Open brief aan burgemeester De Waele

Burgemeester van Lennik Willy De Waele schreef een 'open brief' aan koninklijk opdrachthouder Jean-Luc Dehaene. Hierna zijn brief, en mijn 'open brief' aan hem als reactie.

De open brief van de burgemeester:

zondag 4 april 2010

OPEN BRIEF

Aan de heer Jean-Luc DEHAENE, Koninklijk Opdrachthouder.

Geachte heer,

Voor zover nodig vestig ik uw aandacht op de grondwettelijke indeling van de federale staat in gewesten, gemeenschappen en taalgebieden die territoriaal afgebakend zijn (de eerste 5 artikelen van de grondwet) en op het arrest nummer 73/2003 van het Grondwettelijk Hof van 26 mei 2003 (schending van de artikelen 10 en 11 van de grondwet).

De kieskring B H V, zoals georganiseerd voor de wet van 13 december 2002, staat haaks op deze grondwettelijke indeling.

De oplossing ligt nochtans voor de hand en is kristalhelder: de Kamer van Volksvertegenwoordigers keurt de wet goed die reeds op 7 november 2007 door de Kamercommissie goedgestemd is.

Iedere andere benadering is strijdig met de fundamentele beginselen van een democratisch geordende rechtsstaat; een meerderheid beslist en de minderheid dient zich daar bij neer te leggen.

Indien de Franstaligen zich er niet kunnen bij neerleggen, en na het circus van de belangenconflicten, beroep doen op de alarmbelprocedure zullen zij, en zij alleen verantwoordelijk zijn voor de gevolgen ervan.

Wat deze procedure betreft vestig ik er de aandacht op dat deze enkel kan worden ingeroepen indien ¾ van een taalgroep zich benadeelt acht. Ik daag de Franstaligen uit aan te tonen op welke wijze zij zouden benadeeld worden bij de splitsing van de kieskring; geen enkel recht wordt hen ontnomen.

Er wordt enkel een einde gesteld aan de voorrechten voor de Franstaligen in de Vlaamse rand, die zich weigeren te integreren en de taal en de cultuur te aanvaarden van de woonplaats die zij vrij gekozen hebben.

Uw opdracht is in dit kader dan ook zonder voorwerp omdat deze enkel kan en zal leiden tot “oplossingen” die de homogeniteit en integriteit van het Vlaams grondgebied en van het Nederlandstalige karakter van de Vlaams-Brabantse gemeenten zullen blijven bedreigen en de kiem in zich dragen van nieuwe conflicten.

Uw opdracht is het tastbare bewijs dat een rechtmatige en redelijke politieke doelstelling niet meer met respect voor de grondwet in een democratisch georganiseerde samenleving kan gerealiseerd worden.

Uw opdracht betekent dat de overheid de grondwet negeert en de eigen rechtsregels en het arrest van het Grondwettelijk Hof niet hoeft te respecteren om de voorrechten van een Franstalige kaste te behoeden en zelfs uit te breiden. Mag dit “systeem” dan nog verwachten dat burgers en de ondergeschikte besturen er zich bij neerleggen. Burgers hebben rechten en plichten, maar dat geldt ook voor de overheid.

Ten slotte vestig ik uw aandacht op een tekst van de hoofdredacteur van Le Soir in De Morgen van 26 maart 2010, ik citeer: “een democratie vereist dat alle leden van een samenleving volgens dezelfde principes en wetten behandeld worden”, einde citaat.

Met deze terechte vaststelling voor ogen kan ik u, Koninklijke opdrachthouder, maar één raad geven: geef deze nutteloze opdracht terug aan het staatshoofd en nodig de Kamer van Volksvertegenwoordigers uit het voorliggende wetsvoorstel onverwijld goed te keuren.

Deze brief maak ik ter informatie over aan de Vlaamse federale volksvertegenwoordigers en aan de voorzitters van de Vlaams partijen.

Hoogachtend

Willy DE WAELE
Burgemeester

_______________________________________________________________________

Reactie

Open brief aan burgemeester De Waele

Geachte heer burgemeester,

U pleit voor een onverwijlde goedkeuring van het wetsvoorstel dat in de Kamer ligt, om BHV te splitsen. Dat is uw goed recht, en er zijn zeker veel argumenten om dat te bepleiten, zoals het respect van de grondwettelijke indeling van de federale staat. Daarbij moeten echter bij voorkeur argumenten worden gebruikt die steek houden. Zo stelt u, volgens mij ten onrechte:
"Er wordt enkel een einde gesteld aan de voorrechten voor de Franstaligen in de Vlaamse rand...."

