Klopjacht op permanente bewoners

Met een grote geste werd in 2009 een tijdelijk 'recht op permanente bewoning' ingevoerd tot 2029, voor mensen die, tegen de regels in, permanent in een weekendverblijf wonen. Eerder dan een tijdelijk recht lijkt dit uit te draaien op een klopjacht tegen oudjes. Het Vlaams parlement en de stedenbouwkundige inspectie lijken een stalinistische ijver aan de dag te leggen om burgers op te jagen en uit te roken.

Begin 2009 werd een decreetswijziging van kracht die het mogelijk maakt tot 2029 permanent te blijven wonen in een weekeindverblijf, wat volgens de wet niet toegelaten is. Toen feliciteerden de parlementsleden zichzelf uitbundig over hoe ze toch een rechtszeker kader hadden gecrëerd, zorgden voor een menselijke ruimtelijke ordening, voor een menswaardige oplossing... Wat een leugens van een zelfingenomen nomenclatura. Het is een schandalige ceausceskaiaanse regeling. Er moet aan een hele reeks voorwaarden worden voldaan om zo een tijdelijk woonrecht te kunnen krijgen. En natuurlijk ligt de stedenbouwkundige inspectie op de loer om zoveel mogelijk de mensen te pesten en naar aanleiding van vragen om permanente bewoning in de gemeenten alsnog een afbraakprocedure te kunnen starten. Recht op permanente bewoning? Recht op permanente stalking!

Lode Lambrechts, de voorzitter van het NKWV (Nationaal Komitee voor Weekendverblijvers en Vaste bewoners), luidt de alarmbel in het septembernummer van hun leden-informatieblad. Hij schrijft:

"De laatste dagen bereiken ons een aantal berichten over dreigementen ten overstaan van permanente bewoners, die een aanvraag doen voor een uitdovend woonrecht.

Hoe zit het nu in elkaar?
De eigenaars-permanente bewoners die een aanvraag doen, en die worden afgewezen, krijgen te horen dat het bouwmisdrijf wordt doorgegeven aan de Inspecteur van stedenbouw.
Daarbij komt nog dat er gedreigd wordt met een administratieve boete van 5.000 euro.

Vooreerst de afwijzing:
- de dossiers worden meestal afgewezen omdat de eigenaar na het verkrijgen van een bouwvergunning een bouwovertreding heeft gedaan, bijvoorbeeld een tuinhuis-garage-veranda. Een andere afwijzing kan zijn voor diegenen welke zich laattijdig hebben ingeschreven in het bevolkingsregister. De inschrijving moest gebeuren vóór 1 september 2008;
- als men niet voldoet aan de voorwaarden om te genieten van een uitdovend woonrecht.

Intussen zijn de gemeentelijke diensten van stedenbouw gewaarschuwd door de Inspecteur van de provincies, dat zij de geweigerde dossiers moeten doorgeven aan de Inspecteurs.
Deze kunnen dan naar hartenlust vervolgen zonder uit hun luie zetel te moeten komen.

Wat ons voornamelijk bezig houdt is deze werkwijze van de Inspecteurs en hun diensten:
- Dient het woonrecht als een lokmiddel om de eigenaars bewoners te kunnen vervolgen?
- Is het jarenlang niets doen nu een gelegenheid om keihard toe te slaan?
- Zijn de bouwovertredingen die jaren geleden zijn gepleegd al niet lang verjaard?
- Is de verplichte inschrijving geen uitlokking voor een misdrijf?
- Wat is de rol van de gemeentebesturen in deze werkwijze?
Allemaal vragen die wij in het Vlaams Parlement aan de volksvertegenwoordigers zullen stellen.

Wij zijn volop in voorbereiding om hierover onze problemen aan de bevoegde (?) minister voor te leggen. U hoort hierover meer in ons volgende Infoblad en in de pers."

Zover het bericht.

Waarom kan men niet zonder enige eis de mensen die nu permanent in een weekeindverblijf wonen, een uitdovend woonrecht toekennen? Ook als dit verblijf niet of slechts gedeeltelijk vergund is, ook als ze er nog maar pas officiëel zijn komen wonen? Het gaat ten slotte om een overgangsregeling, waarbij in de toelichting bij het decreet dat deze permanente bewoning invoert vermeld wordt dat de termijn tot 2029 (eventueel verlengbaar tot 2039) redelijk is, "in het licht van de gevorderde leeftijd van de meeste permanente bewoners." Men komt niet in aanmerking voor toelating om permanent in een weekeindverblijf te blijven wonen als men nog een andere eigendom heeft. Dat lijkt de logica zelf, maar alle bijkomende eisen maken dat permanent woonrecht voor de meesten nagenoeg onbereikbaar. Vooreerst moet de constructie (hoofdzakelijk) vergund zijn. Het is al tientallen jaren bekend dat veel weekendverblijven niet vergund zijn, of zelfs als ze vergund werden, er verbouwingen en uitbreidingen werden uitgevoerd zonder vergunning - om er bijvoorbeeld permanent te kunnen wonen... - waardoor ze dan weer niet meer 'hoofdzakelijk vergund' zijn.

Het blijft weer dezelfde schandalige houding van de Vlaamse overheid, parlement, administratie, inspectie: zichzelf rijkelijk bedienen met snelprocedures voor 'strategische projecten' (Artikel: 'Nieuw decreet RO (2): strategische projecten', 14.01.09 ) en met 'reparatiedecreten' en 'validatiedecreten' om zijn massaal onwettig vastgestelde plannen te regulariseren (Artikels: 'Codex RO: Vlaams Parlement negeert Raad van State' 11.07.10 en uitvoerig in 'Wijzigingen Codex Ruimtelijke Ordening: Advies Raad van State alweer omzeild', 24.04.10 ).

De Vlaamse Hesbollah?

Maar hola, als een mens zich gaat nestelen in 'een hutje op de hei', hij zal het geweten hebben. Soms krijgt hij pas twintig-dertig jaar later de betekening van het vonnis, waarna een bombardement volgt van dwangsommen, administratieve boetes, gerechtsdeurwaarders, dreiging met ambtshalve afbraak. En als er geen afbraak volgt, herbegint het circus met dwangsommen, administratieve boetes, gerechtsdeurwaarders, beslagrechters, nemen van een hyptheek, en wat er zo nog allemaal bestaat in juristenland. Probeer maar eens tussen al die Scuds door een toelating te krijgen voor (tijdelijke..) permanente bewoning. Levensbedreigend voor sommigen toch, in het licht van de gevorderde leeftijd van de meeste permanente bewoners?

De Vlaamse keizer-koster is dus onvoorstelbaar mild met zijn blunderende administratie, maar des te hardvochtiger met de burger. Als men al dat woonrecht kan krijgen, raakt men het weer kwijt, als men niet ingaat op eender welk voorstel tot herhuisvesting. Eender welk, ook een totaal onaangepast of onbetaalbaar. Een volgende truc om die mensen op straat te zetten? Een beetje mildheid kan er blijkbaar zelfs bij een tijdelijke maatregel niet van af, al zijn er 75.000 'wachtenden vóór u' voor een sociale woning, en zorgen die permanente bewoners er juist voor dat die lijsten niet nog langer worden. (Zie ook artikel 'Woonrecht: dode mus', 20.03.09 )

Ik hou mijn hart vast als Vlaanderen nog meer bevoegdheden krijgt...