VN wil dat België islamofobie strafbaar maakt en vervolgt

De zoveelste internationale commissie komt zijn neus steken in de Vlaamse taalwetgeving. Ook nu weer was de aanstoker een Franstalige 'belgische' vereniging, de Ligue des droits de l'homme belge francophone. Volgens La Libre bekritiseert de VN Vlaanderen. Juister is: de VN bekritiseert België. Veel ernstiger is dat de VN in het zelfde rapport pleit voor het bestraffen van wie niet van één welbepaalde godsdienst houdt (islamofobie moet strafbaar gesteld worden). Het VN mensenrechtencommissariaat pleit hiermee voor het afschaffen van een fundamenteel mensenrecht, het recht op vrije meningsuiting. Moeten we niet beter uit deze organisatie stappen?

La Libre maakt van de publicatie van een rapport van het Hoog-Commissariaat van de Mensenrechten van de Verenigde Naties gebruik om zijn hoofdpagina van zaterdag 30 oktober op te smukken met de titel: 'L'Onu épingle la Flandre', met een foto over de hele bladzijde van betogers achter een groot aantal leeuwenvlaggen (Vlaamse wel te verstaan, geen Belgische..). De lezer krijgt een artikel over een volle bladzijde met de titel 'L'Onu critique certaines communes flamandes'. Wie heeft eerst de Uno de informatie bezorgd en nu een hint gegeven aan La Libre? De Franstalige Belgische Liga voor mensenrechten! La Libre: 'Benoît Van der Meerschen, président de la Ligue des droits de l’Homme, précise que le Comité a pu travailler sur base d’un rapport remis tant par l’aile francophone que flamande de la Ligue belge'. Het zijn dus weer eens onze 'waarde landgenoten' die de kat de bel aanbinden.

De Standaard neemt de informatie over op zijn website, zaterdag 30 oktober 2010, 9u 43, met de titel 'VN bekritiseren taalbeperkingen in Vlaanderen'. De tekst:

"Het Hoog-Commissariaat van de Mensenrechten van de Verenigde Naties heeft kritiek op de taalbeperkingen die sommige Vlaamse gemeenten opleggen. Dat staat te lezen in het vijfde periodieke rapport over de naleving van Verdrag inzake Burgerlijke en Politieke Rechten (het zogenaamde BUPO-verdrag). Het bericht staat zaterdag te lezen in La Libre Belgique. De Vlaamse regering laat het VN-rapport 'grondig nalezen en analyseren'. Het rapport bevat een hele reeks aanbevelingen aan ons land. Het gros daarvan is gericht aan het adres van de federale regering. Zo is er onder meer kritiek op de overbevolking in de gevangenissen, het soms overdreven geweld van de ordediensten en het gebruik van de taser.
In het rapport zijn ook enkele aanbevelingen opgenomen voor het beleid van de Vlaamse regering. De voornaamste gaan over de taalcriteria die sommige Vlaamse lokale besturen hanteren. Zo tonen de VN-mensenrechtenexperts zich bezorgd over 'de beslissingen van sommige lokale Vlaamse besturen rond het kopen van gronden, de toegang tot huisvesting, het recht hebben op bepaalde sociale uitkeringen en het uitoefenen van een mandaat als verkozene (een verwijzing naar de niet-benoemde burgemeesters in de Brusselse rand, nvdr)'.
De VN vraagt de Vlaamse overheid om erop toe te zien dat het opleggen van taalvereisten door de lokale besturen in kwestie niet 'de deur openzet voor discriminaties'. De Vlaamse overheid wordt ook gevraagd om de betrokken inwoners te wijzen op hun recht bezwaar aan te tekenen tegen dergelijke beslissingen." (Einde citaat).

