Een fascistisch volk ? (3 - deel 1). Imago van Vlaanderen: kan beter
Vlaanderen zou niet alleen een ernstige PR-actie kunnen gebruiken (zie deel 2) om tegen zijn zogenaamd internationaal imago van 'non violent fascist' volkje te reageren (mee door Vlaamse kranten in gang gezet). In de eigen regio kan er ook een en ander gebeuren om er voor te zorgen dat deze beeldvorming niet meer ontstaat. Een paar heel eenvoudige zaken beslissen kan ons imago meteen sterk verbeteren. Zoals: drie burgemeesters benoemen...
"We vragen respect voor onze taal en cultuur", zegt de ene. "Men kan niet zonder enig respect op ons grondgebied komen wonen zonder te integreren, waarbij de minimale vereiste het leren en hanteren is van de lokale taal," zegt een andere. "Franstaligen in Vlaanderen zijn migranten en moeten zich aanpassen," zegt nog een andere. Is dat wel zo? Dat de bestuurstaal in Vlaanderen het Nederlands is, zal geen zinnig mens in vraag stellen, ook geen 'internationale' krant. Dat is niet het probleem, wel dat 'men' hier verwacht, in feite eist, dat iedereen die hier komt wonen overal en altijd Nederlands spreekt. Niet alleen bij de administratie, maar ook in de 'publieke ruimte', in de winkel, op de markt, in een benzinestation, en ga zo maar door. Als dat niet vrijwillig lukt, probeert 'men' een beetje druk uit te oefenen, met een 'taalbereidheidsregel' in de wooncode, door 15 sociale woningen alleen aan mensen te verkopen die Nederlands spreken, anderstalig reclamedrukwerk dubbel te belasten, met een 'burgerwacht' een taalklachtenmailadres op te zetten om anderstalige borden van immobiliënkantoren te melden, op de markt de kramers een slechtere plaats te geven als ze ook afficheren in het Frans. Allerhande maatregelen die als pesterijen kunnen ervaren worden. Met al die speldenprikken zal er geen Franstalige, Duitstalige, Engelstalige, Japans of Jiddisch sprekende bewoner minder in Vlaanderen wonen, of zich 'integreren'. Zal hij misschien niet eerder meer afstand nemen van dat volkje dat hem zijn taal in alle omstandigheden wil opleggen? Lees HIER verder
posted by Philippe Van den Abeele @ 13:07
5 comments
5 Comments:
Inzake de benoeming van de drie burgemeesters: "Wat verliest Vlaanderen?"
Antwoord: de schepping van een precedent. Overtreed de taalwet, daag de voogdijoverheid uit, en je wordt niet gestraft maar beloond. Dat zou het "signaal" zijn van een benoeming. Denkend aan "vinger, arm" zouden de gevolgen niet te overzien zijn. Méér provocaties, meer overtredingen zouden volgen.
Die provocaties hebben precies tot doel om, via binnenlandse en buitenlandse stemmingmakerij, Vlaanderen te laten toegeven uit angst voor imagoschade.
Mag Vlaanderen zich dan nooit "toegeeflijk" opstellen? Toch wel, maar niet pro-actief, toegevend aan "druk", uit angst voor "imagoschade".
Wel in ruil voor een hoge prijs. Ik kan me een benoeming van de drie burgemeesters dus wel voorstellen, maar alléén in ruil voor een gigantische toegeving van de Franstaligen. Zo gigantisch dat de Franstalige pers zich zal afvragen of de prijs wel verantwoord was.
Die hele communautaire crisis is een pokerspel, en de eerste die met de ogen knippert, verliest. Uw pleidooi om de drie burgemeesters dan toch maar te benoemen komt bij mij over als "ik voel een stofje in mijn oog, laat ik dan toch maar even knipperen".
Wat de wooncode en zo betreft kan ik al beter akkoord gaan met uw redenering, vooral omdat de reële impact van die wooncode in de praktijk toch vrijwel nihil is, zoals u ook uitlegt in uw artikel.
