Reynebeau bakt het veel bruiner dan (ema)
Onder de mom van een reportage van volle 2 blz. over 'wonen in eigen streek', probeert Reynebeau in De Standaard af te rekenen met de 'Vlaams-nationalisten'. Je hebt hiervoor al geen Le Soir meer nodig. Reynebeau hoeft het niet te hebben voor 'Vlaams-nationalisten'. Hij heeft meer een boontje over voor 'Belgisch-nationalisten'. Maar graag een uiteenzetting op basis van juiste informatie.
En daar gaan we weer, over 'wonen in eigen streek' (Zucht...). Omdat Marc Reynebeau er echt een potje van maakt, kan ik niet anders dan erop te reageren. Reynebeau is ook geen kleine lokale correspondent in de Kempen, zoals (ema). Hij krijgt dan ook een artikel over volle twee bladzijden in de landelijke bladzijden, met een extra aankondiging 'Vooraan', op blz. 2. Titel van zijn gedrocht: 'In Vlaanderen let u beter op uw woorden'. (De Standaard, 22 maart '10). Hij gooit alles op een hoopje: de taalbereidheidsregel in de sociale huisvesting, de regels over 'wonen in eigen streek' en de verkoop van sociale woningen in Vilvoorde. Zelfs 'Mijn Restaurant' komt eraan te pas.
In de ondertitel begint het al: "Nederlands spreken moet, maar het volstaat nog niet om in Vlaanderen te mogen wonen." Meteen in de tweede paragraaf is het al weer prijs: "Het Vlaamse grond- en pandendecreet dat een half jaar geleden van kracht werd, legt strenge normen op voor wie van plan is in Vlaanderen te gaan wonen." Daar klopt niets van. Ongeveer in het midden van het artikel kan men lezen dat die maatregel bedoeld is om "de dorpsvlucht tegen te gaan", en het decreet daarmee "de klassieke Vlaamse honkvastheid bevordert", maar "net die kerktorenmentaliteit zien arbeidssociologen als een beletsel voor een meer flexibele arbeidsmarkt, omdat ze de arbeidsmobiliteit hindert." Die arme Vlaamse boerkens toch, niet alleen voor een belgicist, maar ook nog eens voor sociologen. Pas in de tweede helft van het artikel komt men te weten, bijna terloops, dat die "strenge normen" alleen van kracht zijn in sommige woonuitbreidingsgebieden, niet dus "voor al wie van plan is in Vlaanderen te gaan wonen". Maar in de hoofden van de lezer heeft dan al gewerkt wat Reynebeau beoogt: aantonen dat Vlaams-nationalisten geweldloze fascisten zijn.
Tendentieus en fout
Alle verkeerde en zeer tendentieuse informatie bespreken is onbegonnen werk, zoveel kwakkels en fouten staan er in het artikel. Zijn bedoeling is wel duidelijk: al die regeltjes kwamen er "onder Vlaams-nationalistische druk". Terwijl Reynebeau zelf tussendoor, terloops, toegeeft dat ‘wonen in eigen streek' "niets met taal te maken heeft". Het wil "op het eerste gezicht voorkomen dat kapitaalkrachtigen van buiten de gemeente onroerend goed kopen, ten nadele van lokale bewoners." Op het eerste gezicht wel te verstaan. Want hij haalt nog maar eens de "Franstalige vrouw in Sint-Genesius-Rode" en "een Brussels paar" aan die in respectievelijk Sint-Genesius-Rode en Oostduinkerke "geen huis mochten kopen". En hij beweert in een lange volzin dat "de ‘olievlek' van maatregelen aan elkaar hangt: een verplichting om Nederlands te leren voor sociale huurders in de Vlaamse Wooncode, een beperking om sociale woningen en kavels te kopen in de marge van die wooncode, die nu ook opduikt in het grond- en pandendecreet, wat parallel loopt met maatregelen van onder meer Vilvoorde, dat zijn woningen ook alleen onder taal- en woonvoorwaarden wil verkopen." Waar duikt die verplichting op om Nederlands te leren in het grond- en pandendecreet? Nergens. Zoals een lezer pertinent en juist opmerkt op de website van DS als reactie op zijn artikel: "Een eentalige Franstalige die al twintig jaar in Rode woont heeft meer kansen dan een Nederlandstalige van buiten de gemeente om daar een woning te kunnen kopen."
