekeurd zowel in de Raad voor Mensenrechten op 25 maart met 20 stemmen voor, 17 tegen en 8 onthoudingen als in het derde UN commité (The Third Committee: Social, Humanitarian and Cultural) over de belastering van godsdiensten (Combating defamation of religions (document A/C.3/65/L.46/Rev.1), op 23 november '10, dit keer met 76 stemmen voor, 64 tegen en 42 onthoudingen. (Blasphemy Resolution Passes U.N. Committee, Huffingtonpost ).

De Belgische afvaardiging kwam er namens de Europese Unie melden dat ze opnieuw tegen deze resolutietekst zouden stemmen. De rechten van de mens beschermen mensen, geen godsdiensten, heet het. Een nogal dubbelzinnige opstelling, want met een 'Kaderbesluit racisme en vreemdelingenhaat' wordt binnen de EU ondertussen een oproep tot haat tegen een godsdienst gelijk gesteld met racisme, terwijl men dus in de VN een andere houding aanneemt. (Uit het persbericht: "The European Union believed that such a concept as defamation or vilification of religions was inconsistent with international human rights law. International human rights law protected individuals, and should not protect religions or belief systems. Neither should they be viewed as homogenous entities." Press Release GA/SHC/4001 23 nov '10)

In december 2010 stond de resolutie 'Combating defamation of religions' alweer op de agenda van de algemene vergadering van de VN, en op 21 december '10 kreeg ze 76 stemmen voor, 67 stemmen tegen en 40 onthoudingen. (Verslag General Assembly GA/11041, 21 dec '10)

Europese democratieën schieten tekort

In heel veel Europese landen is godslastering vandaag nog steeds strafbaar, of soms nog ruimer 'belediging van een godsdienst': Andorra, Cyprus, Croatië, Tsjechische republiek, Denemarken, Duitsland, Spanje, Griekenland, IJsland, Italië, Lichtenstein, Litouwen, Noorwegen, Nederland, Oostenrijk, Polen, Portugal, Rusland, Slovakije, Zwitzerland, Turkije, Oekraïne en San Marino. Het valt natuurlijk nog te bezien in hoeverre een godslastering in elk van die landen daadwerkelijk vervolgd wordt, en hoe streng. Blijkbaar is de situatie toch voldoende verschillend in de EU-landen om een 'Kaderbesluit racisme en vreemdelingenhaat' uit te brengen (inclusief dus godsdiensthaat die gelijkgesteld wordt aan racisme), "om de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen van de lidstaten nader op elkaar af te stemmen en de belemmeringen voor een doeltreffende justitiële samenwerking, die voornamelijk voortvloeien uit de uiteenlopende wetgevende benaderingen in de lidstaten, weg te nemen." (Overweging, punt 3).

De grote uitzonderingen die godslastering niet strafbaar stellen zijn, behalve België, de buurlanden Frankrijk (behalve in Elsas en Moselle, waar de Duitse wetgeving met een blasfemieverbod na de aanhechting in 1918 van kracht gebleven is) en het Verenigd Koninkrijk (sinds 2008). Echter ook in die landen sluipen er beperkingen in op het recht op godslastering, via de Europese richtlijnen en Kaderbesluiten in verband met het oproepen tot haat of belediging van godsdienstige groepen. In Nederland werd op dinsdag 20 januari 2009 in de Kamer een motie aangenomen om artikel 147 te schrappen, het artikel in het strafwetboek over smalende godslastering. Dit was de eerste keer sinds invoering van de wet in 1932 dat een meerderheid zich uitsprak over afschaffen. Nadien zijn er echter geen stappen genomen om tot een daadwerkelijke afschaffing te komen, en dientengevolge is het verbod op smalende godslastering tot op heden van kracht. (Bron: Wikipedia)

Eerder dan godslastering strafbaar te houden en nieuwe beperkingen te aanvaarden op Europees niveau zouden de landen die zich een democratie noemen er alles aan moeten doen om de vrijheid van meningsuiting maximaal te garanderen. En dat is inclusief godslastering, belediging van een godsdienst, tot en met haten van een godsdienst.

Niet dat ik haat een deugd vind die men zou moeten koesteren of aanmoedigen, wel integendeel. Maar haat strafrechtelijk beteugelen met boetes en gevangenisstraffen is een stap te ver, omdat het de deur opent voor willekeur en het vervolgen van andersdenkenden. Waar dit toe kan leiden werd onlangs nog duidelijk toen vorig jaar in Pakistan Asia Bibi, een 45-jarige christelijke vrouw, de doodstraf kreeg. Ze zou tijdens een ruzie met moslima's in haar dorp de profeet beledigd hebben. (Annelien De Greef, De Standaard, 6.01.11: "Op godslastering staat de doodstraf in Pakistan. De wetten werden in de jaren tachtig op papier gezet door de militaire dictatuur van Zia-ul-Haq. Al wie slecht spreekt of schrijft over de profeet, ‘direct of indirect', kan veroordeeld worden. Wie de Koran respectloos behandelt, kan levenslang achter de tralies belanden. Critici stellen dat de wet te veel ruimte laat voor interpretatie en willekeur.... Misbruik komt veelvuldig voor. Vooral religieuze minderheden, zoals christenen, hindoes of Ahmadi-moslims, zijn gemakkelijke doelwitten van de wet. Ze is handig in te roepen om andere motieven te verbergen. Het is heel eenvoudig om de massa op te zwepen door iemand van godslastering te beschuldigen. Met alle gevolgen van dien. De wet leent zich gemakkelijk om persoonlijke vendetta's te beslechten en heeft al veel angst, onrust en woede gezaaid.").

