Mijn klacht is niet 'rechts'

Nicolas Raemdonck meent dat mijn klacht er een is van een 'parate Vlaams nationalist'. Daar moet ik met klem tegen protesteren. Ik ben noch dit, noch behoor ik tot 'bepaalde rechtse middens' (wat dat ook mag betekenen). Ik behoor nergens bij. Mijn klacht gaat over haatproza dat de bedoeling heeft geweld uit te lokken, en is geen klacht 'om op te komen voor de belangen van mijn volk'.

Nicolas Raemdonck schrijft: "Na de zoveelste vileine column over de Vlaamse burger neergepend door het pseudoniem Serge in het Waalse dagblad Le Soir besloot een parate Vlaamse nationalist klacht in te dienen bij het CGKR"
Antwoord: Het betreft geen column, maar twee forums die nu al maanden lopen. Dit ter zijde. Maar vooral: ik ben hoegenaamd geen 'parate Vlaamse nationalist', noch behoor ik tot 'bepaalde rechtse middens' waar u in de eerste alinea meteen naar verwijst. En met mijn klacht wil ik ook niet 'opkomen voor de belangen van mijn volk'. Daar protesteer ik met klem tegen. Ik behoor nergens bij. U stopt mij in een heel bepaalde hoek, waar ik helemaal niet bijhoor, om er uw betoog te kunnen op bouwen. Ik ben vorig jaar met een website en nieuwsbrief 'Nieuw Pierke' begonnen "voor meer democratie en efficiënter bestuur" waar heel verschillende, tegengestelde meningen aan bod komen. Als ik een Vlaams nationalist zou zijn, en behoren tot de 'rechste sympatisanten' (misschien zelfs fervent separatist??) zou ik geen toezeggingen van 20 auteurs en steuners van de opzet gekregen hebben van heel uiteenlopende strekkingen, zoals Frank Thevissen (Nova Civitas), Frank Fleerackers (Verbond der Vlaamse Academici), Rudy Aernoudt (B-Plus en België Anders), Dave Sinardet (Pavia-Groep), Matthias Storme (Denkgroep in de Warande) en Eric Corijn (Vooruitgroep). Om er maar enkele te noemen die ook daadwerkelijk artikels publiceerden op Nieuw Pierke. Daarnaast zijn er bij de auteurs en steuners van de opzet ook mensen die ZOALS IK, niet uitgesproken tot een of andere groepering behoren, of zich inzetten voor directe democratie, of voor 'Work for All'. Naast verschillende artikels op de website met geargumenteerde pleidooien voor meer België, staan er ook artikels die pleiten voor de splitsing van BHV zonder een 'onderhandelde oplossing'. Ik kom met die website niet op 'voor de belangen van mijn volk', maar voor meer democratie. Noch ik, noch de auteurs die bijdragen aan Nieuw Pierke, kunnen dus aanvaarden in één welbepaalde hoek geduwd te worden.

Nicolas Raemdonck schrijft: "Hiermee heb ik uiteraard niet gezegd dat onze parate Vlaming die tegen Serge een klacht heeft ingediend, voorheen anti-multiculturele parabels zou hebben neergeschreven, maar wel dat ik veronderstel dat hij het CGKR niet genegen is."
Antwoord: U hebt het 'uiteraard' niet gezegd, maar insinueert het op die manier toch. U mag lang zoeken, 'anti-multiculturele parabels' (wat dat ook mag betekenen..) zal u van mij niet vinden. U mag natuurlijk gezegd hebben dat u veronderstelt dat ik het CGKR niet genegen ben, maar dat is een goedkope uitspraak die op niets gebaseerd is.