Verkeerde cijfers
De huidige decreetpassage over 'wonen in eigen streek' zal aangepast worden, zoals hij in het midden van zijn stuk schrijft, en "beperkt worden tot nieuwe (en dus nog onbebouwde) woonuitbreidingsgebieden". Op het einde weet Reynebeau nog te vertellen: "Tenslotte is het toepassingsgebied van het omstreden decreet klein, zeker wanneer het is aangepast; een 16.000 hectare." Dat klopt ook al helemaal niet. Die regels van 'wonen in eigen streek' zijn nu al slechts van toepassing in woonuitbreidingsgebieden in slechts 68 gemeenten. De totale oppervlakte van alle woonuitbreidingsgebieden in heel Vlaanderen wordt geschat op 16.000 ha. Het gaat dus om slechts een klein deel van die 16.000 ha. Het totaal aan woongebieden in Vlaanderen is goed voor meer dan 230.000 ha. Als de regel in alle woonuitbreidingsgebieden van toepassing zou zijn, spreken we dus van minder dan 7% van de woon- plus woonuitbreidingsgebieden. Het betreft echter veel minder, gezien het slechts slaat op 68 van de 308 Vlaamse gemeenten. (Van Mechelen tijdens de bespreking van het decreet in de commissie: "Een klein gedeelte van de woonuitbreidingsgebieden zal onder de toepassing van deze maatregel vallen". Er is wel helemaal geen moeite gedaan om zelfs maar een schatting te maken over hoeveel ha het gaat, bij het bedenken van die maatregel). Het kan gaan om pakweg 2 of 3%, geen 7%. En als ze in 68 gemeenten alleen nog slaat op nieuw aan te snijden gebieden, en niet meer op woonuitbreidingsgebieden waar al woningen staan, dan komt men waarschijnlijk niet eens aan 2%. Misschien 1%? Op 98% tot 99% van het Vlaams woongebied kan en mag men dus vandaag kopen en verkopen aan wie men wil, en is men niet ter goede trouw als men beweert dat "de ‘olievlek' van maatregelen aan elkaar hangt: een verplichting om Nederlands te leren... die nu ook opduikt in het grond- en pandendecreet." Laat staan dat "Nederlands spreken moet, maar het nog niet volstaat om in Vlaanderen te mogen wonen." Dat slaat allemaal echt nergens op.
Geen dossierkennis
Voor het geval in Sint-Genesius-Rode laat hij Anne Sobrie, de Vlaamse schepen van de gemeente aan het woord: "Dat ging over een verkaveling die al dertig jaar bestaat". En Reynebeau vult zelf aan: 'Bovendien spreken het Bijzonder Plan van Aanleg en het Gewestelijk Structuurplan elkaar tegen over het statuut van het gebied waar het huis in kwestie staat.' Een BPA en een Structuurplan kunnen elkaar niet tegenspreken. Een BPA bepaalt de grondbestemming, een ruimtelijk structuurplan heeft het alleen over de gewenste toekomstige indeling van de ruimte: "Een structuurplan is een wetenschappelijk onderbouwde visie op het ruimtelijk beleid. Op basis van een analyse van de bestaande ruimtelijke structuur en een aantal wetenschappelijke prognoses en behoeftenberekeningen, wordt een beeld geschetst van de gewenste ruimtelijke structuur: hoe willen we dat onze ruimte er binnen een aantal jaar zal uitzien?" (Website Ruimtelijke ordening). Decretaal is zelfs bepaald: "De ruimtelijke structuurplannen vormen geen beoordelingsgrond voor vergunningsaanvragen, noch voor het stedenbouwkundig uittreksel en attest" (Art. 2.1.2. §7.). Reynebeau kent er dus niets van.
