Hof Tegen de Rechten van de Mens?
In alle stilte schafte het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) op 16 juli jl. de vrijheid van meningsuiting af. Het Hof vindt sociale vrede en politieke stabiliteit belangrijker dan het recht op vrije meningsuiting.
De zaak
Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) heeft met de kleinste meerderheid de Belgische veroordeling bevestigd van Daniel Féret, ex-voorzitter van het Front National (FN), tot tien jaar onverkiesbaarheid 'wegens het verspreiden van racistische vlugschriften'. De rechters in Straatsburg oordeelden, met vier stemmen tegen drie, dat de veroordeling van Féret niet indruist tegen Artikel 10 van de Europese Mensenrechtenconventie, dat de vrijheid van meningsuiting garandeert. Het Hof besluit dat een discours dat kan aanzetten tot haat een gevaar vormt voor de sociale vrede en politieke stabiliteit van democratische staten. Dergelijk gedrag is niet verzoenbaar met een sereen sociaal klimaat en kan het vertrouwen in de democratische instellingen ondermijnen.
Drie van de zeven rechters hebben aan het arrest een 'afwijkende opinie' gehecht waarin zij stellen dat de vrijheid van meningsuiting "niet opgeofferd mag worden aan een non-discriminatiebeleid dat methodes aanwendt die de door de Conventie gegarandeerde fundamentele rechten aantast". Ze zijn van oordeel dat een strafrechtelijke veroordeling voor de vlugschriften niet nodig is in een democratische samenleving en tien jaar ontzetting uit zijn burgerrechten voor een zestigjarige politicus, met onverkiesbaarheid tot gevolg, een disproportionele strafmaatregel is. De veroordeling van Féret is volgens hen dus wel in strijd is met art. 10 EVRM. Bovendien vinden ze de uitspraken van Féret niet eens racistisch, maar alleen onvriendelijk... ("Cependant la panoplie d'insinuations déplaisantes de M. Féret n'est pas raciste en soi."). Maar het was dus 4-3, en de kleine meerderheid bepaalde de inhoud van het arrest.
Volgens de linkse columniste Elsbeth Etty (zie ook verder) bestaat er na dit arrest geen vrijheid van meningsuiting meer. Nu is volgens haar 'rechts' aan de beurt, maar kan met dezelfde argumenten 'links' de mond gesnoerd worden: "Vakbonden, feministen, pacifisten, activisten voor de burgerrechten, hippies, krakers, stakers, muiters tegen het tij – zij zijn allemaal per definitie verstoorders van een ‘rustig sociaal klimaat’ en de ‘stabiliteit’. Nu wordt extreem-rechts de maat genomen, maar alle maatschappijcritici of onruststokers, met dezelfde maat gemeten, links of rechts, zijn daarmee ook vogelvrij."
Commentaar van het CGKR
Het CGKR (Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor Racismebestrijding) is 'natuurlijk' zeer tevreden met de uitspraak.. Hun commentaar krijgt als titel: "Europees Hof vindt sociale vrede en politieke stabiliteit belangrijker dan een absoluut recht op vrije meningsuiting".
"... Vier rechters stemden voor de veroordeling van Féret, drie rechters stemden tegen. "Dit resultaat toont aan hoe moeilijk deze kwestie ligt", aldus Jozef De Witte, directeur van het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding. "Wij zijn zeer tevreden met de uitspraak van het Hof".
Het Hof was zeer duidelijk over het discours van Daniel Féret en de pamfletten die hij liet verspreiden. Hierin worden migranten voorgesteld als criminelen die er bovendien alleen maar op uit zijn om de voordelen die voortvloeien uit hun verblijf in België maximaal uit te buiten. Een dergelijk discours is volgens het Hof van aard om de publieke opinie aan te zetten tot misprijzen, afwijzing en haat tegen vreemdelingen.
Het aanzetten tot haat behelst volgens het Hof niet noodzakelijk een oproep tot geweld of het plegen van andere strafbare feiten. Door het uitschelden, belachelijk maken, belasteren en aanzetten tot discriminatie tegen bepaalde bevolkingsgroepen, heeft Féret schade toegebracht aan de betrokken personen. Hij heeft hun menselijke waardigheid aangetast en hun veiligheid in gevaar gebracht. Het Hof concludeerde dan ook dat een discours dat aanzet tot haat een gevaar vormt voor de sociale vrede en politieke stabiliteit van democratische staten. Het is daarom legitiem dat de overheid tussenkomt om een dergelijk racistisch discours te bestraffen..."
Commentaar van links
Waar het CGKR tevreden is, kan men niet hetzelfde zeggen van de Nederlandse recensente, columniste en hoogleraar Elsbeth Etty. (Ze was actief in de studentenbeweging en vanaf 1973 tot 1982 betrokken bij het communistische dagblad De Waarheid. In een artikel in 1991 probeerde ze afstand te nemen van haar communistische verleden. In 1989/1990 werd Etty redacteur literatuur bij NRC Handelsblad.)
Uit haar artikel met de titel 'Een couscous met peren-arrest' van 11.08.09 in NRC Handelsblad:
‘Het is de couscous clan.” Na de aanslagen van 11 september 2001 verspreidde het extreem-rechtse Front National in België een pamflet met deze kop, als woordspeling niet eens ongeestig, bij een heel wat minder geestige tekening van een gesluierde vrouw en een man met tulband en een citaat uit de Koran, waarin het uitmoorden van ongelovigen wordt aanbevolen. Alle moslims zijn terroristen, was de boodschap.
