Speelpleinen
In de Vlaamse gemeente Liedekerke wou het gemeentelijk speelplein nooit Franstalige kinderen weigeren. Wel eventueel anderstaligen die geen elementair Nederlands (willen, kunnen) verstaan, voor zover hun gebrek aan kennis van het Nederlands aanleiding zou geven tot veiligheidsproblemen. In de wettelijk tweetalige gemeente van Maingain (FDF) worden volgens hun reglement op vier van de vijf speelpleinen wel alleen kinderen toegelaten die een basiskennis Frans hebben. Zal dit voor de Herald Tribune een reden zijn om België opnieuw af te schilderen als een land waar 'nonviolent fascism' heerst?
In maart van dit jaar maakten de Franstaligen, uiteraard Le Soir op kop, nogal wat misbaar over het gemeentelijk speelplein van Liedekerke, met koppen als: 'Les enfants non flamands exclus'. De volgende maanden werd dat feit ook als een mantram in hun opsomming van tekenen van het racistische Vlaanderen herhaald, naast de Wooncode en andere maatregelen in Vilvoorde en Overijse. Dat Franstalige kleuters en kinderen zogenaamd niet welkom zijn op het speelplein in Liedekerke haalde de krant Le Monde. De International Herald Tribune, de internationale zakenkrant van The New York Times, gebruikte dit om België af te schilderen als een land waar 'nonviolent fascism' heerst en waar wordt gesproken over een vrees voor 'legal ethnic cleansing'. Zelfs het door minister Keulen geschorste reglement sloot echter 'les enfants non flamands' niet uit. Er is toch een fundamenteel verschil tussen kinderen weigeren "omdat ze Franstalig zijn", wat Liedekerke noch enig ander speelplein in Vlaanderen doet, en kinderen om veiligheidsreden weigeren, omdat ze zelfs geen paar eenvoudige woorden Nederlands begrijpen. 'Les enfants non flamand' kunnen in Liedekerke en elders in Vlaanderen overal naar een speelplein gaan. En het moet toch wel schrikken geweest zijn voor die jonge monitoren, als er plots een bus met 30-40 Franstalige kinderen zonder enige kennis van het Nederlands gedropt wordt, op 140 kinderen. De reactie hierop van Liedekerke heeft niets met 'nonviolent fascism' te maken, maar wel de Franstalige reactie daarop, die blijft weigeren te aanvaarden dat het normaal is dat men in Vlaanderen elementair Nederlands verstaat in de dagelijkse omgang met elkaar. Hun reactie is op zijn minst kolonialistentaal.
Lees HIER verder
posted by Philippe Van den Abeele @ 17:46
8 comments
8 Comments:
Het is toch vreemd dat op speelpleinen van privé-instellingen, zich dergelijke problemen niet voordoen. Niemand vraagt bvb in één van de moeders siska's in Knokke, of de kinderen daar Vlaams,Frans of Engels spreken. En alles loopt daar al vijftig jaren en meer gesmeerd. Waarom kan dat niet in Liedekerke?
Kuifje
het groot verschil is dat er bij de siska's alleen speeltuigen staan, waar de ouders moeten toezien op hun kroost. Er is geen werking met monitoren / begeleiders die dagelijks verschillende spellen organiseren (vergelijkbaar met de jeugdbewegingen). Zoiets zou dus ook in Liedekerke geen enkel probleem opleveren, als het alleen een park met speeltuigen zou zijn. Zoals bij de siska's zijn er ook in Middelheim (Antwerpen) met de kleuterspeeltuigen (bij de Melkerij) geen taalproblemen, ook al zijn er daar heel veel verschillende klederdrachten te zien en talen te horen, omdat er ook helemaal niets georganiseerd wordt. Speeltuigen en speelpleinen zijn dus niet vergelijkbaar.
Men vraagt enkel een minimale kennis uit veiligheidsoverwegingen. En als dat u niet aanstaat: Speelpleinwerking gaat - bij mijn weten - uit van de overheid, de gemeente, die mag maar in een bepaalde taal communiceren met de burgers. That's the system. Ze kunnen nog steeds terecht bij een private organisatie.
Het enige verschil tussen Liedekerke en Sint-Lambrechts-Woluwe is dat men een taalsegregatie heeft in Sint-Lambrechts-Woluwe (ander apart speelplein ipv tweetalige speelpleinen).
Kinderen op een speelplein weigeren,blijft hoe dan ook een schande.En het is niet omdat de Walen daarmee begonnen zijn,dat Vlamingen moeten volgen.Ik ben al op veel plaatsen geweest,en op vele speelplaatsen om in New York waar kinderen van allerlei oorsprong en taal het goed stellen.
Dit blijft een schande, hoe je het ook goedpraat!
Marijke Gent
Dus als er plaats is voor 10 man dan mag je de 11e & opvolgende niet weigeren? Dat ze eens het private circuit proberen.
Hebben ze in NY een communautair conflict als in België? Neen.