Aan welke 'voorrechten' voor de Franstaligen in de Vlaamse rand stelt de splitsing een einde? Ik kan mij niets anders hierbij voorstellen dan dat u bedoelt dat ze 'voorrechten' hebben door te kunnen kiezen voor Brusselse kopstukken, want welke 'voorrechten' hebben ze anders (behalve in de zes faciliteitengemeenten, maar daarover gaat de splitsing van BHV niet)? Vandaag kan iedereen in BHV, of hij/zij nu Frans- of anderstalig is, voor Brusselse kopstukken kiezen. En na de splitsing kunnen alle Franstaligen in de Vlaamse rand blijven stemmen voor Franstalige kandidaten, welliswaar dan voor kandidaten die in Halle-Vilvoorde en Leuven opkomen.

U citeert een bepaalde hoofdredactrice: “een democratie vereist dat alle leden van een samenleving volgens dezelfde principes en wetten behandeld worden”. U moet toch weten dat het wetsvoorstel, dat op 7 november 2007 door de Kamercommissie goedgekeurd werd, meer omvat dan alleen de simpele splitsing van BHV? Het voorziet de samenvoeging van Halle-Vilvoorde met Leuven tot één provinciaal kiesarrondissement, met het behoud van een voorrecht voor de Vlaamse kandidaten in Brussel. Een simpele splitsing in drie kieskringen, Vlaams-Brabant, Brussel en Waals-Brabant, zonder apparentering, nekt de Vlaamse partijen in Brussel. Alle Vlaamse partijen in Brussel zouden een eenheidslijst moeten indienen, zoniet behalen ze afzonderlijk te weinig stemmen voor een zetel. Ziet u b.v. de SP en Groen op één lijst staan samen met Vlaams Belangers? En zelfs als dit zou lukken, hoeveel kiezers kan zo een lijst dan bekoren? Zolang BHV niet gesplitst is, profiteren de Vlaamse kandidaten in Brussel van stemmen buiten het Brussels gewest. Dit voordeel zou bij een splitsing wegvallen. Daarom voorziet het wetsvoorstel niet alleen een eenvoudige splitsing, maar ook het behoud van de apparentering met Brussel. Iets wat tussen de andere provinciale kieskringen niet bestaat. Dat van 'alle leden van de samenleving moeten behandeld worden volgens dezelfde principes' is in dit voorstel dus niet helemaal waar. Het is voor de Vlaamse Brusselaars natuurlijk wenselijk dat ze in het parlement kunnen vertegenwoordigd blijven, maar het is toch een voorkeurbehandeling.

Overigens ben ik het wel met u eens dat het splitsingsvoorstel van BHV, met een voorkeurbehandeling voor de Brusselse Vlamingen, met een gewone meerderheid in de Kamer kan worden goedgekeurd. Deze wetgeving over de verkiezingen valt niet onder de bijzondere wetten die alleen met een meerderheid in beide taalgroepen kan goedgekeurd worden. Een eenvoudige meerderheid kan hier beslissen, en de minderheid dient zich daar bij neer te leggen. En wanneer de Franstaligen er zich niet kunnen bij neerleggen, zijn alleen zij verantwoordelijk voor de gevolgen ervan.

Integratie is geen plicht

Als U onder de 'voorrechten voor de Franstaligen in de Vlaamse rand' verstaat dat het erom gaat dat ze 'weigeren zich te integreren en de taal en de cultuur te aanvaarden van de woonplaats die zij vrij gekozen hebben', zal de splitsing daar niets aan veranderen. Ook al stemt men zo onverwijld mogelijk de splitsing, er verandert niets anders dan dat Brusselse kopstukken niet meer in Halle-Vilvoorde kunnen opkomen, en vervangen worden door 'lokale' kandidaten. Stel dat de drie niet-benoemde burgemeesters uit de faciliteitengemeenten zich kandidaat stellen bij federale verkiezingen: zou het niet kunnen dat ze zelfs meer stemmen halen dan de Brusselse kopstukken? Door de splitsing zal er niet één Franstalige minder in Vlaams-Brabant wonen, of plots wel beginnen Nederlands spreken. Als BHV gesplitst wordt en er komt een kieskring Vlaams-Brabant voor in de plaats (het wetsvoorstel), kunnen Franstaligen in heel Vlaams-Brabant voor die zelfde Franstalige kandidaten stemmen.