Het is een van de uitingen waarvan het Europees Hof voor de Rechten van de Mens onlangs in meerderheid vaststelde dat ze in België terecht hebben geleid tot een veroordeling door de strafrechter van leider Féret van het Front National....
Als voorstander van de strafbaarheid van racisme, belediging van en haat zaaien tegen bevolkingsgroepen zou ik hier blij mee moeten zijn. Maar nee, ik ben geschokt door een deel van de motivering en ik denk dat ik degenen gelijk moet geven die steeds hebben gezegd dat een eventuele veroordeling van Wilders een bedreiging is voor de vrijheid van meningsuiting.... Vier van de zeven rechters zeggen dat het aanwakkeren of rechtvaardigen van etnische en religieuze haat, gebaseerd op intolerantie, ontoelaatbaar is in een democratische, pluralistische samenleving die gebaseerd is op respect voor de gelijkwaardigheid van alle mensen. De drie anderen vinden dat het strafrecht alleen van toepassing is op biologisch racisme. De meerderheid van het Hof oordeelt dat het aanzetten tot uitsluiting en vernedering van vreemdelingen een fundamentele aantasting is van de rechten van de mens. De minderheid vindt dit pas het geval als wordt opgeroepen tot geweld of als de gewraakte uitingen daadwerkelijk leiden tot discriminatie en segregatie. Een potentiële bedreiging van de rechten van anderen is volgens hen geen reden tot veroordeling....
Wat is er dan zo bedenkelijk aan? Wel, het Hof gaat verder dan de constatering dat de uitingen van Féret en zijn Front National over moslims, immigranten en vluchtelingen strafbaar zijn wegens racisme of belediging. Het arrest stelt strengere eisen aan het publieke optreden van politici dan van gewone burgers. Politici moeten extra op hun woorden letten, vooral als er verkiezingen zijn. Zij streven naar macht, dus hun woorden kunnen bedreigender zijn. Voorheen gold altijd het omgekeerde (wat onder meer blijkt uit de onschendbaarheid van volksvertegenwoordigers voor wat zij in het parlement zeggen). Hoe kun je een vrij politiek debat voeren als politici extra belemmerd worden hun mening te uiten omdat zij zich tot een electoraat richten? De minderheid van het Hof vraagt zich zelfs af waar verkiezingen dan eigenlijk toe dienen.
Het wordt nog vreemder. Het criminaliseren van vluchtelingen, het wegzetten van immigranten als profiteurs, hoon en spot, zegt het Hof, wekt "onvermijdelijk bij het publiek, en in het bijzonder bij het minst geïnformeerde deel daarvan, gevoelens van verachting, afwijzing en bij sommigen haat tegen vreemdelingen”. Het maakt dus verschil of men zich richt tot een goed of minder ‘geïnformeerd’ deel van het publiek? Dat is inderdaad het einde van de vrijheid van meningsuiting en politiek debat....
Het meest verontrustend is dat het Hof korte metten maakt met politieke uitspraken, gebaseerd op religieuze, etnische of culturele vooroordelen, "die een gevaar vormen voor de sociale vrede en de politieke stabiliteit in democratische landen”. Men mag wel spreken over problemen met immigratie, echter, politieke partijen mogen dat niet als zij daarmee rassendiscriminatie bevorderen of hun toevlucht nemen tot kwetsen en vernederen, "want dat gedrag dreigt bij het publiek reacties op te roepen die niet stroken met een rustig maatschappelijk klimaat en kunnen het vertrouwen ondermijnen in de democratische instellingen”.
De sociale cohesie zou dus niet door de politiek, maar door het strafrecht moeten worden gewaarborgd. Sociale vrede handhaven... sereen sociaal klimaat beschermen... vertrouwen in de overheid waarborgen... emoties van onwetende kiezers ontzien... Zijn dit verplichtingen van deelnemers aan het publieke debat geworden? Dan bestaat er inderdaad geen vrijheid van meningsuiting meer. Vakbonden, feministen, pacifisten, activisten voor de burgerrechten, hippies, krakers, stakers, muiters tegen het tij – zij zijn allemaal per definitie verstoorders van een ‘rustig sociaal klimaat’ en de ‘stabiliteit’. Nu wordt extreem-rechts de maat genomen, maar alle maatschappijcritici of onruststokers, met dezelfde maat gemeten, links of rechts, zijn daarmee ook vogelvrij. Wij raken griezelig ver van huis als Wilders met deze motiveringen wordt veroordeeld...."
Enkele vragen bij het arrest
- Volgens het arrest heeft 'het sociaal klimaat' voorrang op de vrije meningsuiting. De 'rechten van de gemeenschap van migranten' beschermen - niet tegen geweld, of tegen oproepen tot geweld, maar zelfs al tegen misprijzen, omdat dit 'hun menselijke waardigheid aantast' - is een dwingende sociale behoefte. Hoe kan het Hof dan nog van een 'democratisch staat' spreken, als de 'politieke stabiliteit' voorrang heeft op de vrijheid van meningsuiting, die ze omwille van een 'sociale behoefte' zo drastisch fnuikt?