Nicolas Raemdonck schrijft: "Alhoewel de anti-Vlaamse berichtgeving in sommige Brusselse en Waalse media kleinzielig en verwerpelijk is, zou een effectieve (strafrechtelijke) veroordeling slechts leiden tot een verdere communautaire radicalisering.. In de stoutste dromen van Vlaamse separatisten is dit weliswaar een ideaal scenario, maar voor gematigde politici, journalisten en kiezers zou dit een werkelijke grondige hervorming van België (in een confederale staat) in de weg staan. Dit is dus niet de te volgen weg."
Antwoord: ik wil juist proberen de 'communautaire radicalisering' te verminderen. Het gaat er mij niet om met die klacht al of niet het nut van het CGKR te bewijzen, of haar te legitimeren. Dat is hoogstens een mogelijk, maar niet bedoeld neveneffect. Het gaat er mij ook niet om Le Soir strafrechtelijk te laten veroordelen, maar het gaat er mij om dat ze twee forums stopt van iemand die hoopt dat zijn boodschappen zullen aanzetten tot geweld. Die Serge geeft duidelijk zijn doelstelling aan: hij hoopt, door herhaalde 'subliminale' boodschappen tegen "dat fascistisch volk" de wereld in te sturen, dat bij Vlamingen "de stoppen doorslaan". Dat doorslaan "zou men menselijk niet moeten wensen, maar dat is politiek gezien een andere zaak," schrijft hij nog. Hij hoopt dus dat ergens iemand van dat 'fascistisch volk', moegetergd door zijn haat-, leugen- en lasterboodschappen, geweld gaat gebruiken, waardoor hij zijn gelijk zou kunnen bewijzen. Daarom gaat mijn klacht ook over 'het indirect aansporen tot geweld.' Een eventuele veroordeling dicht u wel een al te groot staatsbelang toe, want ze zou 'voor gematigde poltici e.a.' een grondige staatshervorming in de weg staan. Ik kom, als gematigd journalist en uitgever, tot het omgekeerde besluit: iemand die haat zaait met de bedoeling dat er geweld van komt, is een juist een van de bronnen van radicalisering. Als hij dat in een duister hoekje van het internet zou doen, zou ik niet reageren. Maar hij doet het op twee forums van Le Soir, die er maandenlang ook op de voorpagina van hun website reclame voor maakt, en zo al meer dan 32.000 keer gelezen zijn. Een gunstige invloed op al verhitte geesten door, zoals u zelf zegt, jarenlange anti-Vlaamse berichtgeving, kan dat zeker niet hebben.

Sommigen reacties geplaatst bij mijn artikel over de klacht, meenden o.a. dat ik 'in daden' niet voor het vrije woord ben. Iedereen zal het er over eens zijn dat het vrije woord geen vrijbrief is voor laster of eerroof, net zo min als voor de uitgever van Flanders Today om verkeerde informatie te publiceren. Voor mij houdt het vrije woord op als het de -heel uitdrukkelijk uitgesproken - bedoeling heeft geweld uit te lokken, wat hier het geval is. Ik wil dus wel debatteren over tot waar de vrijheid van mening gaat, maar ook hier wil ik er met klem tegen protesteren dat ik ervan beticht wordt geen voorstander te zijn van het vrije woord, omdat ik de grens bij een poging tot het uitlokken van geweld leg.

Nicolas Raemdonck schrijft: "Wie het CGKR wil bestrijden, doet dit bijgevolg alvast via een andere weg, zoals het steunen van het verzoekschrift tot vernietiging van de recente wijziging van de anti-racismewet bij het Constitutioneel Hof."
Antwoord: ik ben een van de mede indieners van dat verzoekschrift. Voor mij heeft dit verzoekschrift niet de bedoeling het CGKR op zich te bestrijden, maar de wet die er aan de basis van ligt. Wijzigt de wet, dan wijzigt ook de opdracht van dat Centrum. Vandaag bestaat het CGKR, en is het een weg om deze man die geweld wil uitlokken te stoppen. Daarmee 'legitimeer' ik niet in het algemeen dat Centrum, maar gebruik ik het als een middel om een bepaald doel te bereiken. Of met de woorden van iemand die ik om raad vroeg - iemand die maar al te goed thuis is in de hele materie, en een prominente verdediger is van het vrije woord - of ik die klacht al of niet bij het CGKR zou indienen, want ik had inderdaad mijn twijfels of mijn klacht niet zou geïnterpreteerd worden zoals nu gedeeltelijk ook gebeurt: "Als dat onding bestaat moet het maar gebruikt worden, zodat we er ofwel nog iets aan hebben ofwel de hypocrisie ervan steeds duidelijker wordt ...." Algemeen gesteld: het verschil tussen een principiële en een pragmatische opstelling. De ene zal de andere dat wel altijd verwijten.