De VN-experts maken zich ook zorgen over huiselijk geweld, discriminatie van gehandicapten, de mogelijke onvoldoende onafhankelijkheid van de leden van het comité P, dat men bij vrijheidsberoving nog steeds niet vanaf de eerste uren toegang heeft tot een advocaat, enz. en vraagt België daar allemaal werk van te maken. Een correcte titel bij La Libre zou dus geweest zijn 'L'Onu épingle la Belgique'. Dat zou de waarheid geen geweld aan doen, maar op een zaterdag wel de verkoop niet zo stimuleren...

Het 'épinglé' over Vlaanderen betreft alleen enkele specifieke gemeentelijke reglementen (Vilvoorde, Gooik,..), niet de wooncode en betreft slechts een van de 21 aanbevelingen. Daarbij maken de VN-experts zich in dat ene punt zorgen dat die taalregels zouden kunnen leiden tot discriminatie. Ze zeggen niet dat het discriminatie is. Letterlijk: 'Le Comité est préoccupé par le fait que l’accès à certains droits prévus par le Pacte puisse être entravé du fait de décisions prises par certaines autorités communales de Flandre...'

Schaf al die taalregeltjes toch af

De Vlamingen worden weer in web-reacties op het artikel in La Libre voorgesteld als fascisten, nazisten en tuti quanti. De gebruikelijke reacties.., die vermeden kunnen worden. Ik heb eerder al verschillende keren geschreven dat al die pietluttige taalregeltjes beter kunnen afgeschaft worden. Laatst nog in een reactie op een open brief van burgemeester De Waele aan Dehaene, in het artikel (07.04.10) 'Open brief aan burgemeester De Waele'. Een uittreksel: "Al die speldenprikken tegen Franstaligen, ook de pas uitgelekte berichten over de druk op verkavelaars om 'Vlaamse' kopers voorrang te geven, zijn bovendien een druppel op een hete plaat. Alsof men de verfransing kan tegenhouden door in 2007 voor 75 sociale kavels een 'taalbereidheid' te eisen (Zaventem), of bij een verkaveling voor een vijftigtal woningen (Gooik) aan de verkavelaar te vragen dat hij best in het Nederlands in streekmedia adverteert. Bij tienduizenden vastgoedtransacties per jaar in Vlaams-Brabant kan elke 'eenderwelktalige' een woning of een appartement kopen op de vrije markt, en die enkele tientallen lapjes grond maken geen enkel verschil." Maar dit soort stomme regeltjes wordt steeds aangegrepen door onze Franstalige 'landgenoten' (of moet het op de duur niet 'vijanden' heten?) om ons voor laag tuig uit te maken. (In het artikel staan verwijzingen naar mijn eerdere artikels over het thema.). Schaf dus al die idiote regeltjes af.

La Libre, lokaal gazetje

La Libre zet dus maar weer eens vlaggezwaaiende Vlaamse betogers bij een artikel, nu op de voorpagina. Hoopt ze hiermee in de zaterdagse krantenwinkel en supermarkt lezers af te snoepen van Le Soir? Misschien is dat de bedoeling. Het toont alleen maar aan dat het een lokaal krantje is dat geen kwaliteit nastreeft, maar - net als alle andere kranten in dit land - de instant-emoties van de lezers wil bevredigen. Van een kwaliteitskrant kan men verwachten dat hij 'épingleert' dat de VN vraagt de vrije meningsuiting aan banden te leggen, en dat België zou moeten optreden tegen 'islamofobie'. Dàt verdient een grote kop op de voorpagina. Voor onze lokale blaadjes is dat te hoog gegrepen. Niet een degelijke reportage met een kritische noot over het rapport komt er bij La Libre uit de bus, maar 'Vlamingen bachen'. Liever onderhoudt men in Francofolieland een klimaat van vijandschap tegen de Vlamingen dan in te gaan op het gevaar van een beperking van het vrije woord. De Standaard vermeldt (op basis van een Belga-bericht) niet eens dat de specialisten 'islamofobie' strafrechtelijk willen laten beteugelen. (Hieronder in bijlage A: documentatie over het periodiek rapport over België en links naar de geciteerde documenten. Het periodiek rapport over België werd opgesteld tijdens de 100ste sessie van het Comité van de rechten van de mens, gehouden in Geneve van 11 tot 29 oktober '10. Naar de zitting over België stuurde ons land 16 ambtenaren, de Polen zelfs 24 voor hun zitting).