- Mia Doornaert had het in een recent artikel (DS 7.08.09 'Islamisering van Europa') over de Raad van Europa, waarvan het EHRM een emanatie is, over de gevoerde politiek van 'appeasement' ten aanzien van lieden die geweld gebruiken of dreigen met geweld tegen de uitoefening van onze vrijheden. "Al jaren wordt ons aangekondigd dat we ons geen zorgen hoeven te maken, dat er een gematigde 'Europese islam' op komst is. De hierboven (NvdR: in haar artikel) aangehaalde documenten, en een massa andere voorbeelden, tonen integendeel hoeveel waakzaamheid er nodig om te voorkomen dat we een islamisering van Europa krijgen." Is dit Hof dan al 'preventief' gezwicht voor de islamisering en de hiermee nauw samenhangende intimidatie van moslimfundamentalisten? Moet men dit Hof niet de benaming 'Hof Tegen de Rechten van de Mens' geven, nu ze artikel 10 van de Europese Verdrag over de Mensenrechten, dat de vrijheid van meningsuiting garandeert, grondig uitholt?
Toemaat
Op de Nederlandse website 'Het Vrije Volk' staat een commentaar van 'Filantroop' op het stuk van Elsbeth Etty met als titel: 'Ook bij Elsbeth Etty gaat het licht aan?'
".. Elsbeth Etty ziet nu eindelijk ook de bui hangen waarvan Geert Wilders het slachtoffer dreigt te worden, en waaraan de Belgische politicus Daniel Féret van het Front National wegens het verspreiden van een pamflet reeds ten offer viel.
Deze politicus werd veroordeeld tot een taakstraf van 250 uur en het verlies van zowel zijn actief als passief kiesrecht voor tien jaar. En dat is nu door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in een arrest erkend. Normaal zou het zijn als de linkse mens meteen staat te huppelen van blijdschap bij zo’n bericht, maar Elsbeth Etty voelt als extreemlinkse onruststoker feilloos aan dat nu ook zijzelf en geestverwanten een bedreiging boven het hoofd hangt....
Elsbeth Etty ziet heel goed dat de grond waarop Daniel Féret de mondknevel toegediend kreeg ook haar en haar geestverwanten kan treffen, want het arrest van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens beperkt de uitingsvrijheid zo drastisch dat niet alleen Féret en Wilders eraan moeten geloven.... "
Uittreksels uit de Franstalige resumé van het arrest en uit de dissidente opinie, plus Koppelingen naar de volledige teksten van de hiervoor gedeeltelijk geciteerde en naar het volledig vonnis kan U HIER vinden
13 Comments:
Het gaat hier om rechters die een fundamenteel mensenrecht verkrachten om een specifiek politiek programma te bevorderen. Het gaat ook om 'activist' rechters voor wie de simpele woorden van de 'wet' (gemaakt door verkozen politiekers) zelf niet telt, maar die wel hun eigen 'goesting' laten primeren op de wet. Wat zij doen heette vroeger (in meer morele tijden) 'plichtsverzuim'. Als er in de Europese Mensenrechtenconventie staat dat "vrijemeningsuiting" moet "gegarandeerd worden, dan zou vrijemeningsuiting moeten.....gegarandeerd worden. Dat zou een eerlijke interpretatie zijn van dat bepaald 'internationaal (in casu Europees) recht'. Uiteindelijk is dit een resultante van de morele verloedering van Europees onderwijs en 'zeden', m.a.w. de overwinnig van extreem moreel relativisme binen de bredere cultuur. De morele deugd van 'eerlijkheid' wordt niet langer meer gezien als een 'plicht', maar een optie onder andere opties. Men kan dus de Grondwet, of in casu de Europese Mensenrechtenconventie, op eerlijke wijze toepassen (ten overstaan van de gelijkgezinden) maar ook op ONeerlijke wijze tegenover politieke opposanten. We leven dus onder politieke en juridische willekeur (gelijk de overgrote meerderheid van de mensen in de wereld), en zeker niet meer in een democratische rechtsstaat, want deze laatste vereist voldoende 'eerlijke' mensen (vooral onder de politieke en juridische 'elite').
Dit 'arrest' illustreert eens te meer dat 'internationaal recht' grotendeels een fictie is, omdat het arbitrair en 'onvoorspelbaar' is, en doorgaans ook niet geimplementeerd kan worden. Het bestaat uit 'mooie woorden', die tellen als het goed zou uitkomen, en die genegeerd kunnen worden wanneer het niet goed zou uitkomen voor de 'machtigen'-van-het-moment. Echte democraten moeten daaruit de nodige conclusies trekken en er voor ijveren dat het eigen NATIONALE juridische bestel (en vooral de eigen Grondwet) steeds moet primeren op enig (echt of vermeend) 'internationaal recht'. Dat is noodzakelijk om de eigen rechtstaat te kunnen beschermen tegen uitholling door de grotendeels 'onvrije' en ondemocratische buitenwereld.
Sommigen zullen opwerpen dat een dergelijke positie (tegen 'internationaal recht') de mensen in ondemocratische landen - gelijk den Belgique bijvoorbeeld -aan hun lot zou overlaten. Maar die opwerping is fout, want zij berust op een (in het naief-linkse Westen) wijdverspreide illusie, i.e. de illusie dat de echte conditie van 'mensenrechten' zou kunnen bepaald worden door enig 'internationaal recht'. De conditie van mensenrechten, in eender welk politiek bestel, zal uiteindelijk steeds afhangen van de kwaliteit van de lokale cultuur (i.e. de graad van morele aanhankelijkheid van de mensen binnen die cultuur). Geen aanhankelijkheid aan de morele deugd van eerlijkheid...geen "mensenrechten". It is as simple as that.