Het spook van de Herald Tribune
In een bijgevoegd kaderstukje 'Imago of reputatie?' haalt hij nog maar eens aan dat "de historicus Herman Van Goethem al ‘een bruine wind' over Vlaanderen zag waaien, de International Herald Tribune gewaagde van ‘geweldloos fascisme'." Terwijl het aantoonbaar de scheldpartijen in De Morgen en Het Laatste Nieuws waren, die aan de basis van het bericht in de Herald Tribune lagen. Zij fulmineerden als eerste over apartheid en intolerantie in Vlaanderen. (Zie onderaan het artikel 'Een fascistisch volk? (2): gericht reageren' de stukjes 'Over het artikel van Kimmelmann in de Herald Tribune van 13 mei '08' en 'Het hele verhaal over Liedekerke'). De Herald Tribune had het bovendien niet over Vlaanderen, maar over Europa: "de combinatie van nationale trots met ondermeer weerstand tegen immigratie is vandaag een klassieke formule in modern Europa, een vorm van niet gewelddadig fascisme." Het was ook niet de journalist van de Herald Tribune die zegde dat Vlaanderen een drang heeft naar etnische zuivering, maar hij legt dat in de mond van (niet nader gepreciseerde) 'Waalse wetgevers'.
Boetes?
In het kaderstukje 'Sociaal huren': "Het zorgde voor ophef toen de nieuwe Vlaamse Wooncode van 2006 kandidaat-huurders van een sociale woning een extra voorwaarde oplegde. Die moesten niet langer alleen aan financiële criteria voldoen, maar ook, onder Vlaams-nationalistische druk, aan taalkundige...Wie nu in Vlaanderen sociaal wil huren, moet eerst een taalproef afleggen, en als die tegenvalt, wacht hen een taalcursus van 120 tot 600 uur. Daarvan moeten ze minstens tachtig procent volgen. Het is wettelijk niet mogelijk om wie zich daar na twee jaar niet aan gehouden heeft, uit zijn woning te zetten, maar die krijgt wel een boete die varieert van 50 tot 500 euro."
Vooreerst liggen de administratieve boetes voor de huurder van een sociale huurwoning die bepaalde verplichtingen niet naleeft, tussen de 25 en 5.000 euro. Artikel 92 §3 van de wooncode bepaalt dat een van de verplichtingen van het huurder is 'de bereidheid om Nederlands te leren'. Het Grondwettelijk Hof schreef in zijn arrest nr. 101/2008 van 10 juli '08 echter dat "..de huurder geen enkele resultaatsverbintenis kan worden opgelegd, zodat noch de effectieve taalkennis, noch het gebruik van de taal, nadat lessen werden gevolgd of een andere leervorm werd gebruikt, door de verhuurder kunnen worden geëist of gecontroleerd." Reynebeau beweert dat men boetes krijgt, maar geeft geen enkel voorbeeld. Als die er al zouden zijn, zijn ze dus onwettig. Men hoeft geen taalcursus te volgen, want ook 'een andere leervorm' is in orde om te bewijzen dat men 'bereid is' Nederlands te leren. Men hoeft geen jota Nederlands te kennen. (Zie artikel: 'Wooncode: één onredelijk privilege van de SHM vernietigd')
Een schadevergoeding door Reynebeau?
En die 'Vlaams-nationalisten' zullen ook nog eens verantwoordelijk zijn "voor mogelijk het vele geld dat de manke wetgeving zou kunnen kosten". Elf dossiers kregen volgens hem een weigering. Reynebeau: "De vraag is nu of de geweigerden een schadevergoeding kunnen eisen als zou blijken dat het decreet door de aanpassing die minister Van den Bossche daarop zal doorvoeren, op hun dossier niet eens van toepassing was, zoals het geval is met de zaken in Sint-Genesius-Rode en Oostduinkerke. Dat zou betekenen dat deze manke wetgeving Vlaanderen wel eens veel geld zou kunnen kosten." Welke schadevergoeding die zouden kunnen vragen vertelt hij er niet bij, en wat 'veel geld is' al helemaal niet. Ze kunnen helemaal geen geld vragen, denk ik. Op het moment van de weigering was een bepaalde decreettekst van toepassing, en was die rechtsgeldig. Maar een beschuldiging hoeft natuurlijk niet onderbouwd of waar te zijn, als ze bedoeld is om 'Vlaams-nationalisten' in een verkeerd daglicht te plaatsen. Zou Reynebeau niet eerder een schadevergoeding aan zijn broek moeten krijgen, omwille van de schade die hij door zijn verkeerde berichtgeving aan het imago van Vlaanderen toebrengt? Een vergoeding die hem veel geld kost...