Islamofobie moet bestraft worden volgens steeds meer leden van de VN

Veel ernstiger dan het gezever over het onbestaande risico van schending van fundamentele mensenrechten omwille van een taalbereidheidsregel voor de aankoop van een paar sociale kavels in Vilvoorde is dus dat die VN-organisatie, het Hoog-Commissariaat van de Mensenrechten, die zou moeten opkomen voor de rechten van de mens - waaronder toch een van de meest fundamentele rechten, het recht op vrije meningsuiting - in tegendeel pleit voor het vervolgen en bestraffen van wie een bepaalde godsdienst niet genegen is. Niet eender welk godsdienst, maar specifiek de islam. De verantwoordelijken voor islamofobie zouden moeten vervolgd en gestraft worden. Duidelijk wil dit zeggen: strafrechtelijk vervolgd, en gestraft met boetes en/of gevangenisstraffen. (Letterlijk: L’État partie devrait intensifier ses efforts pour combattre les actes d’antisémitisme, de racisme et d’islamophobie, notamment en enquêtant, en poursuivant et en punissant les responsables. Zie ook onderaan bij de documentatie, punt A.3. de volledige aanbeveling nr. 22 aan België). Blijkbaar heeft de 'Ligue des droits de l'homme belge francophone' daar geen problemen mee? In het artikel in La Libre hoopt hun voorzitter in tegendeel dat een nieuwe volwaardige regering daar allemaal werk zal van maken: "Le directeur de la Ligue des droits de l’Homme espère que ces "failles" du système belge "épinglées par des experts internationaux", seront prises en considération lors de la formation du gouvernement. Et le cas échéant par les députés belges si les affaires courantes étaient amenées à durer encore."

Veel VN-leden willen al langer dat kritiek op godsdiensten wordt gesmoord, vooral op de islam, en dat oppositionele meningen tegenover godsdiensten niet mogen worden geuit. Hiervoor wordt een wel erg kromme redenering gemaakt, om ze niet te doen vloeken met het recht op vrije meningsuiting: belediging van godsdiensten is een ernstig affront voor de menselijke waardigheid die leidt tot een beperking van de vrijheid van godsdienst van de aanhangers. En daarom moet dus godsdientskritiek strafbaar worden. Maar er zijn ondertussen zoveel 'mensenrechten' uitgevonden en in internationale verdragen opgenomen dat zelfs een docente mensenrechten er niet meer altijd wijs uit geraakt Het zijn er zoveel, dat ze tenslotte met elkaar in conflict moeten komen. (Zie ook het artikel (30.08.10): 'Sluipend gif van Eva Brems'). Sinds 1999 maken de moslimstaten (the Organisation of the Islamic Conference – OIC) zich sterk voor de VN-resolutie ‘Combating Defamation of Religions’. In de loop van 2008 en 2009 hebben zij hun best gedaan om de resolutie bindend te maken. Landen zouden dan verplicht worden anti-blasfemie-bepalingen in hun eigen wetgeving op te nemen. In maart 2009 was het bijna zover. De resolutie 10/22 (26 maart '09) van de Raad voor Mensenrechten (zie uittreksels en link in bijlage B) kreeg geen meerderheid. 23 waren voor, 11 tegen en 13 onthielden zich. Westerse landen hebben zich verzet tegen het onaantastbaar maken van 'beliefsystemen' (mensenrechten zijn er voor mensen, niet voor geloofssystemen). Op 18 december 2009 is er bij de Verenigde Naties alweer een resolutie goedgekeurd die de ‘defamation of religions’ betreurt (General Assembly resolution 64/156 of 18 December 2009. 80 stemmen voor, 61 tegen en 42 onthoudingen). Een dergelijke resolutie is niet bindend en heeft geen directe gevolgen, maar men ziet ze dus toch NU AL doorsijpelen in aanbevelingen aan lidstaten, zoals nu aan België. En wellicht krijgen de islamitische staten wel eens een meerderheid voor een dergelijke bindende resolutie?