"Geen aanhankelijkheid aan de morele deugd van eerlijkheid...geen "mensenrechten". It is as simple as that."
Idd! daarvan ben ik ook al overtuigd geraakt: een pre-modern tribaal land als afganistan of pakistan bijvoorbeeld. Daar gaan lullen over mensenrechten is een illusie zolang ze niet groeien uit die samenleving zelf. Mensenrechten kun je niet afdwingen.
Alleen geloof ik niet in de "deugd van eerlijkheid", heeft er geen barst met te maken. Mensenrechten komen uit de humus (antieken en christendom) van de europese cultuur, meer bepaald de traditie van het natuurrecht van Aristotrels & Stoicijnen en vooral de christelijke (neo)scholastici. Zonder de notie van het natuurrecht geen mensenrechten. Andere culturen kunnen er mss op een andere manier toe komen maar dan nog moet er daar een humus voor aanwezig zijn.
De 'anonieme' wil blijkbaar aantonen dat hij in hetzelfde destructieve moreel-relativistische bootje zit als die 'rechters' van het Europese "Hof tegen de mensenrechten".
Drie punten:
1) Verschillende politieke krachten en groepen vormen samen een politieke 'gemeenschap' of natie. Om die gemeenschappelijkheid mogelijk te maken komen zij overeen van zich aan enkele basis spelregels te houden (die bedoeld zijn om te kunnen garanderen dat de 'macht' alterneert (i.e. dat verkiezingen steeds echt 'vrij' blijven) en dat er geen enkele 'groep' de macht kan monopoliseren voor lange tijd (generaties). Dat noemt men een "Grondwet" (of ook 'Conventie'). Wanneer dan een bepaalde 'groep' (of ideologie) na verkiezingen de macht verovert, maar de Grondwet begint te verkrachten (zodat komende 'verkiezingen' niet echt vrij meer kunnen zijn (want sommige opinies worden verboden en mogen niet meer 'verkocht' worden aan de bevolking), dan komt de anoniemeling beweren dat dit niets met "de deugd van eerlijkheid" zou te maken hebben. Men moet zich dus geen illusies maken over het (on)democratische gehalte van deze anoniemeling. Hij zou gerust zijn zetel op het Europese "Hof tegen de mensenrechten" kunnen nemen en er niet mis staan of zitten.
2) De anonieme beweert verder dat men mensenrechten niet zou kunnen "afdwingen". Dat is zeker de 'conventional wisdom' vandaag in den Belgique, maar is het correct? Wel, toen ik geboren werd dan was Belgie bezet door nazis en waren mensenrechten nergens te bespeuren. Gelukkig voor mij werden ze dan toch "afgedwongen" door de Amerikanen die de nazis zijn komen buiten zetten, en ben ik kunnen opgroeien in een (weliswaar onvolmaakt) Vlaanderen waar men toch daarna voor enkele decennia (3 of 4) vrijelijk zijn mening kon uiten, zodat verkiezingen relatief vrij konden zijn. Nu is het tegenwoordig ook 'conventional wisdom' geworden in den Belgique dat die Europese 'mensenrechten' (en ook 'vrije' of vrijwillige Europese vereniging) wel automatisch terug vanzelf zouden gegroeid zijn - in een nazistisch Europa? - maar dat getuigt natuurlijk van een naiviteit die enkel kan berusten op kopindegronderij.
3) Het manifest-observeerbare feit dat mensenrechten soms wel kunnen "afgedwongen" worden (althans tijdelijk) betekent natuurlijk niet dat die tijdelijkheid overal ter wereld dezelfde zou zijn. In Afghanistan of Irak zal die 'duur' maar heel kort zijn (hoogstens een paaar jaren), terwijl in den Belgique het een paar dekaden heeft geduurd (en nu aan het aflopen is). En dus komen we weer terug bij de kwaliteit van de cultuur in kwestie, en dus ook bij haar moreel karakter. "Natuurrecht" is een chique of fanciful woord voor "eigen natuur" (of erkenning van inherente eigen natuur). En moraliteit betekent finaal "respect voor de eigen natuur". Nogmaals, geen "mensenrechten" (van betekenis) zonder moraliteit of 'deugdelijkheid'. Geen eerlijke rechters (en politiekers)meer... geen mensenrechten (van betekenis, of om over naar huis te kunnen schrijven) ook meer.
@ Marc Huybrechts
"Echte democraten moeten daaruit de nodige conclusies trekken en er voor ijveren dat het eigen NATIONALE juridische bestel (en vooral de eigen Grondwet) steeds moet primeren op enig (echt of vermeend) 'internationaal recht'."
Het vermelden waard in dit verband is het recente 'Lissabon-oordeel' van het Duitse Grondwettelijk Hof (30 juni), waarin de rechters precies dit debat (over de relatie tussen de (Duitse) staat en de EU) openbraken. De rechters stellen onomwonden dat de nationale Duitse soevereiniteit voorrang heeft boven een 'EU-soevereiniteit', onder meer omdat de instellingen van de EU niet democratisch genoeg zijn. De EU, aldus de rechters, is slechts een associatie van staten en toekomstige bevoegdheidsoverdrachten mogen de identiteit en de soevereiniteit van de Duitse staat niet aantasten (tenzij de Duitse burgers dit in een referendum goedkeuren).