Neen, in NY leven er 3O% Spaanstaligen, en er zijn geen taalconflicten, leg dat eens uit aan een Belg!
geert bronselaer
@ Marijke Gent "Kinderen op een speelplein weigeren, blijft hoe dan ook een schande. En het is niet omdat de Walen daarmee begonnen zijn, dat Vlamingen moeten volgen. Ik ben al op veel plaatsen geweest, en op vele speelplaatsen in New York waar kinderen van allerlei oorsprong en taal het goed stellen. Dit blijft een schande, hoe je het ook goedpraat!"
Ik weet niet of ze op de vele 'speelplaatsen' in NY de hele dag spellen organiseren voor de kinderen, en kan daar dus niets zinnigs over zeggen. Wel dat er ook in Vlaanderen veel 'speelplaatsen' zijn waar kinderen van allerlei oorsprong en taal het goed stellen. Ik gaf eerder het voorbeeld van de speelplaats bij 'de Melkerij' in Middelheim. Daar zijn joden met keppeltjes die Jidisch of Hebreeuws spreken, moeders met sluiers die een of andere arabische taal spreken met hun kinderen, Indiërs uit de buurt, je hoort er veel andere talen, 'zelfs' Antwerps..
Er is een fundamenteel verschil tussen een 'speelplaats' (met schommels, klimrekken, zandbak, enz., zonder georganiseerde activiteiten, toezicht op de spelende kinderen onder de verantwoordelijkheid van hun ouders) en een 'vakantiespeelplein' waar de leiders, monitoren, elke dag activiteiten organiseren voor de kinderen, er mee gaan zwemmen, evt. bosspelen organiseren, enz. Daar is de vraag van een elementaire taalkennis wel verantwoord, zelfs heel normaal, als men wil dat de kinderen er volledig kunnen aan meedoen, en niet aan de zijkant moeten blijven toekijken omdat ze niets verstaan. In Liedekerke waren de (op speelpleinen meestal zeer jonge) monitoren overrompeld door aangevoerde bussen met kinderen die geen woord Nederlands spraken, zelfs geen woord verstonden. 30 tot 40 op de 140 kinderen. Als er enkele de taal niet verstaan, kan je ze nog appart nemen, maar als het er 20 tot 30% zijn lukt dat niet meer. Dus begrijp ik heel goed de 'paniekreactie' van die monitoren, die ook een verantwoordelijkheid hebben voor de zeer kleine kinderen en kleuters die hen toevertrouwd worden en aansprakelijk kunnen gesteld worden als er iets misloopt. 'Wereldnieuws' was dat in geen geval waard, en zeker geen bewijs van 'non violent fascism' in Vlaanderen. De ouders van die kinderen zijn toch niet verantwoord bezig als ze hun kleine gastjes die geen gebenedijd woord Nederlands verstaan met bussen laten aanvoeren uit Brussel, naar een speelplein waarvan ze weten dat alles er in het Nederlands verloopt, terwijl er in Brussel ook speelpleinen zijn, waar de meeste zelfs alleen Franstalige kinderen aanvaarden? Was het geen opgezet spel om in de 'wereldpers' te kunnen bewijzen dat Vlamingen 'non violent fascist' zijn? Die kleine kinderen hebben toch niet zelf een bus ingelegd.. Minister Keulen had voor deze zomer voor Liedekerke een projectsubsidie van 3.000 euro goedgekeurd. Daarmee kan een zomerschool in de speelpleinwerking worden geïntegreerd. In die zomerschool kunnen 40 anderstalige kinderen uit de derde kleuterklas en het lager onderwijs minstens drie weken opgevangen worden. Dagelijks krijgen zij een halve dag taalstimulering. De rest van de dag worden ze in de gewone speelpleinwerking ingeschakeld. (Of daar ook daadwerkelijk van gebruik gemaakt wordt weet ik niet, gezien Liedekerke zijn speelpleinreglement wijzigde, en alleen nog, zoals de meeste door de gemeenten gesubsidiërde speelpleinen, alleen nog kinderen toelaat die 'een band met de gemeente hebben'. Bussen uit Brussel aangevoerd horen daar dus niet meer bij.) In het totaal voorziet Keulen voor 12 dergelijke initiatieven 42.000 euro. Is dat 'nonviolent fascism' ? De Franstalige reactie daarop bewijst echter nogmaals dat ze blijven weigeren te aanvaarden dat het normaal is dat men in Vlaanderen elementair Nederlands verstaat in de dagelijkse omgang met elkaar. Als ze dat deden, was er nooit een probleem geweest. Het blijft het omgekeerde: zelfs op 20 km van Brussel eisen ze van monitors dat ze Frans spreken en hun spellen in het Frans kunnen uitleggen. Wie doet hier aan 'non violent facism'? De kolonialistenhouding werd hier weer als norm gesteld: Als Vlaamse monitoren geen Frans spreken, zijn het fascisten. Kan men dat goedpraten? Dat is toch de wereld op zijn kop..
De speelpleinen in Brussel zitten wellicht overvol waardoor ze uitwijken naar andere gemeentes, wat niet echt de bedoeling is van gemeentelijke speelpleinwerking.
In Sint Lambrechts Woluwe zijn er 4 Franstalige en één Nederlandstalig speelplein. Taalsegregatie. In Vlaanderen is er geen sprake van taalsegregatie.
Een reactie posten
<< Home