Waarom er niet uitstappen?

Of het nu een federaal België blijft, of een confederaal België, of een onafhankelijk Vlaanderen wordt, de deelname aan een organisatie als de Verenigde Naties moet in vraag gesteld worden. Moet niet overwogen worden uit de VN te stappen vóór hier islamofobie strafbaar wordt gesteld? Ook uit de Raad van Europa stappen met zijn Europees Hof voor de Rechten van de Mens? Want ook dat gaat zijn boekje steeds meer te buiten, voornamelijk in asielzaken. Het beslist zelf in de plaats van de nationale instanties, het legt kortgedingmaatregelen op hoewel het daarvoor niet bevoegd is en eist dat die onmiddellijk worden uitgevoerd. Het riep bovendien een werkloosheidsvergoeding uit tot een eigendomsrecht. Het breidt zijn bevoegdheden op sluipende wijze uit. Dat zegt niemand minder dan Marc Bossuyt, naast voorzitter van het het Belgisch Grondwettelijk Hof ook academicus, in een uitvoerig interview met John De Wit, gepubliceerd (of moet men zeggen 'verstopt' in de rubriek 'experts') op de website van Gazet van Antwerpen, naar aanleiding van de publicatie van een nieuw boek van Marc Bossuyt - in eigen naam - over de rechtspraak van het Europees Mensenrechtenhof in Straatsburg in asielzaken. (Strasbourg et les demandeurs d'asile: des juges sur un terrain glissant, Bruylant, 2010, 189 p.) Interview gepubliceerd op 11 mei '10 met de titel: 'Bossuyt: "Mensenrechtenhof gaat boekje te buiten in asielzaken".

En wellicht moeten we ook uit de Europese Unie stappen, om alleen nog deel uit te maken van een te vormen confederaal democratisch Europa, naar Zwitsers model, waar de burgers van elk land het laatste woord hebben via bindende referenda? Lid worden bijvoorbeeld van de Europese Vrijhandelsassociatie (EFTA) in plaats van lid van de EU? Al die internationale verdragen keren zich op de duur tegen de democratie, in stand gehouden door legers internationale en nationale ambtenaren en gesteund door een horde gesubsidieerde NGO's met hun eigen agenda. Met directe democratie kunnen we ons als burgers het best tegen misbruik van overheden wapenen. Daarvoor hebben we dan geen UNO, EU of internationale rechtbanken nodig.

----------------------------------------

Bijlagen

A. Documentatie over het periodiek rapport over België

Comité des droits de l’homme

Centième session,
Genève, 11-29 octobre 2010

Samenstelling van het comité

A.1. Liste des points à traiter à l’occasion de l’examen du cinquième rapport périodique de la Belgique (CCPR/C/BEL/5) (Distr. générale 13 avril 2010)

Paragraphe 9. Veuillez indiquer les mesures prises par l’État partie afin que l’accès à certains services communaux ne soit plus conditionné, dans certaines communes néerlandophones, par l’exigence absolue de connaissance ou d’engagement d’apprendre le néerlandais.

A.2. Réponses écrites du Gouvernement de la Belgique à la liste de points à traiter (CCPR/C/BEL/Q/5) se rapportant à l’examen du cinquième rapport périodique de la Belgique (CCPR/C/BEL/5) (Reçues le 20 août 2010)

Réponse au paragraphe 9 de la liste de points à traiter

63. Sur le plan local, un certain nombre de décisions ont été prises en Flandre soumettant à des conditions linguistiques l’achat de terrains communaux ou la mise en œuvre d’autres règlementations locales. Ces décisions ne prennent pas appui sur l’exécution du Code Flamand du logement (Wooncode) et une distinction doit donc être faite.