De Bundestag moet nu een wet herwerken die de rol van het Duitse parlement in de EU-na-Lissabon regelt in de zin van het oordeel uit Karlsruhe (het zgn. Begleitgesetz). Pas daarna kan het Lissabon-verdrag in werking treden.
Op mijn blog (url hieronder) staan twee bijdragen over het Lissabon-oordeel (o.m. een analyse van Paul Kirchhof), waarvan het belang bij ons m.i. schromelijk onderschat wordt.
In dit arrest is het centrale element van het fascisme duidelijk te herkennen. Dwarsliggers en andersdenkenden zijn vijanden omdat ze erop uit zijn de rust en de orde van de samenleving te verstoren. Indien sociale vrede en politieke stabiliteit belangrijker worden geacht dan het recht op vrije meningsuiting, wordt de samenleving in een keurslijf gewrongen.
Het cynische aan de hele zaak is dat deze rechters tot het establishment behoren die zélf in eerste instantie de rust en de orde van de samenleving hebben ondergraven door het toepassen van het verdeel-en-heers-principe, met name door het voeren van de achterlijke moslim-massa-immigratie-politiek van de afgelopen 35 jaar!
Nu de burgers zien hoe hun aandeel in de welvaart kleiner steeds kleiner wordt, hoe hun lonen minder stijgen dan voordien mogelijk was, de pensioenlijftijd opgetrokken wordt (waren die vreemdelingen niet naar hier gehaald om voor ons pensieoen te werken?), hoe die immigranten hun eigen talen en godsdienst meebrachten en dankzij de linkse collaborateurs gebruik wisten te maken van het met veel moeite door onze voorouders opgezette systeem van socoiale voorzieningen, dat het aantal gedetineerden van vreemde origine - als men rekening houdt met met de dubbele nationaliteit - misschien wel 80% bedraagt, dus nu de burgers pas goed hun ogen opengaan, worden ze door het establishment de mond gesnoerd. En wie niet buigt wordt gecolloqueerd:
"The more authoritarian, the more violations of human rights, psychological and physical maltreatment, and sexual abuse there is. As a result of what we have seen and heard, we expect that to be the case in Central and Eastern Europe (but ALSO in Western Europe on a large scale in authoritarian psychiatric hospitals). We expect that violations will continue exist on a large scale and MUCH MORE so than we realise.
Psychiatric hospital were a place where political dissidents were sent to and psychiatrists even invented the diagnosis of creeping schizophrenia...
www.peoplewho.org/readingroom/verhaegh.rtf
@ geert van hout
"De rechters [van het Duitse Grondwettelijk Hof] stellen onomwonden dat de nationale Duitse soevereiniteit voorrang heeft boven een 'EU-soevereiniteit', onder meer omdat de instellingen van de EU niet democratisch genoeg zijn." Het mag dan al waar zijn dat "het belang van die uitspraak bij ons schromelijk wordt onderschat," maar helaas heeft dit zelfde Hof blijkbaar ook zo zijn eigen interpretatie van de 'grondrechten' in de Duitse Grondwet als het om christenen gaat, en vertoont het Duitse gerecht ook trekjes van dimmitude, zoals uit andere arresten blijkt.
Schulpflicht hat Vorrang vor religiösen Werten (Welt Online, 6 augustus '09)
.. 1993 hatte das Bundesverwaltungsgericht eine muslimische Schülerin unter Berufung auf die „Bekleidungsvorschriften des Korans“ vom Sportunterricht befreit, „solange dieser nicht nach Geschlechtern getrennt angeboten wird“...
www.politiek.net/iskander/30509
Mensenrechten (1) Het ranzige randje (12-08-2009 - Stijn Calle - Bitter Lemon)
Vorige week (11 augustus) heeft het Bundesverfassungsgericht van de Bondsrepubliek Duitsland, het Duitse grondwettelijk hof, een opzienbarende en angstwekkende uitspraak gedaan. Ouders mogen niet langer hun kinderen weghouden van lessen seksuele opvoeding op school, waar ze omwille van goede godsdienstige redenen niet mee kunnen akkoord gaan. De motivatie voor dit onrechtsoordeel wordt gevonden in de ideologie van de mensenrechten. Het hof oordeelde in een zaak waar de ouders weigerden hun kinderen gedurende twee dagen te laten deelnemen aan schoolactiviteiten, met name een theaterproject omtrent kindermisbruik en het jaarlijkse karnavalsfeest. De ouders, protestanten van Baptistische inslag uit Westfalen vonden dit enerzijds een inbreuk op hun ouderlijke opvoedingsrechten en anderzijds een inbreuk op de godsdienstvrijheid van de ouders die de neutraliteit van de school voorop stellen inzake godsdienstbeleving.
Het hof stelde dat de tradities van de meerderheidssamenleving ook door religieuze minderheden moeten aanvaard worden, ook wanneer deze tradities niet overeenkomen met, zelfs tegengesteld zijn aan, de religieuze opvattingen van deze laatsten.
www.politiek.net/iskander/30545
Wat Thomas Landen (14-08-2009 - Brussels journal) doet besluiten: "In Germany It Is Better to Be a Muslim than a Baptist."
In Germany, the state rather than the parents is considered to be primarily responsible for the well-being of children. Hence, the draconic measures taken against Baptists. When, however, it comes to meeting the demands of Muslim the German state is far more lenient.
www.politiek.net/iskander/30551
@ Geert Van Hout
Mijn punt dat men de eigen grondwet steeds moet laten primeren op enig 'internationaal recht' is nu precies dat dit noodzakelijk is voor een echt-democratische gemeenschap/cultuur om haar democratisch karakter te kunnen vrijwaren. Maar, dat vereist naturlijk allereerst dat het om een democratische gemeenschap/cultuur zou gaan. En dat is natuurlijk zelden het geval.