Men hoeft het ook niet zo ver te zoeken. In Oostenrijk werd op 15 februari '11 Elisabeth Sabaditsch-Wolff schuldig bevonden aan haatspraak tegen de islam omwille van uitspraken over de gevaren van de sharia die ze gedaan had in seminaries. Ze had een gevangenisstraf van drie jaar kunnen krijgen, maar kwam er van af met een boete van 480 euro voor 'discriminatie tegen een erkende godsdienst'. (Meer details zie de artikels 'February was Hate Speech Month in Europe' op de website The Legal Project of 'Elizabeth Sabaditsch-Wolff : un procès digne de l’Inquisition' op Agoravox)

Kan men nog van een democratie spreken als blasfemie en aanverwanten strafbaar zijn? We zijn ver afgedwaald van de universele verklaring van de rechten van de mens uit 1948, waarin expliciet vermeld staat in artikel 19 'Een ieder heeft recht op vrijheid van mening en meningsuiting. Dit recht omvat de vrijheid om zonder inmenging een mening te koesteren en om door alle middelen en ongeacht grenzen inlichtingen en denkbeelden op te sporen, te ontvangen en door te geven.'

Waarom er niet overal uitstappen?

Weg uit de VN?

De VN gaat een steeds meer door de islam gekleurde richting op. Zo vindt de VN in principe het leven van homoseksuelen niet langer beschermenswaardig, zoals gemeld in De Volkskrant door arabist Martin Janssen: "Op 16 november '10 nam de derde commissie van de Algemene vergadering van de VN een resolutie aan met betrekking tot “onjuridische en arbitraire executies”. In deze lijst worden altijd groepen opgenomen die extra kwetsbaar zijn zoals minderheden, verdedigers van mensenrechten en straatkinderen. De afgelopen tien jaar werd in deze resolutie van de VN ook altijd specifiek een verwijzing opgenomen naar executies vanwege “seksuele oriëntatie”. Onder zware druk echter van met name Mali en Marokko werd deze verwijzing in de resolutie van 16 november geschrapt, wat gesteund werd door alle 57 landen van de OIC. Waarmee de V.N. in principe hebben aangegeven, dat ze sinds 16 november het leven van homoseksuelen niet langer beschermenswaardig achten. (Hou de universele mensenrechten in ere! 06-12-2010 - Martin Janssen - De Volkskrant. Martin Janssen woont en werkt in Damascus).

Of het nu een federaal België blijft, of een confederaal België, of een onafhankelijk Vlaanderen wordt, de deelname aan een organisatie als de Verenigde Naties moet in vraag gesteld worden. Moet niet overwogen worden uit de VN te stappen vóór hier islamofobie door internationale verdragen strafbaar wordt gesteld?

Weg uit de Raad van Europa?

Moeten we ook niet uit de Raad van Europa stappen zoals Amanda Kluveld stelt, en ook uit zijn Europees Hof voor de Rechten van de Mens? Wat doen we daar nog, als ze daar hun boekje steeds meer te buiten gaan. Het EHRM beslist in asielzaken zelf in de plaats van de nationale instanties, het legt kortgedingmaatregelen op hoewel het daarvoor niet bevoegd is en eist dat die onmiddellijk worden uitgevoerd. Het riep bovendien een werkloosheidsvergoeding uit tot een eigendomsrecht. Het breidt zijn bevoegdheden op sluipende wijze uit. Dat zegt niemand minder dan Marc Bossuyt, voorzitter van het het Belgisch Grondwettelijk Hof, in een uitvoerig interview met John De Wit van Gazet van Antwerpen.

Weg uit de Europese Unie?

En wellicht moeten we ook uit de Europese Unie stappen, om alleen nog deel uit te maken van een te vormen confederaal democratisch Europa, naar Zwitsers model, waar de burgers van elk land het laatste woord hebben via bindende referenda? Lid worden bijvoorbeeld van de Europese Vrijhandelsassociatie (EFTA - European Free Trade Association met Zwitserland, Noorwegen, IJsland en Lichtenstein) in plaats van lid van de EU? De EFTA deelt de basisbeginselen van de EU – vrij verkeer van goederen, mensen, kapitalen – en heeft een associatieovereenkomst met de Unie. Al die internationale verdragen keren zich op de duur tegen de democratie, in stand gehouden door legers internationale en nationale ambtenaren en gesteund door een horde gesubsidieerde NGO's met hun eigen agenda. Met directe democratie kunnen we ons als burgers het best tegen misbruik van overheden wapenen. Daarvoor hebben we dan geen UNO, EU of internationale rechtbanken nodig.

De Europese Unie, de Raad van Europa en de resoluties in de VN en zijn comitees leveren het materiaal waarmee rechters dan hun boekje te buiten kunnen gaan. Zie een afzonderlijk artikel hierover 'De groeiende dictatuur der rechters en professionele mensenrechten-ngo's'.