Nog over dat "weigeren zich te integreren en de taal en de cultuur te aanvaarden van de woonplaats die zij vrij gekozen hebben". Dat is toch het volste recht van iedereen? Geen enkele 'eenderwelktalige', zij het Chinees-, Swahili- of Engelstalige, MOET zich integreren. Hij moet alleen de lokale bestuurstaal gebruiken in zijn contacten met de lokale en regionale overheid (of er een tolk bijhalen). Van niemand kan men meer eisen, zeker niet dat hij zich integreert, ook al vindt men dat onbeleefd, een gebrek aan 'respect' voor de lokale bevolking, de houding van een Franstalige kaste, enz... De vergelijking die herhaaldelijk en tot vervelens toe in allerhande debatfora wordt aangehaald slaat nergens op: "dat men zich in Frankrijk, Duitsland, Wallonië 'moet' aanpassen, en men zich dus ook hier MOET aanpassen". Niemand MOET zich aanpassen, integreren of de taal spreken van de lokale bevolking van de plaats waar men woont. Men past zich overal aan als men er zelf nut, baat bij heeft, of misschien uit 'multiculturele' belangstelling, of wat voor eigen reden ook. Anders niet. Waar veel Engelsen in een Spaans kustdorp leven, passen ze zich helemaal niet aan: in winkels en restaurants kunnen ze overal met Engels terecht. Het is een hardnekkige kwakkel: 'in Vlaanderen Vlaams'. (Daar ben ik eerder uitvoerig op ingegaan in een vierdelige reeks 'Een fascistisch volk ?', en verwijs dus daarnaar voor meer.)

Stop nutteloze speldenprikken

Al die speldenprikken tegen Franstaligen, ook de pas uitgelekte berichten over de druk op verkavelaars om 'Vlaamse' kopers voorrang te geven, zijn bovendien een druppel op een hete plaat. Alsof men de verfransing kan tegenhouden door in 2007 voor 75 sociale kavels een 'taalbereidheid' te eisen (Zaventem), of bij een verkaveling voor een vijftigtal woningen (Gooik) aan de verkavelaar te vragen dat hij best in het Nederlands in streekmedia adverteert. Bij tienduizenden vastgoedtransacties per jaar in Vlaams-Brabant kan elke 'eenderwelktalige' een woning of een appartement kopen op de vrije markt, en die enkele tientallen lapjes grond maken geen enkel verschil. (Alleen al op 'immoweb' staan er vandaag duizenden aanbiedingen van gronden te koop, huizen en appartementen te koop of te huur in Halle-Vilvoorde). Kamerlid en burgemeester Gooik Michel Doomst (CD&V) verklaart in De Standaard van 7 april '10 over de vraag aan verkavelaars om te adverteren in het Nederlands in streekmedia: "Gaat hij flagrant in tegen die afspraken, kunnen we dat niet tegenhouden, maar wie afspraken negeert, ontzegt zichzelf alle kansen voor de toekomst." Waarom zoiets doen, als 'we het niet kunnen tegenhouden'? Ondertussen worden er praktijken gebruikt die, als ze al geen chantage moeten worden genoemd, minstens niet getuigen van integer bestuur. Met de woorden van Guy Tegenbos in zijn editoriaal in De Standaard van 6 april: "Vlaanderen en die gemeenten nemen maatregelen die ‘begrijpelijk zijn', soms correct zijn, soms onaanvaardbaar en soms theoretisch wel aanvaardbaar maar feitelijk ‘niet meer uitlegbaar' in Europa, waar het vrije verkeer van mensen de norm is." Daar kan men maar één raad over geven: geef dergelijke nutteloze speldenprikken op.

Zo het geen mooie uitdaging kunnen zijn voor de Vlamingen en de Vlaamse bestuurders in de Vlaamse rand en daarbuiten: wat kunnen we doen opdat de Frans- en eenderwelkanderstalige er zelf nut, baat bij hebben, of misschien uit multiculturele belangstelling Nederlands gaan spreken in de publieke ruimte?

Werk aan een politieke oplossing

Wat zeker nodig is, is proberen op politiek niveau 'vrede' te sluiten tussen Vlamingen en Franstaligen, waarbij deze laatsten de grondwettelijke indeling van het land in taalgebieden eindelijk volledig aanvaarden en respecteren, en dus ophouden met hun eisen tot territoriale uitbreiding van het Franstalig gebied, en hun inmenging stoppen in bevoegdheden van het Vlaams Gewest. Als ze dat niet willen, blazen ze zelf de principes op van het huidige federale België. Anders geformuleeerd, met de woorden waarmee Guy Tegenbos zijn editoriaal afsloot: "De sleutel voor taalvrede in dit land blijft liggen bij de Franstalige partijen. Zolang zij burgers blijven aansporen te handelen alsof er geen taalwetten en -grenzen zijn in dit land, is taalvrede onmogelijk."

(Dat heb ik onder andere uitvoerig behandeld in mijn artikel van 12.11.08 'BHV gesplitst: en dan?'en hernomen op 3.11.09 in 'Vlaamse partijen: stel nu voor BHV een 'onderhandelde oplossing' voor', en ga hier dus in een brief niet uitvoeriger op in.)

Hoogachtend,

Philippe Van den Abeele
uitgever Nieuw Pierke - Forum over democratie