Nu besef ik wel dat het al-of-niet 'democratisch karakter' van een politiek bestel en cultuur steeds een kwestie van graad zal zijn. Sommige culturen zijn meer democratisch van inslag dan andere, en dit vereist eigenlijk verdere precisering. Verder kan dat karakter van een bepaalde cultuur veranderen over de tijd. Naar mijn mening is Belgie vandaag veel minder 'democratisch' dan ruwweg 30 of zelfs 50 jaar geleden, en politieke vrijemeningsuiting is voor mij een fundamenteel beoordelingscriterium op dat vlak.
Persoonlijk heb ik altijd meer vraagtekens gehad omtrent het 'democratisch' karakter van Duitsland in vergelijking met een aantal andere buurlanden van Belgie. En dat berust op persoonlijke ervaringen en observaties over de jaren, en de indruk die men gradueel krijgt omtrent de graad van aanwezigheid of afwezigheid van 'liberale' waarden in velerlei landen. Het voorbeeld dat Philippe Van den Abeele geeft over schoolplicht past in die lange serie van observaties over Duitsland. Men zou dus gerust de vraag - of zefs hypothese - mogen stellen of die uitspraak van het Duitse Grondwettelijke Hof (t.a.v. Lissabon) meer te maken heeft met bekommernis voor het behoud van Duitse 'soevereiniteit' dan met het behoud van 'liberal democracy' in Duitsland. Die twee vallen niet noodzakelijk samen, en waar de klemtoon tussen die twee echt zou liggen dat is een belangrijk onderscheid.
@ Philippe
Op bepaalde vlakken is Duitsland inderdaad verre van een liberaal-democratische staat. Het bestaan van schoolplicht (niet leerplicht) en de manier waarop die afgedwongen wordt (het gebeurt dat de politie school-onwillige kinderen thuis komt ophalen en ze onder dwang naar de school brengt, of dat ouders het hoederecht verliezen als ze hun kinderen van de school weghouden) is slechts een voorbeeld naast andere (bvb. het feit dat sommige grondwetartikelen niet gewijzigd kunnen worden.)
Als ik de schoolplicht en de monopolisering van (de controle op) het schoolwezen door de staat
(art. 7 GG) in discussies met Duitsers in vraag stel, krijg ik steevast een van deze twee replieken: 1) de schoolplicht is nodig om een nieuw Derde Rijk te voorkomen en/of 2) als we de schoolplicht afschaffen zullen moslimouders hun kinderen massaal van de school weghalen om ze in eigen moslimscholen te indoctrineren.
Het eerste tegen'argument' wordt vaak wat implicieter verwoord dan hierboven, het tweede (overigens ook het sla-dood-argument van veel politici) schijnt in Duitsland een diep verwortelde angst te weerspiegelen. Terwijl bvb. de Belgische situatie aantoont dat het oorzakelijk verband 'ontbreken schoolplicht => toename moslimfundamentalisme' niet bestaat.
Dat het Grondwettelijk Hof de schoolplicht hoger inschat dan de fundamentele vrijheden kan erop wijzen (zoals Marc Huybrechts suggereert) dat het de rechters in Karlsruhe inderdaad minder te doen is om het vrijwaren van liberale vrijheden en democratie dan om de belangen van de Duitse staat.
Interessant in dit laatste verband is dat de schoolplicht in Duitsland niet door de grondwet maar door de deelstaten opgelegd wordt. Het Hof had dus in alle vrijheid andere grondwettelijke rechten boven de schoolplicht kunnen plaatsen.
@ Marc Huybrechts
Uit enkele vroegere reacties van u heb ik geleerd dat we onder democratie niet hetzelfde verstaan. Ik meen te weten dat u een zuiver representatieve 'democratie' aanvaardt (of zelfs voorstaat) en dat ik uw reactie dan ook in die zin moet lezen.
Toch eerst dit: voor mij kan van democratie geen sprake zijn zolang (1) wetten tegen de wil van de meerderheid ingevoerd kunnen worden en (2) de burgers niet zelf wetten kunnen maken (en schrappen/wijzigen). In die zin bestaat er in Europa maar één democratie die naam waardig (Zwitserland). Nog in die zin is Duitsland minder ondemocratisch dan België en zijn buurlanden, omdat in heel Duitsland - weliswaar met beperkingen omtrent de toegestane onderwerpen - het bindend referendum op volksinitiatief bestaat, op gemeentelijk en deelstaatniveau.
Ik ben het met u eens dat Duitsland op een aantal gebieden buitengewoon ondemocratisch en antiliberaal is. De meest frappante voorbeelden voor mij zijn (naast het ontbreken van het nationale referendum):
- het repressieve optreden van de Duitse staat tegen 'foute meningen' (vooral extreem-rechts, maar ook bvb. negationisme). Met de regelmaat van de klok worden in Duitsland mensen tot effectieve gevangenisstraf veroordeeld wegens het uiten van 'foute' meningen.