64. Le Code flamand du logement a été adopté par décret. Il prévoit que l’hébergement social, visant un public très varié de résidents, est soumis à une exigence de bonne volonté d’apprendre des notes élémentaires en néerlandais (le niveau le plus bas, équivalent au niveau A1 du Cadre européen de référence commune) et assorti d’une offre gratuite de leçons.

65. Aussi bien le Conseil d’État que la Cour constitutionnelle ont estimé que les dispositions pertinentes du Code du logement étaient nécessaires, proportionnelles à la lumière de l’intérêt général et en conformité aux droits et libertés des Belges tels que garantis par la Constitution belge et les conventions internationales sur les droits de l’homme auxquelles la Belgique est partie.

66. Par ailleurs, cette exigence linguistique n’a encore donné lieu à aucun refus de candidats locataires et aucun signal n’a été reçu selon lequel les dispositions en cause constituaient un obstacle pour les personnes concernées.

67. Pour ce qui est des dispositions locales, il s’agit de décisions qui ont été prises par les conseils communaux en vertu de l’autonomie que leur confère l’article 41 de la Constitution.

68. En application de l’article 162 de la Constitution, ces décisions font l’objet d’une tutelle administrative de la part de la Communauté flamande, telle qu’organisée par les articles 248 à 261 du décret communal du 15 juillet 2005. Cela signifie dans la pratique que les décisions des autorités communales sont immédiatement exécutables dès que l’organe communal compétent les a adoptées. Elles sont soumises aux règles des tutelles dans les délais prévus par le décret communal.

69. Les décisions des autorités locales ne sont en effet que rarement soumises à une enquête, laquelle nécessite que l’autorité de tutelle soit saisie au moyen d’une plainte, d’une lettre de réclamation ou de toute autre communication dans les délais prévus par le décret communal. Après expiration des délais, chacun peut encore contester devant les tribunaux compétents la légalité des décisions communales dans des cas concrets.

70. Dès lors qu’il est saisi, le Gouvernement flamand exerce ses compétences de tutelle administrative et soumet les dispositions mises en cause à une enquête. Cela s’est notamment passé au moment où les communes ont voulu réglementer l’usage d’une autre langue dans les cas où la législation l’autorise.

71. À cet égard, on peut se référer au fait que, par exemple, le Gouvernement flamand a annulé une décision du conseil communal de Liedekerke par laquelle l’accès aux plaines de jeu communales avait été refusé aux enfants qui ne parlaient pas le néerlandais. Dans d’autres cas qui ont fait l'objet d'une demande d'information de la part de la Commission européenne (notamment à Zaventem en ce qui concerne une vente immobilière et à Gramont où les demandeurs d'un revenu d'intégration devaient s'engager à apprendre le néerlandais), le Gouvernement flamand n’a été saisi par aucune lettre de réclamation, ni par les résidents ni par les membres du conseil communal, pas plus de la part de la majorité que de celle de l’opposition.

72. Ces décisions du conseil communal n’ont pas non plus été soumises à une enquête dans le cadre de l’exercice de la tutelle administrative et, par conséquent, le Gouvernement flamand ne dispose pas d’une connaissance suffisante des différents éléments et des considérations juridiques qui entourent nécessairement ces décisions. Cela n’exclut pas que ces décisions puissent être soumises à un contrôle de leur légalité de la part des cours et des tribunaux au titre de l’article 159 de la Constitution.