Schaf die hele rommelregeling af
Een "nationalistische fermheid" die "mogelijk vele geld zou kunnen kosten" door "de manke wetgeving" is inderdaad "weinig meer dan symbolisch", zoals hij schrijft. Als deze informatie van Reynebeau ten minste juist is, zijn er sinds september vorig jaar hoop en al 169 dossiers behandeld om in aanmerking te komen voor een woning of perceel in woonuitbreidingsgebied, en werden er elf afgewezen. Dat worden er nog minder als het decreet gewijzigd wordt, en het nog alleen om bouwgronden gaat. Bij honderdduizenden immobiliëntransacties jaarlijks verdwijnt dit aantal volledig in de afronding van de statistieken. Een taalbereidheidsregel in de sociale huursector die alleen wettelijk is als hij niet leidt tot taalkennis, omdat geen enkele resultaatsverbintenis mag worden geëist, een voorrang voor eigen inwoners die niets oplevert, maar misbruikt wordt om Vlaanderen alweer fascistisch te noemen: schaf al die rommel af. Dan kunnen Reynebeau en Le Soir er ook geen zever en leugens meer over vertellen. (En hoef ik hier niet meer met een verwijtend vingertje over te schrijven...)
Maar men moet ook toegeven dat enige intolerantie ons ook niet helemaal vreemd is, zoals ik eerder schreef... (Een fascistisch volk ? (3- deel 2). Imago: Vlaanderen tolerant?)
3 Comments:
Het nationalisme heeft vaak een negatieve connotatie. Ten onrechte.
Volgens Zwaan ("Nationalisme als sentiment en ressentiment") zijn er drie verschillende vormen van nationalisme: nationalisme als sentiment, nationalisme als ideologie en nationalisme als politieke beweging.
Nationalisme als sentiment is gebaseerd op een gevoel van loyaliteit en binding met de natie. Een natie kan het best omschreven worden als een verbeelde politieke gemeenschap. Mensen wonen samen in een begrensd gebied, en delen gevoelens van saamhorigheid, alhoewel ze het grootste gedeelte van de mensen binnen deze natie niet eens kennen (B. Anderson, "Imagined Communities"). Men gaat er van uit dat men bij elkaar hoort, door het delen van dezelfde afkomst en veronderstelt verwantschap. Dit leidt tot gevoelens van saamhorigheid en eenstemmigheid van waaruit constructies worden gecreëerd om de etnische identificatie kracht bij te zetten. Aan deze primordiale identificatie een aantal kenmerken gekoppeld. Zo is ten eerste taal een belangrijke marker, omdat dit verschillende volkeren van elkaar onderscheidt en dus de eigenheid van een volk illustreert. Men behoort tot dezelfde groep en wordt verondersteld dezelfde geschiedenis te hebben en dezelfde gedragscodes te kennen. Het kennen van dezelfde codes bakent een groep af ten opzichte van een andere groep, wat als gevolg heeft dat er meer verbondenheid ontstaat binnen een groep. Het geeft ook een gevoel van veiligheid en zekerheid omdat men binnen deze groep weet wat er van de ander verwacht wordt. Het idee van een autonome, organische natie blijft hiermee in tact, wat wijst op nationalisme als ideologie. Nationalisme als ideologie is de aanname dat de natie autonoom is en een organisch geheel. Nationalisme als politieke beweging ontstaat wanneer nationalisme als sentiment en ideologie samenkomen en er een ‘wij’ groep tegenover een ‘zij’ groep gecreëerd wordt, wat kan resulteren in haat tegen de ‘zij’ groep indien deze zich dominant opstelt en zich als potentiële ‘de onderdrukker’ profileert.
Ik hoor juist het VTM-nieuws van 23 maart 2010, 19u on demand met krek dezelfde gemeenplaatsen. PVdA, je hebt een missie. Volgens mij doe je beter 1 auteur een proces aan met de nodige media-aandacht, want anders ben je nog een jaar bezig met (rake) sukken te publiceren.
peperjack:
Waarom noem je dat een missie?
En hoe zou dat moeten gaan: 1 auteur een proces aandoen? Heb je daar een tip voor?
Toch bedankt dat je vindt dat ik rake stukken publiceer!
Een reactie posten
<< Home