- de grondwettelijk verankerde rol van politieke partijen die er, in combinatie met bvb. de kiesdrempel, toe leidt dat nieuwe partijen omzeggens geen kans maken om in het parlement te geraken (maar kleine partijen worden wel met staatssubsidies zoet gehouden en leiden vaak jaren lang een schaduwbestaan). Om aan verkiezingen te mogen deelnemen moet elke partij niet alleen aan een aantal wettelijke vereisten voldoen, ze moet ook nog eens langs een commissie passeren, die moet oordelen of het al dan niet over een waardige partij gaat (of ze bvb. voldoende leden heeft en of ze de grondwettelijke orde niet bedreigt).
- de schoolplicht en het repressieve optreden van de staat in dit verband.
Enzovoort, dit zijn maar enkele punten. Ik zou heel graag van u vernemen wat uw 'ervaringen en observaties' over Duitsland zijn.
Toch ben ik hoopvol gestemd wat Duitsland betreft, en wel om de volgende reden: in geen enkel buurland van België is de 'verticale scheiding der machten' zo groot als in Duitsland. De concurrentie tussen de deelstaten onderling enerzijds en de deelstaten en de federatie (Bund) anderzijds leidt volgens mij tot een ontwikkeling in de richting van meer democratie en meer vrijheid.
Een goed voorbeeld is de gestadige verbetering van de referendumwetgeving op gemeentelijk en deelstaatniveau sinds de jaren '80. Eenzelfde proces lijkt nu op gang te komen op het vlak van de kieswetgeving (zo hebben Beieren en onlangs ook Hamburg het cumuleren/panacheren ingevoerd. Andere deelstaten zullen volgen).
Zo'n (geïnstitutionaliseerde) verticale machtsdeling lijkt me een veel betere garantie tegen machtsmisbruik door de overheid dan de klassieke (horizontale) scheiding der machten (die in de praktijk in Europa nergens lijkt te bestaan).
Wel maak ik me zorgen voor die democratische en liberale wantoestanden waarover in Duitsland (op alle politieke niveaus en ook bij de bevolking (!)) zowat eensgezindheid bestaat: omzeggens niemand stelt hier de onderdrukte meningsuiting en de schoolplicht in vraag. Als je 't mij vraagt kan dat alleen maar een gevolg zijn van... de schoolplicht.
@ Geert Van Hout
Bedankt voor al die informatie over Duitsland. Ik sprak over "vraagtekens" omtrent dat land, zeker niet over expertise of gefundeerde kennis. Mijn indrukken over Duitsland berusten vooral op ervaringen met vele individuele Duitsers in internationale instellingen, niet met Duitsland zelf. Het Duitse federalisme (met deelstaten of Laender) is op zich een groot pluspunt.
Ja, ik zou een "zuiver representatieve" democratie aanvaarden, maar bepleit ze niet meer dan andere vormen van democratie. Er zijn vele middelen om min of meer hetzelfde resultaat te bekomen, i.e. een volk dat zijn overheid controleert en niet omgekeerd. Vrijemeningsuiting (in de zin van alle opinies moeten kunnen) is voor mij de bedrock, i.e. de absolute minimum vereiste. Al de rest is 'fluff', of van secondair belang. Omdat vrije opinies echte verandering mogelijk maakt, eventuele machtsmonopolies (op beperkte terreinen) kan ondermijnen, en intolerant groepsdenken zal limiteren.
Ik denk dat het onmogelijk is van de opinie van "de meerderheid" te kennen omtrent ELKE wet. Ik denk ook dat het onmogelijk zou zijn om een 'geinformeerde' opinie te kunnen bekomen van een meerderheid omtrent vele 'complexe' wetten. Ik ben dus GEEN grote fan van zogenaamde 'directe' democratie. Niettemin kan ik wel het nut zien van referenda in beperkte omstandigheden (in gevallen van manifest machtsmisbruik door de wetgever of van de rechterlijke macht), mits aan een aantal minimum voorwaarden voor die referenda wordt voldaan.
Ik denk dat het 'zwitsers model' enkel mogelijk is in speciale omstandigheden, i.e. in een relatief klein land en in een relatief (cultureel) 'democratische' regio. Volgens mij zou het zwitsers model geen schijn van kans hebben om te kunnen overleven in de geografische locaties van, bijvoorbeeld: Ukraine, of Israel, of Panama, of Uzbekistan, enz... Kortom, 'grote' naties om te kunnen overleven als grote naties in onze wereld vereisen een zekere vorm van leiderschap en discipline die onmogelijk zou kunnen opgebracht worden door het versnipperde zwitsers model. Versta me niet verkeerd, Zwitserland is heel 'democratisch', maar het is ook grotendeels een 'free rider' in de wereld. Als er zo te veel zouden zijn in de wereld, dan zullen al onze democratieen (directe zowel als indirecte) uiteindelijk worden weggevaagd.
@ Marc Huybrechts
(1) Directe democratie betekent hoegenaamd niet dat de burgers over ALLE wetten stemmen. Dat is vandaag de dag niet meer mogelijk. Ook in Zwitserland bedraagt het aantal referenda slechts een fractie van het aantal nieuwe wetten. Het gaat er wél om dat burgers op elk moment de MOGELIJKHEID hebben om een referendum af te dwingen. Een gevolg daarvan is dat de burgers de overheid daadwerkelijk (kunnen) controleren. Het bindend referendum op volksinitiatief (brov) is m.i. de enige instelling die dat bewerkstelligt. Ik begrijp de lauwe houding van veel libertariërs tegenover het referendum dan ook niet.