A.3. Examen des rapports soumis parles États parties conformément à l’article 40 du Pacte
Projet d’observations finales du Comité des droits de l’homme - Belgique

10. Le Comité est préoccupé par le fait que l’accès à certains droits prévus par le Pacte puisse être entravé du fait de décisions prises par certaines autorités communales de Flandre, notamment en ce qui concerne l’achat de terrains communaux, l’accès à des services et au logement la jouissance de certaines prestations sociales, ainsi que l’exercice du droit d’être élu, exigeant la connaissance ou l’apprentissage du néerlandais, et créant ainsi une discrimination à l’égard d’autres catégories de la population (art. 2, 17, 25, 26).

L’Etat partie devrait veiller, conformément à l’article 50 du Pacte, à ce que les décisions prises par des autorités communales sur l’exigence linguistique n’ouvrent pas la voie à des discriminations dans l’exercice des droits énoncés par le Pacte à l’égard d’autres catégories de la population. Il devrait également favoriser la connaissance et l’exercice du droit de recours contre de telles décisions, auprès de la population concernée. ...

22. Le Comité est préoccupé par la résurgence d’actes antisémites, racistes et par le taux élevé d’actes et de propos islamophobes dans l’Etat partie. Le Comité est particulièrement préoccupé par la propagation de ce phénomène dans les médias, en particulier Internet, ainsi que par la banalisation du discours islamophobe notamment par des partis politiques qui reçoivent un financement public. Le Comité regrette, que la proposition de loi visant à interdire les manifestations néo-nazies n’ait pas été suivie d’effet devant la Chambre des représentants et soit devenue caduque (art. 2, 20).

L’État partie devrait intensifier ses efforts pour combattre les actes d’antisémitisme, de racisme et d’islamophobie, notamment en enquêtant, en poursuivant et en punissant les responsables. Il devrait également poursuivre ses efforts afin de lutter efficacement contre la propagation de ce phénomène dans les médias, en particulier Internet. L’Etat partie devrait enfin reconsidérer la possibilité de faire examiner la proposition de loi visant à interdire les manifestations néo-nazies et envisager la cessation du financement public de partis politiques propageant la haine, la discrimination ou la violence.


B. Human Rights Council, Tenth Session, 26 March 2009

Resolution 10/22. Combating defamation of religions
Stressing that defamation of religions is a serious affront to human dignity leading to a restriction on the freedom of religion of their adherents and incitement to religious hatred and violence,..

10. Emphasizes that, as stipulated in international human rights law, including articles 19 and 29 of the Universal Declaration of Human Rights and articles 19 and 20 of the International Covenant on Civil and Political Rights, everyone has the right to hold opinions without interference and the right to freedom of expression, the exercise of which carries with it special duties and responsibilities and may therefore be subject to limitations only as provided for by law and are necessary for respect of the rights or reputations of others, protection of national security or of public order, public health or morals and general welfare; ...

12. Strongly condemns all manifestations and acts of racism, racial discrimination, xenophobia and related intolerance against national or ethnic, religious and linguistic minorities and migrants and the stereotypes often applied to them, including on the basis of religion or belief, and urges all States to apply and, where required, reinforce existing laws when such xenophobic or intolerant acts, manifestations or expressions occur, in order to deny impunity for those who commit such acts;

Adopted on 26 March 2009 by a recorded vote of 23 to 11, with 13 abstentions. The voting was as follows:

In favour: Angola, Azerbaijan, Bahrain, Bangladesh, Bolivia, Cameroon, China, Cuba, Djibouti, Egypt, Gabon, Indonesia, Jordan, Malaysia, Nicaragua, Nigeria, Pakistan, Philippines, Qatar, Russian Federation, Saudi Arabia, Senegal, South Africa;
Against: Canada, Chile, France, Germany, Italy, Netherlands, Slovakia, Slovenia, Switzerland, Ukraine, United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland;
Abstaining: Argentina, Brazil, Bosnia and Herzegovina, Burkina Faso, Ghana, India, Japan, Madagascar, Mauritius, Mexico, Republic of Korea, Uruguay, Zambia.