@ Luc
Ben heel blij met je reactie, omdat we het zo kunnen hebben over de taktiek, wat ik juist heel vaak mis bij de benadering van 'de Vlaamse zaak'. Meestal is het 'rechttoe rechtaan', en moeten de grote principes verdedigd worden, onverkort, onverwijld, zonder toegevingen, zonder afwegen van de mogelijke neveneffecten,... We zij het er al over eens dat de burgemeesters kunnen benoemd worden, mits er iets tegenover staat. De gedachte achter mijn benadering was dat de Vlaamse overheid volledig bevoegd is voor de voogdij van de gemeenten, en dus kan beslissen zonder dat de andere gewesten of gemeenschappen zich daarmee moeten bemoeien, of dat er met hen moet over onderhandeld worden. Een puur Vlaamse beslissing dus, die die autonomie alleen maar nog sterker zou bevestigen tegenover de anderen. Een taktische zet, tegen de taktische zet van de Franstalige burgemeesters, gestuurd door het FDF. Zouden er nog meer overtredingen komen? Dat ook zou taktiek kunnen zijn, te zien of er na die benoemingen, na een of andere sanctie, na een teken van 'vrede', meer provocaties en overtredingen zouden volgen. Ik zeg wel: 'na een of andere sanctie", dus niet 'benoem de burgemeesters, alleen maar omwille van de imagoschade die de Franstaligen proberen aan te richten'. Keulen moet dan bij de benoeming heel duidelijk maken wie er, ook in de faciliteitengemeenten, de voogdijminister is. Als hij dat punt gemaakt heeft, en er nog provocaties komen, staat Vlaanderen sterker om ze te hekelen voor wat hun bedoeling is: te provoceren. Zoiets als 'ondanks de geste van minister Keulen om de burgers van de drie gemeenten hun burgemeester te gunnen, blijven sommige Franstaligen in Vlaanderen stoken. Ze blijven de Belgische grondwet overtreden, die de bestuurstaal in de Belgische gewesten heeft vastgelegd. Zoals prof. Van Parijs, een Franstalige professor van de UCL en Harvard, onlangs nog opmerkte, geraken sommige Franstaligen in Vlaanderen hun mentaliteit van kolonialist niet kwijt.' Met een goed PR-bureau en wat uitleg, moet zoiets toch goed aankomen bij de 'internationale' pers: Belgische (!) grondwet overtreden, mentaliteit van kolonialen..
Het is ook niet dat ik ze 'zomaar' beloon, maar een kleinere straf voorstel dan hun nooit-benoeming. Jouw taktiek is een andere: je brengt hun benoeming in, in het communautair debat, en stelt de Franstaligen een 'gigantische toegeving' voor in ruil voor de benoeming. Daar heb ik dus niets 'principeels' tegen, omdat het alleen een andere taktiek is. En over taktiek kan men praten, zonder elkaar van alles en nog wat te beschuldigen en naar de kop te gooien. Nogmaals bedankt dus voor je reactie!
@Philippe: Leo Goovaerts heeft het in één van zijn boeken of cursussen over "onderhandelen" over het verschil tussen de Noord-Europese en Zuid-Europese manier van onderhandelen. In de NE-manier wordt het gesprek gezien als een middel om tot een oplossing te komen. In de ZE-manier is het gesprek éérst en vooral een manier om de tegenstander te destabiliseren, teneinde tot een zo gunstig mogelijke uitgangspositie te komen voor de finale onderhandeling.
Het lijkt me duidelijk dat u redeneert vanuit die Noord-Europese ingesteldheid: we hebben een oplossing nodig, laten we alvast maar iets geven, dan zijn ze misschien gunstiger gestemd, dan zullen ze misschien ook 'redelijk' worden.
Alle artikels die u de voorbije weken geschreven hebt en waarin u zich opwindt over toestanden in de Franstalige media en politiek, gaan over acties die passen binnen die Zuid-Europese strategie van onderhandelen: éérst maximaal destabiliseren, dan pas de echte onderhandelingen laten beginnen.
Ik denk niet dat er veel politieke waarnemers zijn die vinden dat Vlaamse politici beter de kunst van het onderhandelen beheersten dan Franstalige politici. Het zit in hun cultuur.
Het enige wat wij daar met onze Noord-Europese ingesteldheid kunnen tegenoverstellen is: even op de tanden bijten, niet toegeven, en wachten tot die eerste faze van destabilisering overgewaaid is.
Een reactie posten
<< Home