Het brov is veel meer dan alleen maar burgerwetgeving: het motiveert burgers om zich te informeren, om met elkaar en met politici in debat te gaan, om politici op de vingers te kijken (én ze indien nodig terug te fluiten). Burgers worden zich bewust van hun eigen verantwoordelijkheid in de polis. Politici leren (tegen wil en dank) dat niet zij het laatste woord hebben, dat ze de burgers en hun belangengroepen al van bij het allereerste voorstel bij nieuwe wetgeving moeten betrekken. De mogelijkheid dat burgers een referendum afdwingen leidt ertoe dat politici meer naar consensus (zowel onder partijen als met belangengroepen) streven dan naar een gewone meerderheidsbeslissing. Dat dit de politiek niet verlamt (maar integendeel wel leidt tot minder en betere wetten – én tot minder belastingen en dus een minder zware overheid), bewijst m.i. het Zwitserse voorbeeld afdoende. In een systeem zoals het Zwitserse spelen politieke partijen (facties in de zuiverste Madisoniaanse zin van het woord) een veel minder centrale rol en is met politiek veel minder macht gemoeid. Dat leidt dan weer tot een selectie van een andere en betere ‘soort’ van politici (bvb. minder partijslaafjes dan bij ons; minder carrièrepolitici).
Het is ook een misvatting dat het brov leidt tot een ‘dictatuur’ van de (domme) meerderheid. Referenda zijn doorgaans het initiatief van een klein groepje goed geïnformeerde activisten-met-burgerzin. Bovendien dwingt een referendum de burgers om hun OPINIE in vraag te stellen en om te smeden tot een (geïnformeerd) OORDEEL. Overigens is niemand verplicht om aan een referendum deel te nemen.
(2) Uw pleidooi voor een ‘goed representatief systeem’ doet me denken aan de illusie van een (weldadig) ‘verlicht despotisme’. Het probleem bij zulke systemen ligt in de continuïteit: hoe de continuïteit van het ‘goede’ institutioneel verankeren? Wie voor een systeem van ‘zuivere representatie’ pleit moet ook de instellingen voorstellen die dit systeem voor de lange termijn bestendigen. Ik ken geen enkel institutioneel model dat dit garandeert. U wel? Bij ontstentenis van zo’n model loopt het representatieve systeem hetzelfde gevaar als elk verlicht despotisme: de ontaarding in willekeur en ‘donker’ despotisme.
(3) Ik ben niet zeker of het zo slecht zou zijn, het Zwitserse model (= een combinatie van (1) concordantiedemocratie met een sterke direct-democratische component, (2) liberalisme én (3) gewapende neutraliteit) naar Israël of Uzbekistan over te planten. Maar zelfs als u daarin gelijk zou hebben, dan zou dat nog geen argument zijn om het in Europa en Amerika (en Japan enz.) af te wijzen. Ook het representatieve model is 'bij ons' ontstaan, toen de rest van de wereld er nog niet klaar voor was.
Het verwijt van ‘free rider’ aan het adres van Zwitserland lijkt me (in dit verband) wat al te gemakkelijk. Ik zie trouwens geen oorzakelijk verband tussen directe democratie en ‘freeridership’. Of zou u - ik zeg maar wat - California en New England als de free riders van de VS bestempelen?
Bij het 'Zwitserse model' moet ik nog een cruciale vierde component toevoegen:
(4) het federalisme.
Het van onderaf organisch gegroeide (con)federalisme, welteverstaan ;)
@ Geert V H
1) Ik denk dat we in principe akkoord zijn over het "brov". Zoals steeds, 'the devil is in the details', i.e. een precisering van die "speciale omstandigheden" of "minimum voorwaarden" waar ik van sprak. Bindende referenda moeten kunnen, maar niet 'om de haverklap'. Ik ben ook grotendeels akkoord met uw tweede paragraaf (onder punt 1), maar denk dat het (i.e. "goede politiekers") uiteindelijk meer afhankelijk gaat zijn van cultuur en moraliteit (i.e. transmissie van moreel besef) dan van 'systeem'.
2) Zoals u, pleit ik voor een GEMENGD systeem, dat zowel elementen van representativiteit als van 'directe' burger participatie omvat. Eens te meer, burger participatie is uiteindelijk meer een kwestie van cultuur dan van formeel systeem.
3) "Neutraliteit" (of ze nu "gewapend" zou zijn of niet) tussen manifest 'goed en kwaad' (in een geopolitieke zin) is een illusie (en een luxe) die men zich enkel kan permiteren als er andere 'meer ge-engageerden' zijn die de buurt of omgeving veilig houden.
3) Natuurlijk zijn California en New England geen "free riders"'. Wanneer de USA regelmatig grote totalitarismen rond de wereld in 'bedwang houden' (of soms zelfs gaan vernietigen, steeds tijdelijk) dan moeten California en de 6 New England staatjes daar mede de zware lasten en kosten voor dragen (in geld en bloed). Tegelijkertijd moet ik eraan toevoegen dat, als de ganse VS dezelfde culturele mentaliteit als contemporeel California en New England zou vertoond hebben over de voorbije eeuw, dan zouden de Zwitsers vandaag leven in een 'Europa' opgesplitst tussen een nazi-fuhrer en een Russisch Politbureau (naar contemporeel Chinees model).
P.S. Ook al besef ik wel dat IFF geen 'typische' Belgische/Vlaamse blog is, niettemin hoop ik dat ik niet teveel 'heilige huisjes' omver stoot.
Een reactie